Χωριά αποκλεισμένα. Χιόνι που φτάνει ακόμη και τα έξι μέτρα. Ανθρωποι που προσπαθούν μόνοι τους να αντιμετωπίσουν τα τεράστια προβλήματα. Καλλιέργειες που με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγηθούν στην καταστροφή από τον παγετό, με αποτέλεσμα η σοδειά για αυτή τη χρονιά να χαθεί οριστικά. Μαθητές που για 15 μέρες δεν έχουν πάει στο σχολείο. Γέροντες που δεν μπορούν να προμηθευτούν τα φάρμακά τους. Οι κάτοικοι στα ορεινά χωριά βρίσκονται σε απόγνωση.

Τα παραπάνω απλά σκιαγραφούν τη δραματική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο Νομό Εύβοιας. Η δεύτερη κακοκαιρία, που «χτύπησε» σε λιγότερο από δύο εβδομάδες το νομό, απλά όξυνε τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα.

Ο «Ρ», βρέθηκε χτες στην Εύβοια, με αφορμή τις τεράστιες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι από τα χιόνια. Κάτω όμως από το λευκό «στρώμα», που καλύπτει τα χωριά και τις σοδειές, υπάρχουν τα χρόνια προβλήματα του νομού.

Ζητήματα υγείας και παιδείας, μεταφορές και μετακινήσεις, προβλήματα ηλεκτροδότησης, έλλειψη πόρων για Νομαρχιακή και Τοπική Αυτοδιοίκηση, είναι ορισμένα μόνο από τα ζητήματα που αναδείχτηκαν κατά το οδοιπορικό που πραγματοποιήσαμε στην ορεινή Εύβοια. Ο χιονιάς μπορεί να έπεσε βαρύς στους αγρότες και τους εργαζόμενους του νησιού, αλλά ακόμη πιο βαριά είναι η αδιαφορία της Πολιτείας, η οποία - όπως λένε οι κάτοικοι - αφορά όλη την επαρχία και όχι μόνο την Εύβοια. «Εμείς εδώ πολεμάμε μόνοι μας το χειμώνα», μας λένε...

Μέχρι και χτες το βράδυ, το χωριό Μαρκάτες, στην κεντρική Εύβοια, παρέμενε αποκλεισμένο. Στο χωριό Αμυγδαλιά, στο νότο, ο δρόμος άνοιξε χτες το απόγευμα. Τις προηγούμενες δύο ημέρες είχαν αποκλειστεί συνολικά 37 χωριά. Στον προηγούμενο χιονιά ήταν αποκλεισμένα επίσης πάνω από 30 χωριά. Κλειστοί μέχρι και χτες παρέμεναν οι δρόμοι Στενή - Στρόπωνες και Αγιος Αθανάσιος - Γλυφάδα. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, όπως είπε στο «Ρ», ο αρμόδιος αντινομάρχης Γ. Αδάμ, με την κακοκαιρία «ο νομός κόπηκε στη μέση, αφού η Εθνική Οδός Χαλκίδα - Ιστιαία είχε κλείσει».

Η νομαρχία είχε μόλις οχτώ μηχανήματα εκχιονισμού για 850 χιλιόμετρα οδικού δικτύου που είναι υπό την εποπτεία της. Ενοικίασε άλλα 80, που όμως οι οδηγοί τους παραμένουν απλήρωτοι, παρά το γεγονός ότι αυτό είναι αρμοδιότητα της Πολιτείας και συγκεκριμένα του υπουργείου Εσωτερικών, μας εξηγεί ο Γ. Αδάμ. «Συνολικά χρωστάμε 3 εκατ. ευρώ για οφειλές από το 2001», λέει και εκφράζει την ανησυχία του για το μέλλον...

Στα βουνά της Δίρφυς, στα χωριά Καθενοί, Στενή και Κάμπια, το χιόνι έχει σκεπάσει τα πάντα. Ο κάμπος που απλώνεται στους πρόποδες του βουνού έχει σκεπαστεί από το χιόνι που - όσο όμορφο και αν είναι - απειλεί με καταστροφή τις καλλιέργειες, τη μόνη πηγή εσόδων των κατοίκων.

Η πρώτη εικόνα μας δείχνει τι θα συναντήσουμε: Οι εργάτες καθαριότητας προσπαθούν να ξεκολλήσουν τα σκουπίδια από το χιόνι. Η στάση του ΚΤΕΛ έχει σκεπαστεί από το χιόνι. Τα λεωφορεία του ΚΤΕΛ δεν έχουν περάσει εδώ και δύο εβδομάδες. Τα αυτοκίνητα εξαφανίστηκαν κάτω από αυτό και οι ιδιοκτήτες τους με φτυάρια και χέρια προσπαθούν να τα ...ξεθάψουν. Το χιόνι, που έχει φτάσει μέχρι και τον πρώτο όροφο των σπιτιών, ξεπερνά τα τέσσερα μέτρα.

Ο επαρχιακός δρόμος μέχρι τα χωριά είναι ανοιχτός. Μπαίνοντας μέσα, όμως, μόνο ο κεντρικός δρόμος έχει εκχιονιστεί. Ολοι οι δρόμοι είναι γεμάτοι χιόνι. Οι κάτοικοι με ό,τι μέσο διαθέτουν προσπαθούν να ανοίξουν το δρόμο μπροστά από το σπίτι τους. Είναι, κυριολεκτικά, θαμμένοι κάτω από το χιόνι.

Στη Στενή, ένας φούρνος μόλις που διακρίνεται. Η γιαγιά και ο παππούς ιδιοκτήτες του φούρνου, με τη βοήθεια των νέων του χωριού, άνοιξαν ένα δρομάκι μπροστά από την είσοδο για να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτόν. Βρίσκουμε τη γιαγιά να καθαρίζει ό,τι μπορεί και δεξιά και αριστερά από αυτή το χιόνι φτάνει τα τρία με τέσσερα μέτρα...

Ο Κ. Μακρής είναι 80 χρονών. Μόνο του έσοδο τα 200 ευρώ της σύνταξης του ΟΓΑ. «Αν δεν καλλιεργήσω το χωράφι μου, δε θα ζήσω το χειμώνα. Πού να βρω λεφτά για πετρέλαιο; Πού να βρω λεφτά για να ντυθώ, για να ζήσω;», μας λέει και δακρύζει. Στο δρόμο συναντάμε έναν κτηνοτρόφο, ο οποίος μας λέει ότι αν και αγοράζει τρόφιμα για τα ζωντανά, εντούτοις δεν έχει πρόσβαση στη στάνη, με αποτέλεσμα να φοβάται μήπως πεθάνουν...

Ο δήμαρχος της Στενής, Γ. Μπουροδήμος, μας λέει ότι τα προβλήματα είναι τεράστια, στα συνολικά 14 δημοτικά διαμερίσματα του δήμου. «Την Τρίτη, με το δεύτερο κύμα κακοκαιρίας, έκλεισαν οι δρόμοι για Κάμπια, Στρόπωνες και Γλυφάδα. Μέχρι σήμερα έχει ανοίξει μόνο ο δρόμος για Κάμπια. Πρόβλημα με την ηλεκτροδότηση υπήρχε την Τρίτη στους Στρόπωνες και τη Γλυφάδα, που λύθηκαν το βράδυ της ίδιας μέρας». Ωστόσο, όπως μας εξηγεί, υπάρχει γενικότερο πρόβλημα με την ηλεκτροδότηση στην περιοχή. «Σε κάθε κακοκαιρία έχουμε πρόβλημα», μας εξηγεί.

Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι στο δήμο, των 7.000 κατοίκων και των 180 χιλιομέτρων οδικού δικτύου, δεν υπάρχει ούτε ένα Κέντρο Υγείας. «Υπάρχουν μόνο αγροτικοί γιατροί, ενώ στο χωριό Στρόπωνες, που είναι ακόμη αποκλεισμένο, δεν υπάρχει ούτε αυτός». Οπως εξηγεί, σήμερα, η μόνη πρόσβαση προς τους Στρόπωνες είναι μέσω Κύμης, που απαιτεί τουλάχιστον δύο ώρες δρόμου! «Δεν υπάρχει ούτε καν ασθενοφόρο - συνεχίζει ο δήμαρχος. Τα έκτακτα περιστατικά λύνονται εκ των ενόντων με οχήματα 4Χ4»!

Ο δήμος, σε περιπτώσεις έκτακτων καιρικών συνθηκών, επινοικιάζει εκχιονιστικά μηχανήματα. «Χρωστάμε 130.000 ευρώ. Τα χρήματα αυτά θα έπρεπε να τα καλύψει η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας ή το υπουργείο Εσωτερικών. Δεν έχουμε πάρει ευρώ». Μας λέει ότι παρά τις επανειλημμένες απόπειρες προς την Πολιτεία για επιχορήγηση για αγορά μηχανημάτων, η πολιτεία απάντησε πως δεν μπορεί να δώσει ευρώ. «Στα χωριά του δήμου, από τις 10 Ιανουαρίου μέχρι σήμερα - μας λέει - δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να εκχιονίζουμε»...

Στην Καμπιά, η μόνη πρόσβαση είναι μέχρι το κέντρο του χωριού. Τα σπίτια, στην ουσία είναι αποκλεισμένα και, όπως μας λέει ο πρόεδρος της Καμπιάς Γ. Παύλου, οι περισσότεροι κάτοικοι είναι ηλικιωμένοι γέροντες. Συναντάμε τον πρόεδρο του Δημοτικού Διαμερίσματος, μαζί με τη συντροφιά του, στο καφενείο του χωριού. «Πώς θα ζήσουν οι γέροντες με 250 ευρώ σύνταξη από τον ΟΓΑ; Για το πετρέλαιο μόνο, αυτές τις μέρες, θα ξοδέψουν τεράστια ποσά», λέει ο πρόεδρος.

Οι κάτοικοι είναι κύρια αγρότες. Ομως, ο χιονιάς και ο επικείμενος παγετός, θα καταστρέψει τα περισσότερα ελιόδεντρα - που είναι και η κύρια καλλιέργεια των χωριών. «Και τότε τι θα κάνουμε;», συνεχίζει ο Γ. Παύλου. «Το 2004, με την τελευταία κακοκαιρία, κάηκαν οι ελιές και ακόμη δεν έχουμε αποζημιωθεί».

Η συζήτηση, γρήγορα φτάνει στο χρονίζοντα προβλήματα των κατοίκων. Ο Ηλ. Γιαπλές, κάτοικος της περιοχής, μας λέει αγανακτισμένος: «Εμείς εδώ, πολεμάμε μόνοι μας τον χειμώνα». Σε επιβεβαίωση των λόγων του, ο Γ. Παύλου, μας δείχνει τα αυτοσχέδια πέδιλα που έχουν φτιάξει οι κάτοικοι για να περπατάνε στα χιόνια: «Είμαστε μόνοι μας. Η Πολιτεία μάς έχει εγκαταλείψει. Εχουμε φτιάξει τη δικιά μας ΕΜΑΚ. Πηγαίνουμε από σπίτι σε σπίτι και όταν ένας ηλικιωμένος αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα εμείς τον μεταφέρουμε με 4Χ4 στη Χαλκίδα»...