Ηταν φθινόπωρο του 2004, όταν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών ανακοίνωσε το «Νέο Συγκοινωνιακό Χάρτη της Αθήνας», που θα ανακούφιζε τα τέσσερα και πλέον εκατομμύρια των κατοίκων του Λεκανοπεδίου από το βραχνά του κυκλοφοριακού.

Ενάμιση, λοιπόν, χρόνο μετά, από το βαρύγδουπο αυτό έργο, απέμεινε μόνον αυτό που σαφώς υπονοεί ο τίτλος του: Ενα ακόμη «σχέδιο επί χάρτου». Αλλωστε αυτό μαρτυρούν και τα νεότερα στοιχεία. Ενώ η κυκλοφορία των οχημάτων αυξήθηκε κατά 15%, η μέση ταχύτητα στους βασικούς άξονες της πόλης μειώθηκε κατά 10%. Μια ματιά να ρίξει κανείς στην ολοκαίνουρια και «τσουχτερή» λόγω διοδίων Αττική Οδό - η οποία άρχισε να υποφέρει σε αρκετά της τμήματα από μποτιλιαρίσματα - αρκεί για να το διαπιστώσει. Και το χειρότερο; Η χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς παραμένει σταθερά στο 40%, αποδεικνύοντας ότι μόνον ελκυστικά δεν είναι...

Οσο επομένως συνεχίζεται η πολιτική πριμοδότησης της χρήσης του ΙΧ, όσο δεν προωθείται η αποφασιστική ενίσχυση των μέσων μαζικής μεταφοράς, με παράλληλη την προσφορά φθηνού κομίστρου προς τους εργαζόμενους ώστε να τα χρησιμοποιούν, όσο οι αστικές συγκοινωνίες δεν έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και αντιμετωπίζονται με κριτήρια «ελεύθερης αγοράς», τόσο τα κυκλοφοριακά προβλήματα θα παραμένουν.

Το θέμα είναι ότι κυβερνήσεις σαν αυτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ούτε μπορούν ούτε θέλουν να πάρουν ουσιαστικά μέτρα.

Το πρόγραμμα δράσης ήταν το κεντρικό θέμα της προχτεσινής συνεδρίασης του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ άσκησαν κριτική στην κυβέρνηση της ΝΔ για την αντιλαϊκή πολιτική της, όσο και στο ΠΑΣΟΚ για τη συνδρομή του σ' αυτή, όπως με τις δηλώσεις στελεχών του για το ασφαλιστικό.

Πώς ανταπάντησε η ΠΑΣΚΕ που έχει και την πλειοψηφία στη Διοίκηση της Ομοσπονδίας; «Ηταν θεατρινισμοί το άπλωμα του πανό για την Κοντολίζα Ράις στο Μέγαρο Μουσικής απ' το ΚΚΕ»! Βέβαια πήραν άμεσα την απάντηση από συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ: «Οι μόνοι δυσαρεστημένοι απ' το πανό ήταν η αμερικάνικη πρεσβεία και οι πράκτορές της»!

Ας έκαναν κι αυτοί ως συνδικάτο - έστω και θεατρινίστικα - μια τέτοια ενέργεια και, σίγουρα, θα μιλούσε ο κόσμος όλος, όπως έγινε με το πανό του ΚΚΕ. Αλλά πού ψυχή; Γιατί, πέρα από τον αναγκαίο πολιτικό προσανατολισμό, πρέπει να το λέει και η περδικούλα σου για τέτοιες αποκοτιές! Κι αυτοί, τον μεν πρώτο δεν τον έχουν, όσο για τη δεύτερη, την έχουν παραδώσει στους «κοινωνικούς διαλόγους» και στην «ταξική συναίνεση». Το πολύ, να πάνε για καμιά ομιλία σε κανένα «φόρουμ»!

Αλλά και η ΔΑΚΕ στο προαναφερόμενο Γενικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) τήρησε τη «συμβατική υποχρέωσή» της στην υπεράσπιση τόσο της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης όσο και της πρακτικής των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Ετσι, ο εκπρόσωπός της χαρακτήρισε μεγάλη επιτυχία της ΓΣΕΕ την υπογραφή διετούς σύμβασης και υποστήριξε ότι δεν είδε ποτέ τέτοιες κλαδικές συμβάσεις από συνδικάτα που δρουν μέσα απ' το ΠΑΜΕ. Επίσης, χαρακτήρισε φαιδρό το ΠΑΜΕ για το αίτημά του να χορηγείται σύνταξη στα 55 χρόνια στους άνδρες και στα 50 στις γυναίκες στα βαρέα και ανθυγιεινά.

Προφανώς, όταν υπηρετεί κανείς τυφλά μια αντιλαϊκή πολιτική κλείνει τα μάτια, βλέπει ό,τι θέλει και λέει διάφορα, που δεν αξίζουν ούτε τα 77 λεπτά της ...αύξησης στο μεροκάματο που «πέτυχε» η ΓΣΕΕ.