Πάνω από τα 2.500 ευρώ σκαρφάλωσε το μηνιαίο κόστος διαβίωσης για μια τετραμελή οικογένεια το 2005, σύμφωνα με το Ελληνικό Κέντρο Καταναλωτών, λόγω των συχνών ανατιμήσεων σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του εν λόγω Κέντρου, ανατιμήθηκαν 3.500 προϊόντα (μεταξύ αυτών τα λάδια, τα γαλακτοκομικά, τα κρασιά κλπ.) και μάλιστα μερικά από αυτά δύο και τρεις φορές μέσα στο 2005. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν το κόστος διαβίωσης μιας τετραμελούς οικογένειας να υπολογίζεται στις 31 Γενάρη 2006 σε 2.515 ευρώ το μήνα, αυξημένο κατά 19,5% σε σχέση με τις 31 Γενάρη 2005, όταν είχε υπολογιστεί σε 2.105 ευρώ (αύξηση κατά 410 ευρώ).

Με βάση τους υπολογισμούς του Κέντρου και με δεδομένη την αύξηση κατά 30 ευρώ το μήνα που πήρε ο μέσος εργαζόμενος μισθωτός για το 2005 (άντε 60 ευρώ μαζί οι εργαζόμενοι σύζυγοι) προκύπτει μείωση της αγοραστικής δύναμης της κάθε τετραμελούς οικογένειας κατά 350 ευρώ το μήνα! Στο μεταξύ τα κέρδη του κεφαλαίου την ίδια περίοδο, αυξήθηκαν αντιστρόφως ανάλογα...

Τι έχουν να πουν άραγε όλοι αυτοί που καυτηριάζουν το αίτημα του ΠΑΜΕ για κατώτερο μισθό 1.300 ευρώ το μήνα; Επιμένουν ότι είναι δήθεν... μαξιμαλιστικό, ουτοπικό και ανέφικτο;

Καθώς η υπόθεση των υποκλοπών παραμένει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, φίλη της στήλης θυμήθηκε και μας έστειλε μια παλιά, σχετική ιστορία. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 -μας λέει - ζούσε στις ΗΠΑ και συμμετείχε στις διαδηλώσεις εκείνης της εποχής ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ και τις αμερικανοστήριχτες δικτατορίες. Τότε, λοιπόν, κυκλοφορούσε ανάμεσα στους διαδηλωτές το εξής ανέκδοτο:

Κάποιος τηλεφωνάει σ' ένα φίλο του. Κι ενώ μιλάνε ακούγεται ένα φτέρνισμα. Λένε και οι δυο, ταυτόχρονα, ο ένας στον άλλο, γεια σου. Αμέσως μετά, επίσης ταυτόχρονα λένε, μα δε φτερνίστηκα εγώ. Και πάλι, ταυτόχρονα, βγάζουν και οι δυο το ίδιο συμπέρασμα. Ε, καλά, θα φτερνίστηκε αυτός που μας ακούει...

Από τότε έχουν περάσει κοντά 40 χρόνια, αλλά η συστηματική παραβίαση του στοιχειώδους δημοκρατικού δικαιώματος του απορρήτου των συνομιλιών συνεχίζεται αμείωτη, από τις κάθε λογής μυστικές υπηρεσίες και κατασταλτικούς μηχανισμούς της εξουσίας των πολυεθνικών και των πολιτικών τους εκπροσώπων. Η μόνη ουσιαστική αλλαγή είναι το γεγονός, πως η ραγδαία εξέλιξη των τεχνολογιών αποκλείει την περίπτωση «ατυχών» συμβάντων, σαν το προαναφερόμενο...

Η διεξαγωγή του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου ή, αλλιώς, Μουντιάλ, πλησιάζει και οι προετοιμασίες όλων όσοι έχουν σχέση με τη διοργάνωση δίνουν και παίρνουν. Ανάμεσα στους τελευταίους, σύμφωνα με όσα μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, συμπεριλαμβάνονται και οι επιχειρήσεις αγοραίου έρωτα. Περισσότερες από 40.000 γυναίκες, απ' όλο τον κόσμο, θα «επιστρατευτούν» κατά τη διεξαγωγή του Μουντιάλ στη Γερμανία, προκειμένου να προσφέρουν ερωτική ευχαρίστηση στους παρευρισκόμενους φιλάθλους... Προφανώς, ένα θέαμα παγκόσμιας απήχησης και, μάλιστα, τόσο ακριβοπληρωμένο, δε γίνεται χωρίς «έρωτα». Αλλωστε, έχουμε πλέον και τις δικές μας, σχετικές εμπειρίες. Κάτι ανάλογο έγινε και στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.

Οπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, η εμπορευματοποίηση - εκπόρνευση των «ολυμπιακών ιδεωδών» και του αθλητισμού γενικότερα, πηγαίνουν χέρι χέρι με την εκπόρνευση των γυναικών και όχι μόνον...