ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 21 Δεκέμβρη 2005
Σελ. /32
Περί κοκαΐνης και άλλων δαιμονίων

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Νίκη αριστεράς και κόκας»... ο τίτλος σε ρεπορτάζ ελληνικής εφημερίδας, με αφορμή τη νίκη του ηγέτη του «Κινήματος για το Σοσιαλισμό» Εβο Μοράλες στις προεδρικές εκλογές στη Βολιβία, ξεπερνά ακόμη και την πλέον νοσηρή φαντασία. Μερίδα των εγχώριων ΜΜΕ - κυρίως των ηλεκτρονικών - ξεπέρασε και τις αμερικανικές εφημερίδες που προτίμησαν απλά το «αριστερός» ή το «σύμμαχος του Κάστρο»...

Ναι. Ο Εβο Μοράλες είναι ο ηγέτης του κινήματος των κοκαλέρος, των αυτόχθονων καλλιεργητών φυτών κόκας. Ο ίδιος, πρώην κτηνοτρόφος λάμα, έγινε καλλιεργητής κόκας, όταν ο αγώνα για την επιβίωση της οικογένειάς του τον εξανάγκασε σε εσωτερική μετανάστευση.

Το φυτό κόκα, όμως, είναι ενδημικό στις Ανδεις και απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση των κατοίκων σε τόσο μεγάλο υψόμετρο. Η κόκα χρησιμοποιείται για να διευκολύνεται η διαδικασία της αναπνοής, καθώς το υψόμετρο σημαίνει και ανάλογη έλλειψη οξυγόνου. Χρησιμοποιείται, επίσης, σε τελετές των ιθαγενών Κέτσουα και Αϊμάρα, αλλά και για την παραγωγή δεκάδων χρηστικών προϊόντων και αντικειμένων. Ο πολιτισμός των ιθαγενών της Βολιβίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την κόκα, όπως ο ελληνικός με το ελαιόλαδο...

Από τα φύλλα της κόκας, βέβαια, παρασκευάζεται και η κοκαΐνη, μετά από ειδική επεξεργασία με διάφορα χημικά. Τόσο, τα τελευταία, όμως, όπως και τα διάφορα κέντρα ελέγχου της παραγωγής και εμπορίας της κοκαΐνης βρίσκονται, κυρίως, στις ΗΠΑ. Στη χώρα, που μεταχειρίζεται ως πρόσχημα τον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών», για να επεμβαίνει στη Λατινική Αμερική και να ελέγχει τις εξελίξεις.

«Δεν είναι η στιγμή»...

«Υπάρχει ανάγκη συνεχούς αξιολόγησης» του Ασφαλιστικού και «δεν αρκεί» η εφαρμογή του νόμου Ρέππα, απαντά ο Γ. Παπανδρέου σε συνέντευξή του στο χτεσινό «Βήμα», συμπληρώνοντας: «Λέω να αξιοποιήσουμε αυτόν το νόμο ως προϋπόθεση για τις επόμενες μεταρρυθμίσεις». Και, βέβαια, αποφεύγει συστηματικά, να πει οτιδήποτε συγκεκριμένο, σχετικά με την κατεύθυνση και το περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων, που έχει στο μυαλό του, αλλά ο καθένας μπορεί να καταλάβει από την απάντηση στην επόμενη ερώτηση. «Τα όρια ηλικίας των συντάξεων τα συζητείτε», τον ρωτά η εφημερίδα και ο Γ. Παπανδρέου απαντά: «Δεν είναι η στιγμή να πει κανείς τι μπορεί να συζητήσει και να μπει στο κάθε θέμα χωριστά...».

Σωστά... Αυτά δεν τα λες, όταν είσαι στην αντιπολίτευση. Τα εφαρμόζεις, όταν γίνεσαι κυβέρνηση. Εστω και με «κοινωνικό διάλογο»...

Κυριακάτικη αργία (1)

Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης δεν είναι μόνο «τυφλοί» στην προσπάθειά τους να ικανοποιήσουν τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Γίνονται τόσο προκλητικοί που συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον στην ξεδιαντροπιά και στην κοροϊδία του κόσμου. Μόνο θρασύτητα αποδεικνύουν τα επιχειρήματα, με τα οποία προσπαθούν δυο μέρες τώρα να δικαιολογήσουν τη μεθόδευση που έβαλαν σε εφαρμογή για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Προχτές, πιστέψαμε ότι ο Δ. Σιούφας ξεπέρασε και τον εαυτό του όταν - υποτίθεται στα σοβαρά - ισχυρίστηκε ότι προωθεί τις νέες ρυθμίσεις επειδή, μόλις ο κόσμος είδε τα μαγαζιά ανοιχτά την Κυριακή που μας πέρασε, κατέκλυσε το τηλεφωνικό κέντρο του υπουργείου του από καταναλωτές που ζητούσαν να λειτουργούν τα καταστήματα όλες τις Κυριακές. Το ψεύδος του ανδρός και το γελοίον της υπόθεσης είναι τόσο κραυγαλέα, που δεν απαιτείται κάποιο ειδικό σχόλιο. Και τι να σχολιάσεις, όταν επί δεκαετίες έχει καθιερωθεί την προτελευταία Κυριακή του χρόνου να λειτουργούν τα μαγαζιά λόγω εορτών και μόλις τώρα, επί υπουργίας Σιούφα, δημιουργήθηκε δήθεν το κίνημα των καταναλωτών που ζητά την επέκταση του μέτρου για ολόκληρο το χρόνο;

Κυριακάτικη αργία (2)

Τον υπουργό όμως τον παραβγήκε χτες ο υφιστάμενός του ο Γ. Παπαθανασίου, που μιλώντας σε κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό είπε πως «η πρόταση βασίζεται κυρίως στην "παράσυρση" της κυριακάτικης βόλτας, διότι όπως όλοι γνωρίζουμε, το εμπόριο βασίζεται στην ασύδοτη κατανάλωση και πολλές φορές στην υπερκατανάλωση». Το πιάσατε το υπονοούμενο; Ο κόσμος, κατά τον υφυπουργό, είναι τόσο πνιγμένος στο χρήμα, που πρέπει η κυβέρνηση -ως δουλικό των μεγαλοεπιχειρηματιών - να τον σπρώξει στην ...ασύδοτη κατανάλωση και στην υπερκατανάλωση, στα πλαίσια της κυριακάτικης βόλτας...

Με δυο λόγια: Δε φτάνει που χτυπάμε αλύπητα τους εκατοντάδες χιλιάδες εμποροϋπαλλήλους και τους μικρεμπόρους, σπρώχνουμε και τους υπόλοιπους να καταξοδέψουν ό,τι έχουν - και κυρίως ό,τι δεν έχουν και δανείζονται - στη ...χοάνη των πολυκαταστημάτων και των εμπορικών μεγαθηρίων. Ασε, που με την κατάργηση της Κυριακής αργίας, θα καταργηθεί και η όποια κυριακάτικη οικογενειακή βόλτα έχει απομείνει, αφού όλο και κάποιος θα πρέπει να είναι στημένος πίσω από τις βιτρίνες...


Τα προκλητικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ...ΘΕΩΡΙΑ αυτή του ΣΕΒ! Οσο περισσότερο - είπε ο πρόεδρός του - υπογράφονται και εφαρμόζονται συλλογικές συμβάσεις και, μάλιστα, με κάποιες - οριακές έστω - αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα, τόσο θα εμποδίζονται οι άνεργοι να βρουν δουλιά...

Αραγε, οι ...απολυμένοι (και, μάλιστα, σε μεγάλες ηλικίες), που αποτελούν ένα σημαντικό μέρος των ανέργων, από ποιους απολύθηκαν; Από τους συναδέλφους τους ή από κάποιους βιομηχάνους; Για να μη ρωτήσουμε, ποιοι δεν προσλαμβάνουν τους νέους σε ηλικία ανέργους;

`Η, μήπως, μπορεί να υποστηρίξει ο ΣΕΒ ότι η ανεργία δεν τους είναι χρήσιμη; Ιδίως, όταν απειλούν τους ήδη εργαζόμενους, για να επιβάλουν το ακόμη μεγαλύτερο πετσόκομμα των αποδοχών και των δικαιωμάτων τους;

Βέβαια, ο Οδυσσέας Κυριακόπουλος δεν τα λέει αυτά τα πράγματα τυχαία. Ξέρει πολύ καλά με ποιους αυτές οι απόψεις θα «διασταυρωθούν» και τι αποτέλεσμα θα βγει.

Αλλωστε, παρούσα, ουσιαστικά, είναι και η Ευρωπαϊκή Ενωση, προτείνοντας πολυδιάσπαση της απασχόλησης. Οπως και η κυβέρνηση, που νομοθετεί την κατάργηση του 8ωρου. Και το ΠΑΣΟΚ «είναι εδώ», στηρίζοντας τις επιλογές αυτές.

Οσο για τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, που χρόνια τώρα καλλιεργούν τον «κοινωνικό διάλογο» και τον ταξικό συμβιβασμό, υπονομεύοντας και πριονίζοντας πολύμορφα τον αγωνιστικό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, το 'χουν κάνει το χρέος τους...

ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ κουραστική, αν όχι προκλητική, η γνωστή επίδειξη φιλανθρωπίας διαφόρων μεγαλοσχημόνων αυτήν την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.

«Κοσμικές κυρίες» επιδεικνύουν τη γενναιοδωρία τους, βοηθώντας «ευπαθείς ομάδες» (με απαραίτητη την παρουσία της κάμερας του τηλεοπτικού καναλιού, που διαθέτει συνήθως ο σύζυγος), ενώ οι «μεγάλοι» δήμοι θυμούνται ξαφνικά ότι διαθέτουν αστέγους και φτωχούς.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και σαν να μην έφθαναν τα παραπάνω, προστέθηκαν στη λίστα των «φιλανθρώπων» οι ...τράπεζες, οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, οι μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και οι πλέον κερδοφόρες πολυεθνικές.

Εύλογα, βέβαια, αναρωτιέται κανείς πώς όλοι αυτοί οι ...«φιλάνθρωποι» συναποτελούν, στηρίζουν και διαιωνίζουν ένα σύστημα, που έχει γίνει πιο απάνθρωπο από ποτέ...

Πόλεμος

Η προχτεσινή πρόταση του ΣΕΒ διά στόματος Κυριακόπουλου, ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου στην εργατική τάξη. Η απαίτηση για κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σημαίνει ότι το κεφάλαιο επιχειρεί να αφαιρέσει και τα ελάχιστα όρια επιβίωσης του εργάτη. Να καταργήσει και εκείνο το ελάχιστο μέσο προστασίας για όλους τους μισθωτούς. Δυναμιτίζει ταυτόχρονα τον συνδετικό ιστό των εργαζομένων, αφού τυχόν κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, εξαναγκάζει τον εργάτη κατά μόνας, να αντιμετωπίζει τον πανίσχυρο εργοδότη του.

Οπως πάντα, τέτοιες προκλητικές αξιώσεις, ο ΣΕΒ και οι κυβερνήσεις, φροντίζουν να τις μασκαρεύουν με διάφορα επιχειρήματα. Ετσι και σε αυτή την περίπτωση, ο πρόεδρος του ΣΕΒ, ισχυρίστηκε ότι αυτό πρέπει να γίνει για να καταπολεμηθεί η ανεργία... Ομως δεν είναι μόνο ότι περισσεύει η υποκρισία τους. Εδώ, κρύβεται κάτι ακόμα πιο σοβαρό. Οι δυνάμεις του κεφαλαίου, ακόμα και για την ανεργία επιχειρούν να ενοχοποιήσουν τους εργαζόμενους. Μέχρι και το προπατορικό αμάρτημα θα τους φορτώσουν, αρκεί να πετύχουν τους σκοπούς τους: Να περιφρουρήσουν και ν' αυξήσουν τα κέρδη τους.

Από την παρέμβαση των εργοδοτών, δε λείπει και το στοιχείο του αντιπερισπασμού. Τη στιγμή που αρχίζουν οι συναντήσεις για τη νέα Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ο ΣΕΒ, ρίχνει τη ρουκέτα, για να τη χρησιμοποιήσει ως διαπραγματευτικό ατού. Ομως αυτό δεν είναι το κύριο. Η «βόμβα» του ΣΕΒ, όπως τη χαρακτήρισε ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ, είναι κίνηση στρατηγικού χαρακτήρα. Φέρνει τη σφραγίδα της πολιτικής που ασκεί συνολικά το ευρωπαϊκό κεφάλαιο διά μέσου των πολιτικών οργάνων στην ΕΕ. Εξυπηρετεί και στη χώρα μας την προώθηση των αποφάσεων για τη Στρατηγική της Λισαβόνας. Υπακούει στη λογική της ανταγωνιστικότητας, με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο. Και βέβαια δεν κατατίθεται σε λευκό πίνακα, καθώς ανάλογες απόπειρες έγιναν και στο παρελθόν. Να θυμίσουμε τα περίφημα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, που προωθούσε το ΠΑΣΟΚ, τον νόμο για το επίδομα ανεργίας, το οποίο αντί να πηγαίνει στους ανέργους θα πρέπει να καταλήγει στους εργοδότες. Την ανασφάλιστη εργασία μέσω των Stage... Και αυτά στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας. Ολα τούτα δεν είναι τίποτα άλλο, παρά μορφές απασχόλησης, έξω από τα ελάχιστα όρια, πέρα από τις κάθε φορά, ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις.

Τώρα ο ΣΕΒ, προφανώς εκτιμά, ότι μπορεί να πάει με πιο γρήγορους ρυθμούς. Εχοντας δεδομένες - στο πλάι του - κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, με τις πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δεμένες χειροπόδαρα στο άρμα της ανταγωνιστικότητας, με το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να περνάει σε ολομέτωπη επίθεση, ρίχνει το σύνθημα για «πυρ κατά βούληση»! Ρίχνεται σε πόλεμο καθολικό. Θέλει να ξεμπερδεύει μια και καλή, με αυτό που συνηθίζουμε να λέμε εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις.

Και σαν τέτοιο καθολικό πόλεμο, πρέπει να εκλάβει τις προκλητικές αξιώσεις του ΣΕΒ, ολόκληρη η εργατική τάξη. Μόνο αν οι εργαζόμενοι συνειδητοποιήσουν το μέγεθος και το βάθος της ανατροπής που επιχειρείται. Μόνο αν διεξάγουν αυτή την αναμέτρηση με όρους ταξικού πολέμου. Μόνο αν σύσσωμη η εργατιά, συσπειρωμένη γύρω από τα ταξικά συνδικάτα, σταθεί απέναντι στους βιομηχάνους ως τάξη απέναντι σε τάξη, θα καταφέρει να σταθεί όρθια.


Γιάννης ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ