Στο ποιες πολιτικές και πολιτικοί στόχοι προωθούνται σήμερα από την κυβερνητική πολιτική, κάτω από το "μανδύα" της διεθνοποίησης της οικονομίας, καθώς και στην ανάγκη έγκαιρης εκδήλωσης της λαϊκής αντίδρασης, εστίασε την ομιλία της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα,χτες Σάββατο, μιλώντας στη συνεδρίαση της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας, στην οποία παραβρέθηκε. Η ΓΓ του Κόμματος βρίσκεται από την Παρασκευή στο Νομό Λάρισας, όπου και περιοδεύει. Ο "Ρ" δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα απότην ομιλία:

"Ολα τα επιχειρήματα που ακούγονται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τα οποία δεν αντιστρατεύονται και τα άλλα κόμματα, υποστηρίζουν ότι ο λαός μας είναι υποχρεωμένος να κρίνει τα πράγματα με μια παγκόσμια ματιά και αντίληψη, όχι μόνο ευρωπαϊκή. Τα πάντα πρέπει να μπούνε στην υπηρεσία της διεθνοποίησης - παγκοσμιοποίησης, μας λένε. Ο σκοπός είναι προφανής: Να λειτουργεί απρόσκοπτα, όχι γενικά η παγκόσμια οικονομία, όχι οποιαδήποτε οικονομία, αλλά η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία. Να μην αμφισβητείται από κανένα κρίκο. Το παν είναι να εδραιώσουν την παγκόσμια κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου, που σήμερα έχει συγκεντρωθεί κατά κύριο λόγο στα χέρια 200 πολυεθνικών, οι οποίες βεβαίως στηρίζονται από διακρατικές συμφωνίες, δηλαδή και από εθνικές παρεμβάσεις και ρυθμίσεις. Οταν πρόκειται για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, τότε η εθνική ρύθμιση είναι σύγχρονη. Οταν πρόκειται για τους λαούς, οι εθνικές ρυθμίσεις είναι ξεπερασμένες! Εμφανίζεται ότι το εθνικό συμφέρον είναι πια ξεπερασμένο. Στην πραγματικότητα, θέλουν να ανακόψουν και να τσακίσουν το λαϊκό κίνημα της κάθε χώρας σε εθνικό επίπεδο, ώστε να μην υπάρχει τοπική αντίσταση. Γνωρίζουν ότι οι τοπικές αντιστάσεις από τη φύση τους, ειδικά σήμερα, οδηγούν στη διεθνοποίηση της πάλης και στον πολλαπλασιασμό της δύναμης. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ξέρει ότι άλλο εθνικισμός και άλλο αγώνας για τα συμφέροντα ενός λαού. Ο αγώνας, π.χ., κατά της ανεργίας στην Ελλάδα, ο αγώνας για να μην ξεπουληθούν οι πηγές πλούτου της χώρας στο πολυεθνικό κεφάλαιο, η πάλη κατά της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, είναι αγώνας διεθνών διαστάσεων. Μόνο που η κατεύθυνση αυτής της διεθνοποίησης δε συμφέρει την κυβέρνηση και όσους θέλουν, στο όνομα της παγκοσμιοποίησης, να τσακίσουν τα λαϊκά κινήματα".

"Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας στηρίζουν τις συγκεκριμένες διαδικασίες της διεθνοποίησης, από τη στιγμή που ηθελημένα κρύβουν ότι αυτές είναι έτσι, όχι γιατί γενικά έχει διεθνοποιηθεί η ζωή, αλλά γιατί κυριαρχούν και εξουσιάζουν οι δυνάμεις που αντιπροσωπεύουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών, του μεγάλου κεφαλαίου, γενικότερα. Βεβαίως, στην πολιτική υπάρχει και το λάθος, όμως σήμερα, που τα πράγματα είναι τόσο καθαρά, δεν υπάρχει έδαφος για πολιτικό λάθος και πολιτική μυωπία. Οι επιλογές είναι βασικά δύο: H στη χώρα σου και στην Ευρώπη, στον κόσμο ολόκληρο, υποστηρίζεις τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, ή στη χώρα σου, στην Ευρώπη και παγκόσμια, συμμαχείς και συμβιβάζεσαι με τα συμφέροντα των συνασπισμένων καπιταλιστών και των πολυεθνικών εταιριών".

"Η κυβέρνηση οργανώνει την ιδεολογική της παρέμβαση στη σχέση διεθνικού και εθνικού, όχι μόνο για να δικαιολογήσει την αδιαλλαξία της, αλλά και για έναν άλλο λόγο. Θέλει να εξοικειώσει τον ελληνικό λαό να δεχτεί αγόγγυστα τα νέα στρατηγικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή, στα οποία η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν αντιδρά, παρά τις ιδιαίτερες βλέψεις της. Και αν αντιδράσει, θα είναι για το συμφέρον της Γερμανίας, της Γαλλίας ή κάποιων άλλων.Προσπαθεί να επιβάλει μια δουλική και ηττοπαθή συμπεριφορά του λαού,όταν το Αιγαίο διχοτομηθεί, όταν αμφισβητούνται τα ελληνικά σύνορα, όταν διασπώνται γειτονικά κράτη, όταν δημιουργηθούν επίσημα δύο κυπριακά κράτη ή όταν το ΝΑΤΟ αναμειγνύεται ακόμα και στις εθνικές εκλογές, καθορίζοντας ποια κόμματα θα παίρνουν μέρος και ποια όχι, όπως έγινε ανοιχτά και απροσχημάτιστα στη Βοσνία. Θέλει να εξοικειώσει το λαό, άλλοτε να δέχεται τη λεγόμενη ειρήνη, που βρίσκεται μέσα στα πλαίσια του σχεδιασμού των ιμπεριαλιστών (δηλαδή την εκχώρηση δικαιωμάτων και την υποταγή), άλλοτε να δέχεται να συμμετέχει με τα στρατευμένα παιδιά του σε επιθετικές τυχοδιωκτικές ενέργειες εναντίον γειτονικών χωρών, ανάλογα με το τι διατάσσουν η Ουάσιγκτον ή οι Βρυξέλλες. Βεβαίως, όλοι οι σχεδιασμοί δε θα περάσουν και ό,τι περάσει θα ανατραπεί στην πορεία. Αυτό για μας είναι βέβαιο".

"Αυτό που επείγει είναι η πολιτική αντίσταση και αντεπίθεση να εκδηλωθούν όσο γίνεται πιο έγκαιρα,πιο ολοκληρωμένα, να αποκτήσουν πολιτικό στρατηγικό σκοπό, να απαντούν στο πρόβλημα ποιος εξουσιάζει - ποιος κυβερνά. Ολοι αυτοί τρέχουν για να προλάβουν. Αρα, στην κούρσα πρέπει να μπει πιο αποφασιστικά και μαζικά ο ίδιος ο λαός, το εργατικό και λαϊκό κίνημα της χώρας, για να προλάβει ορισμένα από τα σχέδιά τους.Πώς θα προλάβει; Το ΚΚΕ προτείνει αυτό που η ζωή ρεαλιστικά σήμερα απαιτεί, το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο Πάλης, που εκφράζει αντικειμενικά μια ευρύτερη κοινωνική βάση, δηλαδή τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Μόνο η οργανωμένη και πολιτικοποιημένη λαϊκή πλειοψηφία, που αντιπαρατίθεται και συγκρούεται με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, που γυρνά την πλάτη στους εκφραστές του, μπορεί να αλλάξει δραστικά τους πολιτικούς συσχετισμούς. Η αρχή της άλλης πορείας που συμφέρει το λαό, σε ρήξη με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, δεν μπορεί να δρομολογηθεί, όσο συνεχίζεται ο εγκλωβισμός στο σημερινό πολιτικό συσχετισμό, όσο υπάρχουν αυταπάτες και ελπίδες ότι μπορεί να λύνονται λαϊκά προβλήματα με συναίνεση και υποταγή στο μεγάλο κεφάλαιο. Η συγκρότηση του Μετώπου θα δώσει νόημα και αποτελεσματικότητα στην πάλη, θα φέρει το λαό σε καλύτερη μοίρα στον αγώνα διεκδίκησης.

Στο Μέτωπο θα μετέχουν ανομοιογενείς από κοινωνική θέση δυνάμεις, όμως με συνεκτικό δεσμό τα κοινά τους άμεσα συμφέροντα εναντίον των μονοπωλίων και της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Ο αγώνας θα πείθει για τη σημασία αυτής της μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, τους ΕΒΕ, τη μικρομεσαία αγροτιά, θα δείχνει πόσο πιο ισχυρό είναι αυτό που ενώνει. Η μεγάλη σημασία του Μετώπου είναι ότι δε θα περιορίζεται μόνο στην απόσπαση κατακτήσεων ή στην αναμέτρηση με την κυρίαρχη πολιτική. Θα ανοίξει το δρόμο να μπει στην ημερήσια διάταξη το κύριο και βασικό, που αφορά το λαό, το πρόβλημα να διεκδικήσει μια νέα λαϊκή εξουσία.Βεβαίως, ο λαός δεν έχει σήμερα, και πιθανά και αύριο, την ίδια άποψη για το πολιτικό πρόβλημα της χώρας και τον τρόπο επίλυσής του. Το Μέτωπο, όμως, θα δρομολογήσει και μια τέτοια συζήτηση και διάλογο ανάμεσα στις δυνάμεις που θα το απαρτίζουν και θα το στηρίζουν.Και μόνο έτσι να δούμε το ζήτημα, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για το λαό. Σήμερα η συζήτηση είναι ακόμα περιχαρακωμένη ανάμεσα στην Κεντροδεξιά ή Κεντροαριστερά, ανάμεσα σε αυτοδύναμες ή πολυκομματικές κυβερνήσεις, χωρίς ταυτόχρονα να αμφισβητείται η γενική γραμμή πλεύσης.Αύριο, στο φόντο των αγώνων και της ταξικής πείρας, της νέας πείρας που θα συσσωρευτεί, το επίκεντρο της συζήτησης θα γίνει ποια κυβερνητική εξουσία αντιπροσωπεύει το λαό και τα άμεσα και γενικότερα συμφέροντά του".