Νέες ιδιωτικοποιήσεις - εμπορευματοποίηση της Υγείας και Πρόνοιας προωθεί η ΕΕ, βάζοντας αυτή τη φορά στο στόχαστρο τους ανάπηρους. Σ' αυτή την κατεύθυνση, με αφορμή και την Παγκόσμια Μέρα των Ατόμων με Αναπηρία, όπως καθιερώθηκε η 3η του Δεκέμβρη, στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τέθηκε χτες σε ψηφοφορία έκθεση με την οποία προωθείται η ακόμα μεγαλύτερη αποσύνδεση των αναπήρων από τις υπηρεσίες Υγείας. Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψήφισαν την πρόταση, καταγγέλλοντας τον αντιλαϊκό της χαρακτήρα.

Η ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Διαμάντω Μανωλάκου, αιτιολογώντας την αρνητική ψήφο του ΚΚΕ, σημείωσε ανάμεσα σε άλλα:

«Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καταψηφίζουμε την πρόταση ψηφίσματος για την αναπηρία, για τους παρακάτω λόγους:

1. Γιατί συνειδητά συγκαλύπτει τα ταξικά αίτια για τα προβλήματα των αναπήρων και γι' αυτή καθ' αυτή την αναπηρία και τη βαρύτητά της. Γιατί πολλοί ανάπηροι δε θα ήταν σήμερα ανάπηροι αν υπήρχαν μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας στους τόπους δουλιάς και γενικά στους χώρους δράσης των επιχειρηματιών. Πολλοί ανάπηροι δε θα έμεναν ανάπηροι ή θα είχαν περιορίσει το βαθμό αναπηρίας αν υπήρχαν αποκλειστικά Δημόσια - Δωρεάν συστήματα Υγείας και Κέντρα Αποκατάστασης ενταγμένα σ' αυτά χωρίς επιχειρηματική δραστηριότητα. Το ψήφισμα μάλιστα κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση, παροτρύνοντας "να συνεχιστεί η απομάκρυνση από το ιατρικό μοντέλο", δηλαδή να αποσυνδεθεί ακόμα περισσότερο ο ανάπηρος από τις υπηρεσίες Υγείας.

2. Οι συντάκτες του ψηφίσματος θεωρούν δεδομένες τις τέσσερις ελευθερίες που διέπουν όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, τις αποφάσεις της Λισαβόνας και τους δείκτες που αυτή έχει θεσπίσει. Ελευθερίες και δείκτες που πλήττουν καίρια τα δικαιώματα των αναπήρων και των οικογενειών τους από τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Γιατί, ελευθερία δράσης κεφαλαίου και πολιτική πρόληψης της αναπηρίας και δικαιώματα των αναπήρων δε συμβιβάζονται. Εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας και "ίση πρόσβαση" σ' αυτές τις υπηρεσίες για τους αναπήρους από την εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τα παιδιά των ανέργων, των υποαπασχολούμενων, των αστέγων είναι κούφια λόγια χωρίς αντίκρισμα, για να περάσουν πιο εύκολα την αντιλαϊκή πολιτική.

3. Τα όποια επιμέρους μέτρα που φαίνονται θετικά, στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι για να διευκολυνθούν οι ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή η μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, ελέγχοντας ταυτόχρονα ακραίες καταστάσεις για να ενσωματώσουν όσο μπορούν, για να μην υπάρχουν αντιστάσεις και πάλη από τα αναπηρικά και λαϊκά κινήματα.

4. Η πρόταση ψηφίσματος δε λέει πουθενά ότι τα κράτη είναι υποχρεωμένα να εξασφαλίσουν για όλα τα παιδιά με αναπηρίες το δικό τους σχολείο ανάλογα με τη φύση της αναπηρίας τους, χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουν οι οικογένειές τους ούτε ένα ευρώ. Το ψήφισμα πουθενά δε λέει ότι έχουν υποχρέωση τα κράτη - μέλη να εξασφαλίσουν δουλιά με πλήρη δικαιώματα και με ιδιαίτερη κρατική φροντίδα και προστασία για όσους ανάπηρους είναι ικανοί προς εργασία. Σε όσα σημεία του ψηφίσματος γίνεται αναφορά στην απασχόληση των αναπήρων είναι από τη σκοπιά της περικοπής ακόμη και αυτών των πενιχρών παροχών που τους παρέχονται και όχι από τη σκοπιά του δικαιώματος στη δουλιά και της προστασίας τους. Συγκεκριμένα, στο σημείο 14 αναφέρει: "τα κράτη - μέλη να δημιουργήσουν τις απαραίτητες συνθήκες, ώστε να αποφευχθεί η παγίδα των παροχών και η πρόωρη συνταξιοδότηση".

5. Το ψήφισμα αποσιωπά τις κατακτήσεις των αναπήρων στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και τις συνέπειες από την παλινόρθωση του καπιταλισμού. Αυτό που ενδιαφέρει τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου είναι το πώς θα διαμορφώσουν μία ελίτ, στις οργανώσεις των αναπήρων των κρατών - μελών (όπως κάνουν και στη χώρα μας) για να χειραγωγήσουν τους αναπήρους να δυσκολέψουν την οργάνωση της αντίστασής τους στην εντεινόμενη επίθεση κεφαλαίου, ΕΕ και κυβερνήσεων».

Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ καλούν τους ανάπηρους και στην Ελλάδα να μη δείξουν καμία εμπιστοσύνη στα περί «ίσων ευκαιριών» και περί «καταπολέμησης των διακρίσεων», γιατί είναι ο «δούρειος ίππος» για την αφαίρεση κατακτήσεων για την επέκταση της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης σε όλους τους τομείς κοινωνικής πολιτικής. Να δυναμώσουν τον αγώνα τους με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων σε κάθε χώρα που το υπηρετούν.