ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 25 Μάρτη 1997
Σελ. /28
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Ζήτω!

Ζήτω Ελλάδα

ένδοξη,

πατρίδα

του Τζαβέλα,

που 'διωξες

τους Οθωμανούς,

μα τώρα,

κοίτα τρέλα,

κοπάνησες

στο σβέρκο σου

την "Ενωμένη"

βδέλλα!

Ζήτω Ελλάδα

ένδοξη,

πατρίδα

του Κανάρη,

γιούργια

στους Τούρκους

έκανες

και πήρανε

ποδάρι,

μα, τώρα,

πάλι χαλινό

φόρεσες

και σαμάρι!

Ο οίστρος

Κλίμα για επέμβαση

Ωρύονταν, όλο το Σαββατοκύριακο, τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, για τις επιθέσεις των ενόπλων συμμοριών στα χωριά της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία. Λες και γίνονται τέτοιου είδους επιθέσεις μόνο στα χωριά της μειονότητας. Φυσικά η γραμμή που ακολουθούνταν στα δελτία δεν ήταν τυχαία. Προσπαθεί να δικαιολογήσει τη στρατιωτική - αστυνομική τη λένε οι "εκσυγχρονιστές" - επέμβαση που προετοιμάζει η κυβέρνηση. Επρόκειτο για επιχείρηση καλλιέργειας κλίματος και εδάφους, ώστε η επέμβαση να πέσει στα "μαλακά".

Ομως το κλίμα στο εσωτερικό της γειτονικής χώρας έχει αλλάξει άρδην τις τελευταίες μέρες για τις "πρωτοβουλίες" της κυβέρνησης Σημίτη. Οι κινήσεις με τις οποίες η κυβέρνηση σχεδίαζε να εδραιώσει την πολιτική και οικονομική επιρροή στην Αλβανία (οικονομική βοήθεια, αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων, κλπ), αποδοκιμάζονται και μάλιστα από το κόμμα του Μπερίσα, το οποίο η κυβέρνηση στηρίζει μέχρις εσχάτων. Ο λόγος είναι απλός. Προτιμούν να συνομιλούν απευθείας με τους "ισχυρούς συμμάχους" - διάβαζε Αμερικανούς - παρά με τους εμφανιζόμενους ως "διαμεσολαβητές" τους...

Βέβαια η κυβέρνηση δε θα παραιτηθεί, αλλά τίποτα δεν είναι όπως πριν μερικές βδομάδες.

Το γνωστό και το άγνωστο...

Το τεράστιο εμπορικό έλλειμμα της χώρας μας με το εξωτερικό είναι σε όλους γνωστό. Οπως γνωστό είναι, επίσης, πως το έλλειμμα αυτό σημειώνει κάθε χρόνο και νέο ρεκόρ, διαψεύδοντας με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο τις εκάστοτε εκτιμήσεις και τις αισιόδοξες προβλέψεις των κυβερνώντων, για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Και όλ' αυτά είναι, βέβαια, γνωστά. Ελάχιστα, όμως ή καθόλου γνωστό είναι το γεγονός, πως σε πείσμα της άσχημης αυτής πραγματικότητας, οι κυβερνώντες παίρνουν συνεχώς και νέα μέτρα οργάνωσης και προώθησης - υποτίθεται - των εξαγωγών της χώρας. Στα εμπορικά γραφεία του εξωτερικού υπηρετούν σήμερα 150 περίπου στελέχη και έχουν επικεφαλής 4 γενικούς διευθυντές (γενικούς συμβούλους). Να σημειωθεί, πως οι τελευταίοι ήταν πριν λίγο καιρό δύο, στη συνέχεια έγιναν τρεις και σήμερα είναι τέσσερις. Ελα, όμως, που σε τίποτε δεν έχουν βοηθήσει όλ' αυτά το τεράστιο πρόβλημα του εμπορικού ελλείμματος. Και δεν πρόκειται να το αντιμετωπίσουν, ακόμη κι αν γίνουν 104 οι γενικοί διευθυντές...

Ο πιο καλός διαχειριστής

Μη νομίζετε, όμως, ότι οι "διαμορφωτές" των πολιτικών εξελίξεων ή τουλάχιστον ορισμένοι εξ αυτών, δεν έχουν γνώση και των δυσκολιών του εγχειρήματός τους. Αλλωστε, ένα βασικό πρόβλημα της δυσλειτουργίας του δικομματικού πολιτικού συστήματος στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια - αυτό της όλο και μεγαλύτερης σύγκλισης και ομοιότητας των πολιτικών των δύο "μονομάχων" - παραμένει. Γι' αυτό και παίρνουν τα μέτρα τους. Γράφει σχετικά το κύριο άρθρο της κυριακάτικης "Καθημερινής": "Βάσει και αυτών των διεθνών συνθηκών, αποτελεί κοινό τόπο, λόγω του χαρακτήρα των προβλημάτων, αλλά και της υποχώρησης των "καθαρών" ευδιάκριτων διαχωριστικών γραμμών, ότι τα δύο κόμματα, που κατά τα φαινόμενα θα συνεχίσουν να εναλλάσσονται στην εξουσία, θα κρίνονται στο εξής επί τη βάσει των διαχειριστικών τους ικανοτήτων. Ο συνεπής ορθός λόγος, η εμβάθυνση, οι συγκεκριμένες προτάσεις και επιλογές, η σταθερότητα και η συνέπεια, θα είναι από δω και πέρα τα βασικά στοιχεία διαμόρφωσης της κρίσης των πολιτών...".

Δηλαδή, από δω και πέρα, οι εργαζόμενοι πρέπει να κρίνουν και να επιβραβεύουν όποιον εφαρμόζει με μεγαλύτερη συνέπεια, σταθερότητα και καθαρότητα την πολιτική της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας και της υποτέλειας στους γνωστούς "εταίρους" και "συμμάχους" μας...

Πολλά ζητάνε πάλι...

Πολλά περιμένουν...

Για την επιχείρηση "αναπαλαίωσης" του δικομματικού πολιτικού σκηνικού, με αφορμή την εκλογή του Κ. Καραμανλή στην ηγεσία της ΝΔ, γράφαμε προχτές σ' αυτή τη στήλη. Και ήρθαν, την ίδια μέρα τα δημοσιεύματα των κυριακάτικων εφημερίδων, για να δικαιώσουν αυτή την εκτίμηση.

"Αλλάζει το πολιτικό σκηνικό", τιτλοφορείται το πρωτοσέλιδο θέμα της "Καθημερινής" κι έχοντας υπότιτλο "Η εκλογή του κ. Κώστα Καραμανλή δημιουργεί νέα δυναμική αντιπαράθεση των δύο μεγάλων κομμάτων", υπογραμμίζει: "... Η αλλαγή ηγεσίας στη ΝΔ και η νέα δυναμική που προσλαμβάνει η αντιπαράθεση των δύο μεγάλων κομμάτων, θεωρείται ότι συμβάλλουν σημαντικά στην αποσαφήνιση του πολιτικού μας τοπίου, στην ενδυνάμωση του διπολικού συστήματος και εν τέλει δημιουργούν την προοπτική καλύψεως του ελλείμματος αξιοπιστίας, που βαρύνει το σύνολο του πολιτικού μας κόσμου".

Πολλά δεν περιμένουν οι "διαμορφωτές" της κοινής γνώμης, από την εκλογή απλά και μόνον ενός καινούριου αρχηγού - έστω και με... ονοματεπώνυμο - στη ΝΔ...;

Οταν μιλάνε οι αριθμοί

Λένε ότι και "οι αριθμοί μιλάνε". Και στην περίπτωση της αγοράς, την καλύτερη απόδειξη για τον τρόπο με τον οποίο "μιλούν οι αριθμοί", αποτελούν οι συνέπειες από την "απελευθέρωσή" της. Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τους αριθμούς, αυτά που απελευθερώθηκαν προς τα πάνω είναι τα υπερκέρδη των πολυκαταστημάτων. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του Κωτσόβολου, που το 1996 ο τζίρος του αυξήθηκε κατά 67,5%, ενώ μέσα στον ίδιο χρόνο άπλωσε και τα πλοκάμια του, με εννέα ακόμα καταστήματα. Από αυτά, τα πέντε ιδρύθηκαν στην επαρχία, για να "τσακίσουν" και εκεί τα μικρομάγαζα και τις τοπικές οικονομίες.

Και, βέβαια, η αύξηση αυτή των κερδών του κάθε "Κωτσόβολου" σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι καταναλωτές άρχισαν ξαφνικά να ξοδεύουν αβέρτα. Πού να τα βρούνε; Οι αριθμοί της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας είναι κατηγορηματικοί και γι' αυτό. Απλά και μόνο, φανερώνουν τη συγκέντρωση του τζίρου και των κερδών σε όλο και λιγότερα "χέρια" ή, για το ακριβέστερο, σε όλο και λιγότερες "τσέπες"...

"Η εξαγγελθείσα πολιτική ιδιωτικοποιήσεων της ρουμανικής κυβέρνησης συναντά το έκδηλο ενδιαφέρον του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου... Ιδιαίτερης σημασίας είναι ο τομέας τηλεπικοινωνιών, όπου η αξιόλογη τεχνική και επιστημονική υποδομή που διαθέτουμε, δημιουργούν ευοίωνες προοπτικές για τη σύσφιξη της συνεργασίας μας". Τα παραπάνω λόγια δεν ανήκουν σε κάποιον εκπρόσωπο της "Ιντρακόμ". Είναι σημείο της ομιλίας του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στη Ρουμανία. Πέραν αυτών... ουδέν σχόλιον.

Τεχνητή "λάμψη" του δικομματισμού

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ επιθυμούσε, όπως προκύπτει από τις δημόσιες και κατ' ιδίαν δηλώσεις των στελεχών του, την ανάδειξη του Γ. Σουφλιά στην ηγεσία της ΝΔ. Αυτό, γιατί ήταν ο δοκιμασμένος πολιτικός που τασσόταν υπέρ της δικομματικής συναίνεσης και της από κοινού στήριξης των αντιλαϊκών επιλογών. Με τον Γ. Σουφλιά υπήρχε ένα αίσθημα ασφάλειας για την πορεία του πολιτικού συστήματος και η διαχείριση των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας θα ήταν σε "καλά και έμπειρα χέρια".

Φυσικά δεν αλλάζουν τα πράγματα με την εκλογή του Κ. Καραμανλή. Είναι φανερό ότι ο ανιψιός του ιδρυτή της ΝΔ θα κινηθεί, "παράλληλα" με το ΠΑΣΟΚ, στις γνωστές νεοφιλελεύθερες θέσεις και μάλιστα χωρίς τις διαθλάσεις και στρεβλώσεις που υπέστησαν από το "λαϊκισμό" του Μ. Εβερτ.

Είναι καταδικασμένος, όμως, να βάλει πλάτη και να στηρίξει ολόπλευρα τις κυβερνητικές επιλογές, οι οποίες εκφράζουν σήμερα το σύνολο της άρχουσας τάξης. Αναπόφευκτα θα υποστεί τη φθορά από αυτή τη σύμπλευση και συναίνεση στην αντιλαϊκή αυτή πορεία. Αυτό, άλλωστε, έπαθε και ο Μ. Εβερτ.

Ετσι πολύ γρήγορα θα σβήσει η "λάμψη", που τεχνητά θέλουν να προσδώσουν στο δικομματισμό τα "μεγάλα αφεντικά", προκειμένου να εξασφαλίσουν τη "σταθερότητα" στο πολιτικό σύστημα. Οι λαϊκές μάζες έχουν καεί, πολλές φορές τις τελευταίες δεκαετίες, από τους διάφορους επίδοξους "σωτήρες".

Η "βιομηχανία" των... μελετών

Ενα ακόμη σκοπό φαίνεται ότι εξυπηρετούν οι ιδιωτικοποιήσεις, πέραν βέβαια του πρωταρχικού, δηλαδή της ενίσχυσης των ιδιωτών και του ξεχαρβαλώματος της παραγωγικής βάσης της χώρας. Πρόκειται για την ενίσχυση των διάφορων μελετητικών επιχειρήσεων, γραφείων και ομάδων, αφού για την κάθε ιδιωτικοποίηση έχει καθιερωθεί να απαιτούνται τουλάχιστον δύο μελέτες βιωσιμότητας, εκθέσεις αποτιμήσεων από δυο - τρεις διαφορετικούς "ειδικούς" και διάφορες άλλες εκθέσεις παντός είδους, έναντι πολλών εκατομμυρίων δραχμών. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η πλέον σημαντική απόφαση κατά την προχτεσινή σύσκεψη στο υπουργείο Ανάπτυξης για την ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ, ήταν η ανάθεση άλλης μίας μελέτης βιωσιμότητας για την εταιρία. Η προηγούμενη είχε γίνει στο τέλος του 1996, δηλαδή μόλις μερικούς μήνες πριν. Χρονικό διάστημα, που η κυβέρνηση θεώρησε αρκετό καθώς φαίνεται, για να πληρώσει μερικά εκατομμυριάκια ακόμη, από τα λεφτά των συνταξιούχων, μισθωτών και άλλων φορολογούμενων, για να βρουν οι επαϊοντες τις... φοβερές αλλαγές που προέκυψαν.

Διεθνές το φαινόμενο

Πάντως, το πρόβλημα αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό. Αντίστοιχο, σοβαρότατο πρόβλημα αντιμετωπίζει στην Αγγλία ο Τζον Μέιτζορ, που βλέπει τους Εργατικούς, να εκπορθούν ένα προς ένα τα "οχυρά" της πολιτικής του και μαζί τους, τους Βρετανούς επιχειρηματίες, τους κατ' εξοχήν υποστηρικτές του συντηρητικού κόμματος. Γράφει σχετικά η "Γουόλ Στριτ Τζόρναλ", στο ένθετο της "Καθημερινής": "Ωστόσο, ο επιχειρηματικός κόσμος της Βρετανίας δεν πιστεύει πια σε τέτοια ψευτοδιλήμματα. Δεν πιστεύει ότι η ψήφος στο Εργατικό Κόμμα είναι ψήφος προς ένθερμους αριστερούς, αποφασισμένους να επανακρατικοποιήσουν επιχειρήσεις, να αποκαταστήσουν τη χαμένη αίγλη των συνδικάτων και να φορολογήσουν επαχθώς ιδιωτικές εταιρίες.

Ερευνα, που είδε το φως της δημοσιότητας τη Δευτέρα, απέδειξε ότι οι προτιμήσεις των στελεχών των μεγαλύτερων επιχειρήσεων της Βρετανίας κλίνουν κατά 44% υπέρ των Τόρις και κατά 41% υπέρ της ξεκάθαρης νίκης των Εργατικών, ενώ ένα 10% επιθυμεί εργατική κυβέρνηση, που θα εξαρτάται από την υποστήριξη του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος".



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ