ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΚΕΝΗ

Ενάντια στην υποτέλεια

Του Ηλία ΛΕΓΓΕΡΗ

Ο θόρυβος που ξεσηκώθηκε από τις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία και άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, σχετικά με τη συμφωνία αγοράς από την κυπριακή κυβέρνηση του σοβιετικού αντιαεροπορικού - αντιβαλλιστικού αμυντικού συστήματος S - 300, πέρα από το ότι είναι υποκριτικός, δείχνει με πολύ καθαρό τρόπο, το πρόσωπο της νέας τάξης πραγμάτων που θέλουν να επιβάλλουν οι ιμπεριαλιστές στην περιοχή.

Οι ΗΠΑ, ιδιαίτερα, δείχνουν καθαρά πως θέλουν να υπαγορεύσουν τους όρους προσέγγισης και διευθέτησης του κυπριακού προβλήματος. Με τις τελευταίες τοποθετήσεις τους, αρνούνται στην ουσία, το δικαίωμα σε ένα ανεξάρτητο, κυρίαρχο κράτος, μέλος του ΟΗΕ, να αποφασίζει για την ενίσχυση της άμυνάς του, τη στιγμή μάλιστα που συνεχίζεται η κατοχή του 40% της επικράτειάς του από τα τουρκικά στρατεύματα και η υλοποίηση των σχετικών συμφωνιών κορυφής και των αποφάσεων του ΟΗΕ, βρίσκει εδώ και χρόνια μύρια όσα εμπόδια και εξαντλείται σε ατέρμονες διπλωματικές διαπραγματεύσεις.

Η ωμή παρέμβαση που πραγματοποιούν οι Αμερικανοί και οι άλλοι ιμπεριαλιστές, ασφαλώς έχει και μια άλλη πλευρά. Αυτή, των θιγόμενων συμφερόντων των δικών τους μονοπωλίων παραγωγής οπλικών συστημάτων, όπως επίσης και από τη διαφαινόμενη πιο ενεργό διπλωματική ανάμειξη της Ρωσίας στην Κύπρο και την περιοχή γενικότερα. Ακόμα και μικρές διαφοροποιήσεις της Ρωσίας από τη χαραγμένη πολιτική των Αμερικανών για την περιοχή, θα τους ήταν αρκετά δυσάρεστες.

Η πολιτική των ΗΠΑ, ποντάρει και στο γεγονός ότι και η σημερινή κυβέρνηση υπό τον κ. Σημίτη, όχι μόνο δεν αντιδρά στις παρεμβάσεις τους αλλά επιδιώκει τη με κάθε τρόπο εξυπηρέτηση των αμερικάνικων σχεδίων για την περιοχή. Η πολιτική του "ευχαριστώ" στους Αμερικανούς συνεχίζεται με την ίδια ένταση. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ περιορίζεται στην καταγγελία της τουρκικής επιθετικότητας και αφήνει στο απυρόβλητο και τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, που στην ουσία αξιοποιούν την Τουρκία, την ενθαρρύνουν ή και την ανέχονται, για να μπορούν να παρεμβαίνουν ως επιδιαιτητές στις σχέσεις των δύο χωρών ώστε να επιβάλλουν τα σχέδιά τους στην περιοχή του Αιγαίου και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Ηταν χαρακτηριστικοί οι περισσότεροι τίτλοι και η αρθρογραφία των εφημερίδων της περασμένης Πέμπτης και Παρασκευής. Επεσήμαιναν, πως οι ΗΠΑ αφού ενθάρρυναν με τις δηλώσεις τους την επιθετικότητα της Τουρκίας, τώρα την προειδοποιούν. Τη στάση αυτή, που και στο πρόσφατο παρελθόν έχουν οι ΗΠΑ ακολουθήσει, την έχουν ονομάσει πολιτική των "ίσων αποστάσεων" (και προφανώς μερικοί να εννοούν πως θα 'πρεπε να τάσσεται πάντα υπέρ της Ελλάδας, ως πιστού συμμάχου της). Κάθε άλλο. Αυτή η πολιτική, είναι πολιτική του μαστίγιου και του καρότου, που αξιοποιεί ή και υποδαυλίζει διαφορές για να παρεμβαίνει μετά, δήθεν πυροσβεστικά, προωθώντας τα σχέδιά τους στην περιοχή.

Η δέσμη των μέτρων που προωθούν οι Αμερικανοί στο Αιγαίο και την Κύπρο, έχει γίνει στο μεγαλύτερο μέρος της γνωστή εδώ και καιρό και πιο συγκεκριμένα εμφανίστηκαν μετά τα γεγονότα στα Ιμια. Μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, μορατόριουμ για στρατιωτικές ναυτικές ασκήσεις και πτήσεις στρατιωτικών αεροπλάνων στο Αιγαίο και την Κύπρο, αντικατάσταση της δύναμης του ΟΗΕ στην Κύπρο με ΝΑΤΟικές δυνάμεις κλπ. Από κοντά και όπως φαίνεται σε στενή συνεργασία με τις ΗΠΑ, κινούνται και οι προτάσεις της Μ. Βρετανίας για την Κύπρο. Στα ίδια πλαίσια κινείται και η ΕΕ, τη στιγμή μάλιστα που πλησιάζουν τα χρονικά όρια για την έναρξη των ενταξιακών διαδικασιών της Κύπρου σ' αυτήν. Οι συστηματικές τους ενέργειες, δεν κρύβουν καθόλου πως ετοιμάζουν μια ΝΑΤΟική λύση για την Κύπρο, που θα βγάζει το κυπριακό ζήτημα από τα διεθνή πλαίσιά του. Που θα πάψει να το αντιμετωπίζειπρωταρχικά ως ένα κατ' εξοχήν πρόβλημα εισβολής και κατοχής. Το ίδιο και στο Αιγαίο. Ο υπ. Αμυνας κ. Τσοχατζόπουλος μπορεί στη συνέντευξή του στα ΝΕΑ να καταγγέλλει την τουρκική επιθετικότητα και τα σχέδιά της για κυριαρχία στο Αιγαίο, αρνείται όμως να πει πώς αυτή η επιθετικότητα εκδηλώνεται από μια χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ και μάλιστα μέσα στα πλαίσιά του. Γνωρίζει πολύ καλά πως οι επιχειρησιακές ανάγκες του ΝΑΤΟ θέλουν ένα Αιγαίο χωρίς σύνορα, όπως γνωρίζει επίσης πως κατά τις ΝΑΤΟικές ασκήσεις τα εναέρια σύνορά μας είναι τα 6 ν. μίλια κι όχι τα 10. Κατά τα άλλα εναποθέτει τις ελπίδες του στο ΝΑΤΟ, για να συνετίσει την Τουρκία! Η πολιτική της κυβέρνησης που αναγορεύει τις ΗΠΑ και τους άλλους ιμπεριαλιστές σε πρωταγωνιστές στην περιοχή και επιδιαιτητές, οδηγεί σε επικίνδυνα και τραγικά αδιέξοδα. Ποια είναι η στάση των άλλων κομμάτων πάνω σ' αυτήν την κατάσταση; Θέτουν μήπως θέμα ριζικής αμφισβήτησης των κατευθύνσεων και των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί από τις μέχρι τώρα κυβερνήσεις και από τη σημερινή του ΠΑΣΟΚ που καθορίζονται από τα πλαίσια των συμφωνιών με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ; Ακούγεται τουλάχιστον αστείο το αίτημα που προβάλλεται από τις ηγεσίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης, κυρίως της ΝΔ και του ΣΥΝ, για την ανάγκη διαμόρφωσης εθνικής στρατηγικής ή δημιουργίας Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής και άλλα τέτοια παρόμοια. Τι νέο θα πρόσθετε μια ακόμα σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών; Ποιες είναι άραγε οι ριζικές διαφοροποιήσεις αυτών των κομμάτων από την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική; Δεν είναι γνωστές οι απόψεις τους πάνω σ' αυτά τα θέματα; Στην ουσία στηρίζουν την κυβέρνηση με τις επιλογές που τα ίδια έχουν αλλά και από την υποστήριξη των μέχρι τώρα δεσμεύσεων που απορρέουν από το σύστημα συμμαχιών που έχει αλυσοδέσει το λαό μας, ανεξάρτητα από την "αντιπολιτευτική" τους έκφραση. Προφανώς οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων επιζητούν μια πιο "συντεταγμένη" και "αποτελεσματικότερη" πορεία, στη βάση της εθελόδουλης πολιτικής που ήδη εφαρμόζεται και αναθέτει την επίλυση των θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής στους "ισχυρούς συμμάχους".

Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής βρίσκεται η πολιτική που υποστηρίζει και ασκεί με συνέπεια εδώ και χρόνια το ΚΚΕ. Είναι μια πολιτική ενάντια στο κυρίαρχο ρεύμα. Μια πολιτική που έχει ως βασική της προϋπόθεση την αντίσταση με όλα τα μέσα στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή, στην πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" και της "νέας τάξης πραγμάτων". Είναι μια πολιτική που κύριο στόχο έχει την αποκάλυψη των σχεδίων του ιμπεριαλισμού και των κινδύνων που εγκυμονούν για τους λαούς της περιοχής και έχει ως μόνιμο προσανατολισμό της την ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στη χώρα μας, την αλληλεγγύη και τον συντονισμό πρώτα απ' όλα της εργατικής τάξης των γειτονικών χωρών ενάντια στα σχέδια αυτά, την ανάπτυξη και κοινή δράση των φιλειρηνικών και αντιιμπεριαλιστικών κινημάτων τους. Οσα εμπόδια και δυσκολίες κι αν εμφανίζονται για την εφαρμογή της, από τη δράση των ιμπεριαλιστών, δεν πρόκειται να τη σταματήσουν γιατί είναι η μοναδική που μπορεί να εξασφαλίσει την ειρήνη στην περιοχή, να υπερασπίσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και τα συμφέροντα των λαών.

Η πολιτική των ΗΠΑ είναι πολιτική του μαστίγιου και του καρότου που αξιοποιεί ή και υποδαυλίζει διαφορές για να παρεμβαίνει μετά, δήθεν πυροσβεστικά, προωθώντας τα σχέδιά τους στην περιοχή

"ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ μπροστά στο συνεχιζόμενο φαινόμενο να κλείνουν στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις, την ίδια στιγμή που οι ιδιοκτήτες τους μεταφέρουν τα κεφάλαιά τους σε άλλους πιο κερδοφόρους κλάδους του εξωτερικού ή στις ξένες τράπεζες. Ταυτόχρονα, βάλλονται τα εργασιακά δικαιώματα και δυναμώνει η ληστεία του ιδρώτα των εργαζομένων", τονίζει σε ανακοίνωσή του το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, καταδικάζοντας την πολιτική της κυβέρνησης, που, εναρμονιζόμενη με την ΕΕ και το ΣΕΒ, οδηγούν τη χώρα σε αποδιάρθρωση της βιομηχανικής παραγωγικής βάσης (σελίδα 5).

ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ συρρίκνωσης, αντιδρούν οι εργαζόμενοι στη ΣΟΦΤΕΞ, που την Τρίτη πραγματοποιούν στάση εργασίας, συγκέντρωση και πορεία στο υπουργείο Ανάπτυξης. Αλλά και οι εργαζόμενοι της "Χαλυβουργικής" αντιδρούν ενάντια στην απόφαση του ιδιοκτήτη της, να προχωρήσει σε ακόμα 150 απολύσεις, καθώς και σε 54 διαθεσιμότητες, οδηγώντας την επιχείρηση ένα βήμα πριν το "λουκέτο". Την ερχόμενη Τρίτη, προγραμματίζουν και νέα 24ωρη απεργία, ενώ φέρονται αποφασισμένοι να κλιμακώσουν τις κινητοποιήσεις τους, αξιοποιώντας όλες τις μορφές πάλης (σελίδα 4).

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ο κ. Σημίτης να "ποιεί την νήσσαν", ως προς τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, έδωσε ακόμα ένα χαρακτηριστικό δείγμα στο Συμβούλιο (παρωδία) Αγροτικής Πολιτικής. Προσπερνώντας αδιάφορα την αγωνία των αγροτών, που σήμερα παλεύουν για την ίδια την επιβίωσή τους, αγνοώντας τη δραματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον αγροτικό τομέα εξαιτίας της καταστροφικής του πολιτικής, δεν ντράπηκε να καταδικάσει τον αγώνα τους και να κάνει λόγο για κυβερνητικές "στρατηγικές και κατευθύνσεις", που, στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΕ, θα αντιμετωπίσουν, τάχα, τα αγροτικά προβλήματα! (σελίδα 11).

ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ μισθολόγιο, η κυβέρνηση προχωρά ένα βήμα ακόμα στη μετάλλαξη των εργασιακών σχέσεων. Στην ανατροπή κατακτήσεων δεκαετιών και στην άνευ όρων ομηρία των δημοσίων υπαλλήλων, από ένα μηχανισμό συνεχούς πειθαναγκασμού, εκβιασμών και πολιτικής χειραγώγησης, στο όνομα της "εκσυγχρονιστικής" εποχής. Ενα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για τη ...σοσιαλ-ληστρική εισοδηματική πολιτική, που αυτοαποκαλείται σοσιαλιστική. Πώς φτάσαμε από το 1982, που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θέσπιζε την ΑΤΑ σαν αμυντικό μηχανισμό ελάχιστης προστασίας των εισοδημάτων από τον πληθωρισμό, στο 1990, που η "κακή" ΝΔ κατάργησε την ΑΤΑ, και στο 1997, που το "νέο" ΠΑΣΟΚ μηχανεύεται τρόπους για μεγαλύτερη ληστεία στα εισοδήματα μισθωτών και συνταξιούχων (σελίδες 14 - 15).

ΣΤΗΝ ΑΛΥΣΙΔΑ των κινητοποιήσεων προστίθενται και οι ΕΒΕ. Η εχθρική, απέναντι στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, φιλομονοπωλιακή και αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησής τους, που βλέπουν τις επιχειρήσεις τους να κλείνουν η μία μετά την άλλη και την πτώση του τζίρου να έχει φτάσει σε οριακά επίπεδα. Ετσι οριστικοποιείται μέσα στις επόμενες μέρες η ημερομηνία πανελλαδικού κλεισίματος διαμαρτυρίας των καταστημάτων και βιοτεχνιών, που αποφάσισε η ΓΣΕΒΕΕ. Μια κινητοποίηση, που θα αγκαλιάσει τον κόσμο των ΕΒΕ σε ολόκληρη τη χώρα και θα κορυφωθεί με το 24ωρο κλείσιμο τις μέρες που θα συζητιέται το φορολογικό νομοσχέδιο στη Βουλή (σελίδα 16).

ΑΥΡΙΟ τα ξημερώματα αρχίζει και η η νέα 48ωρη πανναυτεργατική απεργία, η οποία αποτελεί συνέχεια του 5ήμερου μεγαλειώδους απεργιακού αγώνα, που έδωσε με αποφασιστικότητα ο κλάδος ακριβώς πριν από τρεις βδομάδες. Οι ναυτεργάτες βρίσκονται ξανά σε αγωνιστικό αναβρασμό, επιστρέφοντας το "κόκαλο" της νέας πρότασης για το φορολογικό ζήτημα, που τους "πέταξε" η κυβέρνηση (σελίδες 36- 37).

ΑΠΕΡΓΙΑ διαρκείας ξεκινούν από την ερχόμενη Δευτέρα οι καθηγητές, ενώ για απεργιακές κινητοποιήσεις ετοιμάζονται και οι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί, αφού από αύριο συνεδριάζουν οι σύλλογοι δασκάλων και νηπιαγωγών όλης της χώρας για να αποφασίσουν σχετικά με το απεργιακό πρόγραμμα. Κύριο αίτημα είναι να δοθούν πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς τους και να μην ψηφιστεί από την κυβέρνηση το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων (σελίδα 33).