ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 3 Γενάρη 2006
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ 16 -17 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2005

Αποφασισμένοι να προχωρήσου σε άμεση και καθολική επίθεση κατά των λαϊκών δικαιωμάτων εμφανίστηκαν οι εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και σε αυτή τη Σύνοδο Κορυφής. Το Ευρωενωσιακό Σύστημα αναζητά τρόπους επιβίωσης, μέσα από την αφαίρεση των εργασιακών κεκτημένων, την ένταση της παρακολούθησης και της καταστολής, την ένταξη των μεταναστών και των προσφύγων σε - ουσιαστικά - καθεστώς δουλείας και την απόκτηση προσβάσεων σε νέες χώρες για ένταση της εκμετάλλευσης.

Ηταν μία Σύνοδος που το ενδιαφέρον μονοπώλησαν οι δημοσιονομικές προοπτικές της ΕΕ για την περίοδο 2007 - 2013 και το σκληρό παζάρι και πέρασαν στη ζούλα όλα τα υπόλοιπα και χειρότερα...

Η διαπραγμάτευση του κοινοτικού προϋπολογισμού μετέτρεψε το Συμβούλιο της 16ης και 17ης Δεκέμβρη σε παρωδία, αναλώνοντάς το σε διμερείς επαφές, προκειμένου οι ισχυροί της Ενωσης να επινοήσουν τη διατύπωση της «εποικοδομητικής ασάφειας», που θα τους άφηνε όλους ευχαριστημένους και αλώβητους πολιτικά, καθώς όλα τα υπόλοιπα θέματα είχαν δρομολογηθεί και συμφωνηθεί εκ των προτέρων. Στο τέλος, βέβαια, οι πολιτικοί της ΕΕ μοίρασαν τα κονδύλια στους καπιταλιστές που εκπροσωπούσαν, αφήνοντας έξω - όπως αναμενόταν - τους λαούς της Ευρώπης.

Τα βασικά θέματα που καίνε τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, όπως η προώθηση της πολιτικής της Λισαβόνας και η δημιουργία ενός εργασιακού μεσαίωνα, η καθολική παρακολούθηση των Ευρωπαίων πολιτών, με πρόσχημα την τρομοκρατία και στόχο τον έλεγχο όσων αντιδρούν, αποσιωπήθηκαν εντέχνως.

Κυριάρχησε, λοιπόν, ο κοινοτικός προϋπολογισμός, ώστε να αποδείξει η ΕΕ ότι μετά τα δημοψηφίσματα, που έδειξαν πλήρη αμφισβήτηση των λαών στον ευρωενωσιακό θεσμό, είναι σε θέση να λειτουργεί και να λαμβάνει αποφάσεις...

Ιδού λοιπόν οι αποφάσεις, που πέρασαν στα φανερά είτε στα βουβά και μας αφορούν περισσότερο...

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΑΒΟΝΑΣ
Ολομέτωπη επίθεση κατά των εργαζομένων

Ενα χρόνο περίπου πριν, γινόταν κριτική στους 25 της ΕΕ, ότι δεν εφάρμοσαν αρκετά αντιδραστική πολιτική, ώστε να επιτύχουν τους στόχους της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Μια κριτική που αποδείχτηκε μάλλον «εποικοδομητική», καθώς οι δισταγμοί - όπως αυτοί του Λουξεμβούργιου πρωθυπουργού, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος είχε πει χαρακτηριστικά ότι «όλοι γνωρίζουμε τι να κάνουμε για να εφαρμόσουμε τη Στρατηγική της Λισαβόνας. Αυτό, που δε γνωρίζουμε, είναι το πώς θα επανεκλεγούμε αν την εφαρμόσουμε» - μπήκαν στην άκρη και επαναπροσηλώθηκαν στον αρχικό στόχο, χωρίς «ευαισθησίες».

Η Σύνοδος Κορυφής, λοιπόν, του περασμένου Δεκέμβρη, φρόντισε να ικανοποιήσει τις επιταγές της Λισαβόνας με κάθε δυνατό τρόπο, από τον προϋπολογισμό της ΕΕ για την περίοδο 2007 - 2013, μέχρι και τα γενικά συμπεράσματα, όπου γίνεται και εκτενής αναφορά στην «οικονομική μεγέθυνση και θέσεις απασχόλησης». Με κύριο σκοπό τη διάλυση του ασφαλιστικού, την εντατικοποίηση της εργασίας και τη χρηματοδότηση του κεφαλαίου μέσω των κονδυλίων για την έρευνα, την οποία πραγματοποιούν και καρπώνονται ανάλογα με τα συμφέροντά τους οι πολυεθνικές, τα Συμπεράσματα του Δεκέμβρη έθεσαν θέμα δημογραφικού προβλήματος και παγκοσμιοποίησης...

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στα Συμπεράσματα, το Συμβούλιο διαπιστώνει ότι «η παγκόσμια οικονομία διέρχεται περίοδο ταχείας και σημαντικής οικονομικής μεταβολής και συμφωνεί ότι η Ευρώπη χρειάζεται οικονομικές μεταρρυθμίσεις, κοινωνικό εκσυγχρονισμό και αειφόρους περιβαλλοντικές πολιτικές, για να διασφαλίσει τις αξίες της και να ανταποκριθεί ουσιαστικά στις προκλήσεις και τις ευκαιρίες της παγκοσμιοποίησης και των δημογραφικών αλλαγών». Τονίζεται μάλιστα ότι «η καινοτομία, η τεχνολογία πληροφοριών και επικοινωνιών, η έρευνα και το ανθρώπινο δυναμικό είναι σημαντικοί παράγοντες, ιδίως όσον αφορά τα ΜΜΕ, για την επίτευξη υψηλότερης απασχόλησης, παραγωγικότητας και σταθερής οικονομικής μεγέθυνσης σε ολόκληρη την ΕΕ, στο πλαίσιο υγειών μακροοικονομικών πολιτικών».

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα καθίσταται σαφής η επιδίωξη για βαθιές και ριζικές αλλαγές στο ασφαλιστικό, καθώς αναγνωρίζεται δημογραφικό πρόβλημα. Είναι κάτι παραπάνω από φανερό άλλωστε, ότι τον αυτό σκοπό εξυπηρετούν και οι συνχές εκθέσεις της Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, που αναγνωρίζουν γήρανση του πληθυσμού, προβλέποντας, ότι με την πάροδο των ετών «θα είναι περισσότεροι οι συνταξιούχοι παρά οι εργαζόμενοι». Στόχος, η σταδιακή κατάργηση της ασφάλισης και η ακύρωση κάθε εργασιακού δικαιώματος καταλήγοντας να δουλεύουμε «μέχρι θανάτου»...

Στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης ενισχύεται το κεφάλαιο, ώστε να «αντεπεξέλθουν οι επιχειρήσεις» στις νέες προκλήσεις και η οικονομία προσανατολίζεται στις γραμμές της ανταγωνιστικότητας, της γιγάντωσης της οικονομίας και της μετατροπής της εργασίας σε απασχόληση χωρίς δικαιώματα και εξασφάλιση των εργαζομένων.

Αλλωστε ο ορισμός «των υγειών μακροοικονομικών πολιτικών» συνίσταται στην ανάπτυξη με παράλληλη αύξηση του ΑΕΠ, μείωση του δημοσίου χρέους και των ελλειμμάτων των κρατών - μελών. Πράγμα το οποίο σημαίνει διαρκής σκληρή λιτότητα, πάγωμα ή και μείωση των μισθών, περικοπή των κοινωνικών δαπανών και ελαχιστοποίηση των παροχών και του κοινωνικού κράτους...

Η ανάπτυξη της έρευνας και της τεχνολογίας, βάσει της στρατηγικής της Λισαβόνας, μεταφράζεται σε οικονομική στήριξη των εταιριών, ώστε να εκπονούν ερευνητικά προγράμματα, τα οποία δεν προσανατολίζονται στις πολιτικές ανάγκες, αλλά στις επιδιώξεις κερδοφορίας του κεφαλαίου, που την πραγματοποιεί και την καρπώνεται, κερδοσκοπώντας σε βάρος των λαών.

Ακόμα και ο Κοινοτικός Προϋπολογισμός για την περίοδο 2007 - 2013 ακολούθησε και εφάρμοσε πιστά τους κανόνες της Λισαβόνας, ξεκινώντας τη διάλυση της ΚΑΠ, μειώνοντας τα κονδύλια της Παιδείας και της Υγείας και ενισχύοντας την τρομοκρατία των λαών, την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα και την έρευνα και την τεχνολογία, ενισχύοντας άμεσα το μεγάλο κεφάλαιο.

Ας μην ξεχνάμε ότι η εργασία σε όλα τα κείμενα της ΕΕ αντικαθίσταται από τον όρο απασχόληση, που, σύμφωνα και με τις πρόσφατες δηλώσεις του Επιτρόπου Οικονομίας και Οικονομικών, Χοακίν Αλμούνια, «στην έρευνα για το εργατικό δυναμικό, ως απασχολούμενοι ορίζονται όσοι έχουν εργαστεί τουλάχιστον μία ώρα τη βδομάδα αναφοράς της έρευνας, είτε έναντι αμοιβής είτε με σκοπό το κέρδος ή για να βοηθήσουν την οικογενειακή επιχείρηση αμισθί».

Η αντικατάσταση του όρου εργασία από τον όρο απασχόληση, αποδεικνύεται πολύ πιο επικίνδυνη, απ' όσο θέλησαν να την παρουσιάσουν οι «εγκέφαλοι» των Βρυξελλών. Συνοδεύτηκε και από την άλωση των εργασιακών δικαιωμάτων, την άρση της μονιμότητας της εργασίας, την ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση των μισθών, με αποτέλεσμα να μην μπορεί ο «απασχολούμενος» να επιβιώσει. Η απασχόληση έφερε την υποαπασχόληση, ώστε να μειωθούν πλασματικά οι δείκτες της ανεργίας, ενώ ο «απασχολούμενος» έχασε τα δικαιώματα ασφάλισης, αποζημίωσης και προστασίας από τον εργοδότη του, που είχε κερδίσει ως εργαζόμενος.

Φτάσαμε, λοιπόν σ' έναν εργασιακό μεσαίωνα. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν για ένα ξεροκόμματο και ο καπιταλιστής μπορεί να τους διώξει, χωρίς καμία υποχρέωση απέναντί τους, όταν δεν τους χρειάζεται. Δε δικαιούνται αυξήσεις, ούτε μπορούν να διαπραγματευτούν κατώτατο όριο μισθού, αφού δεν υπογράφουν σύμβαση, γυρνάνε στο μεροκάματο άνευ όρων.

Η εικόνα του σύγχρονου «απασχολούμενου» ολοκληρώνεται και με τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», την άλωση του τελευταίου κάστρου των εργαζομένων. Οι κατευθύνσεις της Λισαβόνας απαιτούν την πλήρη υποδούλωση του εργάτη στον εργοδότη. Συγκεκριμένα, με την πρόταση της οδηγίας για το χρόνο εργασίας, ο εργοδότης μπορεί να απασχολεί τον εργαζόμενο αποσπασματικά κατά τη διάρκεια του 24ωρου και όχι στα πλαίσια του 8ωρου.

Το Συμβούλιο της 16ης και 17ης Δεκέμβρη εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πρόοδο των εθνικών προγραμμάτων υλοποίησης της Στρατηγικής της Λισαβόνας, επισημαίνοντας παράλληλα την ανάγκη μείωσης του φόρτου των επιχειρήσεων, καθώς και την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών. Διατύπωση στην οποία περικλείεται η οδηγία Μπολκενστάιν, μετονομασθείσα σε οδηγία για την παροχή υπηρεσιών στην εσωτερική αγορά, που προβλέπει δικαίωμα των εταιριών να λειτουργούν βάσει της νομοθεσίας του κράτους - μέλους στο οποίο εδράζονται και όχι εκεί όπου παρέχουν υπηρεσίες. Ετσι πραγματοποιείται καθολική επίθεση τόσο στα εργασιακά δικαιώματα, όσο και σε μία σειρά άλλους τομείς, όπως η προστασία των καταναλωτών, ενώ ανοίγει ο δρόμος για τη χαλάρωση του νομικού πλαισίου που διέπει τις επιχειρήσεις σε όλα τα κράτη - μέλη...

Αλλωστε, η επόμενη Σύνοδος θα έχει σαν κύριο θέμα της τη Στρατηγική της Λισαβόνας και την επιτελεσθείσα πρόοδο των κρατών - μελών της ΕΕ. Ετσι, για να είναι αισθητός ο έλεγχος και να μην ξεφεύγουν οι κυβερνήσεις σε «δημοκρατικές - λαϊκές» πρωτοβουλίες, έστω και προσωρινές ή εικονικές, ούτε καν για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης...

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Οι αγώνες των λαών ο φόβος τους...

Συνεπή στάση απέναντι στην επίθεση ενάντια στις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών κρατά η ΕΕ, με τις αποφάσεις της για την «πάλη κατά της τρομοκρατίας», που δένουν κυριολεκτικά τους πολίτες... Με τα κονδύλια για τη χρηματοδότηση του «αντιτρομοκρατικού αγώνα» να παραμένουν ακέραια, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβεβαιώνουν τη δέσμευσή τους απέναντι στο κεφάλαιο να ελέγξουν και να καταστείλουν κάθε μορφή λαϊκής αντίδρασης βαφτίζοντάς την τρομοκρατική πράξη ή εγκληματική ενέργεια...

Τρανταχτό παράδειγμα η οδηγία διατήρησης των ηλεκτρονικών δεδομένων που νομιμοποιεί την παρακολούθηση κινητών και σταθερών τηλεφώνων, κλήσεων, μηνυμάτων, αλλά και του διαδικτύου μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, με το χρόνο διατήρησής τους να επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια των κρατών - μελών, όπως επίσης και τα «σοβαρά εγκλήματα», για τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν.

Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στα Συμπεράσματα, εγκρίνεται η «αντιτρομοκρατική στρατηγική της ΕΕ στην οποία εκτίθεται πλαίσιο εργασιών για την πρόληψη ριζοσπαστικοποίησης και στρατολόγησης τρομοκρατών, την προστασία των πολιτών και των υποδομών, τη διενέργεια ερευνών και τη δίωξη τρομοκρατών και τη βελτίωση της αντιμετώπισης των συνεπειών τρομοκρατικών επιθέσεων», εκφράζοντας ικανοποίηση για την πρόοδο που σημειώνεται στο θέμα...

Ικανοποίηση εκφράζουν οι «25» γιατί δένουν με όλο και περισσότερους κόμπους τους λαούς, επειδή νομίζουν ότι έτσι θα έχουν ένα ελεγχόμενο λαϊκό κίνημα, του χεριού τους. Γιατί θεωρούν ότι θα κερδίσουν το παιχνίδι με τους ταξικούς τους αντιπάλους, τους εργαζόμενους, βαφτίζοντας τους λαϊκούς αγώνες τρομοκρατικές δράσεις.

Η οδηγία για τη διατήρηση των ηλεκτρονικών δεδομένων είναι ένα νέο αντιδραστικό βήμα.

Η ΕΕ αποδεικνύει ότι φοβάται τους λαούς. Ενας θεσμός που φοβάται αυτούς που υποτίθεται ότι «υπηρετεί»...


Κείμενα: Αλεξάνδρα ΦΩΤΑΚΗ

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
Ολοι ευχαριστημένοι...

Οι δημοσιονομικές προοπτικές της ΕΕ, για την περίοδο 2007 - 2013, αναδείχτηκαν στο «θέμα της ημέρας» στη Σύνοδο Κορυφής του Δεκέμβρη και πολλοί μίλησαν για «θρίλερ», στο οποίο κρινόταν το μέλλον της ΕΕ...

Κορόνες από την πλευρά της Επιτροπής ή των κρατών - μελών, που χρειάζονταν μία συμφωνία για να μη χάσουν τα πακέτα των επιδοτήσεων, ότι δήθεν δε διαπραγματεύονται μικρότερο προϋπολογισμό από τη «συμβιβαστική πρόταση της Λουξεμβουργιανής Προεδρίας», η οποία καταψηφίστηκε από αυτούς τους ίδιους τον περασμένο Ιούνη στη Σύνοδο Κορυφής και έδινε ανώτατο ύψος εισφορών στο 1,06% του Κοινοτικού ΑΕΠ, ανατράπηκαν, κυριολεκτικά, εν μία νυκτί...

Η πρόταση, που καθόρισε τις εισφορές στο 1,045% του Κοινοτικού ΑΕΠ, κατάφερε να ενώσει τα άκρα και να «σώσει την Ευρώπη», με τον Βρετανό πρωθυπουργό και προεδρεύοντα του Συμβουλίου, Τόνι Μπλερ, να αναδεικνύεται στον ήρωα της βραδιάς, αφού «βρήκε το θάρρος» να την καταθέσει και με μία εποικοδομητική ασάφεια... έλυσε τα προβλήματα.

Δίνοντας 862,393 δισ. ευρώ, διατήρησε τις βρετανικές επιστροφές σε υψηλά επίπεδα, κράτησε τα κονδύλια για την τρομοκρατία, την παγκοσμιοποίηση και τη Στρατηγική της Λισαβόνας ανέπαφα, πετσόκοψε όσο μπορούσε την ΚΑΠ και δεσμεύτηκε να τη διαλύσει εν ευθέτω χρόνο, ενώ επέφερε μειώσεις και στην Παιδεία, στην Υγεία και τον Πολιτισμό...

Συγκεκριμένα, τα Συμπεράσματα για τον Κοινοτικό Προϋπολογισμό, σημειώνουν ότι «η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποχρεούται περί το 2008/9 να επανεξετάσει όλες τις κοινοτικές δαπάνες, συμπεριλαμβανομένων της βρετανικής επιταγής και της ΚΑΠ, να παρουσιάσει έκθεση αναθεώρησης στο Συμβούλιο». Τα μέτρα που θα προτείνει η Επιτροπή, ενδέχεται να εφαρμοστούν είτε αμέσως όταν υποβληθούν, είτε μετά το 2013, σε περίπτωση που δε συμφωνήσει ομόφωνα το Συμβούλιο.

Η ασάφεια αυτή, που αφήνει ανοιχτό το θέμα της ενδιάμεσης αναθεώρησης του προϋπολογισμού, έστεψε τους πάντες νικητές και έδωσε το κλειδί της συμφωνίας. Ολοι το «πούλησαν» σαν μεγάλη επιτυχία, από τον Σιράκ και τον Καραμανλή, μέχρι τον Μπλερ, ο οποίος εξασφάλισε την πολιτική του ακεραιότητα, αλλά και το τσεκ δισεκατομμυρίων της Βρετανίας, χωρίς να δεσμευτεί για κατάργησή του.

Τα 20 δισ. 101 εκατομμύρια ευρώ, που εξασφάλισε η ελληνική κυβέρνηση, κάθε άλλο παρά τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα θα βοηθήσουν. Οι επιδοτήσεις είναι, ως όλοι γνωρίζουν, απόλυτα κατευθυνόμενες, ανάλογα με τα συμφέροντα της ΕΕ. Ευνοούν εταιρίες και κατασκευαστικό κεφάλαιο και όχι λαϊκές ανάγκες. Ακόμα και τα έργα που γίνονται δεν έχουν λαϊκό προσανατολισμό, αλλά κεφαλαιοκρατικό, αφήνοντας έξω βασικές υποδομές.

ΠΓΔΜ
Σε καθεστώς ευρωπαϊκής ομηρίας...

Η Σύνοδος του Δεκέμβρη προσπάθησε να περιορίσει στο ελάχιστο τις αναφορές στη διεύρυνση, με τη δικαιολογία ότι οι Ευρωπαίοι εμφανίζονται επιφυλακτικοί απέναντί της, γι' αυτό και θέλησε να αποσυνδέσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις από την τελική ένταξη μιας χώρας στην Ενωση...

Ετσι αποφασίστηκε να χορηγηθεί μεν χρίσμα υποψήφιας χώρας στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), χωρίς όμως να δοθεί και ημερομηνία έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Δίνοντας το στάτους υποψήφιας χώρας, χωρίς ημερομηνία έναρξης των διαπραγματεύσεων, η Ενωση πετυχαίνει, να θέσει σε ομηρία τη χώρα, να την ελέγχει και να την εκμεταλλεύεται στο μέγιστο βαθμό...

Στα Συμπεράσματα γίνεται αναφορά στην ουσιαστική πρόοδο που έκανε η ΠΓΔΜ στην εκπλήρωση των επιταγών της ΕΕ, αλλά το «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καθιστά σαφές ότι περαιτέρω βήματα θα πρέπει να μελετηθούν υπό το φως της συζήτησης για τη στρατηγική της διεύρυνσης, όπως προβλέπεται από τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου της 12ης Δεκέμβρη 2005, τη συμμόρφωση της ΠΓΔΜ με τα πολιτικά κριτήρια της Κοπεγχάγης, των προαπαιτούμενων της Διαδικασίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης και της αποτελεσματικής εφαρμογής της Συμφωνίας Σταθεροποίησης και Σύνδεσης, της ανάγκης περαιτέρω σημαντικής προόδου να ανταποκριθεί στα άλλα ζητήματα και κριτήρια προσχώρησης που περιλαμβάνονται στη γνώμη της Επιτροπής, καθώς και στην υλοποίηση των προτεραιοτήτων της Ευρωπαϊκής Εταιρικής Σχέσης, με βάση συγκεκριμένα ορόσημα». Ακόμα, στα Συμπεράσματα γίνεται σαφές ότι για κάθε περαιτέρω βήμα «θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η απορροφητική ικανότητα της Ενωσης», ενώ καλείται η Επιτροπή να ενημερώνει το Συμβούλιο για την πρόοδο της υποψήφιας χώρας με τακτικές εκθέσεις...

Οπως γίνεται σαφές στα παραπάνω Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η ΠΓΔΜ σχεδόν παύει να είναι ανεξάρτητη χώρα και οφείλει να προσφέρει γην και ύδωρ στην Ενωση των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Οφείλει να εκπληρώσει κάθε επιταγή της ΕΕ, να επιτρέψει την άνευ όρων οικονομική και πολιτική άλωση της χώρας από τα συμφέροντα που κυβερνούν τις Βρυξέλλες και να «εναρμονιστούν υιοθετώντας το Ευρωπαϊκό ιδεώδες»...

Οσο για την ελληνική κυβέρνηση, που υποστηρίζει με πάθος την ένταξη της ΠΓΔΜ στην ΕΕ, πιστεύοντας ότι έτσι θα λύσει το πρόβλημα της ονομασίας, η «επιτυχία» της συνίσταται στην έμμεση - ουσιαστικά ανύπαρκτη - νύξη, μέσω της απαίτησης του Συμβουλίου για εκπλήρωση των όρων που θέτει η Επιτροπή στο κείμενο της εταιρικής σχέσης. Στο εν λόγω κείμενο γίνεται σαφές ότι η ονομασία είναι θέμα διμερές και όχι ευρωπαϊκού χαρακτήρα και η ΠΓΔΜ καλείται να βρει κοινά αποδεκτή λύση στα πλαίσια των αποφάσεων του ΟΗΕ...

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Βορά στο βωμό των κερδών των πολυεθνικών

Στα πλαίσια της ίδιας πολιτικής κινείται και η αντιμετώπιση από την ΕΕ των μεταναστών και των οικονομικών προσφύγων, με τις αποφάσεις να αναγκάζουν ακόμα και οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ να εκφράζουν την ανησυχία τους για τις επιπτώσεις που θα δημιουργήσουν τα νέα μέτρα...

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν τα Συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής, «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σημειώνει την αυξανόμενη σημασία, που παρουσιάζουν τα θέματα μετανάστευσης για την ΕΕ και το γεγονός ότι πρόσφατες εξελίξεις προκαλούν την όλο και μεγαλύτερη ανησυχία του κοινού σε ορισμένα κράτη-μέλη». Σημειώνεται ακόμα η διάθεση του Συμβουλίου να «καταπολεμήσει τη λαθρομετανάστευση και σε συνεργασία με τις τρίτες χώρες να αξιοποιούν τα οφέλη της νόμιμης μετανάστευσης».

Οι τελευταίες οδηγίες που προώθησε η Κομισιόν και έγιναν δεκτές αναφέρονται σε κοινό σύστημα ελέγχου των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο στα κράτη-μέλη της Ενωσης, με τους «25» να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε μία βάση δεδομένων με τα στοιχεία όσων ζητούν ασυλία ή εργασία στην ΕΕ, που θα τους επιτρέπει να αποφασίζουν ανάλογα...

Ενα σύστημα που συνδέει ουσιαστικά τη μετανάστευση και την αίτηση παραχώρησης ασύλου με την τρομοκρατία και δίνει το δικαίωμα στις κυβερνήσεις των κρατών-μελών και στην Ευρωπαϊκή Ενωση να ελέγχουν «μέχρι τρίτης γενεάς» τους ανθρώπους αυτούς, κάνοντας φυσικά και επιλογή ποιους αποδέχεται και ποιους όχι...

Το πρόγραμμα της ΕΕ απέναντι στους μετανάστες, όπως συνοψίζεται στα Συμπεράσματα, προβλέπει τα εξής: «Ενίσχυση της συνεργασίας και των δράσεων μεταξύ των κρατών-μελών, εντατικοποίηση του διαλόγου και της συνεργασίας με κράτη της Αφρικής, εντατικοποίηση του διαλόγου και της συνεργασίας με τις γειτονικές χώρες ολόκληρης της περιοχής της Μεσογείου, καθώς και τα θέματα χρηματοδότησης και εφαρμογής»...

Αυτό που στην πραγματικότητα εκφράζει η Ενωση είναι η πρόθεση οικονομικής διείσδυσης σε τρίτες μη ανεπτυγμένες χώρες και η εκμετάλλευση των οικονομικών τους δυνατοτήτων, εξασκώντας μία νέου τύπου αποικιοκρατική πολιτική...

Ακόμα, το Συμβούλιο σε παράρτημα των Συμπερασμάτων επιβεβαιώνει τις θέσεις του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, βάζοντας στόχο τη δημιουργία ενός συστήματος επιτήρησης το οποίο θα καλύπτει το σύνολο των νότιων θαλάσσιων συνόρων της ΕΕ και της Μεσογείου.

Παρά το γεγονός ότι θεωρητικά το σύστημα αυτό θα έχει σκοπό τον έλεγχο της μετανάστευσης και την αποφυγή απώλειας ζωών, θυμάτων του σύγχρονου δουλεμπορίου, η πραγματική αιτία της δημιουργίας τέτοιων, αστυνομικού χαρακτήρα, σωμάτων είναι ο απόλυτος έλεγχος της περιοχής.

Επίσης, το Συμβούλιο ζητά τη δημιουργία «ομάδων ταχείας αντίδρασης, απαρτιζομένων από εθνικούς εμπειρογνώμονες, ικανούς να παρέχουν ταχέως τεχνική και επιχειρησιακή συνδρομή σε περιόδους μαζικής συρροής μεταναστών, σύμφωνα με το πρόγραμμα της Χάγης».

Η ΕΕ δημιουργεί τις συνθήκες απόλυτης εκμετάλλευσης των μεταναστών, με δικαίωμα όταν πλέον δεν τους χρειάζεται να τους πετά στα αζήτητα, εκδιώκοντάς τους. Δρομολογεί ακόμα τις εξελίξεις προς την κατεύθυνση της μη νομιμοποίησης, ακόμα και της εκτέλεσης όσων μεταναστών προσπαθούν να εισέλθουν παράνομα σε μία χώρα-μέλος, στα πλαίσια της καταδίωξης και της «αντιμετώπισης της λαθρομετανάστευσης»...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ