Το καλύτερο υπόστρωμα για κερδοφορία και άγρα πελατών προσφέρει στα ιδιωτικά νοσηλευτικά και διαγνωστικά κέντρα η απουσία οργανωμένης δημόσιας δωρεάν Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ), με ευθύνη των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων.

Αυτές τις μέρες και με αφορμή μια ακόμα Παγκόσμια Μέρα, αυτή τη φορά για τη Νόσο Αλτσχάιμερ που έχει οριστεί στις 21 Σεπτέμβρη, μεγάλο ιδιωτικό θεραπευτήριο κυκλοφόρησε Δελτίο Τύπου με το οποίο ενημερώνει ότι παρέχει τη δυνατότητα μιας δωρεάν εξέτασης σε ασθενείς με προβλήματα μνήμης, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στο Ιατρείο που διαθέτει.

Το τερπνόν μετά του ωφελίμου δηλαδή. Και άγρα πελατών γίνεται και δημιουργείται «κοινωνικό προφίλ» για τους επιχειρηματίες της Υγείας. Πάντα βέβαια με τις ευλογίες της κυβέρνησης, είτε γαλάζιας, είτε πράσινης, που φροντίζει να καλλιεργεί το έδαφος πάνω στο οποίο γιγαντώνεται η κερδοφορία των επιχειρηματιών της Υγείας και καθαγιάζεται η άθλια εμπορευματοποίηση με «δωρεάν» εξετάσεις σε επετειακές ημερομηνίες...

«Η ένδειξη της καταγωγής ή της προέλευσης ενός τροφίμου είναι υποχρεωτική μόνο όταν η αδυναμία να δοθεί αυτή η πληροφορία είναι δυνατό να οδηγήσει σε πλάνη τον καταναλωτή». Τάδε έφη, μεταξύ άλλων, η Γενική Διεύθυνση Υγείας και Προστασίας Καταναλωτή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, απαντώντας σε σχετική ερώτηση που της απηύθυνε ο ΕΦΕΤ σχετικά με την επισήμανση στις συσκευασίες γάλακτος. Ετσι, αμέσως - αμέσως, βγαίνουν οι γαλακτοβιομήχανοι από τον κόπο να ψάχνουν τρόπους να παραπλανήσουν τους καταναλωτές σχετικά με την προέλευση του γάλακτος. Απλώς, μπορούν να μη γράφουν τίποτα και με τη βούλα της ΕΕ.

Είναι γεγονός ότι για να «χυθεί δηλητήριο» μερικές μόνο λέξεις αρκούν. Αλλά όταν αυτό είναι αντικομμουνιστικό χρειάζεται και ψεύδος. Ετσι λειτουργεί ενίοτε η «αντικειμενική ενημέρωση» του αστικού Τύπου, φτάνοντας και στην παραπληροφόρηση. Η ...έγκυρη «Καθημερινή» λοιπόν, στο χτεσινό της πρωτοσέλιδο, δημοσιεύει μεγάλη φωτογραφία του Φιντέλ Κάστρο, που αναρρώνει, καθισμένου σε μια καρέκλα στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται, με τον τίτλο: «Ο Κάστρο αναρρώνει, η Κούβα ασθενεί». Ανάμεσα σε άλλα, που αναφέρονται στην κειμενολεζάντα, ότι o Κάστρο επιχειρεί να «διασκεδάσει τις φήμες για την πορεία υγείας του» καταλήγει: «Και αυτά μεν ανθρώπινα και συμπαθή, η αρρώστια και τα γεράματα για τους ανθρώπους. Για την επανάστασή του διατυπώνονται πολλές αμφιβολίες, κατά πόσο της ταιριάζει το απολυταρχικό καθεστώς που επέβαλε στην Κούβα, όπου δε διενεργήθηκαν ποτέ εκλογές...».

Εδώ ισχύει το αν η αλήθεια δε χωράει στα μέτρα της, τότε την ...πήρε και τη σήκωσε. Γιατί δεν μπορεί η «Καθημερινή» να μην ξέρει ότι στην Κούβα γίνονται εκλογές κάθε δυόμισι χρόνια για τα ενδιάμεσα όργανα εξουσίας και κάθε πέντε χρόνια για την ανάδειξη του ανώτατου οργάνου της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας. Οτι οι υποψήφιοι για όλα τα όργανα εξουσίας προτείνονται από τον ίδιο το λαό, σε λαϊκές, δημοτικές, εργασιακές συνελεύσεις και είναι αιρετοί και ανακλητοί, ενώ λογοδοτούν στους εκλογείς τους οι οποίοι και τους ανακαλούν. Αλλά αυτή είναι μια άλλη δημοκρατία της εργατικής τάξης και του λαού, που καμιά σχέση δεν έχει με τον αστικό κοινοβουλευτισμό που υπερασπίζεται η εφημερίδα. Και επειδή δεν τη βολεύει όπως και αυτούς που υπηρετεί, γιατί δεν είναι «δημοκρατία» του κεφαλαίου, «χύνει» αντικομμουνιστική χολή.