Νέο αντικομμουνιστικό κρούσμα έρχεται αυτή τη φορά από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που με απόφασή του στις 16 Μάρτη του 2006 και με ψήφους 10 έναντι 4 νομιμοποιεί τον αποκλεισμό της 55χρονης Τατιάνας Ζντάνοκα, από τις κοινοβουλευτικές εκλογές της Λετονίας στα έτη 1998 και 2002, επειδή στο παρελθόν υπήρξε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Λετονίας! Το θέμα δημοσίευσε χτες η εφημερίδα «Το Ποντίκι», που παραθέτει και μέρος της απόφασης, που ουσιαστικά ικανοποιεί τη σημερινή αντικομμουνιστική κυβέρνηση της Λετονίας. Σημειώνουμε ότι, ακόμα, σε αυτή τη «δημοκρατική» χώρα το ΚΚ είναι απαγορευμένο.

Σήμερα η Τ. Ζντάνοκα είναι ευρωβουλευτής, εκλεγμένη από τις εκλογές του 2004 με τη «Συμμαχία για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σε μια Ενωμένη Λετονία» και συμμετέχει στην ομάδα των Πρασίνων.

Η ιστορία έχει ως εξής: Η πολιτικός είχε προσφύγει στο Δικαστήριο, θεωρώντας ότι καταπατούνται τα δικαιώματά της, σχετικά με τον αποκλεισμό της από τις προηγούμενες κοινοβουλευτικές εκλογές. Το δικαστήριο στήριξε τους αντικομμουνιστικούς νόμους που θεσπίστηκαν μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και στη Λετονία, το 1990-1991, με το αιτιολογικό ότι η πολιτικός συμμετείχε την εποχή εκείνη σε «απόπειρα πραξικοπήματος» και άρα «καλώς αποκλείστηκε».

Την εποχή εκείνη υπήρξε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Λετονίας και εκλεγμένο μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Λετονίας. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, υιοθετώντας ένα σαθρό αιτιολογικό, θεώρησε ότι «η εκλογική νομοθεσία δεν προοριζόταν πρωτίστως να τιμωρήσει εκείνους που ήταν ενεργά μέλη του ΚΚ Λετονίας, αλλά μάλλον να προστατεύσει την ακεραιότητα της δημοκρατικής διαδικασίας(!) με τον αποκλεισμό εκείνων των ατόμων που είχαν πάρει έναν ενεργό και ηγετικό ρόλο σε ένα κόμμα που συνδέθηκε άμεσα με την αποπειραθείσα βίαιη ανατροπή του πρόσφατα εγκαταστημένου δημοκρατικού καθεστώτος»!

Ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προχωράει ακόμα παραπέρα. Ζητάει από την ευρωβουλευτή να κάνει «δήλωση μετανοίας» για το παρελθόν της, αφού λέει «δεν έχει κρατήσει αποστάσεις από αυτές τις ενέργειες ούτε εκείνη τη χρονική περίοδο αλλά ούτε άλλη στιγμή». Το θέμα αυτό αναμένεται να έρθει και στο Ευρωκοινοβούλιο, με δεδομένο ότι η λετονική κυβέρνηση θέλει την αποπομπή της «πρώην κομμουνίστριας» ευρωβουλευτή.

Η ΚΕ του ΚΚΕ, με χαιρετιστήριο μήνυμά της προς το Συνέδριο και την ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Βιετνάμ, ανάμεσα σε άλλα, σημειώνει: «Ευχόμαστε πως το 10ο Εθνικό Συνέδριο του κόμματος θα σημειώσει επιτυχία και θα συμβάλει στη βελτίωση της καθοδηγητικής ικανότητας, της αγωνιστικότητας και της μαχητικότητας του ΚΚ Βιετνάμ, ώστε να καθοδηγήσει το λαό του Βιετνάμ στην ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της χώρας σας και στην προώθηση προς τον σοσιαλισμό».

Και συνεχίζει: «Υπό τη σοφή καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Βιετνάμ και του Προέδρου Χο Τσι Μινχ, ο οποίος πρώτος επισήμανε πως "για να σωθεί η χώρα και να απελευθερωθεί το έθνος, δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την οργάνωση μιας προλεταριακής επανάστασης", ο αγώνας του λαού σας για εθνική ανεξαρτησία συνυφάνθηκε με το σοσιαλισμό, με τον αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση. Γι' αυτό το λόγο ο αγώνας του λαού σας ενάντια στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ έγινε τόσο πηγή ελπίδας όσο και πηγή έμπνευσης για όλους τους προοδευτικούς λαούς ολόκληρου του πλανήτη, όπως και στη χώρα μας, τις δύσκολες στιγμές της στρατιωτικής δικτατορίας.

Ιδιαίτερα εκτιμάμε την ενεργό συνεισφορά σας στην ανάπτυξη των διεθνών αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων, στις προσπάθειες για την ενίσχυση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, για την προώθηση της κομμουνιστικής ταυτότητας και ιδεολογίας και την προβολή της σοσιαλιστικής προοπτικής.

Θα θέλαμε να επαναλάβουμε μια ακόμα φορά την ακλόνητη αλληλεγγύη μας στις προσπάθειές σας για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση και την υπεράσπιση των επιτευγμάτων του λαού ενάντια στις υπονομευτικές ενέργειες του ιμπεριαλισμού, που στο γενικό πλαίσιο της καπιταλιστικής κρίσης ολοένα και γίνεται πιο επικίνδυνος και επιθετικός.

Η πορεία της ιστορίας της ανθρωπότητας τις τελευταίες δεκαετίες έχει διαψεύσει αυτούς που ανακήρυτταν το "τέλος της Ιστορίας" και "το μοιραίο θάνατο του μαρξισμού-λενινισμού και των κομμουνιστικών κομμάτων". Το αντίθετο μάλιστα. Οι εξελίξεις από μόνες τους προβάλλουν το αναπόφευκτο ρόλο των κομμουνιστικών κομμάτων που είναι συνεπείς στις επαναστατικές αρχές και προβάλλουν το σοσιαλισμό ως τη μόνη εναλλακτική λύση στην καπιταλιστική βαρβαρότητα».