Ανακοίνωση του Γραφείου της ΚΕ της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας (μπολσεβίκων) - ΕΚΕΝ (Μπ)
Associated Press |
Στην ανακοίνωση σημειώνονται τα εξής: «Απαντώντας στην πρόσκληση να συμμετάσχουμε στο 4ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ (Αθήνα, Μάης 2006), που ήρθε από την Κεντρική συντονιστική επιτροπή "ΕΚΦ - 2006", το Γραφείο της ΚΕ της ΕΚΕΝ(Μπ) δηλώνει:
Το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ (ΠΚΦ) και το δημιούργημά του (το ΕΚΦ) συνδέονται με χιλιάδες κλωστές με τους ιμπεριαλιστές, τους σοσιαλδημοκράτες και τους συντηρητικούς, το Βατικανό και ακριβώς αυτές οι δυνάμεις καθορίζουν την πολιτική γραμμή του Φόρουμ, κάτι για το οποίο υπάρχουν πολλές αποδείξεις.
Το ΠΚΦ (όπως και το ΕΚΦ) γεννήθηκε όχι ως αποτέλεσμα του πραγματικού λαϊκού κινήματος, αλλά ως αντίδραση της αστικής τάξης στις διαθέσεις διαμαρτυρίας των μαζών, εξαιτίας της ανησυχίας των καπιταλιστικών κύκλων σχετικά με την αυξανόμενη ριζοσπαστικοποίηση, που εκδηλώθηκε στο Σιάτλ. Ηδη το 2000 στη Συνάντηση Κορυφής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου παράλληλα με τις επίσημες εκδηλώσεις έγιναν και οι λεγόμενες "διαβουλεύσεις" με τη συμμετοχή μη κυβερνητικών οργανώσεων και ταυτόχρονα εκπροσώπων του ΔΝΤ. Αυτό ήταν το πρόπλασμα του ΠΚΦ, που στη συνέχεια απέκτησε και σχέσεις συνεργασίας με το φόρουμ των ιμπεριαλιστών στο Νταβός. Η ουσία των θέσεων του ΠΚΦ είναι απλή: οι ηγέτες του απαιτούν από τους συμμετέχοντες όχι αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, αλλά προώθηση "εναλλακτικών" πρωτοβουλιών στα πλαίσια του συστήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αστοί εμπειρογνώμονες αποκαλούν το Φόρουμ "σύμβολο της πραγματικής χρησιμότητας της παγκοσμιοποίησης" και με ικανοποίηση σημειώνουν πως η ημερήσια διάταξη του ΠΚΦ προσεγγίζει αυτήν του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Το ΕΚΦ αντιγράφει την ιδεολογική κατεύθυνση του ΠΚΦ. Τοποθετείται υπέρ της διεύρυνσης της ΕΕ, ουσιαστικά στηρίζει τη Συμφωνία του Μάαστριχτ, ενώ την ίδια ώρα δε δίνει καμία βοήθεια στο λαό της Τουρκίας, που τάσσεται ενάντια στην ένταξη της χώρας του στην ΕΕ. Το ΕΚΦ δεν το ενδιαφέρουν καθόλου οι διώξεις των κομμουνιστών στην Λετονία, στην Εσθονία, στη Σλοβενία. Είναι ενδεικτική η θέση του τελευταίου ΕΚΦ στο Λονδίνο (που οργανώθηκε από ιδιωτική εταιρία), σχετικά με το σχέδιο του συντάγματος της ΕΕ. Αντί να κρατήσει μια στάση αρχών στο ζήτημα της ιμπεριαλιστικής ενοποίησης της Ευρώπης, το ΕΚΦ τοποθετήθηκε υπέρ της ανάγκης "παραπέρα επεξεργασίας" του σχεδίου του ευρωσυντάγματος. Τη βάση των πολιτικών θέσεων του ΕΚΦ αποτελεί η δικαίωση της σοσιαλδημοκρατίας και της κεντροαριστεράς, όπως π.χ. της κυβέρνησης της Ισπανίας, που πομπωδώς ανακάλεσε τα ισπανικά στρατεύματα από το Ιράκ, για να τα στείλει την ίδια ώρα στην Αϊτή.
Θεωρούμε πως πάλη κατά του ιμπεριαλισμού μπορεί να γίνει μόνο από σαφείς ταξικές θέσεις, χωρίς να δίνεται η πολιτική ηγεσία στις ρεφορμιστικές δυνάμεις, που είναι έτοιμες να παραδώσουν τη λαϊκή διαμαρτυρία στην κατεύθυνση της συναίνεσης. Οι κομμουνιστές δεν πρέπει να κρύβουν τους στόχους τους, αλλά το αντίθετο, να τους προπαγανδίζουν πλατιά. Στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ αυτό, όπως δείχνει και η πράξη, είναι αδύνατο. Οι οπορτουνιστές, σαν τη φωτιά φοβούνται όσους μπορούν να πουν την αλήθεια. Είναι αρκετό να πούμε ότι ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ούγο Τσάβες, δεν προσκλήθηκε το 2002 στο 2ο ΠΚΦ, τη στιγμή εκείνη που η Βολιβαριανή Δημοκρατία χρειαζόταν όσο ποτέ άλλοτε την πλατιά υποστήριξη. Επίσης, το ΠΚΦ αποφάσισε να μην προσκαλέσει την ίδια χρονιά τον Φιντέλ Κάστρο. Είναι ολοφάνερο πως για τους κομμουνιστές στο Φόρουμ υπάρχει μόνο ο ρόλος της άφωνης μάζας.
Ετσι, λοιπόν, οι οργανωτές και οι πραγματικοί οικοδεσπότες του Φόρουμ υποστηρίζουν οπορτουνιστικές απόψεις και υπηρετούν τα συμφέροντα του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού. Θέλουν απλώς να κάνουν ένα "ρετουσάρισμα" στο καπιταλιστικό σύστημα και ταΐζουν την κοινωνία με αυταπάτες για το ότι μπορούμε να επιστρέψουμε στο προ-ιμπεριαλιστικό στάδιο του καπιταλισμού, αντί να επιδιώξουμε να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό και στη θέση του να οικοδομήσουμε μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, τον κομμουνισμό.
Το Γραφείο της ΚΕ της ΕΚΕΝ(Μπ) θεωρεί το ΕΚΦ ως αντικομμουνιστική εκδήλωση, που στρέφεται ενάντια στον αγώνα των εργαζομένων για μια καλύτερη ζωή και γι’ αυτό θεωρεί αδύνατο το να στείλει αντιπροσωπεία της ΕΚΕΝ(Μπ) στο ΕΚΦ».
Η Αλήθεια του ανθρώπου σταυρώθηκε πολλές φορές στο πρόσωπο του Σπάρτακου, του Τζιορντάνο Μπρούνο και άλλων. Αυτή η Αλήθεια εξακολουθεί να σταυρώνεται στις μέρες μας στο πρόσωπο των αγωνιστών της ελευθερίας στον πλανήτη, στο πρόσωπο των όπου Γης κολασμένων συναντιέται με την ηρωική επίκληση του ποιητή στους ζώντες για τους ήρωες νεκρούς, που προσδοκούν «να σημάνουν την Ανάσταση».