ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Το κόλπο είναι στημένο»

Γρηγοριάδης Κώστας

Καλά, νομίζει ο Γ. Παπανδρέου ότι με το «κόλπο» της ανακύκλωσης ονομάτων στα όργανα του κόμματός του θα πείσει πολλούς ότι «το ΠΑΣΟΚ αλλάζει προς το καλύτερο για το λαό»; Θεωρεί ότι ο κόσμος είναι τόσο ευκολόπιστος για να μη βλέπει πως στόχος του είναι ο αποπροσανατολισμός και η παραπλάνηση της «κοινής γνώμης»; Ψάχνει «λωτοφάγους» που ξέχασαν τι έκανε το κόμμα του ως κυβέρνηση σε βάρος της φτωχολογιάς; Αναζητεί «ανόητους» που δεν αντιλαμβάνονται ότι η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος του δικομματισμού και πως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μοιάζουν, πλέον, σαν μονοωικά δίδυμα και λειτουργούν σαν σιαμαία αδέλφια; Εχει την αυταπάτη ότι τα περί «νέας αφετηρίας» και τα άλλα «παχιά λόγια» θα παρασύρουν πολλούς, ώστε να μην καταλαβαίνουν πως η «ανανέωση» των προσώπων δεν οδηγεί στην αλλαγή πολιτικής και το ΠΑΣΟΚ, αν αλλάξει, θα είναι προς το χειρότερο για τα λαϊκά στρώματα;

Βεβαίως, μ' αυτά τα «κόλπα» ο Γ. Παπανδρέου επιχειρεί ν' αποτινάξει από πάνω του τις ευθύνες για την κυβερνητική θητεία του κόμματός του, να «προσπεράσει» τα δυσμενή αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων και ν' απαλλαγεί από εσωκομματικούς «αντιπάλους». Κι απευθύνεται, κυρίως, στα ΜΜΕ, ζητώντας τη μεγαλύτερη στήριξή τους στην προσπάθειά του ν' αναδειχτεί «κατάλληλος» για επόμενος πρωθυπουργός. Αλλά αυτές οι «αγωνίες» του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, τι ενδιαφέρουν, επί της ουσίας, τον ελληνικό λαό;

Στοιχειωμένα νοσοκομεία

Η άμεση δημοπράτηση των έργων για την «ταχύτατη αποπεράτωση» των νοσοκομείων Κέρκυρας, Κατερίνης και Αγρινίου, αποφασίστηκε σε «μακρά σύσκεψη» που έγινε στο υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών «σύμφωνα με εντολή του υπουργείου Υγείας κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου», σύμφωνα με χτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας.

Τα νοσοκομεία Κέρκυρας και Κατερίνης θα χρηματοδοτηθούν (με 17 εκατ. ευρώ και 15 εκατ. ευρώ αντίστοιχα) απ' το Γ' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, ενώ το νοσοκομείο Αγρινίου θα χρηματοδοτηθεί με 41 εκατ. ευρώ απ' το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Τα νοσοκομεία Κέρκυρας και Κατερίνης θα παραδοθούν μέχρι το Μάρτη του 2008, ενώ, αν παραδοθούν γρηγορότερα προβλέπεται και πριμ, σύμφωνα με την ανακοίνωση. Για την παράδοση του νοσοκομείου Αγρινίου δεν αναφέρεται τίποτε το συγκεκριμένο.

Με τέτοιους προγραμματισμούς και χρηματοδοτήσεις, καθώς και τις εργολαβίες επί των εργολαβιών και βάλε, στοιχειώνουν χρόνια τώρα τα νοσοκομεία και τα ταξίματα πάνε βροχή από τετραετία σε τετραετία...

Τα βρήκαν...

Σε συμφωνία κατέληξε και, μάλιστα, ομόφωνα, η συμβουλευτική επιτροπή Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων, που εξετάζει τις εναλλακτικές επιλογές για την αμερικανική πολιτική στο Ιράκ. Θυμίζουμε ότι η επιτροπή αυτή, που απαρτίζεται από 5 Ρεπουμπλικάνους και 5 Δημοκρατικούς και ονομάζεται Ομάδα Μελέτης για το Ιράκ, εξέτασε κρίσιμα ζητήματα, όπως το αν οι ΗΠΑ πρέπει να αρχίσουν να αποσύρουν ορισμένους από τους σχεδόν 140.000 στρατιωτικούς τους από το Ιράκ εν μέσω της αυξανόμενης διαθρησκευτικής βίας στη χώρα.

Τα πορίσματα της μελέτης θα δημοσιοποιηθούν σε συνέντευξη Τύπου που θα δοθεί στις 6 Δεκέμβρη. Κι έτσι θα χρειαστεί να περιμένουμε μερικές μέρες, για να πάρουμε μια πρώτη γεύση των «νέων ισορροπιών» στο αμερικανικό Κογκρέσο, μετά την επικράτηση των Δημοκρατικών στις πρόσφατες αναπληρωματικές εκλογές στις ΗΠΑ.

Το παράδειγμα του Μανώλη

Το περιστατικό με την 27χρονη φοιτήτρια στη Θεσσαλονίκη, την οποία ο ΟΤΕ θέλησε να διώξει από τη δουλιά της, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει - πάσχει από καρκίνο - εκτός των άλλων, αποδεικνύει ότι η καπιταλιστική ιδεολογία και πρακτική θέτει το κέρδος υπεράνω όλων, αδιαφορώντας για τον άνθρωπο. Ομως οι άνθρωποι που αντιμετωπίζονται από το καπιταλιστικό σύστημα σαν «άχρηστοι για τον Καιάδα» δεν πρέπει να «το βάζουν κάτω». Και το παράδειγμα ενός 19χρονου από την Κρήτη δείχνει ότι υπάρχουν άνθρωποι, που, όχι μόνο δεν «το βάζουν κάτω», αλλά παραδίνουν μαθήματα δύναμης.

Ο Μανώλης Τσιριδάκης, λοιπόν, παρά το γεγονός ότι από τα δύο χρόνια του είναι τυφλός, κατάφερε να ολοκληρώσει τις σπουδές του στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και να εισαχθεί στη Νομική Σχολή. Τα λόγια που είπε στη διάρκεια σεμνής εκδήλωσης προς τιμήν του στο δημαρχείο της Σούδας, αποτελούν πολύτιμη διδαχή και παρακαταθήκη. Είπε, ανάμεσα στα άλλα, ο Μανώλης: «Πήγαν όλα καλά. Θα συμβούλευα όλους να το τολμήσουν. Δεν έχει αξία ο σκοπός, η Ιθάκη, το μέρος που θα καταλήξεις, αλλά το ταξίδι. Πρέπει να ταξιδεύουμε κι όπου φτάσουμε...».

Μέχρι την τελική νίκη

Συμπληρώνονται 50 χρόνια από την ιστορική απόβαση της πρώτης ομάδας επαναστατών στην Κούβα, με το πλοιάριο «Γκράνμα». Ενα γεγονός, που σηματοδότησε την έναρξη του παλικαρίσιου τρίχρονου αγώνα ενός λαού, που τον έκανε αφέντη στον τόπο του και που συνεχίζει με την ίδια επαναστατική ορμή να πορεύεται ακόμα στον ίδιο, αγκαθωτό μα όμορφο δρόμο, όχι μόνον υπερασπίζοντας το δικό του δίκιο, αλλά και παλεύοντας «για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι». Μάλιστα, βρίσκονται ήδη στη χώρα, για να πάρουν μέρος στις πολύμορφες γιορταστικές εκδηλώσεις, πλήθος προσωπικοτήτων και εκπροσώπων κομμάτων, μαζικών φορέων κτλ., μεταξύ των οποίων και αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα.

Η Επανάσταση του εργαζόμενου λαού της Κούβας απέδειξε από την πρώτη στιγμή που επικράτησε, όπως και συνεχίζει κάθε ώρα που αντιπαλεύει τη λυσσαλέα επίθεση των αντιπάλων της, πως, όταν ο λαός θέλει, μπορεί. Πως έχει κρίσιμη αξία η ενότητά του, όχι όμως ως αυτοσκοπός. Αλλά ως καταλυτικός παράγοντας στην πάλη για την υπεράσπιση των δικών του δικαιωμάτων, την ικανοποίηση των δικών του αναγκών, στον ανυποχώρητο αγώνα ενάντια στις δυνάμεις, που δεν παύουν στιγμή να επιδιώκουν την επιστροφή στην προεπαναστατική εποχή, όταν η Κούβα ήταν τσιφλίκι των Αμερικάνων και όχι περιουσία του λαού της. Η Κουβανική Επανάσταση αναδεικνύει καθημερινά πόσο επίκαιρος είναι ο σοσιαλισμός, πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη, κάθε εργαζόμενος λαός να παλέψει με προοπτική την οικοδόμηση ενός κόσμου χωρίς εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους. Γιατί μέσοι δρόμοι δεν υπάρχουν. Τα ίδια τα διδάγματα από την επαναστατική πορεία του κουβανικού λαού μπορούν να εμπλουτίσουν ουσιαστικά και γόνιμα τη συζήτηση, που πρέπει να πλαταίνει και να βαθαίνει, όταν μάλιστα η επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους γίνεται όλο και πιο βάρβαρη, σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης.

Η Κούβα δεν έπαψε στιγμή να «ενοχλεί» τους ιμπεριαλιστές, όχι μόνο γιατί δε συμμορφώνεται στις υποδείξεις και τις εκμεταλλευτικές επιδιώξεις τους. «Ενοχλεί», κυρίως, επειδή επιβεβαιώνει την αναντικατάστατο ρόλο που παίζουν στην περιφρούρηση και την αποτελεσματικότητα κάθε λαϊκού αγώνα οι δυνάμεις της πρωτοπορίας, δηλαδή το Κομμουνιστικό Κόμμα, η άρρηκτη ενότητα κόμματος - λαού. Διότι, με καθοδηγητή το ΚΚ και την επαναστατική κυβέρνηση της χώρας, οι Κουβανοί αντιπάλεψαν σα «γροθιά» τις ανοιχτές στρατιωτικές επεμβάσεις, τις αμέτρητες προβοκάτσιες, τις δολοφονικές ενέργειες, τις πολύμορφες άλλες επιθέσεις (π.χ. βιολογικός πόλεμος), που αναπτύσσουν μέχρι σήμερα οι ιμπεριαλιστές, με στόχο την ανατροπή της Επανάστασης. Αλλά και να σημειώσουν κατακτήσεις, που είναι άγνωστες ακόμα και σε λαούς των πιο αναπτυγμένων κρατών.

Πρέπει να γίνει καθαρό. Η αλληλεγγύη δεν περιορίζεται απλά στη συμπαράσταση προς το λαό της Κούβας. Σηματοδοτεί τη συσπείρωση όλων όσοι υπερασπίζονται το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει ελεύθερα για την τύχη του. Είναι πρώτα απ' όλα έκφραση ενίσχυσης του αντιιμπεριαλιστικού λαϊκού κινήματος σε κάθε χώρα. Δυναμώνει την κοινή πάλη ενάντια στον κοινό εχθρό. Αποτελεί υπεράσπιση της ελπιδοφόρας προοπτικής, που ανοίγεται μπροστά στην παγκόσμια εργατική τάξη και του λαούς όλου του κόσμου. Γιατί ο λαός της σοσιαλιστικής Κούβας φωνάζει πως «οι λαοί με πάλη θα νικήσουν». Πως «το μέλλον μας είναι ο νέος κόσμος, ο σοσιαλισμός».