Κυριακή του Πάσχα, απόγευμα. Το εφτασφράγιστο μυστικό της αμερικάνικης πρεσβείας και της ελληνικής κυβέρνησης διαρρέει. Η Κοντολίζα Ράις, Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, θα έρθει τελικά στη χώρα μας την Τρίτη του Πάσχα, υπολογίζοντας προφανώς ότι τότε θα συναντήσει τις λιγότερες δυνατές αντιστάσεις. Μα, έχουν γνώση οι φύλακες... Μέσα σε λίγη ώρα όλα τα πλάνα αναπροσαρμόζονται ώστε να εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή - δεδομένων των ημερών αργίας - στην αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση, η οποία πλέον θα γίνει την Τρίτη το πρωί ενώ αρχικά είχε προγραμματιστεί για την Πέμπτη.

Δεν αρκούσε όμως μόνο ο προγραμματισμός της κεντρικής διαδήλωσης. Είναι ήδη Δευτέρα απόγευμα σε μια πόλη που ακόμα ζούσε σε άλλο ρυθμό. Κι όμως, οι πρώτοι διαδηλωτές, από την Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ, βγαίνουν στο δρόμο. Και λίγο αργότερα ένα τεράστιο πανό, ακριβώς δίπλα στην αμερικάνικη πρεσβεία, στο Μέγαρο Μουσικής, κηρύσσει ανεπιθύμητη την Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών, Κοντολίζα Ράις, και εκφράζει τα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του ελληνικού λαού.

Το πανό με 40 μέτρα μήκος και 15 μέτρα ύψος καλύπτει όλη την πρόσοψη του Μεγάρου Μουσικής και διατρανώνει: «CONDOLEEZA RICE GO HOME - ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΔΙΑΜΕΛΙΖΟΥΝ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ - ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΙΡΑΝ - ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΣΦΑΖΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΙΡΑΚ. ΚΚΕ».

Η κίνηση αυτή δίνει αποφασιστική απάντηση στην αστυνομοκρατία και στην απόπειρα κυβέρνησης - πρεσβείας να απαγορεύσουν στον ελληνικό λαό να εκφράσει τα αντιιμπεριαλιστικά του αισθήματα. Ηταν μια πράξη που δήλωνε πως όταν ο λαός θέλει, μπορεί! Μια πράξη που ήρθε να εκφράσει με τον πλέον καταλυτικό τρόπο αυτό που πολλοί, πάρα πολλοί θα ήθελαν να εκφράσουν.

Ολα ξεκίνησαν στο πλαίσιο μιας προγραμματισμένης πικετοφορίας, η οποία εξελίχτηκε σε μαχητική αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση, έξω από το Μέγαρο Μουσικής. Μια ομάδα διαδηλωτών, με μια εντυπωσιακή κίνηση, κυριολεκτικά «κάτω από τη μύτη» των Αμερικανών ιμπεριαλιστών και των χιλιάδων αστυνομικών δυνάμεων που περιπολούσαν σε όλους τους δρόμους της πόλης, «διέφυγαν της προσοχής», μπήκαν στο Μέγαρο, ανέβηκαν στην ταράτσα και άρχισαν να ξεδιπλώνουν το πανό. Λίγα λεπτά αργότερα οι πρώτες δυνάμεις των ΜΑΤ κάνουν την εμφάνισή τους και συλλαμβάνουν 17 από τους διαδηλωτές που περιφρουρούν το χώρο.

Η αποστολή, όμως, έχει πετύχει. Το πανό έχει ήδη κρεμαστεί. Οι 17 συλληφθέντες οδηγήθηκαν στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής (ΓΑΔΑ). Οι δυνάμεις των ΜΑΤ μπήκαν στο χώρο του Μεγάρου και ανέβηκαν στην ταράτσα του κτιρίου, επιχειρώντας να κατεβάσουν το πανό, το οποίο όμως περιφρουρούσαν άλλοι διαδηλωτές.

Λίγη ώρα πριν, από το χώρο της Ομόνοιας ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, δήλωνε στους δημοσιογράφους: «Οι λαοί έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στον πόλεμο και τους οργανωτές του. Δε συνδιαλέγονται με τον ιμπεριαλισμό και τα δεινά που ετοιμάζει σε βάρος των λαών και ιδιαίτερα τώρα του Ιράν. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει μεγάλη ευθύνη γιατί πίσω από τις πλάτες του λαού συζητά και είναι έτοιμη να προσφέρει τις υπηρεσίες της».

Λίγο μετά η πικετοφορία φτάνει στη Βουλή, όπου ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις απαγορεύουν στους διαδηλωτές να φτάσουν στο Μέγαρο. «Το πουλί όμως ήδη έχει πετάξει». Το νέο έχει ήδη μαθευτεί. Εργαζόμενοι, φοιτητές, νεολαίοι, άνθρωποι όλων των ηλικιών έχουν ήδη αρχίσει να καταφθάνουν από κάθε σημείο της Αθήνας στο Μέγαρο, συμπαραστεκόμενοι στους διαδηλωτές που πραγματοποίησαν αυτή την κίνηση και βρίσκονταν στην ταράτσα, με τις δυνάμεις των ΜΑΤ σε απόσταση αναπνοής από αυτούς. Κι ενώ ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Β. Πολύδωρας, προσπαθούσε με αστεία επιχειρήματα να εξηγήσει στον βουλευτή του ΚΚΕ Ορ. Κολοζώφ γιατί δεν πρέπει να περάσουν οι διαδηλωτές προς την πρεσβεία, στις 7.30 το απόγευμα, η πικετοφορία είχε ήδη μετατραπεί σε μια πρώτης τάξεως αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση αγωνιστών, έξω από το Μέγαρο, δίπλα στην αμερικάνικη πρεσβεία, όπου έχουν φτάσει από διάφορους απίθανους δρόμους και δρομάκια.

Ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας στους δημοσιογράφους σημειώνει: «Είναι μια πράξη που εκφράζει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, τον ανειρήνευτο αγώνα. Πολύ γρήγορα οι λαοί θα μετρούν νίκες και θα ανατρέψουν την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων».

Παράλληλα, όλο και περισσότεροι διαδηλωτές συρρέουν στο Μέγαρο. Συνθήματα, όπως, «Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών» και «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», δονούσαν την ατμόσφαιρα. Τα μεγάφωνα των διαδηλωτών καλούν «να κατέβουν τα ΜΑΤ από την ταράτσα. Αν συμβεί κάτι θα έχουν βαριές ευθύνες, όπως και η κυβέρνηση». Και συνέχιζαν: «Να απελευθερωθούν άμεσα οι 17 συλληφθέντες».

«Πάλης Ξεκίνημα», «τραγουδούν» τα μεγάφωνα. Και οι διαδηλωτές, αυθόρμητα, χειροκροτούν ρυθμικά προς την ταράτσα τους συναγωνιστές τους που φυλάνε Θερμοπύλες.

Στις 8.20 μ.μ., τα ΜΑΤ αποχωρούν από την ταράτσα. Οι διαδηλωτές που βρίσκονταν στην ταράτσα κατεβαίνουν. Γίνονται δεκτοί με θερμά χειροκροτήματα. «Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, ο μόνος δρόμος είναι αντίσταση και πάλη», καλούσαν οι διαδηλωτές στο δρόμο. «Εργάτες, αγρότες, φοιτητές, με μέτωπο απαντάμε στους ιμπεριαλιστές», η απάντηση από τους διαδηλωτές που ήταν στην ταράτσα και τώρα γίνονταν ένα με τους συντρόφους τους. Η ώρα περνάει, αλλά οι συλληφθέντες δεν απελευθερώνονται. Στις 9.10 μ.μ., συνθήματα ακούγονται από την πλατεία Μαβίλη, 500 μέτρα μακριά από τη διαδήλωση: «Η τρομοκρατία δε θα περάσει, του λαού η πάλη θα τη σπάσει». Οι 17 κατεβαίνουν το δρόμο και ενώνονται με τους διαδηλωτές.

Αμέσως μετά, η διαδήλωση πορεύεται με συνθήματα, πανό και πλακάτ, από το Μέγαρο Μουσικής στο Σύνταγμα, όπου διαλύεται. Για τέσσερις ολόκληρες ώρες το κέντρο της σιδερόφραχτης πόλης ζούσε στο ρυθμό αυτής της πρώτης διαδήλωσης που ξεκίνησε ως μια απλή πικετοφορία.

Το σύνθημα είχε ήδη δοθεί. Το μήνυμα στάλθηκε: Οι εκπρόσωποι των φονιάδων είναι ανεπιθύμητοι στη χώρα μας. Η ανταπόκριση μυριόστομη στη χτεσινή αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση που πήρε επάξια τη θέση της στη μεγάλη αλυσίδα των αδιάκοπων αγώνων του λαού μας.

Μάχιμοι χιλιάδες στις επάλξεις ενός αγώνα που έρχεται από πολύ μακριά και πάει μακριά, στις επάλξεις της αντιιμπεριαλιστικής πάλης που κάποτε υπερασπίστηκε το δικαίωμα τούτου του λαού να είναι λεύτερος να αποφασίζει στον τόπο του και μετά το ίδιο δικαίωμα άλλων λαών και χτες το ίδιο δικαίωμα του λαού του Ιράν και αύριο, κάθε μέρα, πάντα... Για όσο χρειάζεται η νίκη, η κοινωνία η απαλλαγμένη από το άγος του ιμπεριαλιστικού πολέμου, η ανθρωπότητα η απαλλαγμένη από τη βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού.

Από τη Δευτέρα το απόγευμα έως χτες το μεσημέρι κράτησε αυτή η διαδήλωση, που διοργάνωσε η ΚΟΑ του ΚΚΕ και η ΚΝΕ. Και προστέθηκε σαν ψηφίδα στο μωσαϊκό της αντιιμπεριαλιστικής πάλης του λαού μας. Επέμενε η διαδήλωση, ξανά και ξανά: «Ενας είναι εχθρός, ο ιμπεριαλισμός»! Να τ' ακούσει η Ράις. Να τ' ακούσει η ΝΔ. Να τ' ακούσει το ΠΑΣΟΚ. Γιατί με τα ΜΑΤ και τότε και τώρα μόνο δρόμοι κλείνουν, όχι στόματα. Με τα ΜΑΤ μπορεί να κάνεις τη διαδήλωση να αλλάξει δρόμο, όχι όμως περιεχόμενο, ούτε προσανατολισμό. Να τ' ακούσουν τα φερέφωνά τους και οι συνοδοιπόροι τους, πριν σπεύσουν -όπως και επί ΠΑΣΟΚ- να αναπαράγουν την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα υπέρ του πολέμου. Ενας ο εχθρός. Αυτό τον εχθρό αντιμετωπίζει κάθε μέρα ο εργάτης που ήταν χτες στην πρώτη γραμμή της διαδήλωσης και το παιδί του που ήταν δίπλα του, στη μάχη τους για την επιβίωση. Αυτόν κι ο πατέρας - παππούς τους χρόνια πριν στη Μακρόνησο, στο Γράμμο... Γι' αυτόν τον εχθρό περνάει η σκυτάλη της αντιιμπεριαλιστικής πάλης από γενιά σε γενιά με πίστη πως: «Οι λαοί παλεύουν και θα νικήσουν, τον ιμπεριαλισμό θα καταργήσουν»!

Εργάτες, υπάλληλοι, νέοι, χιλιάδες λαού επέδειξαν ταχύτατα αγωνιστικά αντανακλαστικά. Στόμα το στόμα μεταφέρθηκε το μήνυμα απ' άκρη σ' άκρη της πόλης: Ερχεται νωρίτερα! Να είμαστε εκεί! Και ήμασταν. Δε μας έπιασαν στον ύπνο, όπως ίσως ήλπιζαν. Γιατί η λαϊκή μνήμη δεν ησυχάζει ποτέ, η λαϊκή οργή δεν καταλαγιάζει, το ταξικό ένστικτο κρίνει κι απορρίπτει τα προσχήματα της πλουτοκρατίας περί τρομοκρατίας κάθε φορά πριν την εξαπόλυση μιας νέας επιδρομής. Είναι πολλοί οι ανοιχτοί λογαριασμοί με τον ιμπεριαλισμό. Δε μας επιτρέπεται η επανάπαυση. Επιβάλλεται η εγρήγορση. Για να είμαστε πάντα εκεί όπου το χρέος της διεθνιστικής αλληλεγγύης, της υπεράσπισης εκείνων των σπουδαίων που ο ιμπεριαλισμός ακυρώνει, απαιτούν. Τη Δευτέρα το βράδυ στο Μέγαρο Μουσικής να ξεδιπλώνουμε πανό στην πλευρά απέναντι από την αμερικάνικη πρεσβεία, όπως πριν λίγα χρόνια στην Ακρόπολη, στον Υμηττό. Την Τρίτη το πρωί να διαδηλώνουμε συντεταγμένα, αποφασισμένα, όπως πάντα.

Οπως θα κάνουμε αύριο. Δε σταματάνε. Δε σταματάμε. Το δικό μας «ΟΧΙ στον πόλεμο» έχει πολύ συγκεκριμένο φορτίο απαιτήσεων. Και το υποστηρίζουμε σθεναρά. Αγνωστο τι είδους δεσμεύσεις απέσπασε η Ράις από την κυβέρνηση. Γνωστό όμως το τι εμείς πρέπει να κάνουμε: Να συνεχίσουμε με πάλη αντιιμπεριαλιστική, με απαίτηση για καμία εμπλοκή - καμία συμμετοχή, να κλείσει η βάση της Σούδας, να πάρει δρόμο το ΝΑΤΟ από τη χώρα μας. Να συνεχίσουμε με προσπάθεια ώστε πολλοί περισσότεροι να εκφράσουν έμπρακτα την καταδίκη τους σε εκείνους που συνδιαλέγονται με τους ιμπεριαλιστές, που σπεύδουν να ενταχθούν στις «συμμαχίες των προθύμων», στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.