"Ως συνδικαλιστής είχα τονίσει το 1995 πως αν τα συνδικάτα δε συζητήσουν τις αναγκαίες αλλαγές, η εργοδοσία θα προχωρήσει ντε φάκτο σε αυτές και μάλιστα με τους δυσμενέστερους όρους για τους εργαζομένους".

Τα λόγια ανήκουν στον πρώην συνδικαλιστή και νυν υφυπουργό Εργασίας Χρ. Πρωτόπαππα, ο οποίος με τη δήλωσή του παραδέχτηκε δημόσια στην ημερίδα για τα "Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης" ότι δεν είχε διστάσει ούτε μια στιγμή να αποκλείσει τη διεκδικητική δράση των συνδικάτων ενάντια στα "ντε φάκτο" των εργοδοτών και να προβάλει το μονόδρομο της ...συζήτησης.

Χτες, συνεπής με την τότε στάση του, έγινε ο κατ' εξοχήν "τιμητής" των "Τοπικών Συμφώνων Απασχόλησης", του "εταιρισμού", της συναίνεσης... με τους εργοδότες για την ανατροπή των δικαιωμάτων των εργαζομένων, της φύλαξης - σε τελική ανάλυση - των σχολείων με τα χρήματα των "φαστ φουντ"...

Την αλλεργία τους απέναντι στον εξεγερμένο λαό της Αλβανίας δεν μπορούν να αποκρύψουν ορισμένοι αρθρογράφοι. Δεν τους αρέσει έτσι όπως εξελίσσεται, με όπλα και βία. Θα την προτιμούσαν πιο "καθωσπρέπει" και εντός "πλαισίων". Είναι χαρακτηριστικά ορισμένα αποσπάσματα από χτεσινό σχόλιο στην "Ελευθεροτυπία", με την υπογραφή του Σήφη Πολυμήλη: "Η εξέγερση αυτή συνοδεύεται από πολλά ερωτηματικά και πολλές αμφιβολίες. Κυρίως για τον τρόπο και τις μεθόδους που χιλιάδες όπλα πέρασαν στα χέρια ανεξέλεγκτων ομάδων, ακόμα και ανήλικων παιδιών... Το άλλο οδυνηρό συμπέρασμα βέβαια αφορά τον τρόπο που δρουν πλέον οι εξεγερμένες αυτές ομάδες. Εναν τρόπο που δεν υπακούει πλέον σε κανένα κανόνα λογικής (!), αλλά ούτε βέβαια και εντάσσεται σε μια προοπτική πολιτικής δράσης. Τσαμπουκάς για τον τσαμπουκά, εκτόνωση, πλιάτσικο και ανεξέλεγκτη βία, που τροφοδοτείται από τη δυναμική της μάζας... ". Μα, γιατί κουράζεται. Θα μπορούσε να πει απλά ότι κάθε λαϊκή εξέγερση θα έπρεπε να είναι ένα εύπεπτο "σόου" με "χάπενινγκ". Και βέβαια να έχει συνεννοηθεί από τα πριν για τις μεθόδους και τα μέσα που θα χρησιμοποιήσει, ώστε να γίνουν αποδεκτά από τους τυράννους και τα αφεντικά τους.

Ο πρόεδρος των εν Ελλάδι Χειμαρριωτών δήλωνε προχτές ότι αποφασίστηκε από το σύλλογό του η αποστολή 40 νεαρών στη Χειμάρρα, για να προστατέψουν την ελληνική μειονότητα και τα σπίτια τους. Είπε δε, αμέσως μετά, ευτυχώς, και υπό τύπον διευκρίνισης, ότι η αποστολή είναι "ειρηνική". Μόνο που μερικοί από τους "ειρηνιστές" - μέλη της αποστολής ωρύονταν και άφριζαν την ώρα που γίνονταν αυτές οι επεξηγηματικές δηλώσεις. Περίεργα δεν είναι αυτά τα πράγματα;

"Η 8η Μεραρχία από τα αριστερά και η 15η από τα δεξιά" θα έπρεπε να φτάσουν μέχρι την... Κορυτσά! Δεν πρόκειται για στρατιωτικό σχέδιο εισβολής στην Αλβανία, καταστρωμένο σε κάποιο καταγώγιο, όπου συναθροίζονται εθνικιστές πολεμοκάπηλοι. Πρόκειται για "προτροπή" (!) - μαζί με "καημό", αφού, αν ζούσαμε σε άλλες εποχές, αυτά τα "επιβεβλημένα" θα γίνονταν από την Ελλάδα - στην οποία ενυπογράφως προχωρεί αρθρογράφος του "Ελεύθερου Τύπου" στο προχτεσινό φύλλο της εφημερίδας!

Αλίμονο! Τίποτα δεν έχουν διδαχτεί οι άνθρωποι. Τόσοι ποταμοί αίματος στη Σμύρνη και στην Κύπρο δεν έχουν σταθεί ικανοί να ξεπλύνουν την άρρωστη πατριδοκαπηλία που περιφέρουν. Μια πατριδοκαπηλία - προκάλυμμα της βαθιάς εθελοδουλίας και εξάρτησης απέναντι στα μεγάλα αφεντικά, που πάντα βρίσκουν "επαρκείς" λόγους, για να οδηγούν τους λαούς στην αλληλοσφαγή.

Προάγγελο, για νέα αντιλαϊκά μέτρα λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αποτελούν οι δηλώσεις που έκανε ο κομισάριος Ιβ Τιμπό ντε Σιλγκί, αρμόδιος για θέματα νομισματικών υποθέσεων της Κοινότητας. Καθώς πλησιάζει η ώρα της "κρίσης" - δηλαδή η ώρα που θα κριθεί ποιες χώρες εκπλήρωσαν τα κριτήρια του Μάαστριχτ και ποιες όχι - ο επίτροπος της ΕΕ υπογράμμισε, με νόημα, το εξής: "Είναι αναγκαίο να λάβουμε υπόψη τις πρώτες δεσμεύσεις των κυβερνήσεων για τήρηση των κριτηρίων και για λήψη, εάν κριθεί αναγκαίο, και διορθωτικών μέτρων, ώστε να εξασφαλιστεί η πιστή τήρηση των κριτηρίων του Μάαστριχτ".

Και η καμπάνα για "νέα διορθωτικά μέτρα, ώστε να εξασφαλιστεί η πιστή τήρηση των κριτηρίων του Μάαστριχτ" - δηλαδή για νέα αντιλαϊκά μέτρα λιτότητας - δε χτυπά μόνο για την Ελλάδα και τους Ελληνες εργαζόμενους. Χτυπά για τους εργαζόμενους όλων των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς η εφεύρεση του Μάαστριχτ αποτελεί το άλλοθι για την επιβολή της λιτότητας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Αυτή είναι η πικρή αλήθεια, είτε αρέσει στους κάθε είδους υπέρμαχους του Μάαστριχτ είτε όχι.