Τη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση του αθλήματος μέσω της διοργάνωσης αλλά και ...αμερικανικής βοήθειας επιδιώκει η Λίγκα. Τη δική της στροφή πραγματοποιεί η ΦΙΜΠΑ που μοιάζει πλέον θεατής
Sportidea |
Eurokinissi |
Νικητής του πολέμου φαίνεται σήμερα να είναι τελικά η ΟΥΛΕΜΠ. Η Λίγκα άντεξε παρά τη ρευστή αρχή (προβλήματα με τον χορηγό, την ΤΕΛΕΦΟΝΙΚΑ) στηριζόμενη στη βοήθεια των μάνατζερ και ισχυρών πολυεθνικών που ήρθαν στη συνέχεια. Και τώρα πλέον τα πράγματα κυλάνε όπως τα θέλουν. Κλειστά συμβόλαια στις περισσότερες ομάδες, που πλέον δεν έχουν το άγχος της κατάκτησης μιας προνομιούχου θέσης στο εθνικό πρωτάθλημα, δική της διαιτησία και τα πάντα μοιάζουν να είναι ένα πρωτάθλημα για λίγους. `Η, καλύτερα, για έχοντες και κατέχοντες. Την ίδια ώρα το άθλημα του μπάσκετ απαξιώνεται από το χάος των αγώνων, που δεν προκαλούν κανένα ενδιαφέρον στους φιλάθλους παρά μόνο όταν φθάνουν στην τελική φάση. Οι παίκτες ξεπερνούν τα όριά τους προκειμένου να αντεπεξέλθουν στις πολλές υποχρεώσεις αφού συν τοις άλλοις υπάρχουν και τα εθνικά πρωταθλήματα ή οι αγώνες με τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα. Η εμπορευματοποίηση του αθλήματος συνεχίζεται όπως βέβαια και ο κατήφορός του. Αδειες κερκίδες σε πολλούς αγώνες, κανένα ενδιαφέρον για τα φυτώρια και την ανάπτυξη του αθλήματος αφού όλοι ψάχνουν τους φτασμένους παίκτες προκειμένου να έχουν δικαίωμα στην επιτυχία και ομάδες - «πύργους Βαβέλ» ύστερα από το άνοιγμα της αγοράς. Ξένοι (εκτός Ευρώπης), Κοινοτικοί (από χώρες της ΕΕ), Ευρωπαίοι εκτός ΕΕ συνθέτουν το σκηνικό πολλών ομάδων που πολλές φορές μόνο το όνομά της μαρτυράει τη χώρα καταγωγής.
Και σα να μην έφταναν τα εγχώρια προβλήματα για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, τώρα καλείται να αντιμετωπίσει και την απόβαση από τον Ατλαντικό. Το νέο φρούτο ονομάζεται στα αγγλικά «ΝΒΑ EUROPE LIVE TOUR» και έχει να κάνει με τις περιοδείες ομάδων από το ΝΒΑ στην Ευρώπη για τουρνουά προετοιμασίας και αντίστροφα. Από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας της η ΟΥΛΕΜΠ διατήρησε καλές σχέσεις με την αρμόδια αρχή του αμερικανικού πρωταθλήματος μπάσκετ (ουσιαστικά μεγάλο αντίπαλο της ΦΙΜΠΑ) και ιδιαίτερα με τους μάνατζερ με τους οποίους αυτό συνεργαζόταν. Γι' αυτό άλλωστε οι τελευταίοι αλωνίζουν τα γήπεδα κατά τη διάρκεια της Ευρωλίγκας μαζεύοντας πολλές φορές χωρίς ανταλλάγματα όποιον παίκτη προτιμούν και μεταφέροντάς τον στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Τώρα ο νέος τρόπος για να βγάλουν περισσότερα χρήματα έχει να κάνει με τις ομάδες είτε του ΝΒΑ είτε της Ευρώπης που καλούνται να μετατραπούν σε περιοδεύοντες θιάσους προκειμένου το προϊόν να γίνει πιο ελκυστικό για επενδύσεις. Δεν είναι λίγες οι φωνές ανθρώπων του μπάσκετ (προπονητές, παίκτες) που θεωρούν το επερχόμενο τουρνουά ανούσιο και χωρίς σκοπό. Βέβαια, μπορεί αυτοί να έχουν το δίκιο τους αλλά με σκοπό είναι για τις δυο αρμόδιες αρχές, ΟΥΛΕΜΠ και ΝΒΑ, που στο τέλος θα κάνουν το ταμείο ιδιαίτερα ευχαριστημένες.
Μέσα σε όλα αυτά το ευρωπαϊκό σκέλος της ΦΙΜΠΑ (FIBA EUROPE, όπως είναι πιο σωστά) μοιάζει να λειτουργεί ως θεατής. Οι προσπάθειες να τα βρει με τους ισχυρούς προκειμένου να μην είναι χωρισμένο το ευρωπαϊκό μπάσκετ κάποια στιγμή φαίνεται να καρποφόρησαν αλλά με τελικό χαμένο την ίδια. Κανείς όμως δεν πρέπει να ξεχνάει τις ευθύνες της ΦΙΜΠΑ για το σημερινό τερατούργημα αφού όλα ξεκίνησαν από την τακτική της εμπορευματοποίησης του αθλήματος που πρώτη άρχισε να εφαρμόζει. Το όνειρο των ανθρώπων της ΦΙΜΠΑ για να γίνει κάποτε ΝΒΑ το ευρωπαϊκό μπάσκετ αποδείχτηκε εφιάλτης και τώρα ...τρέχουν. Η στροφή στις εθνικές ομοσπονδίες, η έμφαση στα τμήματα υποδομής των ομάδων και το ξαφνικό ενδιαφέρον για την ουσία του αθλήματος είναι τελείως όψιμα πλέον και μάλλον τείνουν να λειτουργήσουν ως αντίβαρο στις προθέσεις της ΟΥΛΕΜΠ προκειμένου να ξανακερδηθούν οι φίλαθλοι. Αλλωστε αυτοί αποτελούν και το καταναλωτικό κοινό προκειμένου να πουληθεί είτε έτσι είτε αλλιώς ένα προϊόν όπως το μπάσκετ.