Η αντιιμπεριαλιστική πορεία του Πολυτεχνείου, την Παρασκευή 17 του Νοέμβρη, θα είναι για άλλη μια χρονιά η κορύφωση του τριήμερου γιορτασμού, που ειδικά φέτος θα αποτελέσει ένα ακόμα αγωνιστικό αντάμωμα στο πλαίσιο των αγώνων για Ενιαία Λαϊκή Παιδεία, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, για Παιδεία σύμφωνη με τις σύγχρονες διευρυμένες ανάγκες του λαού.

Κόντρα στις σειρήνες της υποταγής, ο παλλαϊκός ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου του 1973 συνεχίζει να συγκινεί και σήμερα, γιατί τα αιτήματά του παραμένουν επίκαιρα όσο ποτέ. Η ανάγκη της παλλαϊκής συμμετοχής στο γιορτασμό και της ενίσχυσης του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού περιεχομένου των εκδηλώσεων παραμένει άσβεστη.

Το δικό τους στίγμα στο γιορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου δίνουν οι μαθητές, ως συνέχεια των κινητοποιήσεών τους. Πέρα από τη μαζική τους συμμετοχή στην πορεία στις 17 Νοέμβρη, το Πανελλαδικό Συντονιστικό δήλωσε: «Αρκετά με τις γιορτές κονσέρβες και τα μνημόσυνα. Εμείς θα αναλάβουμε να ζωντανέψουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου» και «στα βήματα των αγωνιστών του Νοέμβρη», από κάθε σχολική γιορτή στέλνουν ξανά το μήνυμα: Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία!

Αυτές τις μέρες, πραγματοποιούνται στα σχολεία εκλογές για τα πενταμελή και δεκαπενταμελή μαθητικά συμβούλια και κατά τις γενικές συνελεύσεις επιδιώκουν ζωντανή συζήτηση για τα προβλήματα του σχολείου, για τις εξελίξεις στην Παιδεία, για τον αγώνα τους.

«Γενικές Συνελεύσεις σε όλους τους συλλόγους, πορείες - συλλαλητήρια - καταλήψεις. Με πολύμορφες - ζωντανές εκδηλώσεις, με δεκάδες πρωτοβουλίες των συλλόγων, σε εβδομαδιαία βάση. Αξιοποιώντας όλα τα όπλα που έχουμε στα χέρια μας. Ο αγώνας μας πρέπει να έχει διάρκεια, αντοχή και προοπτική». Αυτό ήταν το στίγμα των 34 φοιτητικών συλλόγων από 10 πόλεις της χώρας, που συναντήθηκαν την Παρασκευή στην Αθήνα για να συντονίσουν τη δράση τους και χθες έδωσαν συνέντευξη Τύπου παρουσιάζοντας το κάλεσμά τους.

Οι φοιτητές δίνουν ραντεβού στο γιορτασμό του Πολυτεχνείου με αιχμή: Να μη συζητηθεί αναθεώρηση του άρθρου 16, να αποσυρθεί ο νέος νόμος - πλαίσιο, να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, να καταργηθούν οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. «Τα αιματοβαμμένα συνθήματα στις πύλες "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία" και "Εξω αι ΗΠΑ, Εξω το ΝΑΤΟ" φωτίζουν σήμερα τους αγώνες ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τη βάρβαρη πολιτική του στην παιδεία, την εργασία, τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των λαών και της νεολαίας! Τα κρατάμε ζωντανά με την πάλη μας», τονίζουν οι φοιτητές.

Η ευθύνη του τριήμερου γιορτασμού στο ιστορικό κτίριο του Πολυτεχνείου βρίσκεται και φέτος στη Συντονιστική Επιτροπή Εορτασμού, όπου συμμετέχουν οι αντιστασιακοί της εφταετίας, οι πανεπιστημιακές κοινότητες του Πολυτεχνείου και της Σχολής Καλών Τεχνών, η Ομοσπονδία και το Συνδικάτο Οικοδόμων, η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ, η Ομοσπονδία Γονέων Αθήνας κ.ά.

Από τη συζήτηση στη Νομική

Το αίθριο είναι «στολισμένο» με τα διαχρονικά αιτήματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Από τα μεγάφωνα ακούγονται οι μελωδίες του Μ. Λοΐζου. Κατάχαμα, φοιτητές ζωγραφίζουν πανό με συνθήματα για Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, για μόρφωση, για δουλιά. Παντού «μυρίζει» Πολυτεχνείο. Και κυρίως στην αίθουσα «Οικονομίδου», στην εκδήλωση των Οργανώσεων Βάσης της Νομικής, του Οικονομικού και του Πολιτικού, με ομιλητή τον Σπύρο Χαλβατζή, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, και θέμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Ο Σπ. Χαλβατζής μιλάει στους φοιτητές για το μήνυμα του Πολυτεχνείου, που εξακολουθεί να είναι εξεγερτικό, ανατρεπτικό, αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό. Για τα ιδανικά, τα οράματα, τους στόχους του Νοέμβρη που δεν έχουν «εξατμιστεί». Και πυροδοτεί μια πλούσια, ζωντανή συζήτηση με τους φοιτητές, για το τότε και το σήμερα, κόντρα στις επιδιώξεις των κυρίαρχων δυνάμεων να μετατρέψουν την επέτειο της εξέγερσης σε μια μουσειακή εκδήλωση.

Ο Σπ. Χαλβατζής, σπάζοντας τις αυταπάτες ότι «όλοι τιμούν το Πολυτεχνείο», επισήμανε ότι «υπάρχουν αυτοί που καταθέτουν στεφάνι μια φορά το χρόνο, αλλά τις 364 μέρες τσαλαπατούν και το στεφάνι και τα οράματα και τα ιδανικά και τις αξίες του Νοέμβρη. Εμείς το καταθέτουμε και το τιμάμε κάθε μέρα, 365 μέρες το χρόνο».

Στο βήμα ο Σπύρος Χαλβατζής

Ακόμα, ο Σπ. Χαλβατζής σημείωσε ότι «το αστικό σύστημα πάντα επιδιώκει να ενσωματώνει αυτούς που αγωνίζονται. Πολλούς έβαλε στο χέρι. Εμάς ούτε μας έβαλε στο χέρι ούτε θα μας βάλει». Και πρόσθεσε ότι είναι πάρα πολλοί εκείνοι που συμμετείχαν στον αντιδικτατορικό αγώνα και συνεχίζουν να αγωνίζονται σήμερα «αθόρυβα, σεμνά, χωρίς να πέφτουν επάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας».

Ενα αγωνιστικό «ταξίδι» στο χτες και το σήμερα αποτέλεσε η εκδήλωση που πραγματοποίησε χτες η Τομεακή Οργάνωση Παντείου της ΚΝΕ για τον εορτασμό των 33 χρόνων από την εξέγερση στο Πολυτεχνείο. Με την αναγκαιότητα του να διδασκόμαστε από τα αιτήματα, τα μηνύματα και τον παλλαϊκό οργανωμένο χαρακτήρα της εξέγερσης αυτής, «ντύθηκε» η εκδήλωση. Ολα τα τραγούδια που τραγούδησαν οι φοιτητές, τα ποιήματα που είχαν γραφτεί από τους ίδιους και η συζήτηση που έγινε διαποτίστηκαν από το συμπέρασμα: «Το Πολυτεχνείο μάς θέλει ανυπόταχτους!».

Η εκδήλωσε «άνοιξε» με το σκετς των φοιτητών για την επικαιρότητα των αιτημάτων του Νοέμβρη και για την αναγκαιότητα συνέχισης της πάλης έως ότου αυτά εκπληρωθούν οριστικά. «Εσκεμμένα προσπαθούν να αλλοιώσουν το νόημα του Πολυτεχνείου, τον αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα που πήρε και τη μεγάλη συμμετοχή εργαζομένων σ' αυτή την εξέγερση», τόνισε ο Δήμος Κουμπούρης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, για να «πυροδοτήσει» στη συνέχεια μια συζήτηση με τους φοιτητές.

Το σήμερα με το χτες, τα κοινά αιτήματα με το Νοέμβρη του '73, τους σημερινούς αγώνες και τη διαχρονική ανάγκη για Παιδεία των λαϊκών αναγκών, συνέδεσαν στην εκδήλωσή τους οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ και η Τομεακή Οργάνωση της ΚΝΕ στο Πολυτεχνείο. Η συζήτηση που έγινε χτες, σε αμφιθέατρο των Μηχανολόγων Μηχανικών, δεν ήταν επετειακή. Μετά την ομιλία του μέλους του Γραφείου της Αχτίδας ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ερευνας του ΚΚΕ, Χάρη Βουρδουμπά, πραγματοποιήθηκε συζήτηση για τις μορφές πάλης, για το συντονισμό και τη λειτουργία των φοιτητικών συλλόγων, για την αντιπαράθεση στο φοιτητικό κίνημα. Η κουβέντα στάθηκε στους τρόπους προσέγγισης ακόμα περισσότερων φοιτητών, ενώ τονίστηκε η ανάγκη συνδυασμένης πάλης φοιτητών και εργαζομένων.