Η Κομισιόν, στις 28/6/2006, εξέδωσε την υπ' αρθμ. COM (2006) 331 ανακοίνωσή της, τιτλοφορούμενη ως «Εφαρμογή του προγράμματος της Χάγης: Η μελλοντική πορεία». Το πρόγραμμα αυτό, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «Ενίσχυση της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης στην ΕΕ» δημοσιοποιήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το Νοέμβρη 2004 και ξεκίνησε να εφαρμόζεται ένα μήνα μετά. Συνέχεια μιας πορείας που ξεκίνησε πολύ πριν τους «δίδυμους πύργους» κι επισήμως από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Τάμπερε, το 1999. Τότε δόθηκαν βασικές κατευθύνσεις, ελέω «τρομοκρατίας», για τον παραπέρα περιορισμό των λαϊκών ελευθεριών και τη θωράκιση του συστήματος.

Από το 2004 κανονίστηκε η Κομισιόν να παρουσιάσει έκθεση το 2006 «προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σχετικά με την πρόοδο που θα έχει επιτευχθεί και να προτείνει τις αναγκαίες προσθήκες στο πρόγραμμα». Ετσι η Κομισιόν εκπόνησε μια πρώτη πολιτική αξιολόγηση «της προόδου που έχει επιτευχθεί, όσον αφορά την εφαρμογή του προγράμματος της Χάγης, καθώς επίσης και η υποβολή προτάσεων για τις απαραίτητες προσαρμογές».

Γενικά στην αξιολόγηση αυτή, η Κομισιόν υποστηρίζει ότι «χρειάζεται κατεπειγόντως να εξευρεθεί νέα δυναμική» και «νέες πρωτοβουλίες πολιτικής». Εξειδικεύοντας τις «προτάσεις» της (ουσιαστικά εντολές προς τα κράτη - μέλη και τα άλλα όργανα της ΕΕ), αρχικά επικεντρώνεται στη «Διαχείριση της μετανάστευσης». Ζητά «κοινή πολιτική μετανάστευσης για την αντιμετώπιση της κατάστασης των νόμιμων μεταναστών, εκ παραλλήλου με τη λήψη μέτρων για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης».

Δεσμεύεται ότι Θα υποβάλει «προτάσεις» για οδηγίες σχετικά με «ειδικές κατηγορίες μεταναστών εργαζομένων» («ιδιαιτέρως ειδικευμένοι εργαζόμενοι, εποχιακοί εργαζόμενοι, ενδοϋπηρεσιακώς μετατιθέμενοι και αμειβόμενοι ασκούμενοι»). Ο,τι δηλαδή τους χρειάζεται για μερική, δίχως πλήρη εργασιακά δικαιώματα φτηνή εργασία.

Εκτιμά ότι υπάρχει αύξηση της παράνομης μετανάστευσης από τη Δυτική και Βόρεια Αφρική, «η οποία πλήττει, κατά πρώτον λόγο, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Μάλτα, την Ελλάδα και την περιοχή της Μεσογείου». Ξεκαθαρίζει ότι αναλαμβάνονται διάφορες «δράσεις» που μετατρέπουν τη Μεσόγειο σε φρούριο, και ότι προωθεί «τη συνοριακή και επιχειρησιακή συνεργασία (ιδίως: κοινές περίπολοι και κοινές πτήσεις επιστροφής)».

Χαρακτηριστικό του προσανατολισμού τους και το γεγονός ότι προτεραιότητα στις «συντονισμένες πολιτικές ένταξης» των μεταναστών, φαίνεται να βάζουν στις «παραμονές βραχείας διάρκειας».

Σχετικό με την τύχη των μεταναστών, αλλά και το φακέλωμα των ιθαγενών είναι και το κεφάλαιο με τον ανατριχιαστικό τίτλο «Ολοκληρωμένη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων και διαλειτουργικότητα των συστημάτων πληροφόρησης».

Από τις πρώτες ακόμα γραμμές: «Ενας χώρος στον οποίο οι άνθρωποι κυκλοφορούν ελεύθερα, απαιτεί έλεγχο της πρόσβασης στο έδαφος της Ενωσης, μέσω του ολοκληρωμένου συστήματος διαχείρισης για τα εξωτερικά σύνορα, της κοινής πολιτικής θεωρήσεων και της συνετής χρήσης των νέων τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένων των βιομετρικών αναγνωριστικών στοιχείων».

Παρακάτω: «Ιδίως, η χρήση βιομετρικών δεδομένων θα επιτρέπει τη συλλογή και την αποθεματοποίηση πληροφοριών σχετικά με την εισδοχή/έξοδο υπηκόων τρίτων χωρών εντός/εκτός του χώρου Σένγκεν. Η Επιτροπή εκπονεί μελέτη, τα πορίσματα της οποίας θα είναι διαθέσιμα τον Ιούνιο του 2007, για να εκτιμηθεί η σκοπιμότητα κοινοτικού συστήματος εισδοχής/εξόδου, καθώς επίσης και της εφαρμογής του "Προγράμματος ταξιδιωτών εμπιστοσύνης" (Trusted Traveller Programme), έτσι ώστε να διευκολύνεται η διέλευση των συνόρων για τους καλόπιστους ταξιδιώτες». Στους υπόλοιπους τι θα κάνουν; Θα τους κρεμούν ένα κίτρινο αστέρι για να ξεχωρίζουν;

Ακόμα «θα μπορούσε να μελετηθεί η ιδέα δημιουργίας ευρωπαϊκού μητρώου ταξιδιωτικών εγγράφων που χορηγούνται στους υπηκόους της ΕΕ». Οπερ σημαίνει πανευρωενωσιακές, τεράστιες βάσεις δεδομένων, όπου καταχωρούνται και είναι πάντα και παντού διαθέσιμα στις «25» και όποιες άλλες χώρες συνεργάζονται με αυτές, τα στοιχεία όποιου εκδίδει διαβατήριο και βίζα. Σημειωτέον ότι σε άλλο σημείο της ανακοίνωσης η Κομισιόν μιλά για αδιάκοπη εμβάθυνση της συνεργασίας με τις ΗΠΑ.

Μάλιστα η Κομισιόν ξεκαθαρίζει ότι θα παλέψει «για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας, την ενίσχυση της διαλειτουργικότητας και των συνεργιών μεταξύ των ευρωπαϊκών βάσεων δεδομένων».

Οτι «οι πληροφορίες που απαιτούνται για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της σοβαρής εγκληματικότητας θα πρέπει να διέρχονται απρόσκοπτα μέσω των εσωτερικών συνόρων της ΕΕ. Η επεξεργασία, εκ μέρους των αρμοδίων αρχών σε όλη την ΕΕ, των σχετικών πληροφοριών, θα στηρίζει τη δράση σε εθνικό επίπεδο και στο επίπεδο της Ενωσης».

Και ότι «οι ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ κρατών - μελών στον ποινικό τομέα πρέπει να επεκτείνονται στα ποινικά μητρώα». Σκεφτείτε να καταδικαστεί ένας συνδικαλιστής για «κατάληψη οδοστρώματος» ή ανάρτηση πανό, τι προφίλ θα του έχουν φιλοτεχνήσει απανταχού στην Ευρωένωση...

Η ανακοίνωση προϊδεάζει για τα χειρότερα, απέναντι μάλιστα στον εσωτερικό εχθρό, αφού τονίζει ότι καθώς ενισχύεται η «επιχειρησιακή συνεργασία» μεταξύ των κρατών - μελών, «ήρθε η ώρα να δημιουργηθεί μια συμπεφωνημένη στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας». Προειδοποιεί ότι θα υποβάλει σύντομα πρόταση για πρόγραμμα σχετικά με την προστασία των υποδομών ζωτικής σημασίας (πχ μια ΔΕΚΟ απειλούμενη από καταληψίες απεργούς, με βάση τα κοινοτικά κείμενα που ο «Ρ» έχει ήδη αποκαλύψει), ενώ μελετά και τη σκοπιμότητα «δικτύου προειδοποιητικών πληροφοριών για τις υποδομές ζωτικής σημασίας» - πληροφοριών προερχόμενων αλήθεια από ποιους;

«Εξετάζει» και το ενδεχόμενο τροποποίησης της απόφασης πλαισίου του Συμβουλίου της ΕΕ για την τρομοκρατία, «έτσι ώστε να βελτιωθεί ο ορισμός της έννοιας της προτροπής σε τρομοκρατική δράση». Τι έχουμε να ακούσουμε ακόμα...

Ειδική αναφορά γίνεται στην Ευρωπόλ, την ευρωενωσιακή υπεραστυνομία, που παίζει σημαντικό ρόλο «στη διευκόλυνση των ανταλλαγών πληροφοριών μεταξύ κρατών - μελών και στη συλλογή και την ανάλυση αυτών των πληροφοριών».

Ωστόσο, για να ξεπεραστούν και τα τελευταία νομικά εμπόδια που ίσως μπορούν να μπουν στην εν πολλοίς ανεξέλεγκτη δράση της, η Κομισιόν ζητά για την Ευρωπόλ «να αποκτήσει πιο ευέλικτη νομική βάση, δεδομένου ότι έτσι θα εξασφαλιστεί ότι οι πολιτικές αποφάσεις που λαμβάνονται για τη βελτίωση της λειτουργίας της θα μπορούν να εφαρμόζονται χωρίς άσκοπες καθυστερήσεις». Στόχος τους να δρα χωρίς κανέναν έλεγχο, πχ από την Ευρωβουλή, τις εθνικές κυβερνήσεις ή τα εθνικά Κοινοβούλια.

Γίνεται ακόμα σαφές ότι στην πορεία παραπέρα αντιδραστικοποίησής τους δε θέλουν καμία καθυστέρηση, καμία ένσταση που τυχόν τολμήσει να θέσει κάποια κυβέρνηση, κάποιο εθνικό Κοινοβούλιο, πιεσμένοι από τη λαϊκή αντίδραση στον προωθούμενο μεσαίωνα.

Προς τούτο θέλουν να αλλάξουν την προβλεπόμενη διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με τις ελευθερίες (μέσω ομοφωνίας): «(...) η διαμόρφωση των πολιτικών που αφορούν την ελευθερία, την ασφάλεια και τη δικαιοσύνη στο επίπεδο της ΕΕ προσκρούει σε προβλήματα που επανέρχονται κατά διαστήματα και που οδηγούν σε πολυάριθμες εμπλοκές. Η πρώτη ετήσια παρακολούθηση του προγράμματος της Χάγης (...) έδειξε ότι τα προβλήματα αυτά οφείλονται κυρίως στην ιδιαιτερότητα της διαδικασίας λήψης αποφάσεων. Οι αποφάσεις ιδίως σχετικά με την αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις, εξακολουθούν να απαιτούν ομοφωνία των κρατών - μελών».

Και παρακάτω: «(...)λήψη αποφάσεων με ομοφωνία, που συχνά οδηγεί σε συμφωνίες βάσει του χαμηλότερου κοινού παρονομαστή» ή «(...) από τις συζητήσεις στο Συμβούλιο προέκυψε πρόσφατα ότι είναι πολύ δύσκολη η πρόοδος στην ΕΕ σε τομείς όπως η αμοιβαία αναγνώριση σε ποινικές υποθέσεις και η αστυνομική συνεργασία».

Η Κομισιόν, λοιπόν, ζητά - μεταξύ άλλων - «γενίκευση των κοινοτικών νομοθετικών πράξεων (κανονισμοί, οδηγίες, αποφάσεις βάσει των εν ισχύι συνθηκών)» και «προώθηση τόσο της συναίνεσης όσο και επιτευγμάτων υψηλού επιπέδου μέσω της ψηφοφορίας με ειδική πλειοψηφία».