Στην αντιδραστική ρότα που χάραξε ο 3029/02 του ΠΑΣΟΚ και οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της περιόδου '90 - '93, ο 3371/05 έρχεται να ολοκληρώσει το χτύπημα στους τραπεζοϋπαλλήλους
Με το νόμο 3371 προωθείται κατ' αρχήν η ένταξη όλων των τραπεζοϋπαλλήλων, αλλά και των σημερινών συνταξιούχων, στο ΙΚΑ ΕΤΑΜ για την κύρια σύνταξη και στο ΕΤΕΑΜ για την επικουρική. Η ένταξη των Ταμείων κύριας σύνταξης (Εθνικής, Αγροτικής και ΕΤΒΑ) στο ΙΚΑ, σημαίνει και μείωση των εργοδοτικών εισφορών στα επίπεδα του ΙΚΑ, δηλαδή έως και 50%. Από την άλλη, το ΙΚΑ, δηλαδή το σύνολο των ασφαλισμένων του, επιβαρύνεται με το τεράστιο ποσό των 13,5 εκατομμυρίων ευρώ που απαιτείται για την καταβολή των κύριων και επικουρικών συντάξεων των τραπεζοϋπαλλήλων, όπως είχε σημειώσει πριν λίγους μήνες ο διοικητής του Ιδρύματος. Για το επικουρικό του ΙΚΑ, το ΕΤΕΑΜ, ο νόμος προβλέπει το κόστος δαπάνης που θα προκληθεί από την ένταξη των συνταξιούχων των Ταμείων επικουρικής ασφάλισης θα καθοριστεί εκ των υστέρων... μετά από «εκπόνηση ειδικής μελέτης» και «θα καταβάλλεται στη διάρκεια 10 ετών»!
Παράλληλα, ο νόμος 3371 προβλέπει την ίδρυση ενός θνησιγενούς Ταμείου, του ΕΤΑΤ, που στόχο έχει την κατάργηση των προσυνταξιοδοτικών καθεστώτων που ισχύουν σε ορισμένα επικουρικά Ταμεία των τραπεζών (Εμπορική και Αλφα). Ειδικότερα, οι ασφαλισμένοι μετά το 1993 χάνουν τα όποια δικαιώματα είχαν από τα προσυνταξιοδοτικά καθεστώτα, τις εισφορές που είχαν πληρώσει, το ύψος των συντάξεων και τα χρόνια συνταξιοδότησης. Ομως, σε κίνδυνο μπαίνουν και τα δικαιώματα των υπόλοιπων εργαζομένων, καθώς το ποσό της εισφοράς κάθε τράπεζας στο ΕΤΑΤ «καθορίζεται με νόμο μετά από εκπόνηση ειδικής οικονομικής μελέτης και καταβάλλεται μέσα σε 10 έτη»! Ολα, δηλαδή, παραπέμπονται σε μελέτες, χωρίς καμιά ασφαλιστική δικλείδα για τους εργαζόμενους δικαιούχους.
Με λίγα λόγια, ο νόμος 3371 επιφέρει:
Η τροπολογία που ψήφισε την προηγούμενη Τετάρτη στη Βουλή η κυβέρνηση της ΝΔ επιταχύνει την εφαρμογή του νόμου τόσο ως προς την ένταξη των επικουρικών Ταμείων στο ΕΤΑΤ όσο και ως προς την ένταξη των Ταμείων κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ.
Με την τροπολογία, η κυβέρνηση επιβάλλει την υπαγωγή των ασφαλισμένων του ΤΕΑΠΕΤΕ (επικουρικό Ταμείο στο οποίο ασφαλίζονται το σύνολο των εργαζομένων στην Εμπορική και ένα τμήμα των εργαζομένων στην Πειραιώς) στο επικουρικό του ΙΚΑ και στο ΕΤΑΤ, ανεξαρτήτως των δικαστικών διενέξεων που υπάρχουν μεταξύ εργοδότη και εργαζομένων. Ετσι, διευκολύνει τη διαδικασία πλήρους ιδιωτικοποίησης της Εμπορικής. Για τα υπόλοιπα επικουρικά αρκεί μια αίτηση του εργοδότη για υπαγωγή τους στο ΕΤΑΤ, ώστε το τελευταίο να αναλάβει τη λειτουργία τους και να τα καταστήσει ανενεργά στην πράξη. Ενώ, όπου υπάρχουν και αντίστοιχα Ταμεία κύριας σύνταξης (Αγροτική, Εθνική και ΕΤΒΑ), η αίτηση αυτή αρκεί, για να ξεκινήσει η διαδικασία ένταξής τους στο ΙΚΑ. Αίτηση η οποία θα πρέπει να έχει υποβληθεί μέχρι τις 30 Απρίλη.
Η ίδια τροπολογία δείχνει πόσο σαθρή και αποπροσανατολιστική είναι η κριτική της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΟΤΟΕ, αλλά και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, που χαρακτήριζαν το νόμο παράνομο και αντισυνταγματικό. Κριτική που στόχο έχει να αποκρύψει ότι ο νόμος είναι απόρροια της συνολικότερης αντεργατικής πολιτικής που χρόνια τώρα εφαρμόζουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους σε διαδικασίες δικαστικών διενέξεων, αποδυναμώνοντας έτσι τις αγωνιστικές τους διαθέσεις.
Το νόμο 3371, η ΝΔ δεν τον οικοδόμησε στο κενό. Αντίθετα, βρήκε στέρεο έδαφος στο νόμο 3029 του ΠΑΣΟΚ, τον όποιο άλλωστε και αξιοποίησε για να εντείνει την αντιασφαλιστική επίθεση.
Ο νόμος 3029 ήταν αυτός που καθόρισε, μεταξύ άλλων, με το άρθρο 5 την ένταξη των Ταμείων κύριας σύνταξης στο ΙΚΑ ΕΤΑΜ για κύρια σύνταξη (στα οποία συμπεριλαμβάνονται και τα Ταμεία των τραπεζών) το αργότερο μέχρι 1.1.2008. Αυτή ακριβώς η διάταξη γίνεται σήμερα πραγματικότητα με το νόμο της ΝΔ, η οποία επιδιώκει όσο το δυνατόν νωρίτερα την εφαρμογή της.
Πέρα όμως από τις αντιασφαλιστικές διατάξεις, η κυβέρνηση της ΝΔ αξιοποίησε και την επιχειρηματολογία που διατρέχει το νόμο 3029. Ετσι, τόσο στον 3029 του ΠΑΣΟΚ όσο και στο νόμο 3371 της ΝΔ κύριο ιδεολογικό όπλο είναι οι λεγόμενες «ανισότητες» του συνταξιοδοτικού συστήματος. Το γεγονός δηλαδή ότι κάποιος ασφαλισμένος σε ένα Ταμείο έχει περισσότερα δικαιώματα από κάποιον άλλο. Αυτήν την αντιδραστική «εξισωτική» προς τα κάτω αντίληψη επικαλούνται σκόπιμα ως στοιχείο δικαιοσύνης και τα δύο κόμματα για να στηρίξουν τα αντιασφαλιστικά τους μέτρα.
Η εξέλιξη της αντιασφαλιστικής επίθεσης από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στις πλάτες των εργαζομένων, προσφέρει πλούσια πείρα, για να βγάλουν και οι τραπεζοϋπάλληλοι ταξικά και πολιτικά συμπεράσματα. Να κατανοήσουν ότι η κοινωνική εξέλιξη και η υπερκερδοφορία των τραπεζών επιτρέπουν όχι απλά τη διατήρηση των πενιχρών εργασιακών και ασφαλιστικών τους κεκτημένων, αλλά και τη δραστική βελτίωσή τους, με μείωση και κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων, μείωση του ωραρίου εργασίας και του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 60 για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες, με ουσιαστική αύξηση των συντάξεων στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών τους αναγκών.
Σ' αυτή την κατεύθυνση, οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ στον κλάδο, προτάσσουν το ζήτημα της κλιμάκωσης του αγώνα, με αίτημα την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Την πάλη για τη δημιουργία ενός ενιαίου Ταμείου κύριας ασφάλισης για όλους τους τραπεζοϋπαλλήλους και ένα ενιαίο Ταμείο επικουρικής, στην προοπτική ενός αποκλειστικά δημόσιου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και ενός Ενιαίου Ταμείου όλων των Μισθωτών.