***
Στα παράθυρα των δελτίων τους και σε εκπομπές τύπου Πρετεντέρη κραυγάζουν για τις αξίες της νεολαίας! Και στα πρωινάδικα, στα μεσημεριάτικα, στα απογευματινά και στα νυχτερινά τους παρελαύνουν όλες... οι αξίες: των Ψινάκηδων, των μεσημεριανούδων, της τσόντας, της Τατιάνας και λοιπών αστέρων δίχως λάμψη!...
***
Οχι τίποτα άλλο, μα πρέπει να διαπαιδαγωγείται η νεολαία δεόντως!...
***
Κυρία Ταουξή (σύζυγο του Ταουξή, δικηγόρου): Πού είσαστε τόσο καιρό; Αργήσατε μέχρι να σας ανακαλύψουμε!!
***
Ωστε η αιτία διαφόρων (αλήτικων) μορφών βίας, είναι οι καταλήψεις κυρία Ταουξή;
***
Αντιδραστικότατη η ιδεολογία σας! Επρεπε να συλληφθούν οι λυκειάρχες που δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν τις καταλήψεις; Αντιδραστικότατη!...
***
Πρόωρες εκλογές; Εδώ και δύο χρόνια οι TV συζητάνε για τις πρόωρες! Το παιχνίδι στην πλάτη σας, τηλέπαθοι, καλά κρατεί! Σε δουλιά να δουλευόσαστε...
***
Πρόωρες εκλογές; Ουδέν πρόβλημα! Οποτε κι αν γίνουν, δυνατό ΚΚΕ, τηλέπαθοι!...
***
Μέχρι 40 χρόνων θα είναι τα υπό ανάδειξη ηγετικά στελέχη του ΣΥΝ! Οι πάνω από 40 είναι δεινόσαυροι!!...
***
Ανθιμον (Θεσσαλονίκης): Είναι γνωστό ότι έχετε άποψη κατά του πανεπιστημιακού ασύλου! Τα άλλα όλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις...
***
Μέγκα (ΠΑΣΟΚ): Συνεδρίασαν οι συντονιστές του ΠΑΣΟΚ;
***
Ορφάνεψαν τα καλλιστεία είπε ένας τύπος του ΑΛΦΑ! Πέθανε ο ιδρυτής (;) τους!!!
Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί!..
***
«Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,/ αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα/ αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο...» (Γιάννης Ρίτσος)
«Αφησέ με νάρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε! / Είναι καλό το φεγγάρι, - δε θα φαίνεται / που ασπρίσαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι / θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις. / Αφησέ με νάρθω μαζί σου. (...)
Θα καθήσουμε λίγο στο πεζούλι, πάνω στο ύψωμα, / κι όπως θα μας φυσάει ο ανοιξιάτικος αέρας / μπορεί να φανταστούμε κιόλας πως θα πετάξουμε, / γιατί, πολλές φορές, και τώρα ακόμη, ακούω το θόρυβο του / φουστανιού μου / σαν το θόρυβο δυο δυνατών φτερών που ανοιγοκλείνουν, / κι όταν κλείνεσαι μέσα σ' αυτόν τον ήχο του πετάγματος/ νιώθεις κρουστό το λαιμό σου, τα πλευρά σου, τη σάρκα σου,/ κ' έτσι σφιγμένος μες στους μυώνες του γαλάζιου αγέρα,/ μέσα στα ρωμαλέα νεύρα του ύψους, / δεν έχει σημασία αν φεύγεις ή αν γυρίζεις / κι ούτε έχει σημασία που άσπρισαν τα μαλλιά μου, / (δεν είναι τούτο η λύπη μου - η λύπη μου είναι που δεν ασπρίζει κ' η καρδιά μου)./ Αφησέ με νάρθω μαζί σου. / Το ξέρω πως κάθε μοναχός πορεύεται στον έρωτα/ μοναχός στη δόξα και στο θάνατο./ Το ξέρω το δοκίμασα/ Δεν ωφελεί. Αφησέ με νάρθω μαζί σου».