Ειδική συνεδρίαση στη μνήμη του πρώην πρωθυπουργού Γ. Ράλλη πραγματοποίησε χτες η Ολομέλεια της Βουλής, με ομιλίες των αρχηγών των κομμάτων και της προέδρου της Βουλής, μετά την ολοκλήρωση των οποίων κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.

Αναφερόμενη στην προσωπικότητα του Γ. Ράλλη η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, τόνισε:

«Κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως πολιτικής ένταξης, ανεξαρτήτως επαγγέλματος και ηλικίας, έχει και κάποια πολύ ιδιαίτερα προσωπικά χαρακτηριστικά που τον ξεχωρίζουν, είτε αρνητικά είτε θετικά. Δυστυχώς, δεν είχα την ευκαιρία, καθώς μιλώ τώρα ως εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, να γνωρίσω προσωπικά τον Γεώργιο Ράλλη για τόσο και τέτοιο διάστημα, ώστε να μπορώ να μιλήσω πιο ειδικά γι' αυτόν, πέρα βεβαίως από το γεγονός ότι εκφράζαμε διαφορετικές κοσμοθεωρίες και πολιτικές, ότι ανήκαμε σε δύο πολιτικούς χώρους που βρίσκονταν και βρίσκονται σε ιστορική αντιπαράθεση μεταξύ τους. Αναγνωρίζουμε στον Γεώργιο Ράλλη τη διακριτική παρουσία του, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, στην πολιτική και κοινωνική ζωή, την ορθή στάση του απέναντι σε μία τάση να διαμορφώνεται ο πολιτικός λόγος και η πολιτική συμπεριφορά με όρους επικοινωνιακούς και με τους αρνητικούς κανόνες της ηλεκτρονικής ενημέρωσης. Εκλαμβάνεται ως μία θετική αντίσταση σε φαινόμενα που εμποδίζουν τον πολιτικό διάλογο και αντίλογο και κατά συνέπεια την ενημέρωση. Συγκίνησε το γεγονός ότι ο Γεώργιος Ράλλης ζήτησε να μην υπάρχουν πολιτικές ομιλίες κατά τη διάρκεια του αποχαιρετισμού του στην τελευταία του κατοικία».

Στη συνέχεια η Αλ. Παπαρήγα στάθηκε στο ζήτημα της καθιέρωσης της δημοτικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσας του κράτους που, ως γνωστό, καθιερώθηκε επί υπουργίας Γ. Ράλλη το 1977, και υπογράμμισε: «Επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα, βαθύτατα πολιτικό, που είχα την ευκαιρία να συζητήσω μαζί του στα πλαίσια της κοινής μας συμμετοχής στο Ιδρυμα της Βουλής ή σε κάποιες σπάνιες ευκαιρίες που συναντηθήκαμε τυχαία. Είναι γνωστό ότι ο Γεώργιος Ράλλης, ως στέλεχος της κυβέρνησης και πρωθυπουργός, έθεσε το ζήτημα της καθιέρωσης της δημοτικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσας, δίνοντας κατά κάποιο τρόπο μια διέξοδο σε μια αντίφαση, που για πολλά πολλά χρόνια υπήρχε. Η καθιέρωση της δημοτικής είχε προηγηθεί στη ζωή. Εμενε να γίνει και επίσημη θέση. Πιστεύω, χωρίς αυτό να αποτελεί προσωπική κριτική για τον Γεώργιο Ράλλη - το αντίθετο - ότι όλοι μας χάσαμε ίσως μια ευκαιρία τότε να συνδυαστεί η απόφαση αυτή με το ξανακοίταγμα της διαπάλης ανάμεσα στους αποκαλούμενους δημοτικιστές και τους αποκαλούμενους καθαρευουσιάνους. Η δημοτική γλώσσα, η σύγχρονη ελληνική γλώσσα - για να το πούμε καλύτερα - καθιερώθηκε βέβαια ποσοτικά, κατάκτησε όλες τις μορφές του λόγου, όμως, έχασε ποιοτικά, ιδιαίτερα στο γραπτό λόγο. Και είναι ευθύνη όλων μας. Ενας παράγοντας ήταν ότι όλοι εφησυχάσαμε και δε δώσαμε σημασία στη μελέτη της εξέλιξης της σύγχρονης ελληνικής γλώσσας, στη διδασκαλία της. Ενιωσα χαρά, όταν ο Γεώργιος Ράλλης συμφώνησε με την πρόταση να γίνει προσπάθεια να πραγματοποιηθεί ως έκδοση της Βουλής όλο το αρχειακό υλικό που αφορά την ιστορία του γλωσσικού, πράγμα που θα τροφοδοτήσει ίσως μια νέα διαπάλη, οπωσδήποτε, όμως, θα εξελιχθεί σε ένα είδος αναγεννητικής προοδευτικής προσπάθειας, ιδιαίτερα σήμερα, που το πρόβλημα της Παιδείας - και στα πλαίσια αυτής και το γλωσσικό - βρίσκεται από μια άλλη σκοπιά σε κρίσιμη καμπή. Την τελευταία φορά που μιλήσαμε αυτό ήταν και το ζήτημα της κουβέντας μας. Πιστεύω ότι ο θάνατος του Γεωργίου Ράλλη επαναφέρει το ζήτημα αυτό ξανά στην επικαιρότητα».

Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής - από το κόμμα του οποίου προερχόταν ο Γ. Ράλλης - είπε ότι ο εκλιπών υπήρξε υπόδειγμα πολιτικής συμπεριφοράς και τον χαρακτήριζε «η πολιτική του συνέπεια και η βαθύτατη αίσθηση ευθύνης». Αναφέρθηκε αναλυτικά στην πολιτική διαδρομή του Γ. Ράλλη και εκτίμησε ότι τελικά ήταν «το πρότυπο εκείνων που θέλουν να προσφέρουν στην πατρίδα και όχι να πάρουν από αυτήν».

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, είπε ότι όσοι γνώρισαν από κοντά τον Γ. Ράλλη «διαβεβαιώνουν ότι γνώρισαν έναν άνθρωπο με ακεραιότητα και παρρησία, που δεν έδινε εύκολα υποσχέσεις και όταν τις έδινε κρατούσε το λόγο του, ακόμα και με πολιτικό κόστος.

Για σημαντική συμβολή του Γ. Ράλλη «στην πολιτική ζωή όπου έδωσε αντισώματα στη νοσηρότητα που δημιουργεί πολλές φορές το κλίμα υποκρισίας, συνωμοσίας και διγλωσσίας» έκανε λόγο ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Αλαβάνος.

Τέλος, η πρόεδρος της Βουλής, Α. Μπενάκη - Ψαρούδα, είπε ότι ο Γ. Ράλλης ήταν ένας πολιτικός «αφοσιωμένος στην Ελλάδα, την οποία αγάπησε και υπηρέτησε με πάθος».