Το εκτεταμένο μυκηναϊκό κέντρο στα Κανάκια περιλαμβάνει πυρήνα - ακρόπολη και κάτω πόλη, με δύο φυσικά λιμάνια, που άκμασε τον 13ον αιώνα π.Χ. και ερημώνεται λίγο μετά το 1200 π.Χ. Στο υψηλότερο τμήμα της παραλιακής ακρόπολης της Σαλαμίνας αποκαλύφθηκε σημαντικό τμήμα του οικιστικού ιστού της Υστερης Μυκηναϊκής Εποχής, με οικοδομικό συγκρότημα, ανακτορικού χαρακτήρα.
Το κεντρικό κτίριο του ανακτόρου, με δίδυμο μέγαρο στον πυρήνα του, έκτασης 750 τ.μ., αναπτύσσεται σε τέσσερα διαδοχικά επίπεδα, όπου μέχρι στιγμής αποκαλύφθηκαν 33 δωμάτια και άλλοι χώροι! Συγκρίνεται δε με το μέγαρο στην Κυκλώπεια ακρόπολη της Μιδέας στην Αργολίδα.
Οι αρχαιολόγοι ταυτίζουν, με βεβαιότητα, τη Μυκηναϊκή πρωτεύουσα της Σαλαμίνας στα Κανάκια, με την παλαιότερη πρωτεύουσα του νησιού, που, όπως αναφέρει ο Στράβων, ήταν «έρημος» στην εποχή του. Η πόλη αυτή, αναφερόμενη και ως «Κυχρεία» σε θραύσμα επιγραφής (1ο αι. π.Χ., Ακρόπολη Αθηνών), υπήρξε αντικείμενο αναζήτησης περιηγητών και αρχαιολόγων από τις αρχές του 19ου αιώνα. Θεωρείται ως μία από τις ελάχιστες περιπτώσεις, όπου μυκηναϊκά μέγαρα μπορούν να αποδοθούν στον τραγικό ομηρικό ήρωα.
Τεκμηριώνεται για πρώτη φορά το κέντρο μιας νησιωτικής μυκηναϊκής ηγεμονίας, το οποίο εμφανίζει μεγάλες διαφορές στην παραγωγή και κοινωνικο-οικονομική οργάνωση, σε σύγκριση με τα μεγάλα ανακτορικά κέντρα της Πελοποννήσου και της κεντρικής Ελλάδας.
Από τα κινητά ευρήματα της ανασκαφής, σημαντικότερα είναι τα αντικείμενα κυπριακής ή ανατολικής προέλευσης, που μαρτυρούν τις διεθνείς σχέσεις του παραλιακού κέντρου. Ανάμεσά τους, ένα κομμάτι από κυπριακό χάλκινο τάλαντο και ένα χάλκινο έλασμα (μέρος θησαυρού χάλκινων αντικειμένων) από φολιδωτή πανοπλία ανατολικού τύπου, που είναι εντελώς μοναδικό, επειδή είναι σφραγισμένο με αιγυπτιακή βασιλική σφραγίδα του Ραμσή του Δευτέρου. Το εύρημα είναι σημαντικό για τη γνώση της εμβέλειας του μυκηναϊκού βασιλείου της Σαλαμίνας, αλλά και για την ιστορία της Ανατολικής Μεσογείου στο 13ο αιώνα π.Χ.
H «locus athens» και η επιμελήτρια εκθέσεων Αλκηστις Πουλοπούλου παρουσιάζουν σε συνεργασία την έκθεση «Διάλογοι ΙΙΙ» στο θέατρο «Αμόρε», η οποία οργανώνεται παράλληλα με τις «Δοκιμές V» (θεατρικά έργα νέων σκηνοθετών).
Η έκθεση, που οργανώνεται για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, δίνει την ευκαιρία σε νέο καλλιτέχνη να δουλέψει πάνω σε κείμενα νέων σκηνοθετών στον ιδιάζοντα χώρο του θεάτρου, ώστε να του δοθεί ο απαραίτητος χρόνος για να αναπτύξει μια δημιουργική συνεργασία με σκηνοθέτες και ηθοποιούς.
Η Μαργαρίτα Μποφιλίου θα δημιουργήσει έναν κήπο μέσα στο φουαγιέ του θεάτρου, έναν ιδανικό κόσμο πλασμένο από ανθρώπινα χέρια, ο οποίος, σαν τον «χαμένο παράδεισο», θα απευθύνεται στο υποσυνείδητο του θεατή.
«Φουαγιέ» τιτλοφορείται ένα νέο (δυστυχώς σήμερα είναι το μόνο) περιοδικό για το θέατρο (εκδόσεις «Λεωντίς», 3ης Σεπτεμβρίου 174, 210 - 8675.600). Πλούσιο σε ύλη, με αρκετές καλές συνεργασίες, έγχρωμα φωτογραφημένο, το 1ο τεύχος περιλαμβάνει: έρευνα για τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα. Παρουσίαση ανθρώπων του θεάτρου (Ρούλα Πατεράκη, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Κώστας Αρζόγλου, Κάρμεν Ρουγγέρη). Κείμενα για το θέατρο στο ραδιόφωνο, για το πώς «κλείνονται» τα δικαιώματα ενός έργου, για τα αγγλικά και αμερικάνικα μιούζικαλ, τα επαγγέλματα του θεάτρου, το βεστιάριο, τα καμαρίνια, το θέατρο στη Θεσσαλονίκη, για ξένα θέατρα, για φετινές παραστάσεις, για «φιντανάκια» ηθοποιούς, για θεατρικά βιβλία κλπ.
Η έκδοση του βιβλίου του παιδαγωγού Αλέξανδρου Δελμούζου «Κρυφό Σκολειό» (1908 - 1911) από την Εταιρία Αξιοποίησης και Διαχείρισης της Περιουσίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και την Επιτροπή Εντύπων και Ψηφιακών Εκδόσεων του Πανεπιστημίου παρουσιάστηκε από τη διοίκηση του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου χτες σε εκδήλωση, όπου παραβρέθηκαν οι συγγενείς του Αλέξανδρου Δελμούζου, Ντίνα Πέππα - Δελμούζου κι Εφη Δελμούζου.
Σημειώνεται ότι οι συγγενείς του Αλέξανδρου Δελμούζου παραχώρησαν δωρεάν τα πνευματικά δικαιώματα του συγκεκριμένου έργου στην Εταιρία Διαχείρισης και Αξιοποίησης της Περιουσίας του Πανεπιστημίου. Το περιεχόμενο του βιβλίου αποδίδει εύστοχα ο τίτλος του. Το «Κρυφό Σκολειό» είναι το Ανώτερο Δημοτικό Παρθεναγωγείο, που ιδρύθηκε στο Βόλο το 1908, και στο οποίο ο Δελμούζος εφάρμοσε τις προοδευτικές παιδαγωγικές του απόψεις όσο καιρό διηύθυνε το Παρθεναγωγείο. Ο δημοτικιστής Αλέξανδρος Δελμούζος έδωσε μεγάλους αγώνες για την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας στην εκπαίδευση.
Η διοίκηση του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου παρουσίασε το βιβλίο αυτό ως πρόταση προς το υπουργείο Παιδείας, σημειώνοντας ότι αυτό που χρειάζεται το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας είναι «να καλυφθούν τα κενά από την έλλειψη Παιδείας» σύμφωνα με τη ρήση του Αλέξανδρου Δελμούζου.
Το ερώτημα που θέτουμε εμείς είναι πώς θα μπορούσε να διαμορφώσει ολοκληρωμένες προσωπικότητες το εκπαιδευτικό σύστημα σήμερα, όταν το όλο πολιτικό, νομικό πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος κι ο πολιτικός προσανατολισμός του στη χώρα και την ΕΕ μετατρέπει το κοινωνικό αγαθό της Παιδείας σε εμπόρευμα και καθορίζει το περιεχόμενό της με βάση τα συμφέροντα του κεφαλαίου;
Την Κυριακή (6.30 μ.μ.) στην πλατεία Περιστερίου, ο Σύλλογος Αιτωλοακαρνάνων Περιστερίου, «Κοσμάς ο Αιτωλός», διοργανώνει εκδήλωση με αφορμή την 180ή επέτειο από την Εξοδο του Μεσολογγίου. Μετά τις ομιλίες θα ακολουθήσει μουσικό και θεατρικό πρόγραμμα.
«Τα όρια των ειδών στην Τέχνη σήμερα», είναι το θέμα του επιστημονικού συμποσίου, που οργανώνει η Εταιρία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού (σήμερα, 7 μ.μ. και αύριο, 10 π.μ.), στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, με εισηγητές πολλούς γνωστούς ειδικούς στα θέματα όλων των Καλών Τεχνών.
Το Μουσείο Μπενάκη και οι εκδόσεις «Καστανιώτη» οργανώνουν (3/4, 8μ.μ., στο κτίριο της οδού Κουμπάρη 1), τιμητική εκδήλωση για τον ιστορικό της λογοτεχνίας μας, Αλέξανδρο Αργυρίου, με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης της εξάτομης μελέτης του «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ» - πρόκειται πραγματικά για έργο ζωής - για την οποία θα μιλήσουν οι Παναγιώτης Μουλλάς, Νάσος Βαγενάς (πανεπιστημιακοί καθηγητές της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας) και Βαγγέλης Χατζηβασιλείου (κριτικός).