Αλλά και για τα εισοδήματα των 20.000 - 25.000 ευρώ - πάντα για την περίπτωση των άγαμων και με τιμαριθμοποίηση κατά 5% - οι νέες αλλαγές στη φορολογική κλίμακα οδηγούν σε επιβάρυνση. Το εισόδημα των 20.000 ευρώ το 2006 θα κληθεί να πληρώσει φόρο 2.400 ευρώ και το 2007 2.610 ευρώ. Τα αντίστοιχα ποσά φόρου για το εισόδημα των 25.000 ευρώ είναι 4.100 ευρώ και 4.132,5 ευρώ. Αναστροφή της καμπύλης και μετατροπή της επιβάρυνσης σε ελάφρυνση έχουμε για τα εισοδήματα από 30.000 ευρώ και άνω. Ετσι, εισόδημα 30.000 ευρώ το 2006 θα κληθεί να πληρώσει φόρο 6.100 ευρώ και το 2007 το τιμαριθμοποιημένο κατά 5% εισόδημα των 31.500 ευρώ θα πληρώσει φόρο 5.655 ευρώ. Κάποιος άγαμος με εισόδημα 30.000 ευρώ έχει την ευχέρεια να ζει με μια άνεση. Σε καμιά περίπτωση, βέβαια, δεν ανήκει στην κατηγορία των μεγαλοεισοδηματιών. Απλώς τα 30.000 ευρώ είναι το σημείο ισορροπίας, όπου η αρνητική επίδραση της νέας φορολογικής κλίμακας μετατρέπεται σε θετική. Με άλλα λόγια, οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ - στην περίπτωση των άγαμων - επιβαρύνουν εισοδήματα κάτω των 30.000 ευρώ και ευνοούν εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ. Αυτό αποδεικνύουν τα ίδια τα στοιχεία.

Αλλά και στην περίπτωση του φορολογούμενου με ένα παιδί, όπως προκύπτει από παραδείγματα που επεξεργάστηκαν οι ίδιοι οι επιτελείς του υπουργείου Οικονομικών, για εισόδημα έως 20.000 ευρώ η φορολογική επιβάρυνση αυξάνεται, ενώ το σημείο αναστροφής, όπου η επιβάρυνση μετατρέπεται σε ελάφρυνση, είναι τα 25.000 ευρώ. Τα συγκεκριμένα παραδείγματα προβλέπουν για το 2007 τιμαριθμοποίηση των εισοδημάτων κατά 5%. Με βάση τα επίσημα παραδείγματα ελαφρύνσεις ανεξαρτήτως εισοδήματος προκύπτουν για φορολογούμενους με δύο παιδιά, αλλά σχετικά μικρές. Π.χ., για εισόδημα 20.000 ευρώ η ετήσια φορολογική επιβάρυνση μειώνεται κατά 70 ευρώ ή 5 ευρώ το μήνα. Για εισόδημα 25.000 προκύπτει ετήσια μείωση φόρου 250 ευρώ (18 ευρώ το μήνα) και για εισόδημα 30.000 ευρώ προκύπτει ετήσια μείωση φόρου 375 ευρώ (26,8 ευρώ το μήνα).

Το γενικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι διττό: α) Με τις προωθούμενες αλλαγές τα μικρά εισοδήματα επιβαρύνονται και, μάλιστα, όσο πιο μικρό είναι το εισόδημα, τόσο μεγαλύτερη είναι η επιβάρυνση και αντίστροφα, β) για τα εισοδήματα στα οποία προκύπτει μείωση φόρου, όσο μεγαλύτερο είναι το εισόδημα, τόσο μεγαλύτερη είναι η φοροαπαλλαγή. Αυτό είναι το γενικό αξίωμα των προωθούμενων αλλαγών στη φορολογία εισοδήματος Φυσικών Προσώπων. Κοντολογίς, και οι νέες αλλαγές έχουν έντονα ταξική κατεύθυνση.

Παρατήρηση πρώτη: Η νέα φορολογική κλίμακα για μισθωτούς - συνταξιούχους έχει όλα κι όλα 4 φορολογικά κλιμάκια. Τα πρώτα 12.000 ευρώ είναι αφορολόγητα, τα επόμενα 18.000 ευρώ φορολογούνται με 29%, τα επόμενα 45.000 ευρώ φορολογούνται με 39% (με προοπτική το 2009 οι συντελεστές να μειωθούν στο 25% και 35% αντίστοιχα) και το υπερβάλλον ποσό (άνω των 75.000 ευρώ) φορολογείται με συντελεστή 40%.

Αυτό είναι καλό ή κακό; Είναι πολύ κακό για τους πληβείους του φορολογικού συστήματος και πολύ καλό για τους πατρικίους, την αστική τάξη και τα υψηλά αμειβόμενα μεσοστρώματα. Γιατί αυτό; Ας πάρουμε τη φορολογική κλίμακα στην τελική της μορφή, όπως θα ισχύσει το 2009. Εκεί θα δούμε ότι εισοδήματα μεταξύ των 12.001 ευρώ και 30.000 ευρώ φορολογούνται με τον ίδιο συντελεστή, 25%. Με άλλα δηλαδή λόγια, έχουμε μια ποιοτική εξίσωση - όχι ποσοτική - του εύρους των εισοδημάτων από 12.001 έως και 30.000. Τα ίδια ποιοτικά κριτήρια ισχύουν και για τα εισοδήματα από 30.001 έως και 75.000 ευρώ. Στα μάτια του νομοθέτη, του αστικού κράτους, τα εισοδήματα αυτά έχουν το ίδιο ειδικό βάρος και γι' αυτό τα φορολογεί με τον ίδιο συντελεστή. Τι όμως καταφέρνουν με αυτό τον τρόπο; Φορολογικά βάρη, τα οποία - με βάση το ίδιο το αστικό Σύνταγμα - θα έπρεπε να επιβαρύνουν τα υψηλά εισοδήματα των 50.000, των 70.000, των 100.000 και των 200.000 ευρώ μεταφέρονται στα χαμηλά εισοδήματα. Αυτή είναι και η ουσία της φορολογικής κλίμακας με λίγα φορολογικά κλιμάκια. Κλίμακα, η οποία επιβλήθηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ το 1992, διατηρήθηκε επί ΠΑΣΟΚ και αποκτά νέα αντιδραστικά χαρακτηριστικά με τις νέες αλλαγές. Επί της ουσίας η φορολογία Φυσικών Προσώπων έχει μετατραπεί σε έμμεσο φόρο, όπως είναι και ο ΦΠΑ. Αντίθετα, όλη τη μεταπολεμική περίοδο εφαρμόζονταν φορολογικές κλίμακες με πολλά φορολογικά κλιμάκια, ως και 18, γεγονός που αντανακλούσε το διαφορετικό συσχετισμό των πολιτικών και κοινωνικών, ταξικών δυνάμεων τη συγκεκριμένη περίοδο.

Παρατήρηση δεύτερη: Οι νέες αλλαγές στη φορολογία Φυσικών Προσώπων είναι ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των ανατροπών συνολικά του φορολογικού συστήματος, που μεθοδικά προωθούν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 15 χρόνια. Με τη σειρά τους οι ανατροπές αυτές αποτελούν μέρος των προωθούμενων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που λαμβάνουν χώρα σε όλο το εύρος των οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων. Στόχος και εδώ διττός: Αφ' ενός η μείωση του φορολογικού βάρους των επιχειρήσεων και των μεγάλων εισοδημάτων, στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας. Αν όμως οι επιχειρήσεις και οι πλούσιοι πληρώνουν λιγότερους φόρους, μοιραία το κενό που δημιουργείται θα το καλύψουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μικροεπαγγελματίες, κλπ. Αφ' ετέρου, η κυβέρνηση στέλνει και πάλι μήνυμα ότι η δημοσιονομική κρίση, οι συνέπειές της, είναι υπόθεση που αφορά αποκλειστικά τα λαϊκά στρώματα. Αντίθετα, οι επιχειρήσεις και οι πλούσιοι, μέσω της χρηματοδότησης του δημόσιου χρέους, πλουτίζουν από αυτή την υπόθεση.

Παρατήρηση τρίτη: Και από τα στοιχεία του νέου Κρατικού Προϋπολογισμού του 2007 προκύπτει, με μεγάλη ευκρίνεια, ότι η κυβέρνηση μεθοδικά και με σχέδιο αυξάνει την έμμεση φορολογία, το ΦΠΑ και τους ειδικούς φόρους. Αξίζει να θυμίσουμε ότι το πρώτο πράγμα που έκανε το 2004 ήταν να μειώσει τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων κατά 10 ολόκληρες μονάδες, από 35% στο 25%. Μόλις πρόσφατα ανακοίνωσε την κατάργηση του χαρτοσήμου που πληρώνουν οι ασφαλιστικές εταιρείες κατά την υπογραφή συμβολαίων. Παράλληλα με αυτό προχωρεί στην αύξηση μιας σειράς φόρων που πλήττουν τα λαϊκά στρώματα. Αυξάνει το 2005 το ΦΠΑ κατά 1 μονάδα, στο 19%, προχωρεί στην πρώτη αύξηση κατά 30% των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων, ενώ πρόκειται να ακολουθήσουν δύο ακόμη αυξήσεις - η δεύτερη το 2007 - κάτι που θα οδηγήσει σε μια σωρευτική άνοδο των αντικειμενικών τιμών κατά 100%! Μέσα στο 2006 αύξησε τον ειδικό φόρο (α΄ δόση) στα πετρελαιοειδή, ενώ το 2007 και 2008 ακολουθούν δυο ακόμη αυξήσεις. Αυξάνει το ειδικό τέλος κινητής τηλεφωνίας, τον ειδικό φόρο στα τσιγάρα και στα ποτά. Από τις επιβαρύνσεις αυτές αναμένεται να εισπράξει το 2007 περί τα 1,8 δισ. ευρώ. Οσο για το ΦΠΑ, ο οποίος αποτελεί τη ναυαρχίδα του αντιλαϊκού φορολογικού συστήματος, για το 2007 προβλέπεται να αυξηθεί κατά 10%, τη στιγμή που το ονομαστικό ΑΕΠ προβλέπεται να αυξηθεί κατά 7%. Και σαν κορωνίδα όλων αυτών έρχεται «η δεύτερη φάση της φορολογικής μεταρρύθμισης», όπου ο κ. Αλογοσκούφης - φύσει και θέσει αστός και ο ίδιος - αποφασίζει να χαρίσει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ ακόμη στους εκπροσώπους της τάξης του. Μας απειλεί, όμως, ότι πρόκειται να ακολουθήσει και το τρίτο κύμα της φορολογικής μεταρρύθμισης...