Ναι. Ο Εβο Μοράλες είναι ο ηγέτης του κινήματος των κοκαλέρος, των αυτόχθονων καλλιεργητών φυτών κόκας. Ο ίδιος, πρώην κτηνοτρόφος λάμα, έγινε καλλιεργητής κόκας, όταν ο αγώνα για την επιβίωση της οικογένειάς του τον εξανάγκασε σε εσωτερική μετανάστευση.
Το φυτό κόκα, όμως, είναι ενδημικό στις Ανδεις και απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση των κατοίκων σε τόσο μεγάλο υψόμετρο. Η κόκα χρησιμοποιείται για να διευκολύνεται η διαδικασία της αναπνοής, καθώς το υψόμετρο σημαίνει και ανάλογη έλλειψη οξυγόνου. Χρησιμοποιείται, επίσης, σε τελετές των ιθαγενών Κέτσουα και Αϊμάρα, αλλά και για την παραγωγή δεκάδων χρηστικών προϊόντων και αντικειμένων. Ο πολιτισμός των ιθαγενών της Βολιβίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την κόκα, όπως ο ελληνικός με το ελαιόλαδο...
Από τα φύλλα της κόκας, βέβαια, παρασκευάζεται και η κοκαΐνη, μετά από ειδική επεξεργασία με διάφορα χημικά. Τόσο, τα τελευταία, όμως, όπως και τα διάφορα κέντρα ελέγχου της παραγωγής και εμπορίας της κοκαΐνης βρίσκονται, κυρίως, στις ΗΠΑ. Στη χώρα, που μεταχειρίζεται ως πρόσχημα τον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών», για να επεμβαίνει στη Λατινική Αμερική και να ελέγχει τις εξελίξεις.
«Υπάρχει ανάγκη συνεχούς αξιολόγησης» του Ασφαλιστικού και «δεν αρκεί» η εφαρμογή του νόμου Ρέππα, απαντά ο Γ. Παπανδρέου σε συνέντευξή του στο χτεσινό «Βήμα», συμπληρώνοντας: «Λέω να αξιοποιήσουμε αυτόν το νόμο ως προϋπόθεση για τις επόμενες μεταρρυθμίσεις». Και, βέβαια, αποφεύγει συστηματικά, να πει οτιδήποτε συγκεκριμένο, σχετικά με την κατεύθυνση και το περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων, που έχει στο μυαλό του, αλλά ο καθένας μπορεί να καταλάβει από την απάντηση στην επόμενη ερώτηση. «Τα όρια ηλικίας των συντάξεων τα συζητείτε», τον ρωτά η εφημερίδα και ο Γ. Παπανδρέου απαντά: «Δεν είναι η στιγμή να πει κανείς τι μπορεί να συζητήσει και να μπει στο κάθε θέμα χωριστά...».
Σωστά... Αυτά δεν τα λες, όταν είσαι στην αντιπολίτευση. Τα εφαρμόζεις, όταν γίνεσαι κυβέρνηση. Εστω και με «κοινωνικό διάλογο»...
Οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης δεν είναι μόνο «τυφλοί» στην προσπάθειά τους να ικανοποιήσουν τις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Γίνονται τόσο προκλητικοί που συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον στην ξεδιαντροπιά και στην κοροϊδία του κόσμου. Μόνο θρασύτητα αποδεικνύουν τα επιχειρήματα, με τα οποία προσπαθούν δυο μέρες τώρα να δικαιολογήσουν τη μεθόδευση που έβαλαν σε εφαρμογή για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.
Προχτές, πιστέψαμε ότι ο Δ. Σιούφας ξεπέρασε και τον εαυτό του όταν - υποτίθεται στα σοβαρά - ισχυρίστηκε ότι προωθεί τις νέες ρυθμίσεις επειδή, μόλις ο κόσμος είδε τα μαγαζιά ανοιχτά την Κυριακή που μας πέρασε, κατέκλυσε το τηλεφωνικό κέντρο του υπουργείου του από καταναλωτές που ζητούσαν να λειτουργούν τα καταστήματα όλες τις Κυριακές. Το ψεύδος του ανδρός και το γελοίον της υπόθεσης είναι τόσο κραυγαλέα, που δεν απαιτείται κάποιο ειδικό σχόλιο. Και τι να σχολιάσεις, όταν επί δεκαετίες έχει καθιερωθεί την προτελευταία Κυριακή του χρόνου να λειτουργούν τα μαγαζιά λόγω εορτών και μόλις τώρα, επί υπουργίας Σιούφα, δημιουργήθηκε δήθεν το κίνημα των καταναλωτών που ζητά την επέκταση του μέτρου για ολόκληρο το χρόνο;
Τον υπουργό όμως τον παραβγήκε χτες ο υφιστάμενός του ο Γ. Παπαθανασίου, που μιλώντας σε κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό είπε πως «η πρόταση βασίζεται κυρίως στην "παράσυρση" της κυριακάτικης βόλτας, διότι όπως όλοι γνωρίζουμε, το εμπόριο βασίζεται στην ασύδοτη κατανάλωση και πολλές φορές στην υπερκατανάλωση». Το πιάσατε το υπονοούμενο; Ο κόσμος, κατά τον υφυπουργό, είναι τόσο πνιγμένος στο χρήμα, που πρέπει η κυβέρνηση -ως δουλικό των μεγαλοεπιχειρηματιών - να τον σπρώξει στην ...ασύδοτη κατανάλωση και στην υπερκατανάλωση, στα πλαίσια της κυριακάτικης βόλτας...
Με δυο λόγια: Δε φτάνει που χτυπάμε αλύπητα τους εκατοντάδες χιλιάδες εμποροϋπαλλήλους και τους μικρεμπόρους, σπρώχνουμε και τους υπόλοιπους να καταξοδέψουν ό,τι έχουν - και κυρίως ό,τι δεν έχουν και δανείζονται - στη ...χοάνη των πολυκαταστημάτων και των εμπορικών μεγαθηρίων. Ασε, που με την κατάργηση της Κυριακής αργίας, θα καταργηθεί και η όποια κυριακάτικη οικογενειακή βόλτα έχει απομείνει, αφού όλο και κάποιος θα πρέπει να είναι στημένος πίσω από τις βιτρίνες...
Αραγε, οι ...απολυμένοι (και, μάλιστα, σε μεγάλες ηλικίες), που αποτελούν ένα σημαντικό μέρος των ανέργων, από ποιους απολύθηκαν; Από τους συναδέλφους τους ή από κάποιους βιομηχάνους; Για να μη ρωτήσουμε, ποιοι δεν προσλαμβάνουν τους νέους σε ηλικία ανέργους;
`Η, μήπως, μπορεί να υποστηρίξει ο ΣΕΒ ότι η ανεργία δεν τους είναι χρήσιμη; Ιδίως, όταν απειλούν τους ήδη εργαζόμενους, για να επιβάλουν το ακόμη μεγαλύτερο πετσόκομμα των αποδοχών και των δικαιωμάτων τους;
Βέβαια, ο Οδυσσέας Κυριακόπουλος δεν τα λέει αυτά τα πράγματα τυχαία. Ξέρει πολύ καλά με ποιους αυτές οι απόψεις θα «διασταυρωθούν» και τι αποτέλεσμα θα βγει.
Αλλωστε, παρούσα, ουσιαστικά, είναι και η Ευρωπαϊκή Ενωση, προτείνοντας πολυδιάσπαση της απασχόλησης. Οπως και η κυβέρνηση, που νομοθετεί την κατάργηση του 8ωρου. Και το ΠΑΣΟΚ «είναι εδώ», στηρίζοντας τις επιλογές αυτές.
Οσο για τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, που χρόνια τώρα καλλιεργούν τον «κοινωνικό διάλογο» και τον ταξικό συμβιβασμό, υπονομεύοντας και πριονίζοντας πολύμορφα τον αγωνιστικό προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, το 'χουν κάνει το χρέος τους...
ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ κουραστική, αν όχι προκλητική, η γνωστή επίδειξη φιλανθρωπίας διαφόρων μεγαλοσχημόνων αυτήν την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
«Κοσμικές κυρίες» επιδεικνύουν τη γενναιοδωρία τους, βοηθώντας «ευπαθείς ομάδες» (με απαραίτητη την παρουσία της κάμερας του τηλεοπτικού καναλιού, που διαθέτει συνήθως ο σύζυγος), ενώ οι «μεγάλοι» δήμοι θυμούνται ξαφνικά ότι διαθέτουν αστέγους και φτωχούς.
Και σαν να μην έφθαναν τα παραπάνω, προστέθηκαν στη λίστα των «φιλανθρώπων» οι ...τράπεζες, οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, οι μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ και οι πλέον κερδοφόρες πολυεθνικές.Εύλογα, βέβαια, αναρωτιέται κανείς πώς όλοι αυτοί οι ...«φιλάνθρωποι» συναποτελούν, στηρίζουν και διαιωνίζουν ένα σύστημα, που έχει γίνει πιο απάνθρωπο από ποτέ...