Ο όρος «ντέρμπι» (ουσιαστικά είναι άλλος ένας όρος για να μην πεις «δύο μονομάχοι») σημαίνει ελάχιστη διαφορά στο αποτέλεσμα. Μια διαφορά που όπως ξέρουν οι μυημένοι, κρίνεται στις ελάχιστες λεπτομέρειες. Δηλαδή αν στα αληθινά «ντέρμπι» (τα ποδοσφαιρικά) το αποτέλεσμα κρίνεται από παράγοντες όπως έδρα, πειθαρχία, δυνατότητα αυτοσυγκέντρωσης, εσωτερική συσπείρωση των ομάδων κλπ., στο προκείμενο «ντέρμπι» των εκλογών θα μπορούσε να κριθεί από τις εντυπώσεις, την κινητοποίηση - συσπείρωση των οπαδών, τα πετυχημένα συνθήματα, τα δημοφιλή πρόσωπα κ.ά.
Αυτή η μικρή διαφορά που κρίνει το αποτέλεσμα για όποιον έχει παραδεχτεί τον όρο, «κόβει την ανάσα» σε οτιδήποτε άλλο υπάρχει στο εσωτερικό τους ή στις παραφυάδες τους. Στο όνομα της κάλυψης της μικρής διαφοράς δεν επιτρέπονται «εσωτερικές τσιριμόνιες» ούτε και εξωτερικές αποχρώσεις.
Ετσι καταφέρνουν τον εγκλωβισμό των οπαδών σε ένα χώρο μη σκέψης όπου μόνο το αποτέλεσμα του «ντέρμπι» έχει σημασία. Μοιάζουν να τους λένε «ας σιγουρέψουμε - πάρουμε τώρα την κυβερνητική εξουσία και μετά βλέπουμε...». Με αυτό τον τρόπο οδηγούνται πολλοί να αποφασίζουν την ψήφο τους όχι με βάση τα δικά τους συμφέροντα αλλά με βάση τη νίκη στο «ντέρμπι». Μια νίκη που δεν αφορά τον ίδιο το λαό αλλά αυτούς που θέλουν την κυβερνητική εξουσία ακριβώς για να περάσουν αντιλαϊκή πολιτική. Ομως ο όρος «ντέρμπι» δεν επιτρέπει ορθή σκέψη, εγκλωβίζει και δημιουργεί σίγουρους «κοψοχέρηδες» και πικρή γεύση για την άλλη μέρα των εκλογών.
***
Είναι γνωστό ότι στο «"ντέρμπι" το αποτέλεσμα μετράει». Δηλαδή με άλλα λόγια «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και άρα στο όνομα της νίκης καλλιεργείται και μια δυνατότητα μεγαλύτερης ανεκτικότητας.
Ετσι για παράδειγμα πιο εύκολα περνάει ο από ψεύτικος έως και ανόητος διλημματικός λόγος και μάλιστα χαρακτηρίζεται και «ευφυής, επικοινωνιακός, νικηφόρος..,» και ό,τι άλλο παρασέρνει τη σκέψη. `Η θεωρούνται δεδομένα κάποια ρουσφέτια - ταξίματα που ή διαφθείρουν άμεσα συνειδήσεις ή αφήνουν «στα κρύα του λουτρού» με την παρηγοριά ότι ψήφισες τον νικητή... `Η επίσης καταπατάται κάθε όρος δημοκρατίας και ελεύθερης ενημέρωσης των πολιτών γιατί... κανένας δε θυμάται μετά την ανακήρυξη του νικητή. Αν κανένας βάζει τέτοιο ζήτημα μοιάζει ακριβώς σαν τον χαμένο προπονητή που γκρινιάζει για τις «κακές διαιτησίες».
***
Βέβαια, την ημέρα των αποτελεσμάτων όλοι ανεξαιρέτως καταγγέλλουν τις μορφές που «ξεπέρασαν τα όρια» και δηλώνουν ετοιμότητα αληθινής ενημέρωσης και προβληματισμού από τις επόμενες εκλογές... Μαζί τους και όλοι εκείνοι οι «ειδικοί σχολιαστές» που σε όλη τη διάρκεια της εκλογικής περιόδου εκτιμούσαν «ντέρμπι».
Με τέτοια λογική οργανώνουν για παράδειγμα τις δημοσκοπήσεις. Κάνουν διλημματικές ερωτήσεις του τύπου «ποιον απ' τους δυο;». Τέτοια λογική επίσης περνούν στις «μεταγραφές προσώπων». Η όλη φιλολογία για παράδειγμα, για τη δυνατότητα επιστροφής του κ. Αβραμόπουλου στη ΝΔ, παραπέμπει στα δημοσιεύματα λίγο πριν επιστρέψει ο Ζάχοβιτς στον Ολυμπιακό. Κάποιοι έλεγαν «θα δυναμώσει η ομάδα» και κάποιοι άλλοι έλεγαν «θα ανακατέψει τους υπάρχοντες νοικοκυρεμένους συσχετισμούς».
Με την ανάλογη λογική επίσης γίνονται σχεδόν όλες οι ενημερωτικές εκπομπές. Χώρια ότι εφ' όσον στριμώχνουν τον πολιτικό λόγο στα όρια του «ντέρμπι», έχουν και καλεσμένους τους «ειδικούς» που κρίνουν υποτίθεται τις «αποφασιστικές λεπτομέρειες» για το τελικό αποτέλεσμα.
***
Βέβαια αυτοί που προσπαθούν να επιβάλλουν όρους «ντέρμπι», είναι οι ίδιοι παγιδευμένοι σε μια δεδομένη πολιτική που ούτε για εκλογική σκοπιμότητα (που λέει ο λόγος..,) δεν είναι έτοιμοι να αμφισβητήσουν. Η ολιγαρχία που έχει χαράξει τις γραμμές αυτής της πολιτικής δεν «αστειεύεται» γιατί και από τα λόγια φτιάχνονται συνειδήσεις και δεν είναι ώρες για τέτοια... Δεν είναι ώρες δηλαδή για να σκεφτεί ο λαός το δικό του συμφέρον και να αποφασίσει με βάση αυτό. Πρέπει θολωμένος στον κόσμο του «ντέρμπι» να ψηφίζει για τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης και άρα ενάντιά του.
Οι μόνοι που προτείνουν άλλη πολιτική από αυτή των μονοπωλίων και ρεαλιστικό τρόπο, για την επιβολή της, είναι το ΚΚΕ και όσοι συμπαρατάσσονται μαζί του στην προσπάθεια διαμόρφωσης του Λαϊκού Μετώπου. Αρα αν υπάρχει δίλημμα είναι «"ντέρμπι" ή επιτέλους πολιτική για το λαό, "ντέρμπι" ή αληθινές εκλογές».
Της Ελένης Αθανασιάδου, μέλους των ΠΚΣ, φοιτήτριας των Διεθνών Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
- Πριν λίγες μέρες οι ΠΚΣ του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (ΠΑΜΑΚ) κατήγγειλαν την επιχείρηση ηλεκτρονικού φακελώματος των φοιτητών και στο ΠΑΜΑΚ. Που στηρίζετε αυτή την καταγγελία σας;
- Το έγγραφο που βρήκαμε, με αριθμό πρωτοκόλλου 2524, το στέλνει ο πρύτανης στις υπηρεσίες του Πανεπιστημίου, στα πλαίσια της Συνθήκης Σένγκεν, η οποία εφαρμόζεται στην Ελλάδα με το νόμο 2472/97, που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δημιουργώντας την Αρχή Προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Η αρχή αυτή ζητάει από δημόσιες υπηρεσίες και ιδιωτικούς φορείς, οποιονδήποτε, δηλαδή, ο οποίος κρατάει αρχεία, να τους γνωστοποιήσει σε πρώτη φάση τι είδους αρχεία κρατάει. Ηρθε τώρα να ζητήσει και από το Πανεπιστήμιο, αφού ζήτησε από Τεχνικά Επιμελητήρια, λογιστές, ΕΒΕ, να γνωστοποιήσει τι είδους αρχεία κρατάει για τους φοιτητές, για τους εργαζόμενους και για τα μέλη ΔΕΠ. Ο πρύτανης, λοιπόν, στέλνει αυτό το έγγραφο στις υπηρεσίες του Πανεπιστημίου και ζητάει να γνωστοποιήσουν στο γραφείο διασύνδεσης, αν κρατούν αρχεία. Από εκεί, θα φύγουν οι γνωστοποιήσεις και αρχικά θα αφορούν το είδος των αρχείων που κρατάν οι υπηρεσίες.
- Μιλάμε, δηλαδή, για ηλεκτρονικό φακέλωμα μέσα στα Πανεπιστήμια;
- Ναι, ουσιαστικά, γι' αυτό μιλάμε. Σε πρώτη φάση, ζητάνε απλά, όπως λένε αυτοί, να γνωστοποιήσουν τα αρχεία, για να προστατεύσουν, υποτίθεται, οποιονδήποτε, για τον οποίο κρατούνται στοιχεία. Εδώ, όμως, πρόκειται για μια πράξη τελείως αντισυνταγματική, από τη στιγμή που το ίδιο το Σύνταγμα απαγορεύει από μόνη της την τήρηση αρχείων. Ερχονται αυτή τη στιγμή να νομιμοποιήσουν τα πάντα μέσα στο Πανεπιστήμιο. Ουσιαστικά, δημιουργούν μια τεράστια ομάδα φορέων, οι οποίοι συνεργούν στο ηλεκτρονικό φακέλωμα, χωρίς πολλές φορές να το έχουν συνειδητοποιήσει. Αφορά δε τα προσωπικά δεδομένα, που ξεκινούν από όνομα, τηλέφωνο, διεύθυνση, θρήσκευμα, μέχρι και ευαίσθητα δεδομένα, τα οποία είναι συνδικαλιστική και πολιτική δράση, ερωτική ζωή των φοιτητών και όχι μόνο των φοιτητών, αλλά όλων όσων ανήκουν στην ακαδημαϊκή κοινότητα.
- Η Πρυτανεία, πριν κοινοποιήσει το έγγραφο στις υπηρεσίες του Πανεπιστημίου, είχε ενημερώσει την Ακαδημαϊκή Κοινότητα;
- Η Πρυτανεία δεν έκανε καμία ενημέρωση, έστειλε κατευθείαν το έγγραφο, ώστε να γίνει η γνωστοποίηση. Εμείς απαιτούμε αυτήν τη στιγμή από την ακαδημαϊκή κοινότητα να ενημερώσει πρώτα από όλα σε ποιο σημείο βρίσκεται αυτή η κατάσταση, να πάρει θέση και να φέρει το ζήτημα στη Σύγκλητο. Πιστεύουμε ότι το Πανεπιστήμιο, σε καμιά περίπτωση, δεν μπορεί να συνεργαστεί με το ηλεκτρονικό φακέλωμα. Το Πανεπιστήμιο είναι ο ένας χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών και δεν πρέπει να γνωστοποιήσει τα αρχεία του σε καμιά περίπτωση. Από πλευράς μας, έχουμε ξεκινήσει την ενημέρωση των φοιτητών, μαζεύουμε και υπογραφές. Καλούμε τις υπόλοιπες παρατάξεις να κάνουμε Διοικητικό Συμβούλιο. Εχουμε απευθυνθεί σε όλους τους φορείς του Πανεπιστημίου, στο Σύλλογο Εργαζομένων, στους καθηγητές και προχωράμε, ήδη, στη συγκρότηση μιας επιτροπής αγώνα, ενάντια στη Συνθήκη Σένγκεν και στη συγκεκριμένη εφαρμογή της και, φυσικά, θα πάμε και σε Γενική Συνέλευση με την έναρξη των μαθημάτων, ώστε να αποφασίσουμε για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεών μας.