Ράπισμα στο πρόσωπο του "σύγχρονου" ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος αποτελεί η εικόνα που παρουσιάζει ένα σχολείο, λίγα λεπτά από το κέντρο της Αθήνας. Ενα κτίριο, όπου κινδυνεύει να πέσει η οροφή και γι' αυτό υποβαστάζεται με σκαλωσιές που έβαλαν οι "αρμόδιοι" για να αποτρέψουν τον κίνδυνο κατάρρευσής της. Βέβαια, το νερό που στάζει στα κεφάλια των παιδιών, όταν βρέχει, είναι το λιγότερο. Από αυτό δεν κινδυνεύει, τουλάχιστον άμεσα, η ζωή τους. Το τραγικότερο, όμως, της ιστορίας είναι ότι το πρόβλημα πάει να γίνει χρόνιο. Εδώ και ένα χρόνο, τα παιδιά κάνουν μάθημα δίπλα στα υποστυλώματα, με την προοπτική μάλιστα η κατάσταση αυτή να συνεχιστεί μέχρι το καλοκαίρι και βλέπουμε....

Συγκεκριμένα, το 28ο Δημοτικό Σχολείο Αθήνας, δίπλα από το Πεδίον του Αρεως, έμπαζε εδώ και χρόνια νερά από την οροφή. Το 1994 παρατηρήθηκε και κάμψη δοκού της. Να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται για παλαιά οικοδομή, καθώς είναι κατασκευή 20 μόνο χρόνων. Το γεγονός προκάλεσε, βέβαια, την ανησυχία των γονιών που απευθύνθηκαν στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων, προκειμένου να δώσει λύση στο πρόβλημα. Ο ΟΣΚ, το Νοέμβρη του 1994, τους ενημέρωσε ότι το Γενάρη του 1995 θα έχει τα συμπεράσματα μελέτης ελέγχου της πλάκας οροφής και ότι θα ακολουθήσουν οι απαιτούμενες επισκευές.

Από το πόρισμα ελέγχου, προέκυψε ότι τα περιθώρια ασφάλειας, λειτουργικότητας και ανθεκτικότητας του σχολείου έχουν εξαντληθεί και ότι οποιαδήποτε πρόσθετη επιβάρυνση (π.χ. σεισμός) θα έχει "αρνητική επιρροή". Προτάθηκε, εξάλλου, να γίνουν επεμβάσεις στις δύο πλάκες του κτιρίου, όπως αύξηση του πάχους ή διάταξη πρόσθετων στοιχείων.

Το Γενάρη του ίδιου χρόνου, ο Οργανισμός προχώρησε στην "προσωρινή" υποστύλωση των αιθουσών με μεταλλικά ικριώματα. Σε έγγραφό του, τον Απρίλη του ίδιου χρόνου, προς τους γονείς του σχολείου, ο αντιπρόεδρος του ΔΣ του ΟΣΚ Χ. Φλέσουρας υποστήριξε ότι οι σκαλωσιές επιτρέπουν τη χρήση του σχολείου, χωρίς κανένα πρόβλημα ασφάλειας. Παράλληλα, ισχυρίστηκε ότι συντάσσεται μελέτη οριστικής αποκατάστασης, με στόχο οι σχετικές εργασίες να γίνουν το καλοκαίρι του 1995, ώστε να μην διακοπεί η λειτουργία του σχολείου.

Το καλοκαίρι, όμως, δεν έγινε τίποτα και ο ΟΣΚ δικαιολογήθηκε στους γονείς, λέγοντας ότι δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία των προσφορών. Το έργο της επισκευής δημοπρατήθηκε μόλις στις 5 Ιούλη 1995 και η απόφαση κατακύρωσης της εργολαβίας σε εταιρία εκδόθηκε στις 18 Οκτώβρη 1995. Επιπλέον, ο ΟΣΚ ενημέρωσε τους γονείς ότι για την επισκευή θα απαιτηθεί χρόνος περίπου τριών μηνών και ότι για να γίνει πρέπει ή να μεταστεγαστεί το σχολείο σε άλλο κτίριο για το διάστημα των έργων ή να εκτελεστούν οι εργασίες το καλοκαίρι του 1996.

Πρόσφατα, οι γονείς ζήτησαν από τον Οργανισμό ή να γίνει μετεγκατάσταση σε άλλο κτίριο ή να τοποθετήσει προκατασκευασμένες αίθουσες στο προαύλιο του σχολείου και σε άλλους χώρους δίπλα από αυτό. Οι γονείς πρότειναν τα παραπάνω, προκειμένου να εξασφαλίσουν την άμεση έναρξη των εργασιών και να αποφύγουν την ενδεχόμενη, νέα καθυστέρηση. Ο ΟΣΚ, όμως, απάντησε αρνητικά στα αιτήματά τους. Προέβαλε ως επιχειρήματα ότι δεν έχει προκατασκευασμένες αίθουσες διαθέσιμες και ότι είναι αμφίβολο το αν μπορεί να ανεγείρει αίθουσες στο προαύλιο, επειδή είναι κοινόχρηστος χώρος και επομένως θα χρειαστεί οικοδομική άδεια. Σε ό,τι αφορά την εύρεση άλλου κτιρίου για τη μετεγκατάσταση, ο ΟΣΚ δήλωσε αναρμόδιος. Προφανώς, η εύρεση απαιτούμενου χώρου ή η ανέγερση μερικών αιθουσών, για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες μάθησης, είναι υποθέσεις δύσκολες στην Ελλάδα του 2000.

Η αργοπορία, που παρατηρείται, έχει προκαλέσει φυσικά την ανησυχία και την αμφιβολία των γονέων για τα λεγόμενα των αρμοδίων. Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου Β. Λιακόπουλος δηλώνει στο"Ρ": "Φοβόμαστε για το τι μπορεί να προκαλέσει ένας σεισμός. Μας είπαν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος, αλλά ποιος μπορεί να ξέρει σίγουρα. Αν και αυτό το καλοκαίρι δεν προχωρήσουν στις απαραίτητες επισκευές, τότε θα προτείνω στους υπόλοιπους γονείς τα παιδιά μας να κάνουν αποχή από τα μαθήματα".

Η Γ. Μητσακάκη,γραμματέας του Συλλόγου, συντάσσεται με την ιδέα της αποχής, αν οι εργασίες δε γίνουν. Επιπλέον, σημειώνει ότι, με τις σκαλωσιές που μπήκαν, οι αίθουσες έχουν μικρύνει, ενώ συνεχίζει να μπάζει νερό από την οροφή. Η ίδια, με δεδομένη την καθυστέρηση που παρατηρείται μέχρι στιγμής, εκφράζει ερωτηματικά για το αν τελικά οι "υπεύθυνοι" αποφασίσουν να επισκευάσουν το κτίριο.

Η Β. Καραγιάννη,πρόεδρος της Ενωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Διαμερίσματος της Αθήνας στο οποίο υπάγεται το σχολείο και αντιπρόσωπος των γονέων στη Δημοτική Επιτροπή Παιδείας του διαμερίσματος, αναφερόμενη στο ζήτημα, υπογραμμίζει ότι χρειάζεται δυναμική κινητοποίηση των γονέων και συλλογικός αγώνας, όχι μόνο για το συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά για όλα τα θέματα της δημόσιας, δωρεάν παιδείας. Σημειώνει ακόμα ότι από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όλα τα σχολεία της περιοχής διαφαίνεται πως το μεγάλο πρόβλημα της παιδείας είναι άμεσα συνδεμένο με το αίτημα για αύξηση των κονδυλίων που προορίζονται για την εκπαίδευση.

Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ