Μια πρώτη γεύση του τι σημαίνει εμπλοκή του κεφαλαίου στην εκπαιδευτική διαδικασία πήραν γονείς και μαθητές στη Θεσσαλονίκη, με αφορμή τους περιφερειακούς καλλιτεχνικούς αγώνες, όπου είδαν, πριν καλά καλά προλάβουν να διαγωνιστούν όλα τα σχολεία, να δημοσιεύεται σε τοπική εφημερίδα ως νικητής των περιφερειακών καλλιτεχνικών αγώνων γνωστό ιδιωτικό σχολείο της πόλης. Οπως, μάλιστα, καταγγέλλουν οι γονείς, «η καταχώριση έλαβε χώρα πριν η επιτροπή παρακολουθήσει τα θεατρικά έργα ενός άλλου ιδιωτικού και ενός δημόσιου σχολείου». Πέρα από την πικρία που προκαλεί κάτι τέτοιο στους μαθητές που έχουν δουλέψει, για να παρουσιάσουν ένα έργο, γεννιούνται εύλογα ερωτήματα και για το τι τελικά επιβραβεύεται μέσα από αυτή τη διαδικασία.

Το Εργατικό Κέντρο Λάρισας καταγγέλλει τη Δημοτική Αρχή της πόλης, η οποία αρνείται να εφαρμόσει τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και ν' ασφαλίσει στο ΙΚΑ τους εργαζόμενους στη Φιλαρμονική του Δήμου κι ετοιμάζεται να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό, για να «σπάσει» την απεργία που εξήγγειλαν για τις 14 και 15 Μάη. Είναι η ίδια Δημοτική Αρχή, υπό τον δήμαρχο Κ. Τζανακούλη - πρόσκειται στη ΝΔ - που διοργανώνει, συνεχώς, «φιέστες» στο κέντρο της Λάρισας, φιλοξενώντας «τηλεπερσόνες», που μεταφέρουν την υποκουλτούρα των τηλεοπτικών καναλιών. Η ίδια που «κατάφερε» να κατεδαφίσει το μεγάλο και πρωτοποριακό πολιτιστικό έργο, που είχε να επιδείξει ο Δήμος Λάρισας επί δημαρχίας του αείμνηστου Αριστείδη Λαμπρούλη. Η ίδια, πρωτοστατεί στην καταστρατήγηση των εργατικών και εργασιακών δικαιωμάτων στο δήμο, αναγκάζοντας πολλούς εργαζόμενους να δουλεύουν με συμβάσεις γαλέρας, με μερική απασχόληση, μισό μεροκάματο και μισή ασφάλιση.

Αυτή η Δημοτική Αρχή, θα ξαναζητήσει την ψήφο των Λαρισαίων, για να συνεχίσει το αντεργατικό και αντιλαϊκό έργο της στο δήμο. Στο χέρι των δημοτών της Λάρισας είναι να μην της το επιτρέψουν, καταδικάζοντάς την στις εκλογές - όπως πρέπει να καταδικάσουν και την παράταξη του ΠΑΣΟΚ, που έχει ανάλογο παρελθόν ως δημοτική αρχή και κινείται στις ίδιες κατευθύνσεις ως «αντιπολίτευση» - και υπερψηφίζοντας το ριζοσπαστικό ψηφοδέλτιο της «Δημοτικής Συνεργασίας», της παράταξης που ανέδειξε την αξέχαστη δημαρχία Λαμπρούλη κι αποτελεί συνέχειά της...

Με αφορμή τον αδόκητο θάνατο του καθηγητή πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης Στέλιου Αλεξανδροπούλου στην εφημερίδα «Εθνος» δημοσιεύτηκε χτες ένα κείμενο με την υπογραφή «σύντροφοί του από τον αντιδικτατορικό αγώνα» και στο οποίο περιλαμβάνεται κι ένα σύντομο βιογραφικό του εκλιπόντος. Στο βιογραφικό αυτό, λοιπόν, παραλείπεται η αναφορά ότι ο Στέλιος Αλεξανδρόπουλος συμμετείχε στην αντιδικτατορική ΚΝΕ και μετά την αντιπολίτευση στο νόμιμο πλέον ΚΚΕ, από το οποίο αποχώρησε στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Πολλά δε άρθρα του είναι δημοσιευμένα στην ΚΟΜΕΠ. Για κάποιον τρίτο που παρακολουθεί τα πράγματα εκ του μακρόθεν, ίσως αυτές οι αναφορές να μη του λένε και πολλά πράγματα. Για όλους όμως, όσους συμμετείχαν στο κομμουνιστικό κίνημα πριν και μετά τη μεταπολίτευση, ορισμένα πράγματα, πρόσωπα και καταστάσεις έχουν εντυπωθεί στη μνήμη και ομολογούμε ότι τέτοιες γενικόλογες και θολές αναφορές για συγκεκριμένους ανθρώπους με συγκεκριμένες πολιτικές και κομματικές διαδρομές, δεν μπορούμε και δε θέλουμε να τις κατανοήσουμε...