ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 19 Μάρτη 2006
Σελ. /32
Οταν το μεγαλύτερο ψάρι τρώει ... το μεγάλο

Η υπόθεση της γαλλικής ενεργειακής εταιρίας «Suez», που έγινε το μήλον της έριδος μεταξύ των κυβερνήσεων Γαλλίας και Ιταλίας

Ο Γουλφ Μπέρνοτατ, διευθύνων σύμβουλος της ΕΟΝ, μιας από τις μεγαλύτερες ενεργειακές εταιρίες στη Γερμανία, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, προέβλεψε πριν από μερικές βδομάδες ότι «το κύμα συγχωνεύσεων επιχειρήσεων στον ενεργειακό τομέα θα οδηγήσει στη δημιουργία μόλις 3 μεγάλων εταιριών κοινής ωφέλειας στην Ευρώπη». Η δήλωση του Γερμανού επιχειρηματία αποτυπώνει τη σημερινή κατάσταση στη Γηραιά Ηπειρο, όπου οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις επιχειρήσεων έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ.

Η «απελευθέρωση των αγορών», σε συνδυασμό με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, ήταν οι κύριοι παράγοντες μιας άνευ προηγουμένου κερδοφορίας των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου. Στο καθεστώς της «ελεύθερης κίνησης των κεφαλαίων», οι μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου, με υψηλότατους βαθμούς συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, άρχισαν ένα «σαφάρι», εξαγοράζοντας τις μικρότερες (κρατικές και ιδιωτικές).

Τις τελευταίες βδομάδες, το θέμα που κυριαρχεί στον οικονομικό Τύπο (και όχι μόνο) της Ευρώπης είναι η υπόθεση της εξαγοράς της γαλλικής «Suez», η οποία έγινε το μήλον της έριδος μεταξύ της ιταλικής «Enel» και της γαλλικής «Gaz de France». Η υπόθεση, όμως, πήρε πολύ γρήγορα χαρακτήρα διαμάχης μεταξύ των κυβερνήσεων Ιταλίας και Γαλλίας, αφού η πρώτη κατηγορεί τη δεύτερη για «οικονομικό πατριωτισμό» και καταπάτηση των κανόνων της «ελεύθερης αγοράς» και του «ανταγωνισμού».

Η ιστορία έχει με δύο λόγια ως εξής: Τέλη Φλεβάρη, η «Enel» ανακοίνωσε επισήμως το ενδιαφέρον της για την εξαγορά της «Suez». Στην περίπτωση που γινόταν η εξαγορά, η εταιρία που θα προέκυπτε από τη συγχώνευση των δύο θα ήταν από τις μεγαλύτερες ενεργειακές εταιρίες στην Ευρώπη με δεσπόζουσα θέση στον κλάδο.

Η αντίδραση της γαλλικής κυβέρνησης ήταν άμεση. Δύο εικοσιτετράωρα μετά την ανακοίνωση της «Enel», η κρατική γαλλική εταιρία φυσικού «Gaz de France» ανακοίνωσε τη συγχώνευση της «Suez», με τη βοήθεια του γαλλικού κράτους. Η συγχώνευση της «Gaz de France» με τη «Suez» θα δώσει τη δεύτερη σε μέγεθος ενεργειακή εταιρία στην Ευρώπη με χρηματιστηριακή αξία 72 δισ. ευρώ.

Ομως, η παρέμβαση της γαλλικής κυβέρνησης θεωρήθηκε μέτρο «προστατευτισμού», προκειμένου να μην πέσει η γαλλική «Suez» στα «νύχια» της ιταλικής «Enel». Δηλαδή, κίνηση προστασίας μιας «εθνικής» εταιρίας, κόντρα στις βασικές αρχές του νεοφιλελευθερισμού που προϋποθέτει την κατάργηση κάθε εμποδίου στην κίνηση των κεφαλαίων.

Η ιταλο-γαλλική διαμάχη έφτασε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπου ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών, Τζούλιο Τρεμόντι, έκανε λόγο για «επιστροφή στο 1914 και στις συνθήκες εθνικού παροξυσμού που οδήγησαν στον Α` Παγκόσμιο Πόλεμο»...

Απ' την άλλη πλευρά, ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Τιερί Μπρετόν, υπεραμύνθηκε της στάσης της κυβέρνησής του, λέγοντας ότι πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ ανταγωνισμού, ενεργειακής ασφάλειας και επενδύσεων.

Η υπόθεση της «Suez» έρχεται να αναδείξει το μέγεθος και την ένταση των ανταγωνισμών και των αντιθέσεων στο καθεστώς της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης», μεταξύ των πολυεθνικών, αλλά και των αστικών κυβερνήσεων, στο βαθμό που μερίδες του κεφαλαίου αντιμετωπίζοντας τον κίνδυνο απορρόφησης από ισχυρότερους ανταγωνιστές αναζητούν την προστασία του κράτους και των κρατικομονοπωλιακών ρυθμίσεων.

Η κατάρα της Νιγηρίας

Για τη Νιγηρία, όπως και για πολλές άλλες πετρελαιοπαραγωγές χώρες, ο «μαύρος χρυσός» είναι μια πραγματική κατάρα. Ο πολυετής εμφύλιος πόλεμος αντανακλά σε μεγάλο βαθμό τους ανταγωνισμούς μεταξύ των πολυεθνικών του πετρελαίου, αλλά και μεταξύ των ιμπεριαλιστικών κρατών, που θέλουν υπό τον έλεγχό τους την όγδοη σε παραγωγή και εξαγωγή πετρελαίου χώρα του κόσμου.

Η Νιγηρία, με πληθυσμό 130 εκατομμυρίων, σπαράσσεται εδώ και δεκαετίες από έναν εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος εμφανίζεται να έχει θρησκευτικό χαρακτήρα, αλλά επί της ουσίας αφορά στον έλεγχο των πετρελαιοπηγών, που είναι συγκεντρωμένες στο νότιο τμήμα.

Το τελευταίο διάστημα, εντάθηκε η ένοπλη δραστηριότητα του «Κινήματος για τη Χειραφέτηση του Δέλτα του Νίγηρα», τα μέλη του οποίου πραγματοποιούν σαμποτάζ στις εγκαταστάσεις των πετρελαϊκών εταιριών και ζητούν για λογαριασμό του τοπικού πληθυσμού ένα μέρος των κερδών.

Φυσικά, πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις παίζουν (και εδώ) οι ΗΠΑ, που βλέπουν τα κοιτάσματα της Νιγηρίας ως τη σημαντικότερη εναλλακτική πηγή για τις ανάγκες τους σε πετρέλαιο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Νιγηρία υπό κανονικές συνθήκες εξάγει 1.800.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα. Εξαιτίας, όμως, των συγκρούσεων, η παραγωγή - εξαγωγή έχει περιοριστεί κατά 450.000 βαρέλια, σε 1.350.000 βαρέλια την ημέρα.

Η ούτως ή άλλως εύθραυστη ισορροπία στη Νιγηρία απειλείται και από τις συγκρούσεις, ενόψει των προεδρικών εκλογών στη χώρα. Από την άποψη αυτή, έχει ιδιαίτερη σημασία η πρόσφατη δήλωση του Νίκολας Νεγκροπόντε, του προϊσταμένου όλων των υπηρεσιών ασφαλείας των ΗΠΑ, ο οποίος, μεταξύ των άλλων, προέβλεψε ακόμη και κίνδυνο πραξικοπήματος, με αποτέλεσμα να προκληθεί «γενικότερος σάλος με αποσχίσεις ομόσπονδων κρατιδίων της Νιγηρίας, με κύματα προσφύγων και αποσταθεροποίηση ολόκληρης της δυτικής Αφρικής». Πρόβλεψη ή ευχή;

«ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ» Με την κατάργηση χιλιάδων θέσεων εργασίας προχωρούν στην «αναδιάρθρωσή» τους οι πολυεθνικές εταιρίες σ' όλο τον κόσμο. Η αμερικανικών συμφερόντων χημική βιομηχανία «DuPont» ανακοίνωσε, την περασμένη Τετάρτη, το κλείσιμο σειράς εργοστασίων της στην Ευρώπη. Υπολογίζεται ότι το σχέδιο της «DuPont» θα στοιχίσει τη δουλιά σε 1.500 εργαζόμενους, ενώ η εταιρία υποστηρίζει ότι με τη μείωση του προσωπικού θα μειώσει το «κόστος λειτουργίας» κατά 165 εκατομμύρια δολάρια και η τιμή της μετοχής της θα ανέβει κατά 80 σεντς.

ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ Σε πρωταθλήτρια των απολύσεων αναδεικνύεται η βρετανική αεροπορική εταιρία «British Airways». Μετά τα «προγράμματα εξυγίανσης» με θύματα δεκάδες χιλιάδες πιλότους, συνοδούς, τεχνικούς και διοικητικούς υπαλλήλους, η διοίκηση της εταιρίας ανακοίνωσε ότι θα κλείσει και τα υποκαταστήματα της στις πλούσιες γειτονιές του Λονδίνου, με αποτέλεσμα να χάσουν τη δουλιά τους άλλοι 400 εργαζόμενοι. Και η «αναδιάρθρωση» συνεχίζεται...

ΒΡΕΤΑΝΙΑ - ΑΝΕΡΓΙΑ Στα ύψη εκτινάχτηκε ο αριθμός των Βρετανών που έκαναν αίτηση για χορήγηση επιδόματος ανεργίας, τον περασμένο μήνα. Από τη βρετανική στατιστική υπηρεσία ανακοινώθηκε ότι οι αιτήσεις αυξήθηκαν το Φλεβάρη κατά 14.600. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μηνιαία αύξηση από το Δεκέμβρη του 1992, περίοδο κατά την οποία η βρετανική οικονομία βρισκόταν στο στάδιο της οικονομικής ύφεσης. Ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων που υπέβαλαν αίτηση για επίδομα ανεργίας (917.000) έφθασε στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας τριετίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ