Μια μακροχρόνια προσπάθεια των κατοίκων των δυτικών συνοικιών και κυρίως των Σεπολίων, για να μην «κοπεί» η Δυτική Αθήνα στα δύο από τον προαστιακό, απέδωσε ήδη τους πρώτους καρπούς. Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με τη συντριπτική πλειοψηφία (25 - 5) ακύρωσε την κοινή υπουργική απόφαση της 122836/2-2-2006, με την οποία άναβε το «πράσινο φως» για την επίγεια κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής του προαστιακού και τη διέλευσή του από τη Δυτική Αθήνα.

Στο ΣτΕ είχε προσφύγει ο Σπύρος Χαλβατζής, δημοτικός σύμβουλος και επικεφαλής της «Αγωνιστικής Αριστερής Οικολογικής Συμπαράταξης για την Αθήνα», ο «Εξωραϊστικός Εκπολιτιστικός Σύλλογος "Αναγέννηση"» και κάτοικοι των Σεπολίων, ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση κατά το σκέλος που σχεδιαζόταν η κατασκευή επίγειας σιδηροδρομικής γραμμής από το Ρουφ μέχρι τις Τρεις Γέφυρες.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου έκανε δεκτή την προσφυγή, διαπιστώνοντας πλημμέλεια εκ μέρους της διοίκησης στην εξέταση εναλλακτικών λύσεων, όπως είναι η υπογειοποίηση του έργου, κάτι που υποστήριζαν και οι προσφεύγοντες. Οπως επισημαίνεται στο σκεπτικό της απόφασης, η «επίκληση οικονομικών και τεχνικών λόγων δεν αποτελεί επαρκή αιτιολόγηση του αποκλεισμού της βέλτιστης, από περιβαλλοντικής πλευράς και κατ' αρχήν εφικτής τεχνικής λύσης της υπογειοποίησης».

Παράλληλα, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι ο χαρακτηρισμός του έργου ως μεσοπρόθεσμης στόχευσης που θα καλύψει τις ανάγκες εκσυγχρονισμού του συγκεκριμένου τμήματος του σιδηροδρομικού δικτύου έως το 2015, δεν απαλλάσσει τους αρμόδιους από την ευθύνη που τους αναλογεί, καθώς οι εκτεταμένες παρεμβάσεις (ανισόπεδοι κόμβοι κλπ.) θα αλλάξουν τη φυσιογνωμία της περιοχής, αποκόβοντας τις δυτικές συνοικίες, λόγω της επίγειας γραμμής. Τέλος, το ΣτΕ προσθέτει ότι έχουν εκλείψει πλέον οι λόγοι του επείγοντος λόγω Ολυμπιάδας, ώστε να δικαιολογείται η επιλογή της μη υπογειοποίησης.

Ετσι, αποδεικνύεται περίτρανα ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ επιχείρησαν με δόλο να κατασκευάσουν άρον - άρον και με πρόχειρους τεχνικούς σχεδιασμούς την επίγεια προαστιακή γραμμή, με αποκλειστικό σκοπό να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των μεγαλοεργολάβων, αδιαφορώντας παντελώς για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων της Δυτικής Αττικής.

Υπενθυμίζεται ότι το έργο αυτό είχε εμφανιστεί ως η Β΄ ενδιάμεση φάση που ήταν δήθεν απαραίτητη εξαιτίας της Ολυμπιάδας, ενώ στην τελική Γ΄ φάση προβλεπόταν η υπογειοποίηση των γραμμών μέχρι το 2015! Βέβαια, οι κάτοικοι της περιοχής δεν πιστεύουν αυτές τις μεθοδεύσεις, καθώς είναι σίγουρο πως αν πραγματοποιηθεί ο επίγειος σιδηρόδρομος, πολύ δύσκολα θα αλλάξει.

Από την πλευρά του, ο Σπ. Χαλβατζής, μιλώντας στον «Ρ» για την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ τόνισε ότι «συνεχίζουμε τον αγώνα. Και πλέον - πρόσθεσε - είναι ανάγκη ο Δήμος της Αθήνας και οι αρμόδιες αρχές να πάρουν όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα, για να σταματήσουν άμεσα όλα τα έργα, ώστε να μη δημιουργούνται αρνητικά τετελεσμένα γεγονότα».

Αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις των συλλόγων και των κατοίκων της περιοχής, επισήμανε ότι «η κινητοποίηση του λαού έφερε το πρώτο θετικό αποτέλεσμα».

Τα νέα σημαντικά βήματα για την αποκωδικοποίηση του «Μηχανισμού των Αντικυθήρων» παρουσιάστηκαν από την αρμόδια ερευνητική ομάδα χτες, σε διεθνές συνέδριο. Ο Μ. Εντμουντς, καθηγητής Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Κάρντιφ, αναφέρθηκε στην τεχνολογία και το σχεδιασμό του «μηχανισμού», που ακόμα και σήμερα εκπλήσσει τους επιστήμονες. O Τ. Μάνσπεντενς και ο Ρ. Σάντλαντ, μηχανικοί, περιέγραψαν και εξήγησαν τις τεχνικές μεθόδους για την ερμηνεία του «μηχανισμού». Ο Γ. Ντιτσάκης και ο Αγ. Τσιλίκας, μέλη της ερευνητικής ομάδας, αναφέρθηκαν στις επιγραφές του «μηχανισμού» και στην προσπάθεια ανασύστασης των κειμένων που αναγράφονται στα θραύσματα του «μηχανισμού».

Ο «Μηχανισμός των Αντικυθήρων» είναι ένας από τους σπανιότερους και πλέον σύνθετους μηχανισμούς που διασώθηκαν από την αρχαία Ελλάδα. Πρόκειται για ένα αστρονομικό όργανο μεγάλης ακρίβειας, ουσιαστικά για έναν μηχανικό υπολογιστή, που προσδιορίζει τις κινήσεις του Ηλιου και της Σελήνης. Τη συσκευή ανέσυραν σφουγγαράδες από τη Σύμη το 1901, βουτώντας στην περιοχή αρχαίου ναυαγίου ανοιχτά των Αντικυθήρων. Θεωρείται ότι κατασκευάστηκε το 80 π.Χ., πιθανότατα στη Ρόδο από τη Σχολή του Ποσειδωνίου ή από τον Ρόδιο αστρονόμο Γέμινο. Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων παρέμεινε επί 1.300 χρόνια η πιο πολύπλοκη μηχανή που εφηύρε ο άνθρωπος, ως τη στιγμή δηλαδή που οι Αραβες κατασκεύασαν κάτι ανάλογο.

Επί δεκαετίες οι επιστήμονες που μελετούσαν το αντικείμενο, δυσκολεύονταν να κατανοήσουν τη λειτουργία του και να καταλήξουν σε συμπεράσματα, επειδή τα υπολείμματα του μηχανισμού ήταν πολύ οξειδωμένα και γι' αυτό αδύνατο να αποσυναρμολογηθούν και οι χαραγμένες σ' αυτό ελληνικές φράσεις, λέξεις και σύμβολα πολύ δύσκολο να διαβαστούν.