Οι σφαγές αμάχων συνεχίζονται, με ελάχιστη διεθνή προσοχή, στο κατεχόμενο Αφγανιστάν. Στις 2 το πρωί την περασμένη Τετάρτη, ελικόπτερα του ΝΑΤΟ εξαπέλυσαν πυραύλους εναντίον τριών σπιτιών στο χωριό Ασόγκο της επαρχίας Κανταχάρ. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, 13 άνθρωποι, περιλαμβανομένων τεσσάρων γυναικών, σκοτώθηκαν μονομιάς, ενώ άλλοι 15 τραυματίστηκαν. Ο κυβερνήτης της επαρχίας, Ασαντουλάχ Χαλίντ, ομολόγησε στα ΜΜΕ ότι δε βρέθηκε κανένα απολύτως στοιχείο το οποίο να καταδεικνύει πως μαχητές των Ταλιμπάν ήταν ανάμεσα στα θύματα, ούτε καν στο χωριό. Μερικές ώρες αργότερα, στο χωριό Γκερέσκ της κοντινής επαρχίας Χελμάντ, ρουκέτες έπλητταν ένα σπίτι σκοτώνοντας άλλους 13 αμάχους, τρεις άνδρες, πέντε γυναίκες και πέντε παιδιά. Η αφγανική «αστυνομία» υποστήριξε ότι στη διάρκεια μάχης στα όρια του χωριού κλήθηκε αεροπορική υποστήριξη. Δεν είναι γνωστό σε ποια χώρα ανήκαν τα αεροσκάφη και τα ελικόπτερα που διέπραξαν τις δύο σφαγές. Το βέβαιο είναι ότι αποτελούν εγκλήματα πολέμου που θα μείνουν ατιμώρητα. Αυτή τη βδομάδα, δυνάμεις του ΝΑΤΟ, που πραγματοποιούσαν δοκιμαστικές ρίψεις όλμων, σκότωσαν τρία παιδιά - κατά «λάθος». Η ISAF, ο στρατιωτικός βραχίονας της κατοχής (όπου συμμετέχουν και 180 Ελληνες στρατιωτικοί - μισθοφόροι με ευθύνη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που ευθυγραμμίζονται με τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα), δε νοιάστηκε να εξηγήσει γιατί βομβάρδισε σπίτια. Ούτως ή άλλως, αυτή είναι η επιχειρησιακή πρακτική των δυνάμεων κατοχής: Μόλις συναντάται ή υπάρχουν φόβοι ότι θα αντιμετωπιστεί αντίσταση, καλείται αεροπορική υποστήριξη, η οποία ισοπεδώνει τα πάντα. Οι «παράπλευρες απώλειες» προσπερνιούνται με μια λέξη, «λυπούμαστε», όπως ανακοίνωσε την περασμένη Πέμπτη η δύναμη κατοχής του ΝΑΤΟ.

Συνήθως οι σφαγές αθώων στο Αφγανιστάν αποκρύπτονται από τις κατοχικές δυνάμεις. Ενα από τα χειρότερα εγκλήματα του πολέμου σημειώθηκε το Μάη, όταν αμερικανικά βομβαρδιστικά-καταδιωκτικά Α-10 βομβάρδισαν το χωριό Αζίζι της επαρχίας Κανταχάρ, σφαγιάζοντας 80 πολίτες. Τυπική πρακτική των κατοχικών δυνάμεων είναι να κατηγορούνται τα θύματα ότι είναι μέλη των Ταλιμπάν - κάτι πολύ βολικό: Οι νεκροί δεν μπορούν να το διαψεύσουν. Ο τεράστιος αριθμός των θυμάτων της επιχείρησης «Μέδουσα», που σύμφωνα με τους επίσημους ΝΑΤΟικούς ισχυρισμούς έφθασαν τους 2.000 νεκρούς, είναι απολύτως βέβαιο ότι περιλαμβάνει αθώους. Ενας αγρότης είπε τον περασμένο μήνα στο ειδησεογραφικό πρακτορείο «Κανάντιαν Πρες» ότι στους βομβαρδισμούς του χωριού Σπερουάν έχασε 26 μέλη της εκτεταμένης οικογένειάς του. Η κατοχική τακτική γίνεται διαρκώς σκληρότερη: Οσο πληθαίνουν οι επιθέσεις εναντίον του ΝΑΤΟ, τόσο οι άμαχοι γίνονται στόχος λόγω της αυταπόδεικτης υπόθεσης πως στηρίζουν την αντίσταση. Στην άλλη πλευρά, για τους Ταλιμπάν, κάθε συνεργάτης των κατοχικών είναι στόχος: Ενα όχημα με 10 Αφγανούς εργαζόμενους σε αμερικανική βάση στην Κορανγκάλ της επαρχίας Κουνάρ δέχτηκε μαζικά πυρά την Παρασκευή, και από τους δέκα ανθρώπους που επέβαιναν σε αυτό ζωντανοί βγήκαν μόνο οι δύο. Η άγρια σύγκρουση, ο συνεχιζόμενος ασύμμετρος πόλεμος, έχει κοστίσει, κατά το «Ρόιτερς», 3.000 νεκρούς φέτος, περιλαμβανομένων τουλάχιστον 150 κατοχικών στρατιωτών.

Το κατοχικό αδιέξοδο επιτείνεται, γεγονός που ανάγκασε τους Βρετανούς το Σεπτέμβρη να ομολογήσουν πως δε μετέχουν σε μια «ειρηνευτική» αποστολή, αλλά διεξάγουν έναν «ολοκληρωτικό πόλεμο», με βουλευτές και στρατιωτικούς αξιωματούχους να προσθέτουν αυτό το μήνα, μετά από πέντε χρόνια αδιάκοπων συγκρούσεων, πως αυτός θα διαρκέσει άλλα 20 χρόνια! Ο Βρετανός ταξίαρχος Εντ Μπάτλερ τραύλισε μιλώντας σε δημοσιογράφους ότι η ένταση και η σφοδρότητα των μαχών στη χώρα ξεπερνά κατά πολύ αυτήν των συγκρούσεων στο Ιράκ. Την ίδια στιγμή στο, κατά την Ουάσιγκτον, «απελευθερωμένο» Αφγανιστάν, «ένα στα τέσσερα παιδιά δε ζει πέραν των πέντε ετών, και σε ορισμένες επαρχίες της χώρας σημειώνεται το υψηλότερο ποσοστό μητρικής θνησιμότητας που έχει καταγραφεί ποτέ στον κόσμο», σύμφωνα με το «Senlis Council». Και, επίσης, την ίδια στιγμή, το λαθρεμπόριο ηρωίνης και οπίου αυξάνεται με δυσθεώρητο ρυθμό - η αύξηση της παραγωγής μόνο φέτος επισήμως ξεπερνά το 60%, και οι εκτάσεις όπου καλλιεργείται παπαρούνα φθάνουν τα 165.000 εκτάρια σε όλη τη χώρα. Μόνο στη Χελμάντ, η έκταση φθάνει τα 70.000 εκτάρια και η παραγωγή αυξήθηκε 162%. Υπολογίζεται ότι στο λαθρεμπόριο των ναρκωτικών, σε όλα του τα στάδια, εμπλέκονται πλέον 3 εκατομμύρια Αφγανοί, με πολλούς από αυτούς να είναι απλοί αγρότες - κάτι απολύτως λογικό: Η παπαρούνα αποφέρει 10 φορές περισσότερα από, π.χ., το σιτάρι.

Η αποτυχία των δυνάμεων κατοχής φέρνει γκρίνια. Και, φυσικά, δεν μπορεί παρά να φταίει κάποιος άλλος. Αυτός ο άλλος, όπως «ανακαλύπτουν» ο ένας μετά τον άλλον οι ΝΑΤΟικοί στρατηγοί, είναι το Πακιστάν. Η δήλωση του λεγόμενου Προέδρου του Αφγανιστάν, Χάμιντ Καρζάι, ότι το Ισλαμαμπάντ πρέπει να «κλείσει τις πηγές από όπου ρέει το μίσος», δηλαδή τα ιεροδιδασκαλεία, καθώς και οι ομαδικές κραυγές Αμερικανών και Βρετανών διπλωματών και στρατιωτικών για το γεγονός της «διασυνοριακής» υποστήριξης των Ταλιμπάν, προκάλεσαν την απόφανση του πραξικοπηματία στρατηγού Περβέζ Μουσάραφ, ο οποίος προβάλλεται ως ο «Πρόεδρος» του Πακιστάν, ότι ο Καρζάι «δεν ξέρει τίποτα... είναι σαν τη στρουθοκάμηλο με το κεφάλι χωμένο στην άμμο». Ταυτόχρονα, το γεγονός ότι αρχικά οι ΗΠΑ καταδίκασαν και στη συνέχεια αποδέχτηκαν τη συμφωνία του Μουσάραφ με τους φυλάρχους στις μεθοριακές περιοχές δείχνει ότι η Ουάσιγκτον έχει λόγους να φοβάται πως το καθεστώς του ανθρώπου της στο Ισλαμαμπάντ κινδυνεύει πραγματικά από το πολιτικό ισλάμ και τις ένοπλες ισλαμιστικές και αυτονομιστικές (Μπαλουχιστάν, Ουαζιριστάν) ομάδες. Πράγματι, παρά την αποστολή 70.000 ανδρών στις ημιαυτόνομες περιοχές της μεθορίου, ο στρατός του Πακιστάν απέτυχε να κάμψει τον πληθυσμό τους. Επιπλέον, η αύξηση της επιρροής της Ινδίας στο Αφγανιστάν - τόσο με την κατίσχυση των πολεμάρχων της συμμαχίας του Βορρά, όσο και με τη χρηματοδότηση της όποιας «ανάπτυξης» με 650 εκατ. δολάρια - μειώνει ακόμη περισσότερο τα περιθώρια ελιγμών του Μουσάραφ.

Το «τέρας που δημιούργησαν» οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν, όπως το έχει θέσει ο Μουσάραφ, δηλαδή οι Ταλιμπάν και το νεφέλωμα που αποκαλείται «Αλ Κάιντα», με στόχο την επιβολή της αμερικανικής κυριαρχίας στην Κεντρική Ασία, απειλεί ακριβώς αυτό το στόχο. Για την Ουάσιγκτον, βέβαια, ισχύει πάντοτε το ουδέν κακόν αμιγές καλού: Ο αέναος πόλεμος σημαίνει και αέναη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην περιοχή.