Μέσα στο χώρο που πέρασε οι ΕΒΕ με τις δυνάμεις που διαθέτουν έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους για τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους. Η αγωνιστική εγρήγορση και αφύπνιση ενσαρκώθηκε στις μαζικές κινητοποιήσεις, που από την πλευρά τους αποτέλεσαν σημειολογικό στοιχείο για την ακόμη μεγαλύτερη συνειδητοποίηση.

Στις περισσότερες κινητοποιήσεις οι ΕΒΕ βρέθηκαν πλάι πλάι με τους αγρότες, τους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους, αποδεικνύοντας την αλληλεγγύη τους, το κοινό των προβλημάτων τους και τη μαζικότητα του μετώπου πάλης.

Ομως έχουμε ακόμη μεγάλο δρόμο να διανύσουμε. Ο νέος χρόνος θα συσσωρεύσει ακόμα περισσότερα προβλήματα, γι' αυτό επιβάλλεται να ενημερώσουμε πληρέστερα τους ΕΒΕ, έτσι ώστε να αποκτήσουν συνδικαλιστική συνείδηση και να κατανοήσουν τις αιτίες που προκαλούν το κλείσιμο των καταστημάτων τους.

Από την πείρα και τις εμπειρίες της μέχρι τώρα πορείας μας εκτιμάται ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ΕΒΕ είναι ανενεργό και με παθητική στάση απέναντι σ' αυτά που διαδραματίζονται σε βάρος τους. Χρέος λοιπόν έχουμε, εκτός από το μεγαλύτερο βαθμό ενημέρωσης, να ενεργοποιήσουμε τα σωματεία, φτάνοντας μέχρι και τις Ομοσπονδίες.

Η ΓΣΕΒΕΕ ήδη αποφάσισε πανελλαδικό κλείσιμο των καταστημάτων, μέτρο που αποτελεί την πρώτη φωνή διαμαρτυρίας, για τα μέσα του Γενάρη. Η ανάγκη για μαζική και αγωνιστική συμμετοχή των σωματείων και των ομοσπονδιών, όλων των ΕΒΕ στην κινητοποίηση, έτσι ώστε αυτή να αποτελέσει μια απάντηση ενότητας και αγώνα, είναι κάτι παραπάνω από πρόδηλη.

Η πολιτική των μέχρι τώρα κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που δεμένη στο άρμα της ΕΕ και του Μάαστριχτ έστησε την ταφόπλακα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, είναι αυτή που στο όνομα της σύγκλισης και της ΟΝΕ μάς έπαιξε στο τραπέζι του ντόπιου και ξένου πολυεθνικού κεφαλαίου. Η σημερινή κυβέρνηση, με το χοντροκομμένο προσωπείο του εκσυγχρονιστή, μας προτείνει εναλλακτικές λύσεις, όπως τις νέες αγορές των ανατολικών χωρών, λες και δεν είναι γνωστό ότι αυτές οι χώρες έχουν ήδη καλυφθεί από τα ξένα μονοπώλια.

Ποιος από τους συναδέλφους δεν ξέρει πως χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι στο μεταίχμιο του κλεισίματος; Ποιος δεν ξέρει πως ο τζίρος στην αγορά έπεσε κατακόρυφα εξαιτίας της σκληρής λιτότητας και των πολυεθνικών; Ποιος δεν ξέρει τα δισ. των ακάλυπτων επιταγών; Ποιος βιοτέχνης, έμπορος επαγγελματίας, με την άρση του νόμου περί επαγγελματικής στέγης, δεν κινδυνεύει να βρεθεί στο δρόμο; Σε ποιον μπορεί να είναι άγνωστο πως θέλουν να επιβάλουν ελεύθερο ωράριο;

Ολα αυτά μεγαλώνουν την αγωνία των ΕΒΕ. Η όξυνση των προβλημάτων κορυφώνεται με το φορολογικό, που συζητείται μέσα στο μήνα στη Βουλή. Να, λοιπόν, γιατί προκύπτει η αναγκαιότητα για ένα πανελλαδικό κλείσιμο των καταστημάτων το Γενάρη. Στο χρόνο που μένει μέχρι εκείνες τις μέρες επιβάλλεται να καλέσουμε τα σωματεία κατά πρώτο λόγο να πάρουν αποφάσεις και να σημάνουν γενική κινητοποίηση. Οι ομοσπονδίες να βρίσκονται σε ετοιμότητα, αφού πρώτα καλέσουν τα διοικητικά συμβούλια. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει παρά μόνο ο δρόμος του αγώνα.

Από την πλευρά τους οι ΔΗΚΕΒΙΤΕΣ πρωτοπόροι πρέπει παντού και πάντοτε να αξιοποιούν την πείρα τους, να ενημερώνουν τους συναδέλφους ΕΒΕ στη γειτονιά, στο τετράγωνο που βρίσκεται η δουλιά τους και να ζητούν έγκαιρα ενημερωτικό υλικό.

Με τον αγώνα τους οι ΕΒΕ τίποτα δεν έχουν να χάσουν παρά μόνο τα λουκέτα τους...

ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΟΥ ΜΕΝΕΤΟΙ.

* Ο Κώστας Μανώλης είναι γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Θεσσαλονίκης

Με τις ραγδαίες πολιτικές αλλαγές και τις εκλογές που έγιναν το 1996 η άρχουσα τάξη έκανε μεγάλη προσπάθεια να υπερφαλαγγίσει τις οξυμένες ταξικές αντιθέσεις που είχαν ήδη εκδηλωθεί από χρόνια και να περάσει "χωρίς να βραχεί" από το ποτάμι της λαϊκής αντίθεσης στην όχθη της ΟΝΕ και του Μάαστριχτ.

Ενώ προς στιγμήν η συγχορδία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι όλα κινούνται στο "ρυθμό του Σημίτη", που "σαρώνει" τους αντιπάλους του, οι τελευταίοι μήνες του 1996 επιφύλαξαν εκπλήξεις για την κυβέρνηση και την πολιτική της. Ολοι σχεδόν οι εργαζόμενοι, με εξαίρεση την ολιγαρχία και λίγους παρατρεχάμενους, βρέθηκαν σε αγωνιστική κινητοποίηση, σχηματίζοντας, απρόβλεπτα γι' αυτήν, ένα πλατύ μέτωπο πάλης.

Οι ΕΒΕ που από το 1995 ήταν σεσυνεχή αγωνιστική πορεία πήραν μέρος στις κινητοποιήσεις αυτές, διεκδικώντας λύση στα χρόνια προβλήματά τους και αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής.

Το γεγονός που αυτή την περίοδο πρέπει να επισημανθεί είναι ότι για πρώτη φορά είχαμεταυτόχρονη κινητοποίηση ΕΒΕ, εργαζομένων, μισθωτών, αγροτών, συνταξιούχων, ναυτικών, εκπαιδευτικών κτλ. με κεντρικό άξονα την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής και την άρνηση αποδοχής των συνεπειών του προγράμματος "σύγκλισης" και της ΟΝΕ. Δημιουργήθηκε έτσι εκ των πραγμάτων ένα πλατύ αντιμονοπωλιακό μέτωπο πάλης που το διαπέρασε υψηλό φρόνημα και αίσθημα αλληλεγγύης ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα, αλληλεγγύης, που πήρε την πιο προωθημένη μορφή της με τη συμπαράσταση προς τους αγωνιζόμενους αγρότες.

Μέσα από αυτές τις κινητοποιήσεις έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι τα επιμέρους προβλήματα είναι μέρος γενικότερων προβλημάτων που έχει η χώρα, εξαιτίας των ακολουθούμενων αντιλαϊκών πολιτικών. Αν, λοιπόν, αυτά τα γενικά δε λυθούν με κοινή πάλη, καμία λύση δεν μπορεί να έχουν τα επιμέρους αιτήματα. Αυτό το έχουν κατανοήσει πολύ κατά οι ΕΒΕ, αφού έχουν διαπιστώσει ότι χωρίς γενικότερη μεταβολή στο συσχετισμό δυνάμεων ανάμεσα στο λαό και την ολιγαρχία ούτε τα "αντικειμενικά κριτήρια" φεύγουν, ούτε τα πολυκαταστήματα θα περιοριστούν, ούτε το μεγάλο κεφάλαιο θα φορολογηθεί, ούτε τα προβλήματα της επαγγελματικής στέγης, της χρηματοδότησης κτλ. θα αντιμετωπιστούν θετικά, όπως επιτάσσει το συμφέρον της ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας.

Το δίδαγμα, λοιπόν, του 1996 είναι σημαντικό: Η συμμαχία και η αλληλεγγύη των δυνάμεων που αντιπαλεύουν αυτή την πολιτική είναι προϋπόθεση κάθε επιτυχίας. Και η παρακαταθήκη του είναι εξίσου σημαντική: Ενα εκ των πραγμάτων κοινό μέτωπο πάλης και αλληλεγγύης. Στο 1997, λοιπόν, μπαίνουμε με εντελώς άλλα δεδομένα από ό,τι τη χρονιά που πέρασε.

Ο αγώνας των ΕΒΕ από την αρχή ακόμη του 1997 μπαίνει σε άλλη φάση, με την αντίθεση και την κινητοποίηση κατά του φορολογικού νομοσχεδίου και της οικονομική πολιτικής γενικότερα, ταυτόχρονα με τις κινητοποιήσεις όσων θίγονται από το φορομπηχτικό νομοσχέδιο και όχι μόνο, επιβεβαιώνοντας ξανά αυτό ακριβώς που έδειξαν οι περσινοί αγώνες. Οτι, δηλαδή, τα προβλήματα είναι κοινά και με κοινό μέτωπο μόνο μπορούν και πρέπει να διεκδικηθούν.

Ετσι, αυτή τη φορά οι επαγγελματοβιοτέχνες και οι έμποροι δε θα είναι μόνοι και αποσπασμένοι στον αγώνα τους. Θα έχουν τη συμπαράσταση όλων όσοι θίγονται από αυτή την πολιτική και αγωνίζονται για την ανατροπή της, όπως και την ίδια συμπαράσταση θα προσφέρουμε κι εμείς μέχρι να πετύχουμε τους κοινούς στόχους.

Αυτά τα νέα δεδομένα στον αγώνα μας επιβάλλουν πλέον να κάνουμε ένα ακόμη βήμα και να περάσουμε από τη "σύμπτωση" στη συνειδητή σύμπηξη μετώπου πάλης όλων των αγωνιζόμενων τάξεων και στρωμάτων κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Η εφαρμογή μιας πρακτικής συνεχούς πληροφόρησης και αλληλοϋποστήριξης των ενδιαφερόμενων φορέων είναι κατ' αρχήν απαραίτητη βάση ενός κοινού μετώπου. Σε δεύτερη φάση απαιτείται η καθιέρωση πολυμερών συναντήσεων και η συγκρότηση ενός συντονιστικού οργάνου όλων των αγωνιζόμενων δυνάμεων για τη διατύπωση και προβολή των κοινών αιτημάτων. Τέλος, το μέτωπο πρέπει να αποκτήσει όλα τα χαρακτηριστικά ενός οργανωμένου μετώπου όλου του λαού που εκφράζει τα συμφέροντά του, τα υπερασπίζει, παλεύει γι' αυτά και δίνει την προοπτική μιας άλλης πολιτικής σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση. Αυτή είναι η προοπτική, για την οποία πρέπει να αγωνιστούμε.

Οσον αφορά στους ΕΒΕ η πιο μεγάλη τους συνεισφορά σ' αυτή την πορεία είναι ο αγώνας τους να μπει σε νέα φάση πιο επιθετική, πιο μαζική και πιο συνειδητή, σε πλήρη συνδυασμό και συντονισμό με τον αγώνα του λαού. Τώρα δε θα είμαστε μόνοι και αυτό είναι μία προϋπόθεση πηγή δύναμης και αισιοδοξίας.

* Ο Διονύσης Κορφιάτης είναι πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ)

Οριστικοποιείται μέσα στις επόμενες μέρες η ημερομηνία πανελλαδικού κλεισίματος διαμαρτυρίας των καταστημάτων και βιοτεχνιών, που αποφάσισε η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) στη συνεδρίασή της την περασμένη βδομάδα. Μια κινητοποίηση, που θα αγκαλιάζει τον κόσμο των ΕΒΕ σε ολόκληρη τη χώρα και θα κορυφωθεί με το 24ωρο κλείσιμο τις μέρες που θα συζητιέται το φορολογικό νομοσχέδιο στη Βουλή. Παράλληλα, σήμερα συνεδριάζει, με προσανατολισμό επίσης το κλείσιμο των καταστημάτων, και η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, με θέμα τη μορφή των κινητοποιήσεων.

Οι τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις καλούνται να πάρουν αποφάσεις για κινητοποιήσεις, που θα δώσουν σάρκα και οστά στην αγωνιστική διάθεση που προκαλεί η διάχυτη και διογκούμενη αγανάκτηση του επαγγελματοβιοτεχνικού και εμπορικού κόσμου. Στην αποφασιστικότητα για αγώνες που φτάνει ως μήνυμα από όλες τις οργανώσεις και τα σωματεία, από τη βάση του συνδικαλιστικού κινήματος, τις φωνές που λένε "δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση".

Η εχθρική, απέναντι στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, φιλομονοπωλιακή και αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης των ΕΒΕ, που βλέπουν τις επιχειρήσεις τους να κλείνουν η μία μετά την άλλη και την πτώση του τζίρου να έχει φτάσει σε οριακά επίπεδα. Τα τελευταία επίσημα στοιχεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, που δόθηκαν προχτές στη δημοσιότητα, καταγράφουν ανάγλυφα την κρίση στο χώρο των ΜΜΕ με όλες τις συνέπειες για την εθνική οικονομία. Τα λουκέτα έφτασαν μέσα στο 1996 σε 5.795, ενώ τα φέσια στην αγορά, δηλαδή οι απλήρωτες συναλλαγματικές και ακάλυπτες επιταγές, ανήλθαν συνολικά σε 322,5 δισ. δρχ., αυξημένα σε σχέση με το 1995 κατά 13,24%.

Ταυτόχρονα το κλίμα των αγωνιστικών διαθέσεων εντείνεται με τη σημαντική αλληλεγγύη που σημειώνεται ανάμεσα σε όλα τα στρώματα του λαού, που αγωνίζονται κατά της κυβερνητικής πολιτικής, πράγμα που φαίνεται με τη γιγαντιαία κινητοποίηση στο ίδιο χρονικό διάστημα σχεδόν του συνόλου των εργαζομένων, των αγροτών.