ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 5 Μάη 2006
Σελ. /32
Αυταπάτες και ψευδαισθήσεις

Γρηγοριάδης Κώστας

Αν πιστέψουμε τα όσα γράφει χτες η «Αυγή», σχετικά με την πρώτη ημέρα των εργασιών του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, το σύνθημα «να αλλάξουμε τον κόσμο», το οποίο αποτελούσε και τον χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο της εφημερίδας, μεταφράζεται σ' έναν μελλοντικό κόσμο - «νέο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο» το ονομάζει η εφημερίδα - όπου εργαζόμενοι και κεφαλαιοκράτες θα συμβιώνουν αρμονικά, με τους πρώτους να απολαμβάνουν όλα όσα απαιτούν οι εκάστοτε ανάγκες και τους καρπούς του μόχθου τους. Και δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία, βέβαια, ότι οι εργαζόμενοι οποιασδήποτε χώρας δε θα είχαν καμιά αντίρρηση να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά είμαστε απολύτως σίγουροι ότι δε θα βρουν πουθενά κεφαλαιοκράτες που θα συμφωνήσουν στο ενδεχόμενο αυτό. Κι όχι μόνο δε θα συμφωνούν, αλλά θα απαιτούν και θα επιβάλλουν - όπως το κάνουν και σήμερα - να μεγαλώνει συνεχώς ο βαθμός εκμετάλλευσης και το ξεζούμισμα των εργαζομένων, να πετσοκόβονται τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα και να γκρεμίζονται οι όποιες λαϊκές κατακτήσεις, ώστε να μεγιστοποιούν τα επιχειρηματικά κέρδη τους και να αντεπεξέρχονται στον συνεχώς αυξανόμενο καπιταλιστικό ανταγωνισμό.

Με άλλα λόγια, με αυταπάτες και ψευδαισθήσεις δεν «αλλάζει ο κόσμος», ούτε χτίζεται κάποιο «νέο κοινωνικό μοντέλο». Αντίθετα, προσφέρονται υπηρεσίες στη διαιώνιση του σύγχρονου καπιταλιστικού και βαθιά εκμεταλλευτικού συστήματος.

Το ταγάρι...

Συνήθως κυκλοφορεί μ' ένα αμπέχονο κι ένα ταγάρι. Μέχρι εκεί, όμως. Τίποτε άλλο. Συνήθως, το ταγάρι της περιέχει ωμό ή λιγότερο ωμό αντικομμουνισμό. Ανάλογα την περίσταση. Για τη δημοσιογράφο Βένα Γεωργακοπούλου της «Ελευθεροτυπίας» γίνεται ο λόγος.

Θα πει κάποιος, ίσως, ότι δεν αξίζει να ασχοληθείς μ' αυτούς που χωρίς ντροπή υπερηφανεύονται ότι ίδρωσαν να ξεφορτωθούν το στρατευμένο θέατρο, να γίνουν σκεπτικιστές και μπλαζέ σαν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, να κάνουν λίγη τέχνη για την τέχνη, βρε αδελφέ... Δε λένε, βέβαια, αν περηφανεύονται γι' αυτό που «έχτισαν» στη θέση αυτού που ξεφορτώθηκαν. Αλλά αυτή είναι η δημοκρατία όλων αυτών που ταυτίζουν το σοσιαλισμό με τον «χιτλερικό εφιάλτη», ενώ για «το φονικό» των Αμερικανών δεν κάνουνε «κουβέντα»...

Ποιοι απειλούν το άσυλο;

Τεράστια ερωτήματα προκαλεί πρόσφατη δήλωση του προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (ΕΣΥΠ), Θάνου Βερέμη, σχετικά με το πανεπιστημιακό άσυλο. Είπε, λοιπόν, ο κ. Βερέμης: «Εχει παραβιαστεί από άτομα που δεν έχουν σχέση και δε λέω μόνο τους βάνδαλους που μπαίνουν και τα σπάνε και κλέβουν τους κομπιούτερ και τους πουλάνε στο Μοναστηράκι και τους ξαναγοράζει το Πανεπιστήμιο μετά, δε λέω γι' αυτούς. Υπάρχει και μια μόνιμη κατάλυση από κάποια άτομα που δεν είναι γνωστοί φοιτητές, δεν τους ξέρει κανένας»!

Αφήνουμε στην άκρη το γεγονός ότι η αστυνομία μπορεί κάλλιστα να πιάσει εκτός του χώρου του πανεπιστημίου έναν κλέφτη που βγαίνει από το ίδρυμα με έναν υπολογιστή στο χέρι και φυσικά, γι' αυτό δε χρειάζεται καμιά αλλαγή στο νόμο περί ασύλου! Ομως, τι εννοεί ο πρόεδρος του ΕΣΥΠ με τον όρο «μόνιμη κατάλυση»; Ποιους φωτογραφίζει με τον όρο «φοιτητές που δεν τους ξέρει κανένας»; Επιτέλους, ας το πει καθαρά: Το πρόβλημά του είναι οι φορείς του νεολαιίστικου και λαϊκού κινήματος, που έχουν δικαίωμα λόγου, παρουσίας και δράσης μέσα στο πανεπιστήμιο; Του περνάει, αλήθεια, καμιά φορά απ' το μυαλό του, ότι τα πανεπιστήμια δεν είναι ιδιοκτησία, ούτε δική του, ούτε αυτών που εκπροσωπεί; Μήπως του διαφεύγει ότι έχουν χτιστεί, λειτουργούν και συντηρούνται με το μόχθο του λαού, των «φοιτητών που δεν τους ξέρει κανένας»;

Ούτε λόγος για την ουσία

Συμφωνούν στην πάταξη των φαινομένων χορήγησης πλαστών πτυχίων από ιδιωτικά ΤΕΕ, η ΟΙΕΛΕ και η Πανελλήνια Ενωση Ιδιωτικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, οπότε η ιδιωτική εκπαίδευση μπορεί να συνεχίσει να επιτελεί τον «κοινωνικό της ρόλο» τον οποίο οι εκπρόσωποι της ένωσης ιδιοκτητών σημειώνουν με κάθε ευκαιρία...!

Σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου, οι εκπρόσωποι των ιδιωτικών ΤΕΕ κάλεσαν να διερευνηθούν οι καταγγελίες της ΟΙΕΛΕ για ορισμένα ΤΕΕ της περιφέρειας που χορηγούσαν πτυχία με υψηλές βαθμολογίες και εικονική φοίτηση έναντι αδράς αμοιβής και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι, προσθέτοντας ότι τέτοια κρούσματα δεν πρέπει να θίγουν την «αξιοπιστία» όλων των ιδιωτικών ΤΕΕ. Στην πραγματικότητα, φαινόμενα σαν αυτά που κατήγγειλε η ΟΙΕΛΕ, είναι αποτέλεσμα τόσο της ανάγκης κάποιων «απασχολήσιμων» να συλλέγουν χαρτιά με κάθε τρόπο προκειμένου να εξασφαλίσουν δουλιά, όσο και της ύπαρξης της ιδιωτικής παιδείας, μέσα από την οποία γίνεται ένα εμπόριο ελπίδας σε βάρος χιλιάδων νέων που αγοράζουν μισο-κατάρτιση. Αλλά για την ουσία, ούτε η ΟΙΕΛΕ, ούτε βέβαια το υπουργείο Παιδείας και οι ιδιοκτήτες των σχολών δεν αρθρώνουν λέξη...


Τα ιδιωτικοποιημένα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ κάνει ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης και δίνει συνεντεύξεις στο «Ρόιτερς» και σε άλλα διεθνή μέσα και πρακτορεία για το ποιες εταιρίες και δραστηριότητες του δημοσίου ή του ευρύτερου δημοσίου τομέα θα ιδιωτικοποιήσει η κυβέρνηση.

Αυτά ...στο εξωτερικό πρέπει να τα γνωρίζουν. Εμάς, τι μας αφορά; Επειδή δηλαδή αυτές οι επιχειρήσεις φτιάχτηκαν με τα χρήματα και τις θυσίες του ελληνικού λαού, υποτίθεται για να τον εξυπηρετούν, σημαίνει ότι πρέπει να έχει και λόγο για το τι θα απογίνουν. Οχι, βέβαια...

Αντιθέτως, όλοι αισθανόμαστε πολύ καλά βλέποντας έναν υπουργό να συμπεριφέρεται ως κάτοχος πάγκου λαϊκής αγοράς, διαλαλώντας το πόσο «φρέσκια», «καλή» και «αποδοτική» είναι η πραμάτεια του.

Μόνο που πρέπει να καταλάβουν, ίσως, οι κυβερνώντες ότι οι λεγόμενες ΔΕΚΟ δεν είναι ντομάτες και κολοκυθάκια. Και ούτε η δημόσια περιουσία και τα δικαιώματα χιλιάδων εργαζομένων μπορούν να δίνονται «με το κιλό»...

ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ. Ποιος, τελικά, θα σχηματίσει τον αριθμό και θα πάρει τα επίμαχα τηλέφωνα που ανακάλυψε η ΑΔΑΕ ερευνώντας για τις υποκλοπές (και είναι τηλέφωνα του Μέριλαντ και συγκεκριμένα της περιοχής όπου εδρεύει η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας των ΗΠΑ);

Θα το κάνει ο Β. Μεϊμαράκης, θα το κάνει η Ντόρα Μπακογιάννη, θα το κάνει ο Βύρωνας Πολύδωρας ή κάποιος εισαγγελέας; Πάντως, ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ κ. Λαμπρινόπουλος δήλωσε ότι ...δε σηκώνει το ακουστικό του.

Κι εδώ που τα λέμε, θα ήταν μάλλον αστεία μια συνομιλία με δηλώσεις του τύπου «γεια σας, πήραμε να δούμε αν τελικά εσείς είστε που παρακολουθούσατε τα τηλέφωνα του Ελληνα πρωθυπουργού»!

Είναι προφανές ότι συνεχίζεται ...προκλητικό το δούλεμα σε αυτή την υπόθεση. Και μάλλον οι «συμβατικές υποχρεώσεις» προς τις ΗΠΑ, που επικαλούνται κατά καιρούς οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δεν αφορούν μόνο στη χορήγηση της βάσης της Σούδας...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ευτυχείς στην ουτοπία τους

Αν υπήρχε σε κανέναν η απορία για το πώς μετριέται η απήχηση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, πρέπει να του λύθηκε χτες από τον πρόεδρο του ΣΥΝ, Αλ. Αλαβάνο, ο οποίος καυχήθηκε πως «είναι τόση η απήχηση του Φόρουμ ώστε οι άλλες πολιτικές δυνάμεις, η ίδια η κυβέρνηση, η οποία έχει ένα συντηρητικό προσανατολισμό, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το οποίο κινείται σε μεγάλο βαθμό στα πλαίσια των συναινέσεων του νεοφιλελευθερισμού, δεν έχουν ασκήσει ουδεμία κριτική στο Φόρουμ»!

Η απήχηση του Φόρουμ λοιπόν - κατά τον Αλ. Αλαβάνο - είναι αντιστρόφως ανάλογη της κριτικής που του ασκείται από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Μεγάλη, δηλαδή, αφού η κριτική απέναντί του από τις συγκεκριμένες δυνάμεις είναι ανύπαρκτη. Η λογική βέβαια άλλα υποδεικνύει. Ερμηνεύει την απουσία κριτικής από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ απέναντι στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ ως απόδειξη πως η δράση του δεν τους ενοχλεί και τη σιωπή τους ως έμμεση ομολογία πως αυτή ωθεί σε ενσωμάτωση στο σύστημα που και τα ίδια υπηρετούν. Τι είδους κριτική εξάλλου θα μπορούσε να κάνει το ΠΑΣΟΚ στο Φόρουμ, το οποίο στηρίζουν ποικιλοτρόπως κορυφαία του στελέχη, όπως ο κ. Πολυζωγόπουλος;

Γιατί να διαφωνήσουν και να επικρίνουν μια συνάντηση - κατά τον Αλ. Αλαβάνο - διαφορετικών δυνάμεων, με όχι κοινό προσανατολισμό αλλά με στόχο «μια ευρωπαϊκή και παγκόσμια συνεργασία που θα στηρίζεται στην κοινωνική δικαιοσύνη, στη δημοκρατία και στις ελευθερίες»; Τι είδους συνεργασία είναι αυτή; Και πού θα στοχεύει; Μια απάντηση δίνει το σύνθημα-θέση του ΣΥΝ, και όχι μόνο, «ο άνθρωπος πάνω απ' τα κέρδη», κι αυτή είναι: Στον εξωραϊσμό της υπάρχουσας κοινωνικής πραγματικότητας, στον «εξανθρωπισμό» του καπιταλισμού. Μια ουτοπία, δηλαδή, που στο κυνήγι της θέλουν να μαντρώσουν λαϊκές δυνάμεις.

Γιατί να αντιπαλέψουν δυνάμεις που θεωρούν «πρόκληση» το να «απαντήσουμε με προγραμματικές θέσεις στα ζητήματα των συνθηκών λειτουργίας της ΕΕ, σε ζητήματα που έχουν σχέση με τον προϋπολογισμό της, με το κοινωνικό κράτος, με μια παγκόσμια πολιτική διπλωματίας και ειρήνης»; Ε, αυτή την πρόκληση τη μοιράζονται και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ.

Κανένα πρόβλημα δεν έχει ο απανταχού αστικός πολιτικός κόσμος με συναντήσεις που η πολυχρωμία τους συναγωνίζεται την πολυλογία τους επί του γενικού και αορίστου, ώστε να χάνεται από τα μάτια κάθε καλοπροαίρετου η ενσωμάτωση και ο συμβιβασμός τους με την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, που δεν εξανθρωπίζεται, μόνο ανατρέπεται. Τον αστικό πολιτικό κόσμο τον φοβίζει το συγκεκριμένο. Η συνάντηση δυνάμεων στην κατεύθυνση της αντιιμπεριαλιστικής αντιμονοπωλιακής πάλης. Κάθε τι που συσκοτίζει αυτή την προοπτική, που εμποδίζει το λαό να τη διακρίνει και να συνειδητοποιήσει την αναγκαιότητά της, είναι παραπάνω από καλοδεχούμενο απ' αυτόν.

Αν πρέπει, λοιπόν, οπωσδήποτε για κάτι να λυπάται ο Αλ. Αλαβάνος - που εξέφρασε λύπη επειδή το ΚΚΕ είναι «η μόνη δύναμη η οποία όχι μόνο κάνει κριτική στο Φόρουμ αλλά έχει προχωρήσει σε μια ακραία παρουσίασή του» - ας λυπηθεί για τα όσα καταμαρτυρεί στο Φόρουμ η σιωπή της ΝΔ και η στήριξή του απ' το ΠΑΣΟΚ.


Bάσω NΙΕΡΡΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ