ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 29 Ιούνη 1997
Σελ. /48
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Πρόσωπο

Αριέλ Σαρόν

Την οργή της ισραηλινής αντιπολίτευσης και την ανατριχίλα των Παλαιστινίων έχει προκαλέσει η προώθηση του Αριέλ Σαρόν από το υπουργείο Υποδομής στο ολιγομελές Συμβούλιο Ασφαλείας και στο υπουργείο Οικονομικών. Ο άνθρωπος που φέρει, ακόμη και σύμφωνα με τους Ισραηλινούς κυβερνώντες, την ευθύνη για τη σφαγή 800 Παλαιστινίων των στρατοπέδων Σατίλα και Σάμπρα κατά την εισβολή του ισραηλινού στρατού στο Νότιο Λίβανο, αναλαμβάνει πάλι να διαμορφώσει στα πλαίσια του Συμβουλίου Ασφαλείας την πολιτική του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστινίους με βάση την "ειρηνευτική διαδικασία". Ο Νταβίντ Λεβί, υπουργός Εξωτερικών, και ο Γιτζάκ Μοντερχάι, υπουργός Αμυνας, που συμμετέχουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας, δεν έκρυψαν ούτε λεπτό τη δυσαρέσκειά τους και μάλιστα ο Λεβί φέρεται να απειλεί με παραίτηση.

Η προώθηση του Σαρόν προκάλεσε την αγανάκτηση της ισραηλινής αντιπολίτευσης και των Παλαιστινίων, αλλά και των "μετριοπαθών" συγκυβερνώντων, όπως ο Λεβί, που στο πρόσωπο του "γερακιού" βλέπουν τη σταδιακή κατάρρευση της "ειρηνευτικής διαδικασίας" και την ολίσθηση της χώρας προς την ακροδεξιά.

Στο μάτι του κυκλώνα βρίσκεται και πάλι ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος αποφάσισε την, εκ νέου, ανάδειξη του Σαρόν σε τόσο σημαντική κυβερνητική θέση. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, υπό την απειλή της κατάρρευσης του κυβερνητικού συνασπισμού, που διαγράφεται αρκετά πιθανή μετά τις πρόσφατες προτάσεις μομφής με τις αλλεπάλληλες κυβερνητικές διαρροές, την κατακόρυφη πτώση της δημοτικότητάς του και το πλήγμα του ηθικού του κύρους, φέρεται να υπέκυψε στους όρους του Σαρόν για να εξασφαλίσει την υποστήριξη της ακροδεξιάς πτέρυγας του Κοινοβουλίου και να παρατείνει, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα, την παραμονή του στην εξουσία.

E. M.

ΒΙΒΛΙΟ

Διαχρονικά "Καραγκιόζικα"

Είναι τέσσερα μικρά βιβλιαράκια, που, το καθένα κι όλα μαζί, θα σας διασκεδάσουν πραγματικά. Θα σας κάνουν να γελάσετε. Μερικούς, ίσως, και να δακρύσετε, λόγω των ΕΑΜικών και ΕΠΟΝίτικων βιωμάτων σας, στα χρόνια που αγώνας στα βουνά, τις πόλεις και τα χωριά σήμαινε αγώνα για τον αληθινό, παλλαϊκό Πολιτισμό.Για τον Πολιτισμό της πραγματικής ελευθερίας, της αδιαπραγμάτευτης εθνικής ανεξαρτησίας, της απρόσκοπτης κοινωνικής δικαιοσύνης, της αναπαλλοτρίωτης προκοπής του λαού και του τόπου. Τέσσερα βιβλιαράκια, που με το θεατρικό τους λόγο θα διδάξουν στους νέους την ουσία και την αλήθεια της νεότερης Ιστορίας μας: της Εθνικής Αντίστασης, του Δεκέμβρη και του εμφυλίου με τους Αγγλοαμερικανούς "συμμάχους" μας. Τέσσερα βιβλιαράκια, ιδανική "πηγή" για το ερασιτεχνικό θέατρο σε σχολεία, Πολιτιστικούς Συλλόγους και Πνευματικά Κέντρα. Συγγραφέας τους ο "πρωτομάστορας" του ερασιτεχνικού θεάτρου, και μάλιστα του ΕΠΟΝίτικου στην Αθήνα και του μαχόμενου "Θεάτρου του Βουνού" στην Ελεύθερη Ελλάδα, Βασίλης Ρώτας.Γενικός τίτλος τους "Τα Καραγκιόζικα" (εκδόσεις "Επικαιρότητα",η οποία κυκλοφόρησε και το, πολύ χρήσιμο για εκπαιδευτικούς και μαθητές, βιβλίο του Ρώτα για το σχολικό θέατρο.

Ο Ρώτας, δημιουργός της κοινωνικής και πολιτιστικής προόδου του λαού, λάτρης των μορφών της λαϊκής τέχνης, ποιητής, δραματουργός, δεινός σατιριστής, μας κληροδότησε πλήθος μονόπρακτα έργα και σύντομα σκετς (Καραγκιόζικα και μη), καθώς έγραφε και οργάνωνε ασταμάτητα παραστάσεις (παράνομες σε συνοικίες της Αθήνας και ύστερα στα Βουνά), για την προπαγάνδιση και οικονομική ενίσχυση του ΕΑΜ, αλλά και την ψυχαγωγική διαφώτιση των ΕΠΟΝιτών και ΕΛΑΣιτών. Θα άξιζε κάποτε αυτό το τεράστιο, αποξεχασμένο θεατρικό "υλικό" του Ρώτα - που περιέχει πολλά και διαχρονικά "διαμάντια" - να συγκεντρωθεί, εκδοθεί και μελετηθεί. Αυτό θα σήμαινε σεβασμός, διαφύλαξη, αξιοποίηση της Ιστορίας, του θεάτρου και των Γραμμάτων μας. Γιατί τα "Καραγκιόζικα" του Ρώτα είναι Ιστορία, Θέατρο, Λογοτεχνία. Με αυτή τους την τριπλή ιδιότητα, με τη δραματουργική τους αξία και πρωτοτυπία τους (ευφάνταστη και απολαυστική μείξη των "δομικών" στοιχείων και ηρώων του Θεάτρου Σκιών και επίκαιρης πολιτικής σάτιρας με θέματα και πρόσωπα - σύμβολα της εποχής), με τη γάργαρη λαϊκή λαλιά τους, αλλά και με το μακροπρόθεσμα διορατικό πνεύμα τους, τα "Καραγκιόζικα" του Ρώτα αποτελούν διαχρονικά "κειμήλια" του λαού μας.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

Το "στίγμα" του νεοφιλελευθερισμού

Η πρόσφατη "αποκήρυξη" του όρου "νεοφιλελευθερισμός" από τον πρόεδρο της ΝΔ, ο οποίος ταυτόχρονα δήλωσε ότι δεν είναι "αντικρατιστής", δεν είναι φυσικά τυχαία. Η φράση του Κ. Καραμανλή "δεν είμαι νεοφιλελεύθερος, ούτε κατά του κράτους" έρχεται να επιβεβαιώσει και να υπογραμμίσει ότι ο νεοφιλελευθερισμός, ως ιδεολογία και πολιτική, είναι ζωγραφισμένος με μελανά χρώματα στη λαϊκή συνείδηση. Κι επειδή το καταλαβαίνει αυτό η ηγεσία της ΝΔ ανακρούει φραστικά πρύμνα. Γι' αυτό, παρόλο που οι διακηρύξεις και προτάσεις της για την οικονομική πολιτική είναι ακραιφνώς νεοφιλελεύθερες, ωστόσο δεν τολμά να τις πλασάρει με το όνομά τους. Το ίδιο, βέβαια, κάνει και η κυβέρνηση Σημίτη, η οποία εφαρμόζοντας νεοφιλελεύθερες επιλογές και μέτρα, τα πλασάρει είτε ως "εκσυγχρονισμό" είτε με το μανδύα της κεντροαριστερής πολιτικής.

Από την άλλη, η παραπάνω φράση δείχνει ότι τα κόμματα του δικομματισμού, επειδή δεν έχουν πλέον ιδεολογικοπολιτικές διαφορές, έχουν αποφασίσει - και το αποδεικνύουν έμπρακτα καθημερινά - να αφήσουν κατά μέρος τις ιδεολογίες και να συναγωνιστούν στον τομέα της διαχείρισης. Εννοείται της διαχείρισης των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας.

Ομως αυτή η ιδεολογικοπολιτική ταύτιση των κομμάτων του δικομματισμού στη βάση του νεοφιλελευθερισμού γίνεται πλέον αντιληπτή από όλο και περισσότερους, που συνειδητοποιούν ότι δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντά τους.

Το "τεστ}

"Εξετάσεις"

και ο Κώστας

δίν' ετούτο

τον καιρό,

μ' άλλα λόγια

οι Βρυξέλλες

τεστ

του κάνουνε γερό,

κι έτσι αυτός

για να "περάσει"

θα... πεθάνει εμάς

θαρρώ!

Εξετάσεις

στους αφέντες

δίνει ο Κώστας

σοβαρά,

εξηγεί

πως έχει "γδύσει"

το λαό

το φουκαρά,

κι οι κριτές,

του βάζουν "10"

και φωνάζουνε

... "λαμπρά"!

Ο οίστρος

Μισθοί και κέρδη

Πριν ακόμη σβήσει ο απόηχος της έκθεσης των "8 σοφών", που με επικεφαλής τον Γ. Σπράο επιμένουν πως στην Ελλάδα έχουμε "πληθωρισμό μισθών", στο φως της δημοσιότητας φτάνουν όλο και νεότερα στοιχεία, που αποδείχνουν πως στην Ελλάδα έχουμε "πληθωρισμό κερδών". Για τον κύριο Σπράο και όσους ομοϊδεάτες του αμφισβητούν το γεγονός ότι στην Ελλάδα έχουμε πληθωρισμό "κερδών" και όχι μισθών, δεν έχουν παρά να διαβάσουν τις ανακοινώσεις των διαφόρων επιχειρήσεων και τραπεζών, που διαφημίζουν στα μέσα μαζικής ενημέρωσης τη μεγάλη αύξηση των κερδών τους, που στη μεγάλη τους πλειοψηφία το ποσοστό είναι διψήφιος αριθμός. Στο τελευταίο διήμερο για παράδειγμα, η Εθνική Τράπεζα με ανακοίνωσή της μας πληροφορεί ότι στο πρώτο πεντάμηνο του 1997 τα καθαρά της κέρδη αυξήθηκαν κατά 89%, ενώ το ποσοστό αύξησης των κερδών για την εταιρία "Μαϊλης" στο πρώτο εξάμηνο του '97 έφτασε το 98%!

Κι όμως, παρ' όλα αυτά η ευαισθησία της κυβέρνησης απέναντι στα πλατιά λαϊκά στρώματα εκδηλώθηκε ως εξής: Απέρριψε ακόμη και την έκτακτη εφάπαξ εισφορά στα επιχειρηματικά κέρδη, που εισηγήθηκε η επιτροπή Σπράου, γιατί θεωρεί "κεκτημένο δικαίωμα" των καπιταλιστών να τρώνε την τούρτα των κερδών με το "κερασάκι", ενώ θεωρεί αναχρονιστικό το δικαίωμα των εργαζομένων για την παραμικρή προστασία και βελτίωση της αγοραστικής τους δύναμης. Αυτό θα πει "εκσυγχρονισμός"!

"Δευτερεύον" πρόβλημα η ανεργία!

Το νέο μακροχρόνιο οικονομικό πρόγραμμα για τη σταθεροποίηση - εξυγίανση - ανάκαμψη και προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας, που παρήγγειλε ο πρωθυπουργός στην Επιτροπή των "8 σοφών", με επικεφαλής τον καθηγητή Ι. Σπράο, υποτίθεται ότι αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας.

Ο καθηγητής κ. Σπράος, παρουσιάζοντας την πρώτη έκθεση - για τα εισοδηματικά και τον πληθωρισμό - ανακοίνωσε πως θα ακολουθήσουν και άλλες 6-7 εκθέσεις. Το ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι καμιά από τις εκθέσεις, δεν ασχολείται με τα θέματα της απασχόλησης και της ανεργίας.

Θα θέλαμε, λοιπόν, να ρωτήσουμε τον κ. πρωθυπουργό, την κυβέρνηση του "νέου" ΠΑΣΟΚ, αλλά και τον καθηγητή κ. Σπράο: Γιατί η επιτροπή δεν ασχολήθηκε μ' αυτά τα δύο μεγάλα προβλήματα, που στην ουσία αποτελούν το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα, όχι μόνο για την ελληνική, αλλά και για την ευρωπαϊκή οικονομία; Μήπως, θεωρούν τη μάστιγα της ανεργίας δευτερεύουσας σημασίας πρόβλημα;

... και η ζωή του μέσου Ελληνα

Ο καθηγητής κ. Σπράος έδωσε προχτές και μια συνέντευξη στην εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", όπου μεταξύ άλλων επικρίνει τους δημοσιογράφους, επειδή σχολίασαν αρνητικά την έκθεσή του. Ισχυρίζεται, λοιπόν, ο κ. καθηγητής πως "ανέλυσαν την έκθεση άνθρωποι που δεν τη διάβασαν..."! Και υπεραμυνόμενος των πολιτικών που εισηγείται, υποστηρίζει πως τα τελευταία δέκα χρόνια στην Ελλάδα όχι μόνο δεν είχαμε λιτότητα, αλλά βελτίωση της οικονομικής κατάστασης του μέσου Ελληνα.

Οταν όμως ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν γνωρίζει "πώς ζει ο μέσος Ελληνας", ο κύριος Σπράος, που εδώ και 50 χρόνια είναι μόνιμος κάτοικος του Λονδίνου, έδωσε την εξής απάντηση και, μάλιστα, με αφοπλιστική ειλικρίνεια: "Είναι αναληθές να πω πώς ζει ο μέσος Ελληνας".

Σωστά, γιατί μέσος Ελληνας δεν υπάρχει. Υπάρχουν οι εργαζόμενοι, που στο μεγάλο τους μέρος τούς βγαίνει το λάδι για να τα βγάλουν πέρα και μια χούφτα πλουτοκράτες, μαζί με τους παρατρεχάμενούς τους, που δεν ξέρουν πόσα έχουν. Ετσι βγάζει ο κ. καθηγητής τη βελτίωση του... μέσου Ελληνα.

Ο "μίστερ λιτότητα"

Ο καθηγητής κύριος Σπράος είναι φίλος του καθηγητή πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτη. Ο πρωθυπουργός ζήτησε από τον κ. Σπράο να του συντάξει - με τη βοήθεια επιτροπής από άλλα 7 στελέχη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης - ένα νέο μακροχρόνιο οικονομικό πρόγραμμα για τη "σωτηρία" της ελληνικής οικονομίας. Μέρος αυτού του προγράμματος αποτελούν οι προτάσεις της επιτροπής "Σπράου", που δόθηκαν την περασμένη βδομάδα στη δημοσιότητα και συνιστούν εισοδηματική πολιτική σκληρής λιτότητας για δύο, τουλάχιστον, ακόμη χρόνια. Ο καθηγητής κύριος Σπράος, που ήταν ο εγκέφαλος και του διετούς προγράμματος λιτότητας 1985-1987, παραμένει πιστός στις ιδέες και τις θέσεις του. Εβλεπε και βλέπει τη "σωτηρία" της ελληνικής οικονομίας, μέσω μέτρων και πολιτικών, που λεηλατούν τα λαϊκά εισοδήματα και αυξάνουν τα καπιταλιστικά κέρδη και υπερκέρδη.

Θα προτείναμε στον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη, να απονείμει στον κύριο Σπράο τον τίτλο του "μίστερ λιτότητα". Εκτός εάν ο Κ. Σημίτης - που και ο ίδιος είναι καθηγητής - θέλει και τον τίτλο αυτό για τον εαυτό του...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ