Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, με ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ, αποκάλυψε το σχεδιασμό, τους σκοπούς του ιμπεριαλιστικού αυτού του πολέμου, κατήγγειλε τους εμπνευστές του και αυτούς που τον διεξάγουν και συνέχισε όλο αυτό το χρονικό διάστημα με τη δράση του να συμβάλλει στην ανάπτυξη κινήματος ηθικής και υλικής αντιιμπεριαλιστικής αλληλεγγύης στο λιβανέζικο λαό. Ετσι, τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων - που έγιναν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας - μαζί με άλλους αντιιμπεριαλιστές, προοδευτικούς πολίτες, πατριώτες, κατά της ιμπεριαλιστικής επέμβασης των Ισραηλινών στο Λίβανο, αλλά και στην Παλαιστίνη και αλληλεγγύης στο λιβανέζικο και παλαιστινιακό λαό και τους μαχητές του, στις οποίες διαδηλώθηκε η θέληση να συνεχιστούν με κάθε ευκαιρία και για όσον καιρό χρειαστεί. Συμβάλλουν, επίσης, στη συγκέντρωση από τα ταξικά συνδικάτα φαρμακευτικού και άλλου αναγκαίου υλικού για το δοκιμαζόμενο λαό.

Πολλές είναι οι φωνές - και στη χώρα μας - που δείχνουν να συναινούν στη συμμετοχή της Ελλάδας σε ενδεχόμενη διεθνή στρατιωτική δύναμη στην περιοχή, αρκεί να είναι νομιμοποιημένη με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Μόνο όσοι εθελοτυφλούν προσπερνούν το γεγονός πως το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ χειραγωγείται από τις ηγετικές δυνάμεις του ιμπεριαλισμού. Από τη στιγμή, λοιπόν, που ο στόχος των κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, καθώς και του Ισραήλ είναι το χτύπημα και η εξουδετέρωση της λαϊκής αντίστασης στη Μέση Ανατολή, είναι φανερό ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας θα πάρει τις σχετικές αποφάσεις, αφού πρώτα προωθηθούν οι ιμπεριαλιστικοί όροι διά πυρός και σιδήρου και με στόχο να τους επιβάλουν ολοκληρωτικά και να τους εδραιώσουν με την επιβολή της ιμπεριαλιστικής ειρήνης. Συνεπώς, καθόλου ειρηνευτική δε θα είναι αυτή η διεθνής στρατιωτική δύναμη. Αντίθετα, θα είναι μια δύναμη κατοχής και καταστολής, μια που - εκτός των άλλων - θα έχει στην ευθύνη της τον αφοπλισμό της «Χεζμπολάχ», όπως ευθέως δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών, παραβλέποντας, φυσικά, πως είναι στην αποκλειστική ευθύνη του λαού του Λιβάνου η απόφαση για το αν οι λαϊκές οργανώσεις του θα έχουν όπλα ή όχι.

Μια θέση ξεκάθαρη, που αντιπαρατίθεται στα γενικόλογα που ακούγονται από πολλές πλευρές περί εκεχειρίας, τερματισμού της βίας απ' όλες τις πλευρές κλπ. Γενικόλογα μεν, που όμως έχουν τη βάση τους στην ισομερή κατανομή των ευθυνών για την έναρξη και τη συνέχεια του πολέμου. Επιδιώκουν, λοιπόν, να συσκοτίσουν το ζήτημα τι είδους πόλεμο διεξάγει κάθε πλευρά.

- Το Ισραήλ είναι αυτό που επιτέθηκε και εισέβαλε από τον αέρα, τη στεριά και τη θάλασσα σε ένα κυρίαρχο κράτος, τον Λίβανο. Ο πόλεμος από πλευράς του δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ιμπεριαλιστικός και σαν τέτοιος είναι άδικος.

- Οι Λιβανέζοι μαχητές αμύνονται στην επίθεση που δέχεται η χώρα τους. Αμύνονται για να ανακτήσουν την εθνική τους ανεξαρτησία - που ήταν έτσι κι αλλιώς κουτσουρεμένη - για να πετάξουν τους εισβολείς έξω από την πατρίδα τους. Ο πόλεμος που διεξάγουν είναι απελευθερωτικός και σαν τέτοιος είναι δίκαιος. Το ότι σ' αυτόν τον δίκαιο πόλεμο στην πρώτη γραμμή βρίσκονται μαχητές οργανώσεων, όπως της «Χεζμπολάχ» - που σημειωτέον είναι νόμιμη οργάνωση, με σημαντική λαϊκή βάση και κοινοβουλευτική δύναμη και δύο υπουργούς στη σημερινή κυβέρνηση - αλλά και το ΚΚ Λιβάνου και χιλιάδες απλοί άνθρωποι του λαού, εκφράζει το αυτονόητο δικαίωμα κάθε λαού να παίρνει τα όπλα και να πολεμάει τον κάθε ιμπεριαλιστή που εισβάλλει στη χώρα του.

Το να σταματήσουν ξαφνικά οι επιχειρήσεις (εκεχειρία τη λένε) και να μεταβεί στο Λίβανο η διεθνής στρατιωτική δύναμη, που ήδη κουβεντιάζεται, η οποία, ενεργώντας στην ουσία σαν κατοχική, κατασταλτική δύναμη, να ολοκληρώσει το «έργο» που άρχισε και άφησε ατελείωτο το Ισραήλ. Το ΚΚΕ και σε μια τέτοια εξέλιξη λέει ένα βροντερό ΟΧΙ.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δίνει όλες του τις δυνάμεις για να δυναμώσει η προοπτική αυτής της εξέλιξης, αυτής της λύσης. Τόσο με την αυτοτελή του δράση, όσο και με τη δράση του για την πιο πλατιά ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού μαζικού λαϊκού κινήματος αλληλεγγύης στο δίκαιο αγώνα Λιβανέζων και Παλαιστινίων.