Το προχτεσινό περιστατικό είναι χαρακτηριστικό. Σαράντα εννιά μεγαλοεπιχειρηματίες συναντήθηκαν με δύο κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, από τον κλαμπ των "εκσυγχρονιστών" και τα "είπαν σε στενό κύκλο". Οι 49 επιχειρηματίες συναντήθηκαν με τους εκσυγχρονιστές υπουργούς Εξωτερικών Θ. Πάγκαλο και Ανάπτυξης Β. Παπανδρέου και - κοντά σε όλα τα άλλα που αξίωναν μέχρι σήμερα - διατύπωσαν και ένα νέο αίτημα: "Επιθετική στάση - όπως οι ίδιοι ανακοίνωσαν - των ελληνικών διπλωματικών αρχών για υποστήριξη επιχειρηματικών επιδιώξεων στις διάφορες χώρες". Ζήτησαν δηλαδή από την κυβέρνηση να μετατρέψει το διπλωματικό σώμα, ακόμα και τους υπουργούς της, σε μεσάζοντες για να κλείνουν δουλιές σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Απαίτησαν ακόμα "βελτίωση των τελωνειακών, χρηματοοικονομικών, πιστωτικών, φορολογικών" ρυθμίσεων που διέπουν τις σχέσεις της χώρας με τις χώρες από τις οποίες σκοπεύουν να αποσπάσουν νέα υπερκέρδη και "πρόσβαση κάθε επιχείρησης σε αξιόπιστες πληροφορίες" για "τις διάφορες κρατικές αρχές"...***

Ετσι γίνεται κανείς "ευυπόληπτος πολίτης" και "ιδιωτική πρωτοβουλία". Ασχετα αν η προσφορά στο κοινωνικό σύνολο και στην παραγωγή είναι μηδέν. Αρκούν κάποιες γνώσεις για τους τρόπους που ανακαλύπτονται "τρύπες" και "δυνατότητες" και βεβαίως η "έξωθεν καλή μαρτυρία". Μόλις προκύψει η... "έμπνευση" για κάποια "επένδυση" και με την προϋπόθεση ότι δε θίγονται καίρια συμφέροντα εκείνων που ήδη έχουν προλάβει να συγκαταλεχτούν στην "ιδιωτική πρωτοβουλία", ο δρόμος είναι ανοιχτός. Επιχορηγήσεις από τον κρατικό κορβανά. Επιδοτήσεις για τη χορήγηση τραπεζικών δανείων. Χρηματοδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Επιδοτήσεις για τις θέσεις εργασίας, φοροαπαλλαγές και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ανθρώπου νους, όλα στην υπηρεσία αυτών που ξεκοκαλίζουν από όλες τις πλευρές τον εθνικό πλούτο.

***

***

***

Τέτοια ήταν ουσιαστικά ανέκαθεν η "ιδιωτική πρωτοβουλία". Οσο περνά όμως ο καιρός και βαθαίνει το σάπισμα του συστήματος, τόσο αποδεικνύεται πόσο πήλινα είναι τα πόδια τού, εμφανιζόμενου από τους λογής - λογής απολογητές του, γίγαντα του κεφαλαίου.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Το κεφάλαιο, εκτός από την υπεραξία που ληστεύει από την εργατική τάξη και τους άλλους μισθοσυντήρητους, καταφέρνει να είναι μεγάλο κεφάλαιο επειδή το κράτος αναθέτει στους εκλεκτούς του τις κρατικές προμήθειες, μοιράζει τις χοντρές δουλιές της ΕΕ, απορροφά μεγάλο μέρος των προϊόντων τους, φτιάχνει από κοινού εταιρίες στους αναπτυσσόμενους κλάδους, τους χαρίζει δημόσιες επιχειρήσεις που έχουν αποτελέσει κολοσσούς στο χώρο τους, κλείνει άλλες κρατικές, επειδή μπορεί να τους ανταγωνίζονται, αποφασίζει τη χορήγηση ποικιλώνυμων οικονομικών κινήτρων...

- Είναι φανερή η αναστάτωση που έχουν προκαλέσει οι κυβερνητικές εξαγγελίες στο χώρο των φαρμακοποιών, που συνεχίζετε και κλιμακώνετε τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις σας σε όλη τη χώρα. Ποια είναι τα βασικά αιτήματα αυτών των κινητοποιήσεων;

- Τα αιτήματα των κινητοποιήσεων παραμένουν τα ίδια με αυτά που ξεκίνησαν πριν από περίπου ένα μήνα. Δηλαδή, η εξαγγελία των πρόσφατων κυβερνητικών μέτρων για την ανατιμολόγηση και όχι την ανακοστολόγηση των φαρμάκων. Πρόκειται για μέτρα λογιστικού χαρακτήρα, που το μοναδικό αποτέλεσμα που θα έχουν θα είναι η εξόντωση του ελληνικού φαρμακείου, ενώ από την άλλη μεριά ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για τις αλυσίδες φαρμακείων, ενώ τα κέρδη των πολυεθνικών και των μεγαλοεισαγωγέων που κινούνται στο φαρμακευτικό χώρο παραμένουν στο απυρόβλητο. Είναι χαρακτηριστικό πως από τα 100 δισ. δρχ. που εξαγγέλλει ότι "θα" εξοικονομήσει η κυβέρνηση από αυτά τα μέτρα, τα 38,5 δισ. σκοπεύει να τα πάρει από τους φαρμακοποιούς, ενώ μόλις 4 δισ. αναλογούν στη βιομηχανία. Βέβαια, η κυβέρνηση μέχρι στιγμής δεν κουβεντιάζει για τα χρόνια προβλήματα του κλάδου, όπως είναι οι συλλογικές συμβάσεις με τα ασφαλιστικά ταμεία, η επαγγελματική ύλη του φαρμακείου και η επαγγελματική στέγη.

- Ποιοι λόγοι εξανάγκασαν το Φαρμακευτικό Σύλλογο της Αττικής να προχωρήσει σε εφταήμερη απεργία;

- Η εφταήμερη απεργία είναι κάτι το πρωτοφανές στην ιστορία του Φαρμακευτικού Συλλόγου της Αττικής. Δεν έχει ξαναγίνει στην ιστορία του και ως μορφή πάλης, η οποία επιλέχτηκε από τη γενική συνέλευση της 7 Ιούλη, δείχνει και το μέγεθος του προβλήματος το οποίο έχει δημιουργηθεί. Η αγωνία για το μέλλον του ελληνικού φαρμακείου αποτυπώνεται καθαρά σ' αυτή την εφταήμερη απεργία, η οποία χαρακτηρίζεται για άλλη μια φορά από τη μεγάλη της επιτυχία, αλλά και τη συμμετοχή πολλών συναδέλφων στην περιφρούρησή της. Ο αγώνας των φαρμακοποιών δεν είναι μόνο αγώνας προσωπικός τους, γιατί η κυβέρνηση επιτιθέμενη στους λειτουργούς της υγείας, οι οποίοι για τη δικιά μας περίπτωση είναι οι φαρμακοποιοί, ή για την περίπτωση της ΕΙΝΑΠ είναι οι γιατροί, σκοπεύει στην υποβάθμιση της περίθαλψης τόσο της ιατρικής όσο και της φαρμακευτικής, σε πλήρη συμφωνία με αυτά τα οποία υπέγραψε πρόσφατα ο πρωθυπουργός κύριος Σημίτης στο Αμστερνταμ.

- Με βάση τη στάση της κυβέρνησης τι προοπτικές διαφαίνονται για τον κλάδο και ποια θα είναι η παραπέρα στάση του;

- Η στάση της κυβέρνησης αυτή τη στιγμή δεν έχει αλλάξει σημαντικά. Το κέρδος για τον κλάδο είναι ότι η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει ένα διάλογο σε μία εντελώς διαφορετική βάση από το διάλογο που έκανε κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου. Ηδη τρέχει να ξεπληρώσει τα χρέη που έχουν τα ασφαλιστικά ταμεία προς τους φαρμακοποιούς, ενώ από την άλλη με διάφορους τρόπους προσπαθεί να κάμψει το αγωνιστικό τους φρόνημα. Αυτός ο αγώνας είναι μία μεγάλη παρακαταθήκη για το μέλλον του κλάδου. Ο κλάδος τώρα πια καταξιώνεται στα μάτια των ασφαλισμένων, αλλά και γενικότερα της κοινωνίας ως ένας κλάδος ο οποίος δεν ενδιαφέρεται για το ταμείο της ημέρας και μόνο - όπως ήθελε να τον παρουσιάσει η κυβέρνηση - αλλά είναι ένας κλάδος ο οποίος αγωνίζεται για τη σωστή φαρμακευτική περίθαλψη του Ελληνα πολίτη, αλλά και για τα δίκαια αιτήματά του.

Μ. Ζ.