Στις 8 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε στα Τίρανα, πρωτεύουσα της Αλβανίας, το ενοποιητικό συνέδριο των κομμουνιστών της χώρας. Τι σημαίνει όμως σήμερα να είσαι κομμουνιστής στην Αλβανία; Δεν μπορείς να δώσεις μια απάντηση σ' αυτό το ερώτημα αν δε γνωρίζεις ότι:

• Από το 1991 έως το 1998 το Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας (ΚΚΑ) ήταν παράνομο. Σε βάρος όσων δήλωναν ότι είναι κομμουνιστές ασκούνταν διώξεις.
• Σήμερα, 8 χρόνια μετά τη νομιμοποίηση του ΚΚΑ, ο αντικομμουνισμός στα ΜΜΕ, αλλά και των βασικών πολιτικών δυνάμεων είναι ιδιαίτερα έντονος. Αυτό έδειξε και η πρόσφατη απόφαση του αλβανικού Κοινοβουλίου να εγκρίνει νέο αντικομμουνιστικό ψήφισμα «ενάντια στα εγκλήματα του καθεστώτος του Ε. Χότζα» και να ζητήσει να δοθούν στη δημοσιότητα οι φάκελοι όσων εργάζονταν στις μυστικές υπηρεσίες μέχρι το 1990. Πρόκειται για την εξειδίκευση στις συνθήκες της Αλβανίας του γνωστού αντικομμουνιστικού μνημονίου, που στις αρχές του χρόνου έγινε προσπάθεια να εγκριθεί από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Υπάρχει βέβαια και μια ιδιαιτερότητα. Αν στο αντικομμουνιστικό μνημόνιο γίνεται η απαράδεκτη προσπάθεια να ταυτιστεί ο κομμουνισμός με το φασισμό, στην Αλβανία η όλη αντικομμουνιστική υστερία καταλήγει στη δικαίωση όσων υπηρέτησαν το φασισμό, αφού θεωρεί πως ο αγώνας που έκανε το Εθνικό-απελευθερωτικό κίνημα της Αλβανίας, με επικεφαλής το ΚΚΑ, την περίοδο 1941-1945 δεν ήταν απελευθερωτικός αγώνας, αλλά «εμφύλιος πόλεμος»(!) Αυτή η ερμηνεία βέβαια έχει οδηγήσει σε αντιδράσεις και στους κόλπους του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας (ΣΚΑ), που δεν ψήφισε το σχετικό ψήφισμα στη Βουλή. Βεβαίως αυτό δεν το κάνει να μειώσει τον αντικομμουνισμό του, αφού είναι γνωστές στην Αλβανία οι απαράδεκτες δηλώσεις για «λιντσάρισμα» των κομμουνιστών, που είχε κάνει πριν μερικά χρόνια ο νέος Πρόεδρος του ΣΚΑ, Ε. Ράμα, πριν ακόμη αναλάβει την ηγεσία του κόμματός του.

Η αντικομμουνιστική υστερία χρησιμοποιείται συνειδητά για να δικαιολογήσει τα αδιέξοδα που έχει οδηγήσει το λαό η καπιταλιστική παλινόρθωση. Με βάση τα επίσημα στοιχεία η ανεργία σήμερα στην Αλβανία φτάνει το 20%. Χιλιάδες άνθρωποι ζούνε χάρη στα εμβάσματα που τους στέλνουν οι συγγενείς τους, που δουλεύουν στο εξωτερικό. Ουσιαστικά κάθε οικογένεια έχει και κάποιον ή κάποιους στο εξωτερικό, για να μπορέσει να επιβιώσει.

Τα καλέσματα της ντόπιας κυβέρνησης προς τους ξένους επενδυτές να επωφεληθούν από αυτήν την εξαθλίωση του αλβανικού λαού και να προτρέξουν να κάνουν επενδύσεις, βρίσκουν αποδέκτες, μεταξύ αυτών που θέλουν να ξεζουμίσουν τους εργαζόμενους και να βάλουν στο χέρι τον πλουτοπαραγωγικό πλούτο, αλλά όχι με τους ρυθμούς που προσδοκούν οι κυβερνώντες.

Την ίδια ώρα δίπλα στην εξαθλιωμένη και φτωχή πλειοψηφία, αρχίζει να εμφανίζεται μια «άλλη Αλβανία», αυτή του πλούτου και της χλιδής. Κι ακριβώς επειδή η πλειοψηφία τα βγάζει δύσκολα πέρα, αυτή η κοινωνική διαφορά γίνεται ακόμη πιο έντονη.

Παρά όμως τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σημερινές κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις, δεν υποχωρούν από τις δεσμεύσεις τους απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τις ΗΠΑ, αφού τους θεωρούν «εγγύηση» για τη δική τους ασφάλεια! Ετσι πρόσφατα ανακοίνωσαν την ετοιμότητά τους να αυξήσουν την παρουσία της Αλβανίας στις δυνάμεις κατοχής σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Μάλιστα τη μέρα του συνεδρίου του ΚΚΑ η αλβανική κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θα καταστρέψει 100 χιλιάδες τόνους πυρομαχικών του στρατού της, όχι γιατί είναι άχρηστα, αλλά γιατί δεν ανταποκρίνονται στις «προδιαγραφές» του ΝΑΤΟ!

Σ' αυτές τις συνθήκες πραγματοποιήθηκε το συνέδριο των κομμουνιστών της Αλβανίας. Το συνέδριο έγινε στις 8 Νοέμβρη για καθαρά συμβολικούς λόγους, αφού εκείνη τη μέρα συμπληρώνονταν 65 χρόνια από την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας, το 1941, σε συνθήκες φασιστικής κατοχής.

Το συνέδριο, που έγινε σε αίθουσα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου στην κεντρική πλατεία των Τιράνων και στο οποίο συμμετείχαν 300 αντιπρόσωποι, επικύρωσε την ενοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας (ΚΚΑ) με το Κόμμα Εργασίας (ΚΕ) και άλλες 3 μικρότερες ομάδες, που δρούσαν σε περιφερειακό επίπεδο.

Στην πολύμηνη διαδικασία ενοποίησης, που είχε προηγηθεί, βοήθησε η Οργανωτική Επιτροπή, που ετοίμασε το Πρόγραμμα και το Καταστατικό και τα οποία επίσης έγιναν αποδεκτά από το συνέδριο.

Οι σύνεδροι, όρθιοι μέσα σε κλίμα ενθουσιασμού, επικύρωσαν ως τίτλο του νέου ενοποιημένου κόμματος, τον τίτλο ΚΚΑ.

Στην εισήγησή του ο Χ. Μιλόσι, Πρόεδρος του ΚΚΑ, αναφέρθηκε στην ιστορική συμβολή των Αλβανών κομμουνιστών στην απελευθέρωση από το φασισμό, αλλά και στη σοσιαλιστική οικοδόμηση μετά το 1945, που αποτέλεσε άλμα σε σχέση με την προπολεμική κατάσταση. Ο πρόεδρος του ΚΚΑ σημείωσε πως και σήμερα οι κομμουνιστές πρέπει να βρεθούν και πάλι επικεφαλής στην οργάνωση των αγώνων του αλβανικού λαού. Σημείωσε ότι το ΚΚΑ τάσσεται ενάντια στη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κι ΕΕ σε άλλες χώρες. Πρόσθεσε ότι ο ευρωστρατός και τα άλλα στρατιωτικά σώματα που συγκροτούνται, γίνονται με στόχο την υποδούλωση άλλων λαών, αλλά και τη χρησιμοποίησή τους ενάντια στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα.

Ο Χ. Μιλόσι σημείωσε ιδιαίτερα τόσο την ανάγκη ενίσχυσης της κομμουνιστικής οργάνωσης νεολαίας «ΚΕΜΑΛ ΣΤΑΦΑ», που λειτουργεί από το 1992, όπως και της απάντησης στην αντικομμουνιστική επίθεση και στην αμαύρωση του παρελθόντος της χώρας. Είπε ότι η αντικομμουνιστική επίθεση στην Αλβανία, είναι τμήμα μιας συνολικότερης επίθεσης που διεξάγεται ενάντια στο κομμουνιστικό κίνημα σε όλη την Ευρώπη, όπως έδειξε και το αντικομμουνιστικό μνημόνιο, που κατατέθηκε φέτος στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Ο πρόεδρος του ΚΚΑ εξέφρασε στο κλείσιμό του την πίστη του, πως οι κομμουνιστές θα δείξουν και στις σημερινές επιθέσεις και διώξεις ανάλογη αλύγιστη στάση, σαν αυτή που επέδειξε ο Βαλκάνιος κομμουνιστής ηγέτης της Κομμουνιστικής Διεθνούς, Γκεόργκι Δημητρόφ.

Το συνέδριο εξέλεξε νέα ΚΕ, ενώ Πρόεδρος εκλέχτηκε ο Χ. Μιλόσι και ΓΓ ο Μ. Τζάφα, έως πρόσφατα επικεφαλής του Κόμματος Εργασίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με μεγάλο ενθουσιασμό οι σύνεδροι δέχτηκαν το χαιρετισμό της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ δεν ήταν λίγοι οι αντιπρόσωποι που ήρθαν στο διάλειμμα για να μας σφίξουν το χέρι. Βασικά ήταν αντιπρόσωποι από την ελληνική μειονότητα, αλλά και πάρα πολλοί από την Αλβανία, που δούλευαν στην Ελλάδα, ή έχουν παιδιά και συγγενείς, που δουλεύουν στην Ελλάδα.

Στο συνέδριο παραβρέθηκε εκ μέρους του ΚΚΕ, ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του Κόμματος.

Αυτήν την περίοδο στην Αλβανία είναι ιδιαίτερα έντονη η προσπάθεια που γίνεται από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις να «ποτιστεί» ο λαός της χώρας με το εθνικιστικό «δηλητήριο» του μεγαλοϊδεατισμού, της «Μεγάλης Αλβανίας», που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γενικότερο εργαλείο ανάφλεξης της περιοχής, για τη διευκόλυνση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων ή ως «όπλο» στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ πριν λίγες βδομάδες η ελληνική κυβέρνηση πανηγύριζε την υπογραφή της συμφωνίας Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη, τις επόμενες μέρες επανήλθε, με τις πλάτες των ΗΠΑ, το σενάριο του αγωγού ΑΜΒΟ (Αλβανίας, ΠΓΔΜ, Βουλγαρίας) και υπογράφτηκε μάλιστα συμφωνία για τα σημεία εισόδου και εξόδου του αγωγού από αυτές τις χώρες.

Από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, τις ενδοϊμπεριαλιστικές συγκρούσεις, που χρησιμοποιούν και τους εθνικιστικούς τυχοδιωκτισμούς, μπορεί να υποφέρουν όλοι οι λαοί των Βαλκανίων, και, όπως έχει δείξει η ιστορία σε πρώτη φάση και πολύ περισσότερο υποφέρουν σε τέτοιες καταστάσεις οι μειονότητες και οι μετανάστες, που βρίσκονται σε άλλες χώρες.

Χρειάζεται λοιπόν οι κομμουνιστές και οι άλλες αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις της περιοχής να εντείνουμε τις προσπάθειές μας, για να αποτρέψουμε νέες αιματοχυσίες στα Βαλκάνια και σ' αυτήν την κατεύθυνση είναι έτοιμο να συνεισφέρει και το ΚΚΑ, όπως μας διαβεβαίωσε η νέα ηγεσία του, μετά το τέλος των εργασιών του ενοποιητικού συνεδρίου.