Στη γνωστή μέθοδο του "λαϊκισμού των διαπιστώσεων" κατέφυγε, άλλη μια φορά, ο πρόεδρος της Πολιτικής Ανοιξης. Με αφορμή τον μποναμά των ανατιμήσεων, που επιφύλαξε πρωτοχρονιάτικα η κυβέρνηση στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, διαπίστωσε ότι "η κυβέρνηση είναι εδώ". Και με τις επιδρομές και το ξεζούμισμα του ελληνικού λαού, πρόσθεσε, αποδεικνύει και την ύπαρξή της και την ενότητα της κυβερνητικής παράταξης. "Για την αγωνία, τόνισε σε άλλο σημείο, και τον πόνο του μισθοσυντήρητου, του συνταξιούχου, του ανέργου και του αγρότη, που βλέπουν πάλι να πληρώνουν τη νύφη ούτε κουβέντα".

Φτηνός λαϊκισμός και δημαγωγία. Η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική εφαρμόζεται με συνέπεια από την πρώτη ώρα που ο πρωθυπουργός μπήκε στο "Ωνάσειο". Και ο προϋπολογισμός ψηφίστηκε και οι ιδιωτικοποιήσεις προχωρούν και οι συνταξιούχοι εμπαίζονται, αλλά γι' αυτά δε μίλησε, και κυρίως δεν αντέδρασε, ο Αντ. Σαμαράς.

Απλά, γιατί δεν αμφισβητεί την ουσία της εφαρμοζόμενης κυβερνητικής πολιτικής. Αναγκάζεται, όμως, τώρα να θυμηθεί στα λόγια τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους αγρότες και τους συνταξιούχους, γιατί τα μηνύματα από τα γκάλοπ δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. Αντίθετα...

Η Αθήνα δεν ήθελε - και δε θέλει - να αναγνωρίσει το δικαίωμα των Σκοπίων να αποκαλούνται, ως κράτος, Μακεδονία. Οι εκπρόσωποι της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, από την πλευρά τους, δεν αναγνωρίζουν - ουσιαστικά - το δικαίωμα των Ελλήνων του Βορρά να αποκαλούνται Μακεδόνες. Πριν λίγες μέρες, μάλιστα, προέβησαν σε διάβημα προς την ιταλική κυβέρνηση, ζητώντας την παρέμβασή της, προκειμένου να αλλάξει ο τίτλος καλλιτεχνικής ελληνικής έκθεσης, που πραγματοποιείται στη Ρώμη, με τίτλο "Μακεδόνες: Οι Ελληνες του Βορρά".

Ολα αυτά, λίγο - πολύ, αναμενόμενα ήταν και αποτελούν συνέπεια του φαύλου κύκλου, που δημιουργεί η εθνικιστική παραζάλη. Σε άλλη περίπτωση, ίσως να μην είχαν και σημασία. Ομως, ενόψει των διαπραγματεύσεων που θα ξεκινήσουν στις 11 Γενάρη οι δύο χώρες, με στόχο την εξεύρεση λύσης στο θέμα του ονόματος του νέου κράτους, δυστυχώς, αποδεικνύουν ότι έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα είναι μακρύς ο δρόμος που πρέπει να διανυθεί για την οριστική άρση των προβλημάτων που έχουν ενσκήψει - ή έχουν επινοηθεί και επιβληθεί - στις σχέσεις των δυο χωρών. Δρόμος, που περνά από πολλά και επικίνδυνα σταυροδρόμια. Και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή σε κάθε σταυροδρόμι, γιατί ας μην το ξεχνάμε, στέκει Αμερικανός τροχονόμος.

Μια ευκαιρία είχαν κι αυτήν την έκαψαν. Λόγος γίνεται για τον Θ. Πάγκαλο και τη Μ. Δαμανάκη, οι οποίοι πασχίζουν να εμφανιστούν διαφορετικοί από τον Δ. Αβραμόπουλο. Στην προηγούμενη, λοιπόν, συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αθήνας, την τελευταία για το 1995, κανονικά ο δήμαρχος έπρεπε να φέρει για συζήτηση τον προϋπολογισμό του 1996, έναν προϋπολογισμό μέσα από τον οποίο γίνεται καθαρό ότι οι Αθηναίοι θα χώσουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να πληρώσουν τα σπασμένα και του Αβραμόπουλου και των προκατόχων του. Ο δήμαρχος, για να μη χαλάσει προφανώς το πανηγυρτζίδικο κλίμα των ημερών, δεν παρουσίασε προϋπολογισμό. Και οι εταίροι; Αρκέστηκαν πάλι σ' ένα παιχνίδι εντυπώσεων. Επιδόθηκαν σε άκρως θεαματικές αλλά ανούσιες αντιπαραθέσεις με τον Δ. Αβραμόπουλο για τα παρκόμετρα! Αντιπαραθέσεις για τον τρόπο που αυτά παραδόθηκαν σε ιδιώτη, ούτε καν για την ίδια την ιδιωτικοποίηση. Τόση διαφορά...

"Αναπροσαρμόζονται" ...προς τα κάτω το 1996 τα επιδόματα παιδιών, που χορηγεί ο ΟΑΕΔ! Και εκεί που ο δικαιούχος - εργαζόμενος περιμένει να πάρει κάποια χρήματα παραπάνω, "πέφτει" η πρώτη λαθροχειρία. Διότι η μόνη αναπροσαρμογή που γίνεται αφορά το ύψος του οικογενειακού εισοδήματος του δικαιούχου και μάλιστα όσο ακριβώς ήταν και η αύξηση των αποδοχών. Αν, δε, συνυπολογίσουμε την αύξηση του πληθωρισμού και τη μείωση των γεννήσεων, τότε το ποσό που συνολικά θα χορηγηθεί είναι κατά πολύ μείον.

Και εδώ "πέφτει" η δεύτερη λαθροχειρία. Τα επιδόματα δίνονται από έναν ειδικό λογαριασμό του ΟΑΕΔ, που χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τις εισφορές εργοδοτών - εργαζομένων, γι' αυτόν το σκοπό. Κάθε χρόνο, λοιπόν, υπάρχει και περίσσευμα (αρκετών δισ. δρχ.), που καλύπτει άλλες ...ανάγκες. Οπως επιδότηση εργοδοτών ή του Ταμείου των "εργατοπατέρων". Με τη νέα "αναπροσαρμογή", το περίσσευμα για το '96 θα είναι πάνω από το μισό του λογαριασμού. Για ποιες "ανάγκες", άραγε;

Η δήθεν ύπαρξη διαφωνιών στην ηγεσία του ΚΚΕ και η παρόμοια με τ' άλλα κόμματα εσωκομματική διαπάλη, για την επικράτηση της μιας ή της άλλης άποψης, ήταν και παραμένει μια μόνιμη τακτική παραπληροφόρησης και συκοφάντησης του ΚΚΕ, διασποράς σύγχυσης στους οπαδούς και ψηφοφόρους του Κόμματος. Την προβολή και εκλαϊκευση των ανάλογων σεναρίων αναλάμβαναν πάντα κάποια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Παλιότερα, το ρόλο αυτό τον έπαιξαν η "Ελευθεροτυπία", τα "Νέα", η "Αυριανή" και άλλες εφημερίδες. Σήμερα, φαίνεται πως τον έχει αναλάβει η "Αυγή" και συνήθως, με την υπογραφή του Κ. Πουλακίδα. Τελευταίο του... πόνημα, αυτό της "Κυριακάτικης Αυγής", όπου - μαζί με τους συνήθεις αυθαίρετους και αστοιχείωτους χαρακτηρισμούς σε βάρος του ΚΚΕ - κάνει ανασκόπηση και αναμασά όλα όσα σχετικά περί δήθεν διαφωνιών έγραψε στη διάρκεια του 1995, ακόμη περισσότερο... βελτιωμένα και φαντασιόπληκτα. Μέχρι και ειδική συνεδρίαση του ΠΓ, όπου υποτίθεται πως συζητήθηκε το θέμα της διαδοχής της Αλέκας Παπαρήγα, σκαρφίστηκε...

Ας είναι. Εμείς, πάντως, κρατάμε και σημειώνουμε την παντελή αδυναμία της πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης.

Καλή χρονιά! Κι αφού υποτίθεται πως καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε, καλά περάσαμε, ας προσγειωθούμε στην πεζή πραγματικότητα, που προσπαθεί να διαμορφώσει πριν από μας για μας η άρχουσα τάξη και το προσωπικό της στην κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, μαζί με το "Καλή Χρονιά" μας προσφέρει απλόχερα νέες αυξημένες τιμές στα νοίκια, στα καύσιμα, στα ποτά, στα τσιγάρα, στα τηλεφωνικά τέλη, στα παράβολα για την έκδοση διπλωμάτων οδήγησης, για τα ασφάλιστρα των αυτοκινήτων, στα τέλη κυκλοφορίας, στους φόρους που θα πληρώσουν οι μισθωτοί και ...ό,τι άλλο ήθελε προκύψει!

Μόνο σε ένα πράγμα είναι βέβαιο ότι δε θα υπάρξει καμιά απολύτως ανατίμηση, σε ό,τι αφορά τις κυβερνητικές προθέσεις και διαθέσεις, αλλά, αντίθετα, θα υπάρξει νέα υποτίμηση: Στα εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Εδώ, η πορεία είναι αντιστρόφως ανάλογη με το γενικότερο κλίμα. Και μόνο η οργανωμένη πάλη, η αγωνιστική διεκδίκηση, η συνειδητοποίηση από όλο και περισσότερους εργαζόμενους πως στην εργατική τάξη τίποτα δε χαρίζεται και τα πάντα καταχτιούνται, είναι δυνατόν να βάλουν φραγμό στην ασυδοσία των κρατούντων, που εκπονούν τη συνεχή αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων.