Η γρίπη των πτηνών, έρχεται να αναδείξει εκτός των άλλων, ότι ο καπιταλισμός κάνει πολύ πιο επώδυνα τα διάφορα φυσικά φαινόμενα. Ενας ιός που έχει ταυτοποιηθεί εδώ και 100 χρόνια περίπου και σίγουρα προϋπήρχε στη φύση σε βάθος πολλών ετών, γίνεται φόβος και τρόμος και ταυτόχρονα πεδίο ανελέητης κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης των λαϊκών στρωμάτων, από το μεγάλο κεφάλαιο. Και τούτο συμβαίνει με τη βοήθεια της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και τα σπασμένα των όποιων οικονομικών επιπτώσεων εξακολουθούν να τα πληρώνουν βασικά οι εργαζόμενοι στις πτηνοτροφικές επιχειρήσεις και οι μικροί πτηνοτρόφοι. Πολλοί απ' αυτούς είναι τόσο άμεσα εξαρτημένοι από τους μεγαλοεπιχειρηματίες πτηνοτρόφους έτσι που ουσιαστικά δουλεύουν «φασόν» έτσι που να τους εκμεταλλεύονται από πολλές μεριές.

Βέβαια η φύση μπορεί να έχει τους νόμους της και τους κανόνες της, όμως οι ανθρώπινες κοινωνίες μπορούν να πάρουν μέτρα προστασίας, όταν βεβαίως αυτές δε λειτουργούν με το νόμο του κέρδους σε όφελος κάθε λογής κερδοσκόπων, αλλά σε όφελος των εργαζομένων για την ικανοποίηση όλων των αναγκών τους. Το βασικό στο θέμα όσον αφορά τη γρίπη των πτηνών είναι η πρόληψη και η αποφυγή των επιπτώσεων στη δημόσια υγεία. Δυστυχώς μέχρι τώρα δεν ελήφθησαν τα απαιτούμενα μέτρα.

Βέβαια, το θέμα είναι να μη χρειαστεί η κρατική μηχανή να αντιμετωπίσει την εμφάνιση της γρίπης των πτηνών εντός της ελληνικής επικράτειας, γιατί τότε θα εμφανιστεί η πραγματική γύμνια. Για παράδειγμα, αν εμφανιστεί η γρίπη των πτηνών, η κατάσταση που επικρατεί στα εργαστήρια, αντί να συμβάλει στον ταχύτατο εντοπισμό και την καταστολή, μάλλον θα δημιουργήσει νέες εστίες μόλυνσης, αφού οι κτηνιατρικές υπηρεσίες είναι υποστελεχωμένες και δεν υπάρχει η απαραίτητη εργαστηριακή υποδομή για να μπορούν έγκαιρα να εντοπίσουν πιθανά κρούσματα και να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η ασθένεια πριν εξαπλωθεί. Η κυβέρνηση, μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα επιχείρησε την τελευταία στιγμή, αφού η γρίπη των πτηνών έφτασε έξω από τα σύνορα της Ελλάδας, να πάρει κάποια μέτρα - «μπαλώματα». Μέτρα που αφορούν την πρόσληψη ενός αριθμού εποχικών κτηνιάτρων και διαφόρων άλλων σχετικών ειδικοτήτων, καθώς και την εξασφάλιση κάποιων άλλων μέσων και εφοδίων. Ζητούμενο είναι πώς θα αποδώσουν οι εκατοντάδες εποχικοί που προσλήφθηκαν, από τους οποίους είναι προφανές ότι λείπει η πείρα.

Σχετικά με τους άμεσα εμπλεκόμενους και τις ομάδες υψηλού κινδύνου που είναι όσοι εργάζονται στα πτηνοτροφεία, στα σφαγεία και τις μονάδες επεξεργασίας του κρέατος, χώροι υψηλού κινδύνου, δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι γιατροί Εργασίας και οι αντίστοιχες υποδομές στα πτηνοτροφεία για την προστασία των εργαζομένων. Οι εργοδότες δε λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα, το κράτος δεν ελέγχει τους εργοδότες ως προς αυτά. Ακόμη και στις μεγάλες καπιταλιστικές πτηνοτροφικές επιχειρήσεις οι κτηνίατροι, για όσες έχουν, είναι υπάλληλοι του εργοδότη. Ποιος τους ελέγχει;

Αλλο ζήτημα είναι οι μεγάλες ελλείψεις που υπάρχουν σε προσωπικό και εξοπλισμό στις υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ). Η ΠΦΥ είναι το σημείο κλειδί, εκεί θα μπορούσε να γίνει ο συστηματικός έλεγχος όλων των ηλικιών, ο εντοπισμός πιθανών κρουσμάτων, ο εμβολιασμός του πληθυσμού, η σοβαρή και επιστημονική ενημέρωσή του. Οταν τα κρούσματα θα φτάσουν στο νοσοκομείο σημαίνει ότι θα υπάρχει ήδη σημαντική διασπορά της νόσου. Να φανταστεί λοιπόν κανείς ακόμα και τι πρόκειται να γίνει στην περίπτωση που υπάρξει πανδημία και πώς θα λειτουργούν τα νοσοκομεία. Τι θα γίνει με τους ίδιους τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία.

Αυτή την περίοδο στον τομέα την πτηνοτροφίας, οι μεγάλοι επιχειρηματίες του χώρου επιχειρούν να βγάλουν κι από τη γρίπη... ξίγκι. Κι όταν λέμε μεγάλοι εννοούμε μεγάλες βιομηχανικές μονάδες και ομίλους που δραστηριοποιούνται στο χώρο τροφίμων και που κάποιοι από αυτούς έχουν πολλές παράλληλες δραστηριότητες. Δηλαδή, μπορεί να μη βγάζουν αυτή την περίοδο όσα κέρδη ήθελαν από τα κοτόπουλα, αλλά μπορούν άνετα να βγάζουν πολλαπλάσια κέρδη από άλλους τομείς, όπως π.χ. το χοιρινό κρέας. Με αφορμή την πτώση της αγοραστικής ζήτησης σε κοτόπουλα και υποπροϊόντα τους πρωτίστως και ακολούθως σε αβγά, οι καπιταλιστές αυτοί επιχειρούν να εκμεταλλευτούν χωρίς έλεος, κοινώς να ποδοπατήσουν, τους παραγωγούς - πτηνοτρόφους που συνεργάζονται μαζί τους, καθώς και τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις τους.

Παράλληλα οι μεγαλοεπιχειρηματίες κτηνοτρόφοι, επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν εργαζόμενους και μικρούς πτηνοτρόφους για να ασκήσουν πιέσεις στην κυβέρνηση και να έχουν να λαμβάνουν μόνο αυτοί ό,τι προκύψει σχετικά. Ενα τέτοιο παράδειγμα είναι τα 7 εκατ. ευρώ περίπου που πρόκειται διατεθούν ώστε να σταλούν ελληνικά κοτόπουλα σε τρίτες χώρες ως επισιτιστική βοήθεια. Εδώ όπως φαίνεται οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις και οι πτηνοτρόφοι που έχουν συμβάσεις με τις μεγάλες πτηνοτροφικές επιχειρήσεις, δεν έχουν να λαμβάνουν τίποτα. Ερωτηματικά επίσης υπάρχουν και για το πάγωμα της καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών για 13 μήνες που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, και αν τα οφειλόμενα τα επιβαρυνθούν τελικά οι εργαζόμενοι ή τα Ταμεία τους... Οσο για τους ασφαλισμένους στον ΟΓΑ η σχετική ρύθμιση δεν έρχεται να τους προσφέρει τίποτα.

Οι μικροί πτηνοτρόφοι έχουν υποστεί τη μεγαλύτερη οικονομική ζημιά, επειδή οι μεγαλοεπιχειρηματίες ανενόχλητοι βρήκαν τρόπους και μετακύλησαν σε αυτούς τη χασούρα από τη μείωση τη μείωση των κερδών τους. Τα κοτόπουλα που έμεναν περισσότερες μέρες στα πτηνοτροφεία έβαζαν μέσα τους πτηνοτρόφους, επειδή δεν τους τα έπαιρναν στις ημερομηνίες που έπρεπε. Το επιπλέον φύραμα που τάιζαν, είτε διαίτης είτε παχυντικό, χρεωνόταν κανονικά από τις ιδιωτικές μεγαλοεταιρίες, που είχαν κάνει τις σχετικές συμβάσεις! Στα ζύγια επίσης, χρεωνόταν από ιδιωτικές πτηνοτροφικές εταιρίες ό,τι αυτές ήθελαν, ενώ μεγάλος αριθμός κοτόπουλων έβγαινε εσκεμμένα μη εμπορεύσιμος, χωρίς να έχουν δικαίωμα αντίδρασης οι παραγωγοί - πτηνοτρόφοι. Και μέσα σε όλα αυτά, ο μεγαλοεπιχειρηματίας Φιλίππου επέβαλε στις συμβάσεις παραγωγής και αύξηση της τιμής στο φύραμα! Αλλο ένα θέμα είναι ότι πολλοί πτηνοτρόφοι είναι τους τελευταίους μήνες «άνεργοι» αφού δεν τους δίνεται η δυνατότητα να παράγουν. Και ανάμεσα στα άλλα, η συντριπτική πλειοψηφία των «φασονατζήδων» βουλιάζει στα χρέη.

Από την άλλη, πολλές πτηνοτροφικές επιχειρήσεις προχώρησαν σε διάφορες αυθαιρεσίες σε βάρος των εργαζομένων, όπως για παράδειγμα μείωση των αποδοχών. Ανάμεσά τους και η συνεταιριστική «Πίνδος» στην εταιρία «SYNKO» στην Εύβοια, που τελευταία αγόρασε. Επίσης, σε αρκετές επιχειρήσεις οι εργαζόμενοι κάνουν μισά μεροκάματα, ενώ εκβιάζονται με την απειλή της ανεργίας, των απολύσεων.

Αλλο ένα βασικό θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν σε αυτούς τους χώρους τα απαιτούμενα μέτρα προστασίας, ούτε καν έχουν γίνει τα απαραίτητα εμβόλια. Σε κάποιες περιπτώσεις αλλοδαποί εργαζόμενοι, που δουλεύουν με εξευτελιστικά μεροκάματα, κοιμούνται κυριολεκτικά μέσα στα πτηνοτροφεία. Και μια και η κυβέρνηση κάνει λόγο για προστασία της δημόσιας υγείας, πόσοι είναι οι επόπτες δημόσιας υγείας και ποιοι από αυτούς πήγαν να ελέγξουν τα πτηνοτροφεία και πτηνοσφαγεία και τις συνθήκες δουλιάς των εκεί εργαζομένων; Τι έχει γίνει επίσης για την προμήθεια υλικού προστασίας των εργαζομένων σε πτηνοτροφεία και πτηνοσφαγεία;

Από τα όσα έχουν συμβεί μέχρι τώρα, γίνεται ολοφάνερο ότι σ' αυτό το σύστημα τέτοια προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται σε όφελος των εργαζομένων και των μικρών πτηνοτρόφων. Απαιτείται σχεδιασμός από το κράτος για όλ' αυτά και όχι ανάθεσή τους στους επιχειρηματίες. Χωρίς σχεδιασμό για μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισής του οι συνέπειες θα είναι σκληρές. Αλλά αυτό απαιτεί και άλλη φιλολαϊκή πολιτική, άλλη εξουσία όπου η Υγεία του λαού θα είναι πρώτιστο μέλημα της κοινωνίας και η προστασία εργαζομένων και μικρών παραγωγών στο επίκεντρό της.

Γι' αυτό οι εργαζόμενοι σε πτηνοτροφεία και πτηνοσφαγεία και οι μικροί πτηνοτρόφοι πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Γιατί αν περιμένουν από τα «αφεντικά» κι από την κυβέρνηση που τους στηρίζει, θα βρεθούν πολλαπλώς ζημιωμένοι. Οι μικρομεσαίοι πτηνοτρόφοι και οι εργαζόμενοι έχουν δυνατότητες να αντιδράσουν και να πετύχουν λύσεις στα προβλήματά τους συγκροτώντας συντονιστικές επιτροπές αγώνα, οι οποίες στη συνέχεια θα πρέπει να προχωρήσουν σε κοινό αγώνα. Κι εδώ υπάρχουν ήδη και θα είναι μέσα και μαζί τους, το ΠΑΜΕ και η ΠΑΣΥ. Οι εργαζόμενοι μπορούν να παλέψουν για το δίκιο τους, για τη Υγεια τους, για το μεροκάματό τους, κόντρα στις επιδιώξεις των μεγαλοεπιχειρηματιών - αφεντικών. Οι μικροί πτηνοτρόφοι πρέπει να διεκδικήσουν μέτρα για την προστασία της Υγείας τους και αποζημιώσεις και να καλυφτεί η εισοδηματική απώλεια που έχουν υποστεί και ενδεχομένως θα υποστούν, και να παγώσουν τα χρέη τους.

Επιπρόσθετα, η κατάσταση που υπάρχει και στον τομέα της πτηνοτροφίας, ακόμα και χωρίς την έλευση της γρίπης των πτηνών στην Ελλάδα, δείχνει την αναγκαιότητα να εγκαταλείψουν μαζικά τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να συσπειρωθούν στο δικό τους μέτωπο πάλης, να ενισχύσουν το ΚΚΕ, συνδέοντας τον αγώνα τους για τα σημερινά αιτήματα με την προοπτική μιας λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας.