Το «μέλλον της Ευρώπης», η ανταγωνιστικότητα, οι εξωτερικές σχέσεις και ο τομέας δικαιοσύνης και εσωτερικών υποθέσεων θα βρεθούν στο επίκεντρο της προσοχής για τη Φινλανδία, που ασκεί την Προεδρία της ΕΕ από την 1η Ιούλη και μέχρι το τέλος του χρόνου. Μία προεδρία, που όπως και όλες οι άλλες θα εξακολουθήσει να υπηρετεί πιστά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών κέντρων, καταστρατηγώντας βασικά δικαιώματα και ελευθερίες των λαών, στην προσπάθεια να ελέγξει τα κινήματα και να περιορίσει τις αντιδράσεις.

Οι δηλώσεις που θέτουν τη «διαφάνεια» ως πρώτο στόχο στην ΕΕ δεν είναι τίποτα άλλο από προσπάθεια αποπροσανατολισμού των λαών, που δηλώνουν πλέον ξεκάθαρα τη δυσπιστία τους προς τους θεσμούς της Ενωσης και των συμφερόντων τα οποία εξυπηρετούν και δε συναντώνται πουθενά με τα λαϊκά συμφέροντα. Μία «διαφάνεια» χωρίς αντίκρισμα, που θα συνίσταται μεταξύ άλλων στην απευθείας μετάδοση των εργασιών των Συμβουλίων Υπουργών στο διαδίκτυο, δίνοντας την ψευδαίσθηση στους πολίτες ότι μπορούν να παρακολουθήσουν τα πάντα, ενώ στην πραγματικότητα τα Συμβούλια είναι επικύρωση ειλημμένων αποφάσεων, σε άλλα επίπεδα συνεδριάσεων και συνομιλιών...

Σημαντικότεροι σταθμοί για τους Φινλανδούς είναι η Ατυπη Σύνοδος Κορυφής, στις 20 Οκτώβρη, στο Λάχτι, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκέμβρη και η Σύνοδος ΕΕ - Ασιατικών Χωρών, στο Ελσίνκι...

Η Φινλανδική Προεδρία φιλοδοξεί να αναλάβει ενεργό ρόλο στην επικύρωση της Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης, περνώντας την Ενωση, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, από την περίοδο της παθητικής περισυλλογής, στην περίοδο του ενεργού διαλόγου, πάνω στο κείμενο του «ευρωσυντάγματος».

Βασικός στόχος του εγχειρήματος είναι οι επουσιώδεις αλλαγές και η προσπάθεια μεταστροφής των λαών της Ευρώπης, που έδειξαν με τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων σε Γαλλία και Ολλανδία ότι λένε ηχηρό ΟΧΙ τόσο στη Συνθήκη που επιχειρεί να καταλύσει κάθε μέτρο στην επιβολή του ευρωενωσιακού μηχανισμού, αλλά και στην ΕΕ και τις αποφάσεις της...

Η Φινλανδία σημειώνει ότι θα επιχειρήσει και αλλαγές για τη βελτίωση της λειτουργίας της ΕΕ, στο μέτρο που επιτρέπουν οι υπάρχουσες συνθήκες, με σκοπό πάντα την όσο το δυνατό μεγαλύτερη επιβολή της στα κράτη - μέλη.

Οσον αφορά τη διεύρυνση, η συζήτηση θα διεξαχθεί στη Σύνοδο του Δεκέμβρη, ώστε να υπάρξει συναίνεση στην ημερομηνία ένταξης της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, να συζητηθεί η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και της Κροατίας, ενώ αναμένεται να χαραχτεί και η στρατηγική ελέγχου και άσκησης κηδεμονίας στα Δυτικά Βαλκάνια.

Στον τομέα της ανταγωνιστικότητας το βάρος θα πέσει στην ενεργειακή πολιτική, παράλληλα με την ανανέωση και την περαιτέρω ένταση του ανταγωνισμού στην ΕΕ.

Οι εξωτερικές σχέσεις για τη Φινλανδική Προεδρία σημαίνουν ενίσχυση του διεθνούς ρόλου της ΕΕ, δηλαδή καλύτερη εφαρμογή των ιμπεριαλιστικών της σχεδίων, με πιο άμεσες πρακτικές, ενώ αναφέρεται και στη μεγαλύτερη συνεργασία με τη Ρωσία, ιδιαίτερα στον τομέα της ενέργειας, όπου επιχειρείται η σύναψη συμφωνιών...

Τέλος, η Φινλανδική Προεδρία θέτει ως ύστατο στόχο τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις, με κυρίαρχη τη διερεύνηση τρόπων ενίσχυσης του ρόλου κεντρικής παρέμβασης και επέμβασης της ΕΕ στο ποινικό δίκαιο, ώστε να επικρατεί έναντι του εθνικού δικαίου, αλλά και στη συνεργασία μεταξύ των αστυνομικών αρχών των κρατών - μελών, προκειμένου να υπάρχει όσο το δυνατό μεγαλύτερος έλεγχος του λαϊκού κινήματος και περιορισμός των ανεπιθύμητων αντιδράσεων.

Αντιστέκεται στη δικτατορία του Μεταξά, εντάσσεται σε παράνομη οργάνωση εν ενεργεία στρατιωτικών και το 1943 στο ΚΚΕ, συμμετέχει απ' αρχής στην Εθνική Αντίσταση, παίρνει μέρος στον Εμφύλιο, δραστηριοποιείται και ως πολιτικός πρόσφυγας μέχρι την επάνοδό του στην Ελλάδα μεταδικτατορικά. Περισσότερο γνωστός πλέον ως στέλεχος του ΚΚΕ, μαζί με μια σειρά άλλων αξιωματικών του Στρατού Ξηράς των προπολεμικών τάξεων της ΣΣΕ και των σχολών Υπαξιωματικών, συνεχίζει την προσφορά του.

Στο πλάι του μέχρι τέλους και σύντροφός του η Μαρία Παπαδήμα της Σχολής Αξιωματικών του Δημοκρατικού Στρατού, που κατέκτησε τον βαθμό του ανθυπολοχαγού, συμμετέχοντας σε μάχες στη διάρκεια του Εμφυλίου. Καλύπτει την υποχώρηση σε μία απ' αυτές και μόνη στο τέλος κουβαλάει τρέχοντας το βαρύ όπλο: «Πώς θα πάω το βράδυ, αν γλιτώσω, να πω πως άφησα το οπλοπολυβόλο και έφυγα;».

Αναχωρεί στις αρχές Αυγούστου, σύμφωνα με πληροφορίες, ένα ελληνικό «C-130» για την αφρικανική χώρα Γκαμπόν, από όπου επί 45 μέρες θα πραγματοποιεί πτήσεις προς το Κογκό, στα πλαίσια της επιχείρησης του «ευρωστρατού» στη χώρα αυτή και της νέας ιμπεριαλιστικής επέμβασης που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Πρόκειται για το πρώτο μέρος της ελληνικής συμμετοχής στη συγκεκριμένη επιχείρηση που σηματοδοτεί την κλιμάκωση της στρατιωτικοποίησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης και την παραπέρα εμπλοκή της στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, με πρόσχημα «τη διατήρηση της ειρήνης στην Αφρική».