ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 12 Απρίλη 2006
Σελ. /28
Ο «Ιρλανδός» κι ο «Σκανδιναβός»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ποιος το περίμενε ότι η αντιπαράθεση μεταξύ αξιωματικής αντιπολίτευσης και κυβέρνησης θα γινόταν για τη... μόδα και συγκεκριμένα για το πιο «μοντέλο» ταιριάζει στην έρημη οικονομία μας, στην οποία το κεφάλαιο μετράει διαρκώς περισσότερα κέρδη και ο λαός λιγότερα προς το ζην.

Ετσι, μετά τον Γ. Παπανδρέου και τον Γ. Φλωρίδη και συνολικά το ΠΑΣΟΚ, που υπόσχονται να ακολουθήσουν το «σκανδιναβικό» μοντέλο που υπόσχεται ελεύθερες απολύσεις και περισσότερη φορολογία στο λαό, ήρθε ο υπουργός Οικονομίας της κυβέρνησης της ΝΔ Γ. Αλογοσκούφης να μας πει ότι ακολουθεί το... «ιρλανδικό» μοντέλο. Ενα μοντέλο που υπόσχεται ακόμη λιγότερη φορολογία στις επιχειρήσεις, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις και γενικότερα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας...

Δεν ξέρουμε γιατί, αλλά η εξωτική αυτή κονταρομαχία των δύο μας έφερε στο νου το παλιό τραγούδι του Μ. Χατζιδάκι «Ο Ιρλανδός κι ο Ιουδαίος», ο τελευταίος στίχος του οποίου έχει ως εξής: «Κι αυτός απλώνοντας τα χέρια - τους έδειξε στο χώμα εμπρός - δυο πεθαμένα περιστέρια - που ήταν η νύφη κι ο γαμπρός»...

Για να μην καταντήσει, λοιπόν, ο λαός μας σαν το ζευγάρι του τραγουδιού, ας φροντίσει να τους στείλει μια ώρα αρχύτερα από κει που ήρθαν. Και αυτούς και τα... μοντελάκια τους!

Χέρι βοηθείας από την ΤΕΔΚΝΑ

Χέρι βοηθείας στο μηχανισμό που έχει στήσει η κυβέρνηση ώστε να σπάσει την απεργία των εργαζομένων στους δήμους, έδωσε χτες η Τοπική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής (ΤΕΔΚΝΑ). Επικαλούμενη τις «εορταστικές μέρες του Πάσχα» και τον «κίνδυνο» της δημόσιας υγείας από τα συσσωρευμένα στους δρόμους σκουπίδια, το συλλογικό όργανο των δήμων του Λεκανοπεδίου, καλεί τους εργαζόμενους να αναστείλουν την απεργία τους!..

Κι αυτό όταν τίποτα χειροπιαστό δεν έχουν στα χέρια τους, παρά μια... υπόσχεση ότι... θα συγκροτηθεί Επιτροπή που... θα εξετάσει το αίτημά τους για ένταξη στο καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Οταν παραμένει το δουλικό καθεστώς των εκτάκτων, που αποδέχτηκαν και ενίσχυσαν οι προσκείμενες σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ, διοικήσεις των δήμων, στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Οταν προωθείται με πιο γοργούς ρυθμούς η εμπορευματοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών και το μέλλον των εργαζομένων σε αυτές διαγράφεται αβέβαιο.

Δημοσιοσχεσίτικα

Διακόσιοι ειδικοί από 30 χώρες συγκεντρώθηκαν στη Βιέννη για να συζητήσουν μέτρα κατά του διαβήτη στα 25 κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης καθώς 25 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πάσχουν σήμερα από διαβήτη και στα επόμενα χρόνια αναμένεται να προσβληθούν άλλα 60 εκατομμύρια. Στη συνάντηση εκδόθηκε και η Διακήρυξη «Βιέννη 2006» τους σκοπούς της οποίας παρουσίασαν χτες σε συνέντευξη Τύπου ο υφυπουργός Υγείας Θανάσης Γιαννόπουλος και ο Σωτήρης Α. Ράπτης, με την ιδιότητα του προέδρου του Εθνικού Κέντρου Ερευνας, Πρόληψης και Θεραπείας του Σακχαρώδη Διαβήτη (ΕΚΕΔΙ).

Το πρώτιστο είναι η πρόληψη, υπογράμμισε ο Σ. Ράπτης, την περιόρισε όμως στην εκπαίδευση των γιατρών. Και όταν ρωτήθηκε ο υφυπουργός Υγείας πώς μπορεί να υπάρξει πρόληψη, όταν δεν υπάρχει αναπτυγμένο Πρωτοβάθμιο Σύστημα Υγείας προσανατολισμένο στην πρόληψη, ο Θανάσης Γιαννόπουλος, αν και παραδέχτηκε τις ελλείψεις στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα, εντούτοις επέμενε ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει να ενισχύει τις πρωτοβουλίες κάποιων δήμων, επιστημονικών εταιριών και κολεγίων, παρότι πολλές φορές έχουν δημοσιοσχεσίτικο - κατά την έκφρασή του - χαρακτήρα.

Αντί, δηλαδή, για ουσιαστική πρόληψη θα έχουμε επικοινωνιακή ενίσχυση - και με το αζημίωτο βέβαια - των δραστηριοτήτων κάποιων εταιριών, που σε καμιά περίπτωση δεν καλύπτουν τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων.

Διπλή προβοκάτσια

Η παράταξη «Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Ιατρών» (ΑΡΣΙ), που δραστηριοποιείται στο πλαίσιο της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ), με άρθρο της στο περιοδικό «Ενημέρωση» του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ) μετέρχεται διπλή προβοκάτσια σε βάρος της «Δημοκρατικής Πανεπιστημονικής Κίνησης Γιατρών» - την παράταξη μέσα απ' την οποία δρουν οι κομμουνιστές γιατροί.

Γράφει λοιπόν η ΑΡΣΙ: «Ο πρόεδρος (και υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ) και ο γενικός γραμματέας (ΚΚΕ) της ΕΙΝΑΠ έχουν οδηγήσει το ιστορικό σωματείο των νοσοκομειακών γιατρών Αθήνας - Πειραιά στο πιο έσχατο σημείο αδράνειας και ανυποληψίας που έχει βρεθεί ποτέ». Επίσης γράφει ότι στο πρόσφατο εκλογικό συνέδριο του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) δε διέψευσε κανείς τον πρόεδρο Μανώλη Καλοκαιρινό, που υποστήριξε ότι «κατάφεραν πάντα στο τέλος να ψηφίζουν ομόφωνα».

Οσον αφορά τον γραμματέα της ΕΙΝΑΠ Χ. Ζαχαρόγιαννη - εκλέχτηκε με την «Πανεπιστημονική» - έχει πάψει προ πολλού να την εκπροσωπεί, όπως έχει δηλωθεί απ' την παράταξη δημοσίως, αλλά και στις συνεδριάσεις των συμβουλίων της ΕΙΝΑΠ. Επίσης ψεύδεται για τη στάση της «Πανεπιστημονικής» στον ΠΙΣ, καθώς γνωρίζει πολύ καλά - και επιβεβαιώνεται απ' τα πρακτικά - ότι ουδέποτε συμφώνησε με την πλειοψηφούσα παράταξη σε κανένα θέμα και γι' αυτό καταψήφισε και τον απολογισμό.

Ολα αυτά τα γνωρίζει η ΑΡΣΙ, αλλά για να στηρίξει την κριτική της σε βάρος της «Πανεπιστημονικής» δε διστάζει μπροστά σε τίποτε. Ακόμα και στην παραποίηση της αλήθειας.


Τα... μοδάτα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ...«μοντελο-μανία» στην οικονομία που έχει γίνει της μόδας τελευταία; Θα μας ταλαιπωρούν πολύ καιρό με αυτά;

Ο Αλογοσκούφης δηλώνει οπαδός του «ιρλανδικού μοντέλου», όπως κι ο Καραμανλής πολλές φορές, ενώ μεγάλη ιστορία έχουμε και στο ΠΑΣΟΚ για το αν είναι ή όχι οπαδοί του «σκανδιναβικού μοντέλου».

Κατά καιρούς στο παρελθόν έχουμε φυσικά ακούσει και για οπαδούς του «γερμανικού μοντέλου», του «γαλλικού μοντέλου», του «δανικού μοντέλου» και ποιος ξέρει τι άλλο θα σκεφτούνε.

Κι εμείς, λογικά, αναρωτιόμαστε: Εχει τόσο πολύ μεγάλη σημασία το ποιον τρόπο βρίσκει η κάθε εθνική κυβέρνηση να εφαρμόσει τις κατευθύνσεις, τα μέτρα και τις «τομές» - όπως τις λένε - που αποφασίζουν όλοι από κοινού ως Ευρωπαϊκή Ενωση;

Εν κατακλείδι, αν έχουν υπόψη τους κανένα μοντέλο που δεν έχει ως πρώτη προτεραιότητα τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών, την «ελευθερία της αγοράς» και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, αλλά τις ανάγκες των μισθωτών, των συνταξιούχων και των μικρομεσαίων, ας μας το πούνε.

Αλλιώς, ας σταματήσουν να βάζουν φορεσιές στον άκρατο νεοφιλελευθερισμό τους και να θέλουν σώνει και καλά να μας πείσουν ότι είναι της ...μόδας να πορευόμαστε με «το κάθε φέτος και χειρότερα».

Παρεμπιπτόντως: Λέτε να υπάρχει κάποια άλλη, δύστυχη ευρωπαϊκή χώρα όπου οι εκεί κυβερνώντες θα τους λένε για το ...«ελληνικό μοντέλο»; Ποιος ξέρει, μπορεί να τους λένε για τον υψηλό ρυθμό ανάπτυξης του ελληνικού ΑΕΠ και να μιλάνε για «μοντέλο φουστανέλα»...

ΕΩΣ ΚΑΙ ΧΤΕΣ η «Βόνταφον» δε ...γνώριζε το περιεχόμενο του πορίσματος της ΑΔΑΕ - έτσι τουλάχιστον ανακοίνωσε - και ένιωσε έκπληκτη από τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, που το περιέγραφαν.

Τι να πούμε... πρέπει να έχει έρθει σε πολύ δύσκολη θέση αυτή η εταιρία αν δεν κατάφερε ακόμη να βρει έστω ένα αντίγραφο του πορίσματος και να αναγκάζεται να τα μαθαίνει από τις εφημερίδες.

Γρηγοριάδης Κώστας

Τελικά, το δούλεμα σε αυτή την υπόθεση ...πάει σύννεφο.

Η επόμενη μέρα στην Ιταλία

H «επόμενη μέρα» βρίσκει την Ιταλία με μια εύθραυστη πλειοψηφία του συνασπισμού «Ενωση» υπό τον Ρομάνο Πρόντι και μια αντιπολίτευση υπό τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, με «ανέλπιστα» υψηλό ποσοστό, αν ληφθεί υπόψη «ο βίος και η πολιτεία» του απερχόμενου πρωθυπουργού, αλλά και το αντικομμουνιστικό προεκλογικό του παραλήρημα. Κατά γενική ομολογία, ο ηττημένος των εκλογών είναι οι εταιρίες δημοσκοπήσεων, οι οποίες μέχρι και την τελευταία στιγμή προέβλεπαν την «καθαρή» επικράτηση της «Ενωσης».

Με αυτά τα χαρακτηριστικά, οι Ιταλοί εργαζόμενοι καλούνται να σταθμίσουν τη μετεκλογική πραγματικότητα στη βάση όχι μόνον του αποτελέσματος, αλλά και των μεγάλων προβλημάτων τους, τα οποία δε διαφέρουν σε γενικές γραμμές από τα προβλήματα των εργαζομένων στις άλλες χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Η σχεδόν μηδενική ανάπτυξη, σε συνδυασμό με τα υψηλά ελλείμματα, το χρέος και τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας (με 24,4% η Ιταλία είναι δεύτερη, μετά την Ελλάδα, στην ανεργία των νέων) δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα.

Οι Ιταλοί εργαζόμενοι μπορούν να αισθάνονται ανακούφιση, γιατί απαλλάχτηκαν από το άγος του «μπερλουσκονισμού», που δεν μπόρεσε να κρύψει τη φαιά του όψη. Διαφορές μεταξύ των δύο συνασπισμών προφανώς υπάρχουν. Ομως, αυτές οι διαφορές δεν μπορούν να κρύψουν τη σύμπτωσή τους σε βασικές πολιτικές επιλογές, αυτές που σαν σκυτάλη πέρασαν από τα χέρια της κεντροαριστερής «Ελιάς» στα χέρια της δεξιάς «Φόρτσα Ιτάλια», για να βρεθούν τώρα και πάλι στα χέρια του «κεντροαριστερού» καθηγητή Πρόντι...

Εξάλλου, ο κ. Πρόντι είναι ο αρχιτέκτονας (ως πρόεδρος της Κομισιόν) όλων των αντεργατικών μέτρων και ειδικά της «Στρατηγικής της Λισαβόνας», της σημαίας του μεγάλου κεφαλαίου στην επίθεση κατά της εργατικής τάξης σε όλα τα μέτωπα. Μήπως αυτήν την πολιτική δεν ακολούθησε με συνέπεια και ο Μπερλουσκόνι;

Για τους εργαζόμενους στην Ιταλία, όπως και για τους εργαζόμενους στην Ελλάδα, ή στη Γερμανία, ή στην Ισπανία, ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το ζήτημα τίθεται με όρους κυρίως ταξικούς. Το εγχείρημα της «κεντροαριστεράς», σε όλες τις εκδοχές του, λειτούργησε ως ανάχωμα στις διαθέσεις των εργαζομένων για την ανατροπή της πολιτικής των καπιταλιστικών κερδών, της ανεργίας, της επίθεσης κατά των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων τους και των ελευθεριών τους.

Η επιδίωξη των δυνάμεων του κεφαλαίου, είτε προς στιγμήν στήριξαν Πρόντι, είτε Μπερλουσκόνι, είναι η χειραγώγηση της εργατικής τάξης, η αναίρεση οποιασδήποτε προοπτικής ριζικών αλλαγών, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του «καρότου» και του «μαστιγίου». Ετσι κι αλλιώς όμως, ακόμα και το πρόσφατο μήνυμα από τη Γαλλία, με την επιτυχία της λαϊκής πάλης κατά του «νόμου ντε Βιλπέν», απέδειξε ότι για τους εργαζόμενους το μόνο ασφαλές στήριγμα είναι ο αγώνας τους. Που για να έχει ριζικά, μόνιμα και όχι προσωρινά μόνον αποτελέσματα πρέπει να είναι αγώνας ταξικός, χωρίς αυταπάτες. Για την αντεπίθεση, μέχρι την ανατροπή και τη νίκη.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ