ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 5 Γενάρη 1997
Σελ. /50
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΤΡΙΚΑΛΑ
Σε αγωνιστική ετοιμότητα

Ετοιμοι να δώσουν δυναμική συνέχεια στη σκληρή μάχη, που ξεκίνησε με επίκεντρο τα μπλόκα στο Συκούριο και στο Μουργκάνι,είναι οι αγρότες των Τρικάλων. Για 25 μερόνυχτα οι αγρότες από τα πεδινά χωριά είχαν το δικό τους μετερίζι στον αγώνα που έδωσε η μαχόμενη αγροτιά της Θεσσαλίας και ήταν αυτοί που με ατσαλένια δύναμη έφραξαν τις σιδηροδρομικές γραμμές στο Συκούριο. Σήμερα ο αγροτικός κόσμος του νομού δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει με μεγαλύτερη ένταση, αν τα προβλήματα δε λυθούν. Και όλα τα μηνύματα δείχνουν πως στην επόμενη αγωνιστική κάθοδο θα είναι ακόμα περισσότεροι και ενωμένοι σαν μια γροθιά, αφού όσοι επιχείρησαν να υπονομεύσουν και να διασπάσουν τον αγώνα τους ξεσκεπάστηκαν γρήγορα. Στο οδοιπορικό μας συναντήσαμε αγρότες που πήραν μέρος στην κινητοποίηση και συζητήσαμε μαζί τους για τις εντυπώσεις τους και τα βιώματά τους από το συλλαλητήριο, για το σήμερα και το αύριο της αγροτιάς για το παρόν και το μέλλον του αγώνα.

Μιλώντας με τον Χρήστο Παπαστεριάδη,γραμματέα της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων "Η Ανοιξη", από το χωριό Ράξα,ακούσαμε τα παρακάτω λόγια: "Αυτός ο αγώνας ένωσε τους αγρότες του θεσσαλικού κάμπου. Οι διασπαστικές κινήσεις, που παρατηρήθηκαν στην αρχή της κινητοποίησης, με την προσπάθεια κάποιων να κρατήσουν τους αγρότες των Τρικάλων μακριά από τα μπλόκα της Εθνικής οδού, απέτυχαν παταγωδώς. Οι αγρότες των Τρικάλων συμμετείχαν ενεργητικά στο συλλαλητήριο, ακόμα και αυτοί που δεν κατέβασαν τρακτέρ, έρχονταν στα μπλόκα και αρκετοί έφερναν και τρόφιμα. Η Πανθεσσαλική Συντονιστική Επιτροπή κατάφερε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγροτών. Κανείς δεν έφυγε από τα μπλόκα απογοητευμένος και τώρα όλοι περιμένουν να δοθεί το έναυσμα για νέους αγώνες".

"Τώρα, δύσκολα θα γυρίσουμε πίσω"

"Αν κατέβουμε τώρα στους δρόμους, δύσκολα θα γυρίσουμε πίσω", μας είπε ο Χρήστος Κολοβός."Η οικονομική ανέχεια δεν πλήττει μόνο τους αγρότες και τις άλλες επαγγελματικές τάξεις. Στα Τρίκαλα η οικονομική στενότητα των αγροτών έχει δημιουργήσει μεγάλο οικονομικό πρόβλημα και έχει πλήξει τους μαγαζάτορες, τους βιοτέχνες και μια σειρά από άλλους επαγγελματίες. Το 65% των αγροτών δεν έχει χρήματα να ψωνίσει, κάτι που φάνηκε από τις αναδουλιές που είχαν τα μαγαζιά την περίοδο των γιορτών. Τα φετινά Χριστούγεννα οι περισσότεροι αγρότες τα περάσανε με δανεικά και φυσικά δεν υπήρχαν χρήματα για αγορές. Τα μαγαζιά της πόλης θύμιζαν νεκροταφείο... Αυτή η πραγματικότητα εκφράστηκε με τη συγκλονιστική συμπαράσταση όλου αυτού του κόσμου στον αγώνα των αγροτών όλες τις μέρες τις κινητοποίησης. Δεν ήταν λίγοι αυτοί που στη διάρκεια των κινητοποιήσεών μας φώναξαν: "Κρατήστε, παιδιά!"".

"Τέτοιο συλλαλητήριο δεν έχω ματαδεί"

Ο Θανάσης Παπαμάνθος από το Δήμο Τρικκαίων είναι σήμερα 70 χρόνων. Αγρότης από τα γεννοφάσκια του και τα μάτια του έχουν δει πολλά. Οταν όμως τον ρωτήσαμε πώς είδε το συλλαλητήριο αυτό, τα μάτια του άστραψαν και ο τόνος της φωνής του συνόδευσε τη λάμψη τους: "Τέτοιο συλλαλητήριο δεν έχω ματαδεί στη ζωή μου, ήταν σίγουρα το μεγαλύτερο αγροτικό συλλαλητήριο που έγινε μέχρι τώρα. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η συμμετοχή τόσων νέων ανθρώπων. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι για 25 μέρες, χιλιάδες άνθρωποι θα κατέβαιναν στους δρόμους και θα αγωνιζόντουσαν με τέτοιο πάθος. Αυτό όμως που δεν μπορώ να ξεχάσω, συνέχισε ο μπαρμπα - Θανάσης, ήταν η είσοδός μας στην Αθήνα. Οταν είδα τους Αθηναίους να χειροκροτούν και να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο, δάκρυσα, κατάλαβα ότι δεν ήμασταν μόνοι μας, ότι τα προβλήματά μας αφορούν όλο τον κόσμο. Και είμαι σίγουρος ότι οι αγώνες θα συνεχιστούν".

Ούτε για τσίπουρο

Στο χωριό Γλίνος δίπλα στον Πηνειό, επικρατούσε μια φαινομενική ησυχία, τυλιγμένη στο χιόνι. Λιγοστοί άνθρωποι στους δρόμους και τα καφενεία και τα αγροτικά μηχανήματα έδειχναν να βρίσκονται σε χειμερία νάρκη. Ομως πίσω από αυτή τη φαινομενική ησυχία σιγοβράζει η οργή και η αγανάκτηση των ανθρώπων που ζουν εκεί και η διάθεσή τους να συνεχίσουν των αγώνα φουντώνει μέρα με τη μέρα.

Σε έναν από τους δρόμους του χωριού συναντήσαμε την κυρα - Λένη.Τη χαιρετίσαμε και τη ρωτήσαμε πώς είναι τα πράγματα στο χωριό. "Αφήστε τα, παιδιά. Ο κόσμος παραμιλάει στους δρόμους. Δεν ξέρουμε πώς θα ζήσουμε τα παιδιά μας. Εγώ έχω ένα μικρό κτήμα 20 στρέμματα και μπήκα 700.000 δραχμές μέσα. Αμα δε βγούμε όλοι στους δρόμους, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα", μας απάντησε.

Μπαίνοντας σε ένα από τα καφενεία του χωριού, όσοι ήταν εκεί μας υποδέχτηκαν θερμά. Και βέβαια η κουβέντα σε ένα θεσσαλικό καφενείο δεν μπορούσε να αρχίσει αλλιώς, παρά πίνοντας ένα τσίπουρο. Αφού "διαφωνήσαμε" για το αν είναι καλύτερο με γλυκάνισο ή όχι, ποια περιοχή βγάζει το καλύτερο κλπ., αμέσως ήρθαν τα δύσκολα. Οταν ρωτήσαμε πώς πάει η τσιπουροποσία, η απάντηση μας προσγείωσε απότομα στη σκληρή πραγματικότητα. "Παλιά μπορούσαμε να πιούμε. Τώρα δεν αντέχει η τσέπη μας. Ζήτημα είναι να πιούμε κανά δύο τη βδομάδα και αυτό το σκεφτόμαστε".

"Μας κλέβουν από παντού"

"Τα Χριστούγεννα εδώ στο χωριό μας τα γιορτάσαμε όλοι χρεωμένοι και με δανεικά, με εξαίρεση μόνο καμιά δεκαριά οικογένειες, που τρώνε από το απόθεμα. Εγώ μόνο μπήκα μέσα 6 εκατομμύρια δραχμές. Αν δε γίνει κάτι, θα χρεοκοπήσουμε όλοι και δε δε θα μπορέσουμε να ξανασηκώσουμε κεφάλι", μας είπε ο Κώστας Φούτσιας.

Στην κουβέντα παρεμβαίνει ο Γιώργος Οικονόμου,σημειώνοντας: "Το μέλλον μας είναι δραματικό. Δεν ξέρω και εγώ πού θα καταλήξουμε. Η θα γίνουμε όλοι επαναστάτες ή θα μας δώσουν να φάμε".

Από το απέναντι τραπέζι ο Αντώνης Γκράβας παρακολουθεί και μπαίνει στην κουβέντα, λέγοντας: "Μας κλέβουν από παντού, με τον ΦΠΑ με όλα. Ευτυχώς που δεν ήμουνα με τον Σημίτη, ήμουνα με τον Ακη. Αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας, από το χωριό μας θα ανταποκριθούν πιο πολλοί στην επόμενη κινητοποίηση. Δε βλέπουμε να υπάρχει και άλλος τρόπος να διεκδικήσουμε. Γιατί αν δε ρυθμιστούν τα χρέη, θα πεθάνω εγώ και θα πληρώνουν και τα παιδιά μου". Ρωτήσαμε τον Αντώνη τι σκοπεύει να καλλιεργήσει, έτσι όπως είναι τα πράγματα με το βαμβάκι. "Βαμβάκι!", ήρθε η απάντηση. "Ξέρουμε ότι θα μπούμε μέσα, αλλά δεν μπορούμε να βάλουμε τίποτα άλλο, ούτε να αφήσουμε χέρσα τα χωράφια μας. Αμα τα αφήσουμε χέρσα, είναι ακόμα χειρότερα. Εγώ δούλευα στο ΚΑΡΕΛΑ στο Λαύριο 15 χρόνια. Ηρθα στο χωριό να γίνω αγρότης λίγο πριν κλείσει το εργοστάσιο και δεν πρόκειται να εγκαταλείψω τα χωράφια μου".

ΚΑΡΔΙΤΣΑ
"Τώρα θα βγούμε όλοι στους δρόμους"

Το μπλόκο της "Βιοκαρπέτ" ήταν το πιο μαζικό, το πιο μαχητικό. Οι αγρότες της Καρδίτσας έδωσαν τον τόνο στο μεγαλειώδη αγώνα. Τώρα, το μόνο που συζητούν είναι πώς θα είναι πιο οργανωμένοι στην επόμενη φάση

Σε αγωνιστική αναμονή βρίσκονται οι αγρότες της Καρδίτσας. Τα καφενεία των χωριών έχουν μεταβληθεί σε μικρά "στρατηγεία", όπου με βάση την εμπειρία 25 ημερών αγώνα σχεδιάζεται το επόμενο βήμα του αγώνα. Ο δυναμισμός και το μέγεθος του μπλόκου της "Βιοκαρπέτ" τούς δίνει φτερά. Οπως λένε, αν η κυβέρνηση δε δώσει έστω και τώρα λύσεις στα δραματικά προβλήματα των βαμβακοπαραγωγών, η κινητοποίηση που ξεκίνησε στις 28 του Νοέμβρη θα ωχριά μπροστά σε αυτήν που θα ακολουθήσει.

Στους Γοργοβίτες,ένα χωριό που έφτιαξε έναν αγροτικό σύλλογο και είχε καθολική συμμετοχή στο μπλόκο της "Βιοκαρπέτ", το χιόνι δεν έχει παγώσει τις αγωνιστικές διαθέσεις των αγροτών. Στο καφενείο των Γοργοβιτών ρωτήσαμε τους αγρότες που βρίσκονταν εκεί τι σκοπεύουν να κάνουν από εδώ και πέρα. "Πιστεύουμε ότι μόλις δούμε τον ήλιο να βγαίνει στον ουρανό, θα ξαναβγούμε στους δρόμους" μας είπε ο Δημήτρης Ντάλλας και συνέχισε: "Τώρα στις γιορτές που περάσαμε από την τράπεζα και είδαμε τι έχουμε στην τσέπη μας, μας έπιασε πονοκέφαλος και καταλάβαμε για τα καλά ότι δεν έχουμε άλλη διέξοδο από το να συνεχίσουμε τον αγώνα. Αυτή τη φορά όμως θα βγούμε πιο προετοιμασμένοι. Θα ξεκινήσουμε με σκεπασμένες πλατφόρμες, κρεβάτια, σκεπάσματα, είδη κουζίνας και θα ορίσουμε βάρδιες, τις οποίες θα τηρούμε αυστηρά".

"Αυτοί που κυβερνούν μας βγάζουν στους δρόμους"

"Είναι να μην ξαναβγούμε στους δρόμους;", συμπλήρωσε ο Βασίλης Μπαλτάς."Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Χρωστάω πέντε εκατομμύρια από την προηγούμενη χρονιά, ενώ για να ξεκινήσει φέτος η σοδειά και παράλληλα για να καλύψω τα έξοδα της οικογένειας θέλω άλλα πέντε εκατομμύρια. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, σε δυο χρόνια θα μας πάρουν τα χωράφια και θα ησυχάσουμε... Κατά τη γνώμη μου η κυβέρνηση πρέπει να κατεβάσει τον τόκο από 19% σε 10% ή 12%, όσο είναι ο τόκος που παίρνουμε και μεις στις δικές μας καταθέσεις... Ποιες καταθέσεις, δηλαδή, αφού δε μας έχει μείνει μία. Αλλά πού να καταλάβει ο πρωθυπουργός, ο άνθρωπος δε θέλει να συζητήσει με τους αγρότες. Αν όμως η κυβέρνηση μας άκουγε, εμείς δε θα βγαίναμε στους δρόμους, αυτοί που κυβερνούν μας βγάζουν στους δρόμους κι ας το καταλάβουν καλά αυτό".

"Βγήκαμε πιο δυνατοί"

Στην ερώτησή μας για το πώς βλέπουν τα πράγματα λίγες μέρες μετά την κινητοποίηση που έγινε, ο Μιχάλης Μπαλτάς είπε: "Από αυτή την κινητοποίηση βγήκαμε πιο δυνατοί. Αποκτήσαμε εμπειρία και συσπειρωθήκαμε. Ακόμα και το 40άρι στο βαμβάκι, επειδή βγήκαμε στους δρόμους το πήραμε, γιατί αλλιώς δεν το παίρναμε ούτε σε πέντε μήνες. Ολοι εδώ στο χωριό είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε, αν η κυβέρνηση δε δώσει λύσεις. Θα περιμένουμε τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στις 10 Γενάρη. Αν δεν πάρει ουσιαστικές δεσμεύσεις, δε θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια. Με τη μόνη διαφορά ότι ο αγώνας τώρα θα είναι πιο σκληρός".

Με τη σειρά του ο Δημήτρης Σιδέρης,σχολιάζοντας τη στάση της κυβέρνησης, τόνισε: "Ο λαός δεν έδωσε την εντολή σ' αυτήν την κυβέρνηση για να χαρίζει δισεκατομμύρια σε βιομηχάνους και εφοπλιστές. Της έδωσε την εντολή για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της αγροτιάς, της παιδείας, της υγείας, των εργατών. Να ενδιαφερθεί άμεσα για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων. Είναι απαράδεκτο μια ελληνική κυβέρνηση να είναι δέσμια κάποιων εντολών από ξένα κέντρα. Θα έπρεπε να έχει στόχο την ιεράρχηση των προβλημάτων του λαού. Να, για παράδειγμα, εδώ δίπλα στο χωριό είναι η βιομηχανική ζώνη Καρδίτσας, αλλά για εργοστάσια και βιοτεχνίες φυτρώνουν αγριόχορτα. Και αναρωτιέμαι πού θα πάνε όλοι αυτοί οι αγρότες, που θέλουν να ξεκληρίσουν, αν δεν υπάρχει κάτι άλλο να ασχοληθούν;".

"Κέρδος η ενότητα"

Στο χωριό Γραμματικό ο Βαγγέλης Γάκης επισημαίνει: "Επειδή ήταν προβληματική η χρονιά, φάνηκε καθαρά η αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Εμείς όμως είχαμε μεγάλο κέρδος σαν αγροτικό κίνημα και αυτό γιατί το συγκεκριμένο συλλαλητήριο ανέδειξε την ενότητα. Ημασταν όλοι δίπλα δίπλα, παλέψαμε μαζί". Δεν ήταν όμως η ενότητα το μόνο κέρδος... Οπως μας είπε ο Δημήτρη Τσώκος: "Μόλις ακούν "Βιοκαρπέτ" ανοίγουν οι πόρτες στις τράπεζες... και αυτοί που περιμένουν στην ουρά παραμερίζουν".

"Τώρα θα μπω μπροστά"

Και στο Γραμματικό οι αγρότες ετοιμάζονται να δώσουν συνέχεια στον αγώνα τους. "Είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε και δε θέλουμε διάλογο για το διάλογο", επισήμανε ο Βασίλης Κιρτσόπουλος.Στην κουβέντα μπήκε εκείνη τη στιγμή ο πρόεδρος του συνεταιρισμού του χωριού Πέτρος Πλατογιάννης,λέγοντας: "Εμείς δε θέλαμε να φύγουμε από το μπλόκο, όμως έρχονταν Χριστούγεννα και έπρεπε να φύγουμε συντεταγμένοι". Η επόμενη φράση έδινε το στίγμα για τη συνέχεια: "Ομως θα ξανακατέβουμε περισσότεροι από πριν και η συμπαράσταση του κόσμου μάς δίνει δύναμη για να συνεχίσουμε τον αγώνα".

Δεν έχουν περάσει λίγα λεπτά από τη φράση του προέδρου και ο Ηλίας Πετρόπουλος έρχεται να τον επιβεβαιώσει. "Την πρώτη φορά δεν πήγα το τρακτέρ στη "Βιοκαρπέτ". Αν ξαναγίνει όμως κινητοποίηση, δεν πρόκειται να με κρατήσει κανένας. Θα μπω μπροστά. Πρώτος θα φτάσω στο μπλόκο!". Οι συγχωριανοί του Ηλία δεν τον κατηγόρησαν που δεν έφερε το τρακτέρ στη "Βιοκαρπέτ". Δεν μπορείς να κατηγορείς κάποιον, μας είπαν, που μέρα παρά μέρα ήταν εκεί, με σακούλες γεμάτες τρόφιμα στα χέρια να ενισχύει υλικά τους συγχωριανούς του, τους φίλους του.

Θα κατέβουν περισσότεροι

Το ίδιο κλίμα συναντήσαμε και στη Μαραθέα.Και δω τα προβλήματα είναι πολλά. Ο Γιάννης Μπεκιάρης φανέρωσε και ένα νέο χαρακτηριστικό αυτής της κινητοποίησης, τονίζοντας: "Σ' αυτό το συλλαλητήριο το 60% των αγροτών κατέβηκε για πρώτη φόρα σε κινητοποίηση. Αυτό έγινε γιατί ο κόσμος κατάλαβε ότι η αγροτιά οδηγείται στο ξεκλήρισμα. Φέτος το 80% των κατοίκων του χωριού έχει χρέος από 3 έως 5 εκατομμύρια δραχμές. Αυτό θα αναγκάσει τον κόσμο να καλλιεργήσει μόνο τα δικά του κτήματα - ο μέσος κλήρος είναι 40 στρέμματα - και να μη νοικιάσει, τα έσοδα θα μειωθούν κατά πολύ".

Μπροστά σε αυτήν την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί, ο Γ. Μπεκιάρης μιλάει για μονόδρομο, υπογραμμίζοντας χαρακτηριστικά: "Ο κόσμος βρίσκεται σε αναμονή. Περιμένουν τις κυβερνητικές εξαγγελίες. Αν δεν υπάρξουν λύσεις, θα κατέβουν στους δρόμους και αυτοί που έμειναν μέχρι τώρα στο χωριό".

"Πικράθηκα από τη στάση της κυβέρνησης"

Ο ιδιοκτήτης του μικρού καφενείου στο χωριό μπήκε γρήγορα στην κουβέντα μας. Ο Πολύβιος Πολύζος είναι αγρότης και συμπληρώνει το εισόδημά του από το καφενείο. Μέσα στο μαγαζί του γίνονται καθημερινά συζητήσεις για τα αγροτικά ζητήματα και μας μετέφερε το κλίμα. "Τα προβλήματα είναι σοβαρά, γι' αυτό το λόγο κατέβηκαν κάτω αγρότες από όλους τους πολιτικούς χώρους. Αυτές τις μέρες στο καφενείο οι κινητοποιήσεις είναι το αποκλειστικό θέμα συζήτησης". Ο ίδιος μας είπε ότι είναι ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, αλλά "από τη στάση της κυβέρνησης πικράθηκα. Δε δώσανε κάτι, για να πάρουμε μια ανάσα. Στηρίζουν το κεφάλαιο και μεις ζητιανεύουμε να πάρουμε κάτι για να επιβιώσουμε. Η κυβέρνηση πρέπει να "ρίξει νερό στο κρασί της", γιατί οι αγρότες θα ξανακατεβούν στους δρόμους και προσωπικά πιστεύω ότι από το χωριό μου θα είναι διπλάσιοι".

ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
Ιστορίες για το... "χρυσό" άρμεγμα

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη του προέδρου του ΟΠΑΠ στην... "Αθλητική Ηχώ", για τους "γάμους" των κρατικών προμηθειών με το μεγάλο κεφάλαιο

Χάνουν όσοι σνομπάρουν τις αθλητικές εφημερίδες. Συμβαίνει κάποτε να φιλοξενούν αλήθειες που οι μυημένοι αρμόδιοι θεωρούν "απαγορευμένο καρπό" για τους αναγνώστες των πολιτικών φύλλων. Ο πρόεδρος του ΟΠΑΠ για παράδειγμα, ο κ. Σ. Αλημίσης, έδωσε μια συνέντευξη στην "Αθλητική Ηχώ". Μια συνέντευξη - εγκόλπιο για τους κανόνες με τους οποίους στήνονται οι μεγάλες μπίζνες και τα παιχνίδια (προκλητικά σκάνδαλα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου τα χαρακτηρίζουν άλλοι) στο χώρο που έχουμε συνηθίσει να λέμε διαπλεκόμενα συμφέροντα. Με ύφος φυσικό και ατάραχο, με λόγια απλά και κατανοητά, μέσα σε λίγες αράδες, σκιαγραφεί το πλέγμα των δοσοληψιών και της διαπλοκής του μεγάλου κεφαλαίου με το κράτος. Το ρόλο των κυβερνώντων στις σχέσεις τους με τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τον τρόπο που μοιράζονται δουλιές του δημοσίου και άλλα παρόμοια. Κοντολογίς μια συνέντευξη - εγχειρίδιο που - χωρίς να το θέλει - αναλύει ολόκληρα κεφάλαια της Πολιτικής Οικονομίας του καπιταλισμού.

Ο... γάμος

Αφορμή, η παραπέρα μηχανοργάνωση του ΟΠΑΠ, η εξέλιξη των διαφόρων τυχερών παιχνιδιών και κάποια καινούρια που οργανώνει ο συγκεκριμένος Οργανισμός, ο τρόπος που θα γίνει - αν γίνει - αυτό, ποιος θα δώσει τις σχετικές συμβουλές, ποιος θα προχωρήσει στην εφαρμογή και άλλα πολλά. Ας παρακολουθήσουμε τι ακριβώς λέει ο κύριος πρόεδρος:

- Βρισκόμαστε σε συζητήσεις με την ΙΝΤΡΑΚΟΜ, και εξετάζουμε όλες τις παραμέτρους. Για να ξεκινήσουμε πρέπει ή να αναμορφώσουμε τις υπάρχουσες μηχανές ή να προμηθευτούμε νέες. Είναι πιθανό να μας συμφέρει (σ.σ. να αγοραστούν νέα μηχανήματα) οικονομικά. Για κάθε μηχανή ο ΟΠΑΠ πληρώνει μηνιαίως 28.000 δραχμές στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ για συντήρηση, που σημαίνει κάπου 330.000 δρχ. το χρόνο επί 6.500 μηχανές, κάποια δισεκατομμύρια ετησίως (σ.σ. 2,2 δισ. το χρόνο). Δεν αποκλείεται να συμφέρει η αγορά από το σέρβις.

- Και γιατί με την ΙΝΤΡΑΚΟΜ και όχι με άλλη εταιρία,ρωτάει ο δημοσιογράφος.

- Με την ΙΝΤΡΑΚΟΜ είμαστε κατά κάποιο τρόπο... παντρεμένοι. Αν έρθει άλλη εταιρία, θα απαιτηθεί νέα τεχνολογία και η δαπάνη θα είναι απείρως μεγαλύτερη για τον Οργανισμό (... ). Αν πάντως απαιτηθεί διαγωνισμός, θα γίνει, αν συμφέρει η ανάθεση θα προχωρήσουμε με ανάθεση.

Η αποκωδικοποίηση

Η συλλογιστική, όπως παρουσιάζεται στη σχετική συνέντευξη που δημοσιεύτηκε στις 26 του Νοέμβρη, είναι απλή, αλλά αποκαλυπτική. Τα λεγόμενα του προέδρου του ΟΠΑΠ έχουν ιδιαίτερη σημασία επειδή ΕΤΣΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ σε όλους τους τομείς δημοσίων αναθέσεων και όχι μόνο. Δίνουν μια σφαιρική αποκωδικοποίηση όρων, που μας τους σερβίρουν κάθε τόσο οι κυβερνώντες, κρύβοντας την ουσία τους. Ο άνθρωπος αποκαλύπτει τι ακριβώς σημαίνουν:

  • "Ιδιωτική πρωτοβουλία" και πώς οι επιχειρηματίες κάνουν μεγάλα και τρανά τα θησαυροφυλάκιά τους, επειδή τις πιο πολλές φορές ξαφρίζουν στην κυριολεξία τον κρατικό κορβανά.
  • "Ελεύθερη αγορά" και πώς οι δοσοληψίες του κράτους με κάποιον επιχειρηματία δημιουργούν ομφάλιο λώρο, ο οποίος τρέφει κατ' αποκλειστικότητα εκείνον που προλαβαίνει να δεθεί μαζί του.
  • "Διαπλεκόμενα συμφέροντα" και πώς εταιρίες και επιχειρηματίες αναδεικνύονται σε μονοπωλιακούς εταίρους των δημόσιων φορέων και του κράτους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
  • "Διαχείριση δημόσιου χρήματος", που στην ουσία από ένα σημείο και μετά στην πραγματικότητα εκχωρείται σε αυτούς που "ξέρουν", διαθέτουν την "τεχνογνωσία", την "τεχνολογία", εκπροσωπούν την "ιδιωτική πρωτοβουλία" κλπ.
  • "Διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος", το οποίοοι διάφοροι εκπρόσωποι της κυβέρνησης το εναποθέτουν στους λογής λογής επιχειρηματίες με τους οποίους συναλλάσσονται.
  • "Ποιον υπηρετεί το κράτος", το οποίο αντί ν' αναπτύσσει από μόνο του τις αναγκαίες ικανότητες για να προωθεί εφαρμογές που κρίνονται απαραίτητες, μετατρέπει τη λειτουργία των φορέων του σε χώρους πρώτιστης εξυπηρέτησης των συμφερόντων της δήθεν ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
  • "Διεθνείς μειοδοτικοί διαγωνισμοί", οι όροι και οι προδιαγραφές των οποίων, τουλάχιστον συναποφασίζονται με τους ενδιαφερόμενους προμηθευτές και γι' αυτό άλλωστε τις πιο πολλές φορές έχουν "φωτογραφικό χαρακτήρα".
Τρελά υπερκέρδη

Το στήσιμο του σκηνικού είναι απλό και τα κέρδη εξασφαλισμένα. Κάποια στιγμή - και μπορεί να θεωρήσει κανείς πως έγινε με τήρηση όλων των σχετικών κανόνων για τις δοσοληψίες του δημοσίου με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις - κλείνεται ένα συμβόλαιο για την προμήθεια κάποιων μηχανημάτων. Αυτό ήταν! Από εκεί και πέρα, ο μεγαλοεπιχειρηματίας και η εταιρία που πήρε τη δουλιά, "γίνεται ένα" με τον κρατικό οργανισμό. Τα επιχειρήματα (ή και το πρόσχημα) που επιστρατεύονται είναι γνώριμα και πανομοιότυπα. Με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν σε μία και μόνη λογική. Στην... παντρειά, που λέει και ο κ. Αλημίσης. Κάθε διαφορετική επιλογή ή αλλαγή του προμηθευτή - συνεταίρου, ούτε καν κουβεντιάζεται επειδή... θα σήμαινε πολλαπλάσιο κόστος.

Ετσι η ιδιωτική εταιρία (η ΙΝΤΡΑΚΟΜ στην προκειμένη περίπτωση) και όποιοι είναι πίσω από αυτή, στην πραγματικότητα συναποφασίζουν - αν όχι αποφασίζουν - για την τύχη του κρατικού οργανισμού. Ο... πετυχημένος επιχειρηματίας αναβαθμίζεται ουσιαστικά σε συνεταίρο και ο κρατικός φορέας μετατρέπεται σε "παχιά αγελάδα" που ο πρώτος αρχίζει να την αρμέγει συστηματικά και με πρόγραμμα. Η αναγκαία αιτιολογική βάση πάντα μπορεί να βρεθεί. Πότε το σέρβις, πότε κάποιες καινούριες δουλιές, πότε οι ανάγκες "ανάπτυξης", πότε οι επικείμενοι "εκσυγχρονισμοί" και πάει λέγοντας.

Ο στόχος ένας και μοναδικός. Η εξασφάλιση, με τον τσαμπουκά του προμηθευτή του δημοσίου, υπερκερδών που... ζαλίζουν. Και όχι μόνο αυτό. Οι δίαυλοι... συνεργασίας που στήνονται για μία δουλιά που πέτυχε, ανοίγουν κι άλλους ορίζοντες, μέχρι που η εκάστοτε επιχείρηση μετατρέπεται σε μονοπώλιο στο χώρο. Σε τέτοιο μάλιστα σημείο που - όπως συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση - ο προμηθευτής μηχανημάτων του δημοσίου για τυχερά παιχνίδια του ΟΠΑΠ όπως το ΛΟΤΟ και το ΠΡΟ - ΠΟ, μετατρέπεται και σε ανταγωνιστή, αφού πλέον και ο ίδιος κατέχει, ας πούμε το ΞΥΣΤΟ...

Η ΙΝΤΡΑΚΟΜ λοιπόν, κορόνα στο κεφάλι του ΟΠΑΠ, και όχι μόνο. Με τον τρόπο που αποκαλύπτεται ότι εξετάζεται το μέλλον του συγκεκριμένου οργανισμού, με αντίστοιχους όρους οι κυβερνώντες προσεγγίζουν και το "αύριο" του κολοσσού που ακούει στο όνομα ΟΤΕ. Οπως γίνεται στο χώρο των πετρελαιοειδών, για παράδειγμα, όπου συνομιλητής είναι ο Βαρδινογιάννης, στην παιδεία και τον πολιτισμό με τον Λαμπράκη, στα ναυπηγεία με τον Ταβουλάρη και τον Περατικό, στα μεγάλα έργα με τα γαλλικά και γερμανικά μονοπώλια, στη διαχείριση των περιβόητων κονδυλίων της ΕΟΚ με τον ΣΕΒ.

Η ιστορία της "χρυσής αγελάδας" ούτε αρχίζει ούτε τελειώνει εδώ. Εξελίσσεται σε πολλαπλά επίπεδα και αμέτρητα επεισόδια, το τέλος των οποίων μπορεί να είναι διττό. Η το "ξεπάτωμα" της αγελάδας, ή η λύτρωσή της από εκείνους που το επιδιώκουν.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

"Παλιοσίδερα, που θα πιάσουν αράχνες, θα καταντήσουν τα τρακτέρ μας, αν δεν παρθούν άμεσα μέτρα από την κυβέρνηση", ήταν η επισήμανση των αγροτών στο χωριό Γλίνος των Τρικάλων

"Δεν έχω ματαδεί τέτοιο συλλαλητήριο", ήταν τα λόγια του 70χρονου Θανάση Παπαμάνθου, από τα Τρίκαλα

"Τα Χριστούγεννα στο χωριό τα γιορτάσαμε όλοι καταχρεωμένοι", σημείωσε ο Αντώνης Φούσιας, από το χωριό Γλίνος

Στο καφενείο του Γραμματικού όλοι οι παρευρισκόμενοι συμφώνησαν πως το συλλαλητήριο, που προηγήθηκε, ανέδειξε την ενότητα των αγροτών

"Θα χρεοκοπήσουμε και δε θα μπορέσουμε να σηκώσουμε ξανά κεφάλι", μας είπαν οι αγρότες που συναντήσαμε στο χωριό Γλίνος

"Αν δε δοθούν άμεσα λύσεις, θα κατέβουν οι περισσότεροι αγρότες στους δρόμους", επισήμανε ο Πολύβιος Πολύζος, από τη Μαραθέα

"Στην επόμενη κινητοποίηση, θα πάρω το τρακτέρ και θα μπω μπροστά", μας είπε ο Ηλίας Πετρόπουλος, από το Γραμματικό

Οπως μας είπαν στους Γοργοβίτες, οι αγρότες του χωριού ετοιμάζονται και οργανώνονται για την επόμενη αγωνιστική κάθοδο



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ