Η πρώτη μεγάλη απόπειρα έγινε με το νόμο 1902/90 της κυβέρνησης Μητσοτάκη και τη συγκρότηση της γνωμοδοτικής Επιτροπής Κρίσης Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων που στόχευε στον αποχαρακτηρισμό μεγάλων τμημάτων εργαζομένων από τους μαζικότερους κλάδους που είναι ενταγμένοι στα ΒΑΕ. Πέντε χρόνια αργότερα (1995) ο ΣΕΒ δημοσίευσε τις θέσεις του με τις οποίες ζητά την κατάργηση της παλιάς νομοθεσίας γιατί, όπως υποστήριζε, οι επιχειρήσεις λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα υγιεινής και ασφάλειας (μετά την ψήφιση σχετικών νόμων) και πλέον τα ΒΑΕ έχουν καταστεί περιττά.
Λίγο μετά, έρχεται αρωγός στις επιδιώξεις του ΣΕΒ ο καθηγητής Γ. Σπράος, σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού Κ. Σημίτη. Στη διαβόητη Εκθεσή του θα ζητήσει «την κατάργηση των ΒΑΕ μαζί με το επασφάλιστρο, που θα δώσει - όπως υποστήριξε - μια ανάσα σε χειμαζόμενους κλάδους της βιομηχανίας»! Σε αυτή τη φράση κρύβεται και ο ανομολόγητος σκοπός όλων αυτών που είναι πολέμιοι των ΒΑΕ. Να μη δίνουν οι βιομήχανοι ούτε αυτό το ψίχουλο του 1,2% ως επασφάλιστρο, που έτσι και αλλιώς αποσπούν από τον εργάτη, να μεγαλώσουν το βαθμό εκμετάλλευσης και να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των επιχειρήσεών τους.
Η προτελευταία, κατά σειρά, επίθεση σε αυτόν τον διαρκή πόλεμο κατά των ΒΑΕ εκτοξεύεται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το νόμο 3029 του 2002. Στην εισηγητική Εκθεση του νόμου ο αρμόδιος υπουργός Δ. Ρέππας αναφέρει πως «η εξέλιξη της τεχνολογίας, η βελτίωση των συνθηκών εργασίας (!) επιβάλλει τον επανακαθορισμό των επαγγελμάτων εκείνων που πληρούν υπαγωγή στον ΚΒΑΕ». Πρόκειται για το νόμο που τώρα χρησιμοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ και κλιμακώνει την επίθεσή της ενάντια στο θεσμό των ΒΑΕ. Προχτές, υπερψηφίστηκε από την κυβερνητική παράταξη η σχετική αντιδραστική τροπολογία του υπουργείου Απασχόλησης.
Στο Δήμο Μανταμάδου της Λέσβου μάς ταξίδεψε τις προάλλες η ΕΤ3. Δεν αντιλέγουμε, το οδοιπορικό της ήταν πολύ όμορφο, είχε άλλωστε και την κατάλληλη πρώτη ύλη. Ενα ωραίο νησί, ένας δήμος πανέμορφος, με τα πανηγύρια του, τους χορούς του, τις παραλίες του κλπ. Ως εδώ κανένα πρόβλημα. Οταν όμως η αγρότισσα με την οποία συνομιλεί η παρουσιάστρια του οδοιπορικού προσπαθεί να επισημάνει και ορισμένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι του Μανταμάδου και γενικότερα της Λέσβου, ανάμεσά τους το κρίσιμο πρόβλημα των τιμών των αγροτικών προϊόντων που κατρακυλάνε, με έκπληξη ακούσαμε την παρουσιάστρια να της απαντάει: «Αποκλείεται, τα προϊόντα σας είναι πολύ γνωστά...»! Η αγρότισσα επιμένει: «Ξέρετε τα χωριά ερημώνουν, οι νέοι φεύγουν...» και η παρουσιάστρια την (μας) αποστομώνει: «Αυτό συμβαίνει γιατί είναι δύσκολη η αγροτική δουλιά»! Ισως να έχει άγνοια της κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι εργάτες και οι αγρότες των ακριτικών νησιών, αλλά σ' αυτή την περίπτωση δε θα ήταν καλύτερα να σιωπούσε;
«Διέταξαν τους κατοίκους του χωριού Τάιρε κοντά στα σύνορα να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους κι έπειτα - όταν η αυτοκινητοπομπή τους κατευθυνόταν υπάκουα προς τον Βορρά - η ισραηλινή αεροπορία έριξε έναν πύραυλο σε ένα από τα λεωφορεία σκοτώνοντας τρεις πρόσφυγες και τραυματίζοντας σοβαρά 13 άλλους αμάχους. Ο πύραυλος που τους σκότωσε πιστεύεται ότι ήταν τύπου Hellfire, απ' αυτούς που κατασκευάζει η Lockheed Martin στη Φλόριντα». Αυτά έγραφε τις προάλλες ο Βρετανός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ στην εφημερίδα «Ιντιπέντεντ».
Μια μέρα μετά, η αμερικανική πολεμική βιομηχανία «Λόκχιντ Μάρτιν» ανακοίνωσε ότι τα κέρδη της σημείωσαν αύξηση πλέον του 26%, κατά το δεύτερο φετινό τρίμηνο, ενώ αναβάθμισε τις προβλέψεις της για όλο το 2006, καθώς οι πωλήσεις της εμφανίζουν ανοδική πορεία.
Μια άκρως αποκαλυπτική σύμπτωση...
Από την άποψη αυτή ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ο ισχυρισμός της Κ. Ράις ότι οι περισσότερες χώρες που συμμετείχαν στη διάσκεψη δε ζήτησαν κατάπαυση πυρός. Αλλά και όσες το ζήτησαν το συνέδεσαν με όρους που δικαιώνουν και στηρίζουν τον κατακτητικό πόλεμο του Ισραήλ. Εχοντας την κάλυψη λοιπόν των «φίλων» του από τη Ρώμη το Ισραήλ ενίσχυσε τις βάρβαρες και εγκληματικές επιδρομές του στο Λίβανο.