Για περιβαλλοντική καταστροφή και παράνομο μπάζωμα του λιμανιού, καταγγέλλει τη διοίκηση της ΛΑΡΚΟ η Κοινότητα Λάρυμνας
Με "άλλα λόγια να αγαπιόμαστε", απαντά το υπουργείο Βιομηχανίας στις καταγγελίες της Κοινότητας Λάρυμνας, που αφορούν το μπάζωμα και την ουσιαστική νέκρωση του ομώνυμου κόλπου, εξαιτίας παράνομων δραστηριοτήτων της ΛΑΡΚΟ και ειδικότερα των διαρροών χιλιάδων τόνων σκουριάς και λάσπης από τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου προς τη θάλασσα. Αντί για ουσιαστική απάντηση στις καταγγελίες της Κοινότητας, το υπουργείο έστειλε ως απάντηση ένα έγγραφο της ΛΑΡΚΟ, που αναφέρεται στην "προσφορά της στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής και την εθνική οικονομία". Οπως μάλιστα καταγγέλλει με επιστολή της η Κοινότητα Λάρυμνας, η ηγεσία του υπουργείου επιχείρησε να παραπλανήσει και τη Βουλή, όταν - απαντώντας σε ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ - έριξε ευθύνες στην Κοινότητα Λάρυμνας ότι δήθεν είναι υπεύθυνη για τη διακοπή εργασιών της εταιρίας στο βυθό του λιμανιού.
Οι εργασίες αυτές αφορούν τη μεταφορά 100.000 τόνων λάσπης και σκουριάς ηλεκτροκαμινίων από το λιμάνι σε άλλο σημείο, που απέχει πέντε ναυτικά μίλια, πράξη που αποφάσισε η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ αυθαίρετα, χωρίς, δηλαδή, άδεια από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Οι εργασίες αυτές κρίθηκαν απαραίτητες από τη ΛΑΡΚΟ, ως τρόπος να αντιμετωπιστεί η άνοδος του βυθού του λιμανιού μέχρι και οχτώ μέτρα σε διάφορα σημεία. Η άνοδος, όμως, αυτή δημιουργήθηκε από τη σκουριά, τη λάσπη και άλλα υλικά που "φεύγουν" από τις ίδιες της εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ! Ετσι, μέχρι σήμερα, έχουν πέσει στο λιμάνι πάνω από 500.000 τόνοι σκουριάς και λάσπης, γεγονός, που, πέρα από την περιβαλλοντική καταστροφή, σημαίνει και τη νέκρωση της ακτοπλοϊκής συγκοινωνίας στην περιοχή. Με την επιχείρηση "αποκατάστασης" που επιχειρεί η διοίκηση της ΛΑΡΚΟ, είναι προφανές πως θέλει να θολώσει τα νερά σχετικά με τις ευθύνες της για τις διαρροές από τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου.
Στο έγγραφό της, με ημερομηνία 17 Γενάρη, η Κοινότητα επισημαίνει ότι ο χαρακτηρισμός της αποκατάστασης του πυθμένα, που επιχειρεί η ΛΑΡΚΟ ως "τοπική" από την ίδια, αποδεικνύει ότι υπάρχει μπάζωμα, άρα και παρανομία. Η απάντηση της ΛΑΡΚΟ είναι ότι η εν λόγω αποκατάσταση διενεργείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα 1,5 ως 2 ετών, με βάση έγγραφο που της χορηγεί κάθε φορά η αρμόδια διεύθυνση της Νομαρχίας Φθιώτιδας, το οποίο και κοινοποιείται κάθε φορά στο Λιμεναρχείο Λάρυμνας. Ομως, όπως καταγγέλλει η Κοινότητα Λάρυμνας, "έγγραφο της Νομαρχίας που να τους δίνει τη δυνατότητα να παρέμβουν στο λιμάνι δε δόθηκε ποτέ. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι για τέτοιες επεμβάσεις απαιτείται άδεια από δέκα συναρμόδιες υπηρεσίες τουλάχιστον". Επιπλέον, στον ισχυρισμό της ΛΑΡΚΟ ότι η "αποκατάσταση του πυθμένα αφορά μόνο την περιορισμένη περιοχή φόρτωσης λάσπης και σκουριάς ηλεκτροκαμινίων", η Κοινότητα Λάρυμνας απαντά, θέτοντας τα παρακάτω ερωτήματα: "Πότε διαχωρίστηκε το λιμάνι; Μήπως έχτισε κάποιο διαχωριστικό φράγμα η ΛΑΡΚΟ κι εμείς δεν το βλέπουμε; Αλήθεια, οι προσχώσεις καλύπτουν μόνο περιορισμένη έκταση; Και τα βυθομετρικά που έχουν περιοριστεί κατά 3 - 8 μέτρα σε όλη την έκταση του λιμένα, από τι έγιναν; Μήπως τα μπάζα πέφτουν εξ ουρανού;".
Για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, εξαιτίας των παράνομων δραστηριοτήτων της ΛΑΡΚΟ, είναι αποκαλυπτική περικοπή του εγγράφου της Κοινότητας, όπου αναφέρεται: "Είναι γνωστό ότι μέρος του λιμανιού, 500 στρέμματα περίπου και του υδροβιότοπου Λάρυμνας, το οποίο είναι και χαρακτηρισμένος αρχαιολογικός χώρος, μπαζώθηκε, κύρια τα χρόνια της χούντας. Το μπάζωμα αυτό δεν έχει σταματήσει μέχρι και σήμερα, αφού διοχετεύονται με ποικίλους τρόπους προς το λιμάνι εκατοντάδες τόνοι λάσπης και σκουριάς ηλεκτροκαμινίων. Αν δε ληφθούν άμεσα μέτρα, ο κίνδυνος ολοκληρωτικής νέκρωσης του λιμανιού επιμένουμε ότι είναι υπαρκτός".
Τον κίνδυνο να μπαζωθεί ολόκληρο το λιμάνι από τις εργασίες της ΛΑΡΚΟ επισήμανε στο "Ρ" ο αντιπρόεδρος της κοινότητας, Γιώργος Ρούσσης, τονίζοντας επίσης ότι "η ΛΑΡΚΟ έχει μάθει και "καθαρίζει" παράνομα. Αυτό που έχουμε ανάγκη είναι ένα ευρύτερο έργο εκβάθυνσης του λιμανιού, που θα διευκολύνει την πρόσβαση των καϊκιών στην ιχθυόσκαλα της κοινότητας".
Αντιδρούν πλέον, ανοιχτά, και οι εργολήπτες
Ανάστατοι είναι οι μικρότεροι εργολάβοι (Ζ τάξης εργοληπτικού πτυχίου και κάτω), από τον τρόπο που γίνονται εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο οι αναθέσεις των δημοσίων έργων, που, μέρα τη μέρα, τους οδηγεί στο φάσμα της παραγωγικής απραξίας και της διάλυσης. Συνεχώς πληθαίνουν οι φωνές απόγνωσης των εργοληπτών αυτών, που βλέπουν ότι το μοίρασμα των έργων γίνεται με"σημαδεμένα χαρτιά", με αποκλεισμούς και προβληματικούς διαγωνισμούς, που ευνοούν τις λίγες "εκλεκτές" μεγάλες εργοληπτικές επιχειρήσεις (το γνωστό και ως "κλαμπ" των 40 εταιριών Η τάξης).
Ολες αυτές οι αντιδράσεις φανερώνουν ανάγλυφα ότι το κύκλωμα παραγωγής των δημοσίων έργων στη χώρα μας νοσεί απαράδεκτα, με ευθύνη φυσικά της κυβέρνησης, παρά το γεγονός ότι στον τομέα θα πέσουν τεράστια κονδύλια (4,3 τρισ. δρχ.) μέχρι το 1999 για την εκτέλεση μεγάλων και μικρότερων έργων. Ηδη, 57 εταιρίες Ζ τάξης, με κοινό τους ψήφισμα, ζήτησαν τη λήψη ορισμένων μέτρων εξυγίανσης. Με αφορμή το ψήφισμα αυτό, ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ανωνύμων Τεχνικών Εταιριών και ΕΠΕ (ΣΑΤΕ) έστειλε επιστολή προς την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ, όπου εντοπίζει τα προβλήματα στρέβλωσης του κυκλώματος παραγωγής δημοσίων έργων και κάνει διάφορες προτάσεις για το ξεπέρασμα της κρίσης.
Ουσιαστικά, πολλά από τα προβλήματα που εντοπίζει ο ΣΑΤΕ ισοδυναμούν με καταγγελίες. Συγκεκριμένα:
Πανελλαδική Ολομέλεια της "Πανεπιστημονικής Μηχανικών" συγκαλείται αύριο Κυριακή, στις 10.30 π.μ. στην αίθουσα της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ (Καραγιώργη Σερβίας 4).
Θέματα της Ολομέλειας είναι: 1) Απολογισμός δράσης. 2) Ασφαλιστικά και επαγγελματικά προβλήματα των μηχανικών. 3) Πρόγραμμα δράσης της παράταξης. 4) Εκλογή νέας Γραμματείας.