Την παρέμβαση των εισαγγελικών αρχών στο ζήτημα της άσκησης του αστυνομικού έργου του ελέγχου μιας σειράς τροχαίων παραβάσεων από ιδιώτη ζητά, με ανακοίνωσή της, η "Αγωνιστική Συνεργασία για την Αθήνα", με αφορμή την απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά για τον παράνομο χαρακτήρα των προστίμων για την ελεγχόμενη στάθμευση. Οπως χαρακτηριστικά καταγγέλλει ο επικεφαλής της, Λεων. Αυδής,έχει δημιουργηθεί θεσμοποιημένη και ευρύτατη κατάσταση αντιποίησης αρχής από τους υπαλλήλους της ιδιωτικής εταιρίας εκμετάλλευσης των χώρων στάθμευσης.

Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση - αφού υπενθυμίζεται η έντονη αντίθεση της παράταξης για την εκχώρηση της αρμοδιότητας της ελεγχόμενης στάθμευσης, για τη διαβλητή διαδικασία που ακολουθήθηκε στο Δήμο Αθήνας και για το απαράδεκτο περιεχόμενο της σύμβασης - σημειώνονται τα εξής σημαντικά:

• Το έντυπο που χρησιμοποιείται για την καταχώριση των πράξεων βεβαίωσης των παραβάσεων στάθμευσης και που έχει τον τίτλο και το σήμα του Δήμου Αθηναίων αναφέρει 16 παραβάσεις για τις οποίες μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο. Οι περισσότερες από τις παραβάσεις αυτές είναι άσχετες με τον έλεγχο της στάθμευσης στις καθορισμένες θέσεις και αφορούν διάφορες παραβάσεις του ΚΟΚ σχετικές με την απαγόρευση της στάθμευσης γενικά.
• Οι υπάλληλοι της επιχείρησης εκμετάλλευσης των παρκόμετρων βεβαιώνουν τέτοιες παραβάσεις για τις οποίες εισπράττουν πρόστιμα.
• Με τον τρόπο αυτό ο έλεγχος των παραβάσεων του ΚΟΚ για τη στάθμευση οχημάτων ασκείται από ιδιώτη με σκοπό την αύξηση των εσόδων του από την εργολαβία και μετατρέπεται ο αστυνομικός έλεγχος μιας σειράς τροχαίων παραβάσεων σε κερδοφόρα επιχείρηση από την οποία ο Δήμος εισπράττει ποσοστά.
• Η ιδιωτικοποίηση του αστυνομικού έργου είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση του εξανδραποδισμού των πολιτών από τις δυνάμεις της "ελεύθερης αγοράς", δηλαδή της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας και δε συμβιβάζεται με το Σύνταγμα και τους ποινικούς νόμους. Ζητούμε επομένως από τις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές να παρέμβουν και να διερευνήσουν το ζήτημα, ιδίως από την άποψη της ηθικής αυτουργίας και καλούμε τους δημότες να αποκρούσουν την επιδρομή της κερδοσκοπίας και να προασπίσουν τα δικαιώματά τους.

Υπενθυμίζουμε την απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά, σύμφωνα με την οποία οι παρκοεταιρίες και οποιοσδήποτε άλλος, πλην των αρμοδίων αρχών, δε νομιμοποιούνται να κόβουν κλήσεις, καΘώς αυτές δεν αποτελούν νόμιμους τίτλους.

Στο Διοικητικό Δικαστήριο είχε προσφύγει η Μ. Δημακοπούλου,ζητώντας την αναστολή της κατάσχεσης του αυτοκινήτου της από το Δήμο Γλυφάδας, ο οποίος απαιτούσε 2,4 εκατομμύρια δραχμές από κλήσεις που η Μ. Δημακοπούλου δεν είχε πληρώσει στην παρκοεταιρία με την οποία ο Δήμος συνεργάζεται στην "ελεγχόμενη στάθμευση".

Το δικαστήριο που έκανε δεκτό το αίτημα της Μ. Δημακοπούλου έκρινε ότι η παθούσα δεν ενημερώθηκε νομίμως για την κατάσχεση της ιδιοκτησίας της, καθώς οι περιβόητες κλήσεις και τα ειδοποιητήρια της ιδιωτικής εταιρίας δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο από απλά χαρτιά χωρίς καμιά νομική υπόσταση. Συγκεκριμένα το δικαστήριο έκρινε ότι η ατομική ειδοποίηση δεν αποτελεί "απόσπασμα βεβαιωμένης παράβασης ως μη στηριζόμενη σε νόμιμο τίτλο" και κατά συνέπεια δεν μπορεί να δικαιολογήσει άλλες διοικητικές πράξεις. Στην ουσία το δικαστήριο επικαλούμενο την ισχύουσα νομοθεσία έκρινε ότι η έκδοση κλήσεων από οποιονδήποτε άλλο πλην την αρμόδιας διοικητικής αρχής, δηλαδή την Τροχαία, αποτελεί κενό γράμμα, είναι... σαν να μην υπάρχει.

Από την πλευρά του ο Δήμος Γλυφάδας θεωρεί πως η απόφαση του Πρωτοδικείου δεν αμφισβητεί τη νομιμότητα των οφειλών της αιτούσας από τα πρόστιμα, ούτε διαγράφει τις οφειλές αυτές, ούτε αναφέρει καν για "κενό νόμου", αλλά θεωρεί ότι δικονομικά και μόνο, δεν έγινε νόμιμη κοινοποίηση από το Δήμο, του αποσπάσματος του βεβαιωτικού καταλόγου των οφειλών.

Πρόσκληση σε 18χρονους να εκθέσουν την ελπίδα τους, την πίστη τους για ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά και πρόκληση, αφού η πρόσκληση απευθύνεται σε νέους που ζουν στον ασφυκτικό κλοιό ενός κοινωνικοπολιτικού συστήματος, το οποίο υψώνει γύρω τους "φρούρια συντήρησης κι αποκλεισμών", μετατρέποντας τα όνειρά τους σε εφιάλτες. Πώς να περιγράψεις το όνειρο, αποστασιοποιούμενος από τον εφιάλτη; Και φτάνει να περιγράψεις το όνειρο απεμπλοκής από τον εφιάλτη, αν δεν έχεις αποφασίσει να παλέψεις, μαζί με άλλους πολλούς, για ν' αλλάξεις αυτή τη "μουντή", την "γκρίζα" κοινωνική πραγματικότητα, μέσα στην οποία σε εξαναγκάζουν να ζεις; Αρκεί να εξηγείς, να αιτιολογείς τα "κακώς κείμενα" κι απλώς να ονειρεύεσαι, αν δεν αγωνίζεσαι για ν' ανατρέψεις το σύστημα που τα δημιουργεί;

Η ελεύθερη κοινωνία της δημιουργίας και της προόδου, στην οποία αναφέρεται ο Τσόμσκι, δεν μπορεί να είναι άλλη, παρά η σοσιαλιστική κοινωνία. Κι αυτή δε θα έρθει με την προσφυγή μόνο στο όνειρο, ούτε, βεβαίως, θα χαριστεί από τους ιθύνοντες της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων. Θα κατακτηθεί με αγώνες και θυσίες των νέων γενιών.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ