ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 21 Φλεβάρη 2006
Σελ. /40
«Δώρα» στους μεγαλοκατασκευαστές

Γρηγοριάδης Κώστας

Γνωστά σε όλους είναι τα σοβαρά προβλήματα μετακίνησης και κυκλοφορίας στην Αθήνα και το πολεοδομικό συγκρότημα της πρωτεύουσας γενικότερα. Προβλήματα, που έχουν τη ρίζα τους στην καπιταλιστική ανάπτυξη της χώρας - μεγάλη συγκέντρωση οικονομικών δραστηριοτήτων και πληθυσμού στην Αττική - και οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο από την πολιτική που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις στους κρίσιμους τομείς γη, κατοικία, μέσα μαζικής μεταφοράς κλπ.

Για παράδειγμα, το μετρό αναπτύσσεται με ρυθμούς χελώνας του ενός χιλιομέτρου το χρόνο, το τραμ κατάντησε «αέρας κοπανιστός», ο Προαστιακός έχει περιοριστεί στην εξυπηρέτηση του αεροδρομίου και οι αστικές συγκοινωνίες παραμένουν βαλτωμένες στην απαξίωσή τους. Κι όλ' αυτά, παρά τα τεράστια ποσά που ξοδεύτηκαν και συνεχίζουν να ξοδεύονται στους τομείς αυτούς. Την ίδια στιγμή, πληροφορίες από το ΥΠΕΧΩΔΕ αναφέρουν ότι σχεδιάζεται ένα νέο μεγάλο «πακέτο» επτά οδικών αξόνων, στο χώρο της πρωτεύουσας, συνολικής αξίας 10 δισ. ευρώ, που θα υλοποιηθεί με τη μέθοδο της (δήθεν) αυτοχρηματοδότησης. Θυμίζουμε ότι η «Αττική Οδός» - έργο (δήθεν) αυτοχρηματοδότησης κι αυτό - ξεκίνησε με προϋπολογισμό 1,3 δισ. και έφτασε τα 3 δισ. ευρώ, ενώ οι εργαζόμενοι θα ακριβοπληρώνουν διόδια για πολλά χρόνια ακόμη, προς δόξαν των τεράστιων κερδών της κοινοπραξίας που την εκμεταλλεύεται. Φανταστείτε, λοιπόν, άλλους επτά ιδιωτικούς οδικούς άξονες και πόσα διόδια θα πληρώνετε για να κυκλοφορείτε στην Αθήνα...

Τα συμφέροντα

Η αξίωση των αρτοβιομηχάνων είναι πολύ συγκεκριμένη. Απαιτούν ένα νομοθετικό πλαίσιο, που θα τους εξασφαλίζει κάθε δυνατότητα να παρασκευάζουν και να πωλούν οποιοδήποτε ψωμί θέλουν, σε οποιοδήποτε σημείο της αγοράς επιλέγουν, με τις όποιες συνθήκες διαμορφώνονται κάθε φορά. Σ' αυτά ακριβώς τα πλαίσια, συγκάλεσαν χτες συνέντευξη Τύπου, πήραν μαζί τους εκπροσώπους του ΣΕΒ, των σουπερμαρκετάδων, των πολυκαταστημάτων, των μεγαλοξενοδόχων, των αλυσίδων γρήγορου φαγητού και ξεκαθάρισαν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν κανένα εμπόδιο στην επέκταση της δραστηριότητάς τους όσον αφορά την παραγωγή και διάθεση προψημένου ψωμιού.

Με δυο λόγια, απαιτούν να έχουν τη δυνατότητα επέκτασης του δικτύου διάθεσης προψημένου ψωμιού σε όσο το δυνατό περισσότερα σημεία πώλησης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα παραδοσιακά βιοτεχνικά αρτοποιεία, αλλά και την ποιότητα του ψωμιού. Και όλα αυτά, στο όνομα - όπως λένε - των ...συμφερόντων των καταναλωτών.

Συμπέρασμα; Για άλλη μια φορά, τα περιβόητα συμφέροντα των καταναλωτών τοποθετήθηκαν στο ίδιο ράφι με την επιδίωξη του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους από τα μονοπώλια.

Τρελά κέρδη στην Υγεία

Σχεδόν τετραπλάσια, σε σύγκριση με τη μέση επίδοση στην ελληνική οικονομία, είναι τα περιθώρια καθαρού κέρδους των κεφαλαίων στο χώρο της ιδιωτικής Υγείας, ενώ ο κλάδος συνεχώς αναπτύσσεται και, μάλιστα, με ετήσιο ρυθμό που ξεπερνά το 12%. Στα συμπεράσματα αυτά κατέληξε έρευνα της HELLASTAT (Ελληνική Εταιρία Στατιστικών και Οικονομικών Μελετών), μετά την επεξεργασία των στοιχείων 292 επιχειρήσεων στο χώρο της Υγείας. Με άλλα λόγια, ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας αποτελεί πραγματικό χρυσωρυχείο για το κεφάλαιο.

Κι αν θέλετε να μάθετε ποιοι παράγοντες καθορίζουν τόσο τη ραγδαία ανάπτυξη του σχετικού κλάδου, όσο και τα τρελά επιχειρηματικά κέρδη, σύμφωνα με την προαναφερόμενη μελέτη, σας αναφέρουμε τους τρεις πρώτους στη σειρά:

Η αδυναμία του ΕΣΥ να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των πολιτών, εξαιτίας των ελλείψεων σε υλικοτεχνική υποδομή, αλλά και των καταγγελιών των ασθενών, που αφορούν στην ανταπόκριση του ανθρώπινου παράγοντα.

Η απελευθέρωση της αγοράς παροχής υπηρεσιών ανθρώπινης υγείας.

Η διάδοση των ιδιωτικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων ιατροφαρμακευτικής κάλυψης.

Με άλλα λόγια, η πολιτική υποβάθμισης του δημοσίου συστήματος, εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας, που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και η παραπέρα κλιμάκωσή της από τη νυν κυβέρνηση της ΝΔ.

Εξοργιστική γελοιότητα!

Δυο νέα εργατικά «ατυχήματα» έγιναν, προχτές, στη Λάρισα και άλλοι δυο εργαζόμενοι «σακατεύτηκαν», προσφέροντας το αίμα τους στο βωμό της εργοδοτικής κερδοσκοπικής ασυδοσίας, που δεν παίρνει ούτε τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας και ασφάλειας στους χώρους δουλιάς. Η είδηση για τα «ατυχήματα» έφτασε στο «Ρ» κι απευθυνθήκαμε για περισσότερες πληροφορίες και για τα ονόματα των «άτυχων» εργατών στην αρμόδια υπηρεσία της Επιθεώρησης Εργασίας, στη Λάρισα. Η απάντηση που πήραμε αρμοδίως ήταν ότι στοιχεία δεν μπορούν να δοθούν γιατί αποτελούν «προσωπικά δεδομένα»! Αλλά από πότε οι αρμόδιοι της Επιθεώρησης Εργασίας μπορούν να επικαλούνται «προσωπικά δεδομένα» για να καλύπτουν εργοδοτικά εγκλήματα; Κι εν πάση περιπτώσει κάποτε πρέπει να τελειώνει αυτή η εξοργιστική γελοιότητα, να επιχειρείται, με το πρόσχημα της υπεράσπισης των «προσωπικών δεδομένων», να κρυφτούν ευθύνες και να δικαιολογηθούν εγκληματικές πράξεις. Δεν είναι τυχαίο ότι τη δήθεν προστασία «προσωπικών δεδομένων» επικαλείται και ο Μπους για ν' αρνηθεί την ενημέρωση της παγκόσμιας κοινής γνώμης για όσα απάνθρωπα συμβαίνουν στο κολαστήριο του Γουαντάναμο και για να κατηγορήσει τα αυστραλιανά ΜΜΕ που δημοσίευσαν νέες εικόνες από το άντρο των βασανιστηρίων στις ιρακινές φυλακές του Αμπού Γκράιμπ...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Συλλαλητήρια προοπτικής

Συλλαλητήρια αντίστασης σε τουλάχιστον 55 πόλεις της χώρας διοργανώνει σήμερα το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Οι ταξικές δυνάμεις απαντάνε στη διπλή επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας, κατεβαίνουν στο δρόμο, προβάλλουν τα αιτήματά τους. Για μισθούς και μεροκάματα στο ύψος των αναγκών μας. Για το δικαίωμα στην πλήρη και σταθερή δουλιά. Για να μην εφαρμοστεί το έκτρωμα Μπολκεστάιν που ψήφισε το Ευρωκοινοβούλιο. Υπερασπίζονται τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Κάνουν καθαρό ότι οι προκλήσεις του ΣΕΒ και των τραπεζιτών δε θα περάσουν. Η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, τα αντιδραστικά διατάγματα για τις ΔΕΚΟ, δε γίνονται αποδεκτά.

Εργάτες και εργάτριες, άνεργοι και υποαπασχολούμενοι μπορούν να κόψουν τη φόρα της εργοδοσίας. Με τον αγώνα τους, μπορούν να φρενάρουν την αντεργατική πολιτική, να δυσκολέψουν το αντιλαϊκό έργο της κυβέρνησης. Τώρα μπορούν και πρέπει να επιβάλουν την κλιμάκωση της πάλης.

Μα ακόμα πιο σημαντικό είναι σήμερα, να ενισχυθεί η ταξική συσπείρωση της εργατικής τάξης. Να ενισχυθεί το ταξικό κίνημα, για να μπορεί από καλύτερες θέσεις να αναμετριέται με την αντιλαϊκή επίθεση, που δεν έχει ημερομηνία λήξης. Να δημιουργηθούν οι όροι, πιο μαζικά, πιο αποφασιστικά οι εργαζόμενοι να βγούνε στο προσκήνιο και να διεκδικήσουν όσα τους ανήκουν.

Απαραίτητη προϋπόθεση γι' αυτό είναι η σύγκρουση και η ανειρήνευτη πάλη με τις «αξίες» της πλουτοκρατίας. Με τη δήθεν αταξική «ανάπτυξη», με την «ανταγωνιστικότητα» και την «αύξηση της παραγωγικότητας», που είναι οι σημαίες του μεγάλου κεφαλαίου και των κομμάτων του. Να δεχτεί πλήγματα η θεωρία του «ευρωμονόδρομου», να αδυνατίσουν οι πολιτικοί εκφραστές του.

Η ενίσχυση της ταξικής συσπείρωσης προϋποθέτει παράλληλα την ήττα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ολων αυτών που μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα έχουν μετατραπεί σε φερέφωνα της «ευρωπαϊκής καπιταλιστικής οικοδόμησης». Αυτών που συνειδητά έχουν γίνει τα εξαπτέρυγα της κοινωνικής «συνεργασίας» και του «κοινωνικού εταιρισμού». Και που για τους εργάτες θεωρούν ότι είναι αρκετά λίγα ψίχουλα ελεημοσύνης, από το άπληστο τραπέζι της προκλητικής κερδοφορίας βιομηχάνων και τραπεζιτών.

Καθώς το ταξικό ρήγμα αντικειμενικά βαθαίνει και η αντεργατική επίθεση κλιμακώνεται, οι εργαζόμενοι πιο μαζικά χρειάζεται να απεγκλωβιστούν από τα κόμματα που καθοδηγούν και στηρίζουν αυτή την επίθεση. Κάθε συνδικαλιστικός αγώνας θα έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα όσο δεν αμφισβητείται στην πράξη η συνολική πολιτική κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οσο η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα μένουν εγκλωβισμένα, τρέφουν αυταπάτες για το ρόλο τους και την πολιτική τους.

Σήμερα στα συλλαλητήρια, αύριο στην απεργία, στο εργοστάσιο και στη γειτονιά, η εργατική τάξη χρειάζεται να κάνει αποφασιστικά βήματα. Να ξεκόψει μια για πάντα από τις ψευδαισθήσεις. Να περάσει στο χαράκωμα του αγώνα και της ταξικής πάλης. Να αγωνιστεί με «λογισμό και όνειρο» για τον δικό της κόσμο. Για τη δική της λαϊκή εξουσία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ