ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Στο περιθώριο του... Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης

Τov Δεκέμβρη του 1993, ο τότε υφυπουργός Προεδρίας Ευάγγελος Βενιζέλος, "ανασυγκροτούσε" το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, ενώ προχωρούσε και στην ίδρυση της Εθνικής Επιτροπής Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης. Πολλά "υποσχόταν" ο τότε υφυπουργός, μετέπειτα υπουργός Τύπου και νυν υπουργός Μεταφορών Ευάγγελος Βενιζέλος, για τις αρμοδιότητες και το κύρος του ΕΣΡ. Πάνω από όλα για την κυβερνητική στήριξη και τη λειτουργία του οργάνου. Από τότε πέρασαν δύο ολόκληρα χρόνια. Δύο χρόνια, στα οποία το τηλεοπτικό τοπίο, όσο πάει και "βαθαίνει" στο θέαμα του στημένου παραλόγου, της ασυναρτησίας, του αίματος, της βίας, των "ροζ" διαφημίσεων και των ασυντόνιστων... ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών συχνοτήτων, που ακόμη "σχεδιάζονται" στα αρμόδια υπουργεία. Δύο χρόνια, στα οποία το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, παρά τις αντίθετες εξαγγελίες, εξακολουθεί να στεγάζεται σε ένα "κλουβί" του πρώτου ορόφου σε κάποιο κτίριο της Ζαλοκώστα, ενώ όταν συνεδριάζει εξακολουθεί να "φιλοξενείται" σε αίθουσα του υπουργείου Εξωτερικών.

Και το πρόβλημα δεν είναι μόνο ο "τόπος" διαμονής ενός οργάνου, για το οποίο όλες οι κυβερνήσεις στα λόγια ξέρουν να το "υμνούν" και να εξάρουν το ρόλο του. Το πρόβλημα είναι πιο ουσιαστικό και βαθύτερο. Πόσο η κυβέρνηση, η εκάστοτε κυβέρνηση, έχει την πρόθεση και τη θέληση, το ΕΣΡ να λειτουργεί ανεξάρτητο από τις κυβερνητικές επιδιώξεις, εξασφαλίζοντας την"ελευθερία έκφρασης και της πολυφωνίας, την τήρηση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και την προαγωγή της ποιότητας των ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων, κατά τις συνταγματικές επιταγές". Μέχρι σήμερα, τουλάχιστον, είναι εμφανές, ότι ουσιαστικά, καμία κυβέρνηση - και φυσικά και η σημερινή - δεν είχε το σθένος, να "συνθέσει" ένα πραγματικά ανεξάρτητο όργανο και πολύ περισσότερο να το συνδράμει, ώστε να μπορέσει να ασκήσει τις αρμοδιότητές του.

Είναι ηλίου φαεινότερο, ότι με το χάος που εξακολουθεί να επικρατεί στον τηλεοπτικό "στίβο" και πολύ περισσότερο με την ανυπαρξία, τις περισσότερες φορές, της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και την υποβάθμιση της ποιότητας των τηλεοπτικών προγραμμάτων, η συμβολή ενός τέτοιου οργάνου είναι αναγκαία. Δυστυχώς, όμως, η κυβέρνηση, αντί να το ενισχύσει εφαρμόζοντας και τους νόμους που η ίδια ψήφισε και τα Προεδρικά Διατάγματα, που η ίδια συνέταξε, εξακολουθεί να το διατηρεί στο περιθώριο. Γιατί αλήθεια πώς μπορεί να λειτουργήσει το ΕΣΡ χωρίς οικονομική στήριξη, τεχνική υποδομή και στελέχωση των υπηρεσιών του; Πώς μπορεί να λειτουργήσει, όταν δεν υπάρχει ακόμη και χαρτί για το φαξ και για τις φωτοτυπίες; Οταν επανδρώνεται με επτά υπαλλήλους και δύο τεχνικούς; Οταν δεν έχει νομική υπηρεσία; Οταν τα μέλη του δεν έχουν ούτε καρέκλα να καθίσουν και όσες έχουν είναι... χρεωμένες;

Αλλά και η νέα χρονιά δεν είναι ευοίωνη για το ΕΣΡ. Μόλις 60 εκατομμύρια για όλο το χρόνο τού "δίνει" ο κρατικός προϋπολογισμός, από τα οποία τα 35 είναι οι αμοιβές του προέδρου και των μελών του, τακτικών και αναπληρωματικών. Στα χαρτιά όμως παραμένει και το ΠΔ για την "Οργάνωση και λειτουργία του ΕΣΡ". Χωρίς ουσιαστικά στελέχωση, είναι η προβλεπόμενη Γραμματεία του ΕΣΡ, που αποτελείται από το τμήμα διοίκησης και το τμήμα ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών. Η αποδυναμωμένη λειτουργία του, ιδιαίτερα και για την παρακολούθηση και τον έλεγχο των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών, αλλά και για τη γενικότερη κατάσταση των ΜΜΕ, είναι φυσικό πως αποτελεί μία ακόμη τροχοπέδη στο έργο του. Η παράταση αυτών των προβλημάτων, δυσκολεύουν την εύρυθμη λειτουργία του ΕΣΡ. Το διατηρούν στο περιθώριο, δεν το αναβαθμίζουν και πολύ περισσότερο το εμποδίζουν να παίξει το ρόλο του, έτσι όπως αυτός ορίζεται από το νόμο.

Κούλα ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Η κρυφή γοητεία του... πόθου

Δύο υπέροχες ταινίες του Λουίς Μπουνιουέλ θα προβάλει η ΕΤ-2 στο αφιέρωμά της στον μεγάλο Ισπανό σκηνοθέτη. Από τις "100 και μία νύχτες κινηματογράφου" θα προβληθούν οι ταινίες του "Η κρυφή γοητεία της Μπουρζουαζίας" και το "Σκοτεινό αντικείμενο του πόθου". Στις σουρεαλιστικές του αρχές γυρίζει ο Μπουνιουέλ στην ταινία του "Η κρυφή γοητεία της Μπουρζουαζίας", διαγράφοντας συγχρόνως τη νοοτροπία της μπουρζουαζίας. Μέσα από μια εξαιρετική αφηγηματική δομή, που θυμίζει όνειρο μέσα στο όνειρο, ο Μπουνιουέλ εστιάζει το φακό του σε έξι άτομα της λεγόμενης "καλής κοινωνίας", που δεν καταφέρνουν ποτέ να τελειώσουν το φαϊ τους και το δείπνο τους, γιατί κάτι απρόβλεπτο τούς το κόβει στη μέση. Και οι έξι είναι φίλοι. Δυο ζευγάρια, μια νεαρή γυναίκα και ο πρέσβης μιας χώρας της Λατινικής Αμερικής. Οι μορφές όμως επικοινωνίας τους περιορίζονται στα κοινά γεύματα και στις ανακαλύψεις της μαγειρικής. Ολα στην ταινία είναι μπλεγμένα μεταξύ του ονείρου και της πραγματικότητας. Πρωταγωνιστούν οι Φερνάντο Ρέι, Πολ Φρανκέρ, Ντελφίν Σερίνγκ, Ζαν Πιερ Κασέλ και Στεφάν Οντράν.

Δυο γυναίκες υποδύονται το "Σκοτεινό αντικείμενο του πόθου" στην ταινία του Μπουνιουέλ. Αυτός που... κυνηγάει το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου του είναι ένας σοβαρός ηλικιωμένος άνδρας, ο Ματιέ. Ευγενικός με τις γυναίκες, θα ερωτευτεί παράφορα τη νεαρή καμαριέρα του, την Κοντσίτα. Εκείνη θ' αρχίσει να τον αποκρούει, αλλά εκείνος θα επιμένει να τρέχει από πίσω της, ελπίζοντας πως θα την κάνει δική του. Ο Ματιέ, αδύναμος μπροστά στον πόθο του, θα κάνει τα πάντα για να ικανοποιήσει το ερωτικό του ένστικτο. Η Κοντσίτα τον κρατά σε απόσταση και αντιδρά όταν αυτός θα προσπαθήσει να την αγοράσει. Η εκκρεμής κατάσταση διατρέχει όλη την ταινία. Η Κοντσίτα είναι μια μοιραία γυναίκα, που μετατρέπει τον πλούσιο ερωτευμένο σε νευρόσπαστο. Μια ξεχωριστή ταινία, την ιστορία της οποίας ο Μπουνιουέλ την παρουσιάζει με σουρεαλιστικό τρόπο. Ξεχωριστό είναι και το τέλος της ταινίας, αφού μια βόμβα ενός τρομοκράτη, θα "ανατινάξει" την πραγματικότητα και το όνειρο. Το ρόλο της Κοντσίτα, τον ερμηνεύουν δύο ηθοποιοί: η Γαλλίδα Καρόλ Μπουκέ και η Ισπανίδα Αντζελα Μολίνα. Το ρόλο του Ματιέ, ερμηνεύει ο Φερνάντο Ρέι. (Σάββατο ΕΤ-2 23.30).

"Το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου", σκηνή από την υπέροχη ταινία του Μπουνιουέλ