Οι πέντε Κουβανοί

Η όλη υπόθεση βρίσκεται σε μια κρίσιμη φάση, μετά την πρόσφατη σκόπιμη απόφαση του Εφετείου της Ατλάντα να ακυρώσει προηγούμενη απόφασή του πριν από ένα χρόνο ακριβώς που ζητούσε αναψηλάφηση της αρχικής δίκης.

Συγκεκριμένα, την Πέμπτη, 10 Αυγούστου 2006, το 11ο Εφετείο της Ατλάντα επικύρωσε τις καταδίκες των πέντε Κουβανών και αποφάσισε την παράταση της κράτησής τους στις αμερικανικές φυλακές, απορρίπτοντας κάθε ενδεχόμενο να υπάρξει νέα δίκη.

Αντίθετα, στις 9 Αυγούστου του 2005, το ίδιο δικαστήριο είχε αποφασίσει ότι οι «πέντε» δεν είχαν δίκαιη δίκη στο Μαϊάμι και για το λόγο αυτό η δίκη θα πρέπει να επαναληφθεί.

Σύμφωνα με το σκεπτικό των τριών δικαστών του περιφερειακού δικαστηρίου, που αναπτυσσόταν σε 93 σελίδες, γίνονταν αποδεκτά τρία εκ των βασικών επιχειρημάτων, για τα οποία οι νομικοί υπεράσπισης είχαν εφεσιβάλει την πρωτόδικη απόφαση:

Associated Press

Στις 26 Ιούλη ο κουβανικός λαός γιόρτασε την επέτειο από την επίθεση στο στρατόπεδο Μονκάδα και για άλλη μια φορά απαίτησε την επιστροφή των πέντε Κουβανών ηρώων

2. Οτι οι δικηγόροι υπεράσπισης αποστερήθηκαν της δυνατότητας εξέτασης κρίσιμων στοιχείων και αποδείξεων της νομικής διαδικασίας, καθώς η κυβέρνηση επικαλέστηκε την Πράξη Προστασίας Απόρρητων Πληροφοριών.

3. Οτι η δίκη τους ήταν έκνομη, καθώς ο τόπος στον οποίο εκδικάστηκε δεν παρείχε τα εχέγγυα για δίκαιη αντιμετώπισή τους από τους δικαστές και τους ενόρκους και ότι η αμερικανική κυβέρνηση, ένα χρόνο μετά την έκδοση της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης, αναγνώρισε το γεγονός αυτό, καθώς ο τόπος εκδίκασης είναι άμεσα συνδεδεμένος με διάφορα ζητήματα που συνδέονται με την Κούβα.

Είχε προηγηθεί κάτω από την πίεση του διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης η απόφαση της Ομάδας Εργασίας ενάντια στις Αυθαίρετες Κρατήσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών στις 27/5/05, που αναγνώρισε ότι η στέρηση της ελευθερίας των πέντε Κουβανών είναι αυθαίρετη και παράνομη και προέτρεψε την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών να βάλει τέλος στη φυλάκισή τους.

Σχολιάζοντας τη νέα δυσμενή απόφαση, η εφημερίδα - όργανο της ΚΕ του ΚΚ Κούβας σχολίαζε:

«Ολα αυτά συμβαίνουν με ασυνήθιστο τρόπο και σε μια συγκυρία που το Μαϊάμι καλεί να πάψει να υπάρχει το ανεξάρτητο κράτος της Κούβας, καλεί να συνεχιστεί η τρομοκρατία με μεγαλύτερη θρασύτητα, καλεί να γίνει ένα λουτρό αίματος και φωνασκεί στα μέσα ενημέρωσης, καλώντας να γίνουν πολιτικές δολοφονίες και να διεξαχθεί μια γενοκτονία», σημείωσε, με το δίκιο της, η εφημερίδα «Γκράνμα». Και προσθέτει ότι «η υπόθεση αυτή ήταν πολιτική εξαρχής» και η εξέλιξή της «δείχνει μίσος και εκδικητικότητα έναντι του κουβανικού έθνους».

Το Κοινοβούλιο της Κούβας, η Εθνοσυνέλευση της Λαϊκής Εξουσίας, απέρριψε και καταδίκασε την απόφαση του αμερικανικού Εφετείου, που επικύρωσε τις καταδίκες των πέντε Κουβανών αγωνιστών. Σημειώνει: «Αυτό που προξενεί ειδική προσοχή είναι ότι η εν λόγω απόφαση του Εφετείου έρχεται σε μία στιγμή, όπου το Μαϊάμι καλεί την αμερικανική κυβέρνηση να "τελειώσει την Κούβα"» και καλεί «τα Κοινοβούλια όλων των χωρών και οργανώσεις αλληλεγγύης να ορθώσουν το ανάστημά τους σε αυτό το νέο ελιγμό που μοναδικό στόχο έχει να παρατείνει την κράτηση αυτών των ανθρώπων».

Για την εντεινόμενη επιθετικότητα των τρομοκρατικών οργανώσεων που προέρχονταν και στηρίζονταν από τις ΗΠΑ, ιδιαίτερα τη δεκαετία του '90, η Κούβα αναγκάστηκε να πάρει μέτρα και σε αυτό το πλαίσιο οι πέντε Κουβανοί αγωνιστές Φερνάντο Γκονζάλες Γιορτ, Αντόνιο Γκερέρο Ροντρίγκες, Χεράρδο Ερνάντες Νορντέλο, Ραμόν Λαμπανίνιο Σαλαζάρ και Ρενέ Γκονζάλες Σεβερέρτ διείσδυσαν στις οργανώσεις αυτές, συνέλεξαν πληροφορίες και απέτρεψαν πολλές ενέργειες προστατεύοντας ανθρώπινες ζωές, από εγκληματίες όπως ο Ορλάντο Μπος και ο Λουίς Ποσάδα Καρίλες, που είναι προστατευόμενοι της αμερικάνικης κυβέρνησης. Στις 16 με 17 Ιούλη του 1998, οι κουβανικές αρχές και συγκεκριμένα το υπουργείο Εσωτερικών ενημέρωσε επίσημα κλιμάκιο υπαλλήλων του FBI για όλη τη δραστηριότητά του και τις παράνομες και εγκληματικές ενέργειες που οργανώνονται από το έδαφος των ΗΠΑ και τις οργανώσεις αντικουβανών στο Μαϊάμι. Παρέθεσε βίντεο και κασέτες, αποδεικτικό υλικό γι' αυτήν τη δραστηριότητα των αντικουβανικών εγκληματικών οργανώσεων.

Η απάντηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ στις 12 Σεπτέμβρη του 1998, ήταν να συλλάβει τους «πέντε», προσάπτοντάς τους την κατηγορία της κατασκοπίας ενάντια στις ΗΠΑ. Στη δικαστική διαδικασία που ακολουθήθηκε, παραβιάστηκαν όλες οι δικονομικές αρχές και το ίδιο το Δίκαιο των ΗΠΑ. Δεν επιτράπηκε αλλαγή τόπου διεξαγωγής της δίκης και η όλη διαδικασία πραγματοποιήθηκε στο Μαϊάμι, την πιο εχθρική για την Κούβα πόλη σε όλο τον κόσμο με έντονες τις πιέσεις στους ενόρκους του δικαστηρίου. Στους δικηγόρους των «πέντε» που ορίστηκαν από το αμερικανικό κράτος, απαγορεύτηκε πρόσβαση στο 80% της δικογραφίας (χαρακτηρίζοντας το υλικό ως απόρρητο για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ). Καμία από τις κατηγορίες, περί κατασκοπίας, δεν έγινε δυνατό να αποδειχτεί στη διαδικασία της δίκης. Κατέθεσαν δε υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης, στρατιωτικοί και στελέχη του FBI, που όλοι δήλωσαν ότι δεν υπήρξαν αποδείξεις...

Από όλη τη διάτρητη δικαστική διαδικασία, το μόνο που αποδείχτηκε ήταν για άλλη μια φορά η εγκληματική δραστηριότητα των τρομοκρατικών αντικουβανικών οργανώσεων. Παρ' όλα αυτά, οι «πέντε» καταδικάστηκαν με τις πιο αυστηρές δυνατές ποινές: Ρ. Γκονσάλες 15 χρόνια φυλάκιση, Χ. Ε. Νορντέλο 2 φορές ισόβια και 15 μήνες (στον Χεράρδο είναι χαρακτηριστικό ότι του φορτώθηκε, 8 μήνες μετά τη σύλληψή του, και η ευθύνη για την κατάρριψη από τη Στρατιωτική Αεροπορία της Κούβας, μικρού αεροσκάφους προερχόμενου από το Μαϊάμι στις 24/2/1998), Ραμόν Λαμπανίνιο 1 ισόβια και 18 μήνες φυλάκιση, Αντόνιο Γκερέρο 1 ισόβια και 10 χρόνια φυλάκιση, Φ. Γκονσάλες Γιορτ 19 χρόνια φυλάκιση.

Η αλήθεια είναι ότι οι πέντε πατριώτες είχαν ως κύρια αποστολή τη διείσδυση στα τρομοκρατικά δίκτυα του Μαϊάμι, που οργανώνουν επιθέσεις κατά της Κούβας, ώστε να αποτρέψουν νέα εγκλήματα ενάντια στο λαό της, ενάντια στους οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους. Κάποιοι απ' αυτούς γνωρίστηκαν μεταξύ τους κατά τη διάρκεια της αποστολής τους και κάποιοι άλλοι κατά τη διάρκεια της μακράς άδικης φυλάκισής τους. Μεταξύ τους, οι άνθρωποι αυτοί αποκαλούνται «αδέλφια» και για τον κουβανικό λαό είναι ήρωες και με την ομόφωνη απόφαση της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας.

Οι πέντε Κουβανοί αναζητούσαν πληροφορίες δημόσιου χαρακτήρα για να προστατέψουν τον κουβανικό λαό από τρομοκρατικές ενέργειες, που προέρχονταν από τις εξτρεμιστικές αντικουβανικές οργανώσεις και πραγματοποιούνται εδώ και πάνω από 40 χρόνια. Ο σκοπός τους ήταν να προλάβουν το θάνατο Κουβανών πολιτών και κάθε πολίτη, που μπορούσε να είναι θύμα αυτών των ενεργειών.

Και φυσικά οι πέντε αυτοί ήρωες είναι μέρος του αγωνιστή κουβανικού λαού, που υπερασπίζεται τις τεράστιες κατακτήσεις που έχει πετύχει η σοσιαλιστική Κούβα, σε αυτά τα 40 και πλέον χρόνια της ύπαρξής της με την ενωμένη πάλη του λαού της. Η Παιδεία, η Υγεία, η Κοινωνική Πρόνοια και η δυνατότητα πρόσβασης του λαού στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό και την αναψυχή, αλλά και η απλόχερη βοήθεια που προσφέρει η Κούβα σε πολλούς λαούς του κόσμου, είναι κατακτήσεις που δε συγκρίνονται μόνο με τον περίγυρο της Λατινικής Αμερικής, αλλά και με τις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες.

Και είναι αυτή η προσφορά της Κούβας, που αναγνωρίζεται από εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη. Το κίνημα αλληλεγγύης για την απελευθέρωση των «πέντε» ήδη δυναμώνει και έχουν δημιουργηθεί εκατοντάδες επιτροπές σε πολλές χώρες του κόσμου. Στη Λατινική Αμερική, στις ίδιες τις ΗΠΑ και άλλες ηπείρους. Συνδικαλιστικές και μαζικές οργανώσεις διατυπώνουν το αίτημα της άμεσης απελευθέρωσης, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος της Βραζιλίας έχει αποφασίσει να υποβάλει διεθνές αίτημα στην Επιτροπή του ΟΗΕ για τις Αυθαίρετες Κρατήσεις. Η πορεία προς την επίσημη έναρξη της διεθνούς καμπάνιας από τις 12 Σεπτέμβρη - μέρα της σύλληψης πριν από 8 χρόνια των 5 αγωνιστών - πρέπει να βρει το κίνημα αλληλεγγύης ακόμα πιο μαζικό και αποφασισμένο.