«Οι αμερικανικοί νόμοι θα εφαρμόζονται σε αμερικανικές επιχειρήσεις ή θυγατρικές τους, όπου και αν βρίσκονται, στην Πόλη του Μεξικού ή την Ευρώπη ή τη Νότια Αμερική»!

*

Πρόκειται για τη δήλωση που έκανε προχτές ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Αφορμή η εφαρμογή του αντικουβανικού νόμου Χελμς - Μπάρτον σε ξενοδοχείο αμερικανικών συμφερόντων που εδρεύει όχι στις ΗΠΑ, αλλά στο Μεξικό! Το ξενοδοχείο εφάρμοσε στο έδαφος του Μεξικού ένα νόμο των ΗΠΑ για να εκδιώξει κουβανική αποστολή! Αλλά, ο νόμος του «καουμπόη» δεν ισχύει μόνο στο Μεξικό. Ισχύει παντού! Ισχύει όπου γουστάρουν οι ΗΠΑ! Ισχύει όπου έχουν επιχειρήσεις!

*

Αλλά έχουν και στην Ελλάδα επιχειρήσεις. Εχουν «Μακ Ντόναλτς», «Κόκα - Κόλα», «Mobil», «Citιbank», «Bank of America», IBM. Ποιοι νόμοι ισχύουν εδώ; Οι ελληνικοί ή οι του «φαρ ουέστ»; Η απάντηση έχει ήδη δοθεί. Και δεν είναι μια απάντηση που δηλώνει μόνο το ρόλο των ΗΠΑ ως παγκόσμιου χωροφύλακα. Αλλά και το ρόλο τους ως παγκόσμιου αλήτη!

Τίποτα δε θα εμποδίσει την κυβέρνηση να λάβει όλα τα μέτρα που απαιτούνται για την προώθηση του «ανταγωνισμού» σε όλους τους τομείς της οικονομικής ζωής, διαβεβαίωσε ο κ. Αλογοσκούφης. Για το καλό της κοινωνίας, των καταναλωτών, των εργαζομένων, συμπλήρωσε...

*

Το χειρότερο είναι ότι αυτό το παραμύθι το πουλάνε με ύφος. Ξέρουν ότι κοροϊδεύουν την κοινωνία, ξέρουν ότι βάζουν πλάτες για να τσακίζουν το λαό οι πολυεθνικές, οι τραπεζίτες, οι κατέχοντες, αλλά εξαγγέλλουν την πιο στυγνή ταξική πολιτική με στόμφο «Φραγκίσκου της Ασίζης». Και με ένα εξοργιστικό τουπέ που δε σηκώνει δεύτερη κουβέντα.

*

Ο «ανταγωνισμός» τους είναι παρασύνθημα μιας και μόνο «ελευθερίας»: Της ελευθερίας της ολιγαρχίας να αρμέγει πακτωλό κερδών, συμπιέζοντας όλο και περισσότερο τα εργατικά δικαιώματα. Κατάργηση του 8ωρου, εξατομίκευση των εργασιακών συμβάσεων, κατάλυση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, εντατικοποίηση της δουλιάς, λιτότητα, ξεπούλημα δημόσιου πλούτου. Γιατί; Για να διευκολύνουμε τον «ανταγωνισμό», να κάνουμε πιο φτηνές τις τιμές των προϊόντων, να αυξήσουμε τις θέσεις εργασίας! Τα ίδια ψέματα χρόνια και χρόνια.

*

Αλλά ας μας πουν μια τιμή, ενός έστω προϊόντος, μιας έστω παρεχόμενης υπηρεσίας, που να μειώθηκε όλα αυτά τα χρόνια της ενίσχυσης του «ανταγωνισμού» των επιχειρήσεων. Υπάρχει;

Ας μας πουν, αφού ο «ανταγωνισμός» τους είναι φιλικός για τους εργάτες και όχι το παρασύνθημα για την κατεδάφιση και των έσχατων λαϊκών δικαιωμάτων, από τα οποία πρέπει να απαλλαγούν οι εργοδότες για να προσθέτουν κι άλλα κέρδη στα θησαυροφυλάκιά τους, τότε γιατί η ανεργία αυξάνεται;

Αν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας είναι το μοντέλο της αντιμετώπισης των οικονομικών προβλημάτων της χώρας και όχι μια χαριστική πολιτική για την πλουτοκρατία, γιατί αυτά τα οικονομικά προβλήματα διογκώνονται, τότε γιατί η οικονομία - όπως λένε - «ασθενεί» διαρκώς και το μόνιμο σύμπτωμα αυτής της ασθένειας είναι οι φτωχοί να γίνονται φτωχότεροι και περισσότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι και όλο και λιγότεροι;

Η εξιστόρηση του τέως στο «Βήμα» συνεχίζεται. Μαζί και η ιλαρότητα. Πρώτο δείγμα: Ποιος ήταν ο ρόλος σας εκείνη την εποχή; Απάντηση Κοκού: «Θεωρούσα τον εαυτό μου τελευταία ασφαλιστική δικλίδα για τη διατήρηση της πολιτικής ομαλότητας»! Δεύτερο δείγμα: Ποια ήταν η επιρροή των Αμερικάνων στην πολιτική ζωή του τόπου, επί βασιλείας σας; «Δεν επέτρεπα ανάμειξή τους στα εσωτερικά της χώρας» (!), η απάντηση του Κοκού...

*

Ευτυχώς, όμως, υπάρχει και ο κ. Παπαχελάς, που πήρε και τη συνέντευξη από τον Κοκό, και ο οποίος (ειδικά σε ό,τι σχετίζεται με τους Αμερικάνους) βάζει τα πράγματα στη θέση τους: «Την εποχή εκείνη (σ.σ.: οι ΗΠΑ) είχαν επιρροή» ενίσταται ο κ. Παπαχελάς. Και συμπληρώνει: «Δεν είναι όπως σήμερα»... Διότι «σήμερα» πού να τολμήσουν οι Αμερικάνοι να παρέμβουν στα ελληνικά πολιτικά πράγματα. Θα τους ξεμπροστιάσει ο κ. Παπαχελάς...