Οσοι, αναλογιζόμενοι το ελληνικό έντεχνο λαϊκό τραγούδι στις δεκαετίες του '60, του '70 και '80, απελπίζονται ότι "έχουν εκλείψει οι δημιουργοί εκείνοι που θα μπορούσαν να αναπτερώσουν το ελληνικό τραγούδι", θα αναθαρρούσαν, πιστεύουμε, αν παρακολουθούσαν το Σάββατο το βράδυ, στην αίθουσα Συνεδρίων του ΚΚΕ, τη μουσική βραδιά που οργάνωσαν το Πολιτιστικό Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ και η Οργάνωση Αθήνας της ΚΝΕ, στα πλαίσια του Δίμηνου Πολιτιστικών Εκδηλώσεων. Φιλοξενούμενοι στην αίθουσα ήταν τρεις ελπιδοφόροι, για το αύριο του ελληνικού τραγουδιού, συνθέτες και παράλληλα ερμηνευτές και οι άξιοι μουσικοί της ορχήστρας τους.

Αναφερόμαστε - με τη σειρά της εμφάνισής τους στο πρόγραμμα της βραδιάς: Στον πολύ καλό ενορχηστρωτή και συνθέτη Γιάννη Ιωάννου,στην Καλλιόπη Βέττα και στον κοινό δίσκο τους (θα κυκλοφορήσει προσεχώς) "... στη χώρα των ασμάτων" και στον Μίλτο Πασχαλίδη και στις "Κακές συνήθειές" του, το νέο, υπό έκδοση επίσης, δίσκο του.

"Μου συμβαίνει το εξής παράξενο. Το 1982, στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, παρουσίασα τα πρώτα τραγούδια μου. Στο Φεστιβάλ μάθαμε το θάνατο του Μάνου Λοϊζου, ο οποίος με σημάδεψε. Από τότε δεν ξανάγραψα τραγούδια. Δεκαπέντε χρόνια μετά ξανάγραψακαι σήμερα αυτή τη συνεργασία μας με την Καλλιόπη Βέττα,την παρουσιάζουμε σ' αυτή την αίθουσα. Φέτος, θα επιμεληθώ και το αφιέρωμα του ΚΚΕ στον Μάνο Λοϊζο. Αυτό, σας υπόσχομαι, ότι θα είναι πολύ καλό". Περιεκτικό, αληθινό, θερμό, το προλόγισμα του Γιάννη Ιωάννου, πριν μας θυμίσει τον μυριάκριβο Μάνο Λοϊζο με το "Σ' ακολουθώ", με τον ίδιο στο πιάνο και την αισθαντική, γλυκιά φωνή της Καλλιόπης Βέττα.

Μια φωνή που αναδείχνει τη λυρική διάθεση (στιχουργική και μελοποιητική) στα περισσότερα τραγούδια του δίσκου "... στη χώρα των ασμάτων", αλλά και την παιγνιώδη χάρη του αλληγορικού τραγουδιού "Αλεποχώρι". Ενας δίσκος που στιχουργικά και μελοποιητικά συναντά την ποίηση. Ενας δίσκος υψηλού μουσικού ήθους. Μετά τα, θερμά χειροκροτούμενα από το ακροατήριο, τραγούδια "... στη χώρα των ασμάτων" η Καλλιόπη Βέττα έκανε φινάλε με το ρώσικο τραγούδι"Μουντή νύχτα", συνοδευόμενη και πάλι από τους Διονύση Βερβιτσιώτη(βιολί), Χριστίνα Κολοβού (τσέλο), Βαγγέλη Ζωγράφο (κόντρα μπάσο),Βασίλη Πιερρακέα (ηλεκτρική κιθάρα), Μιχάλη Ορφανίδη (κρουστά).

Στη σκηνή, ανέβηκε με την κιθάρα του ο Μίλτος Πασχαλίδης, "χαρούμενος που άκουσε τα τραγούδια της Καλλιόπης και του Γιάννη". Και ύστερα, αφού τραγούδησε, με δύναμη ψυχής και την εκφραστική, δυναμική, ευέλικτη φωνή του, το "Πρωινό τσιγάρο" του Νότη Μαυρουδή, αφιερωμένο στο Μάνο Λοϊζο, άφησε το ακροατήριο να περιπλανηθεί δια χιουμοριστικών αυτοσχολιασμών και διά της μουσικής και του τραγουδιού σε βιώματα που τον οδήγησαν στη σύνθεση των τραγουδιών (λ.χ. ένας "καβγάς" με φίλο, οι "Πυξ Λαξ", οι σπουδές του στη Μαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, μια ήττα της ΑΕΚ και ο χωρισμός με μια γυναίκα) και στις νέες, γοητευτικές μουσικές "Κακές συνήθειές" του, με τη συνοδεία των μουσικών: Χριστίνας Κολοβού (τσέλο), Βαγγελιώς Δημητράκα (ακορντεόν), Χρήστου Αρμένη (βιολί), Δημήτρη Αρχοντάκη (κρουστά).

Λατινοαμερικάνικο κινηματογράφο πλημμύρισε την Κυριακή το βράδυ η αίθουσα Συνεδρίων του ΚΚΕ,από την επαναστατική μορφή του Τσε Γκεβάρα,που δέσποσε στην οθόνη, στα πλαίσια της κινηματογραφικής βραδιάς που οργάνωσαν το Πολιτιτικό Τμήμα της ΚΕ του ΚΚΕ και η Οργάνωση Αθήνας της ΚΝΕ. Τα μαύρα μάτια του Τσε, που έκαιγαν από επαναστατικό πυρετό, το ζεστό φωτεινό χαμόγελό του, η καλοσύνη του προσώπου του, απευθύνονται στην ανθρωπότητα και στον καθένα μας. Είχαμε το προνόμιο να παρακολουθούμε σε πρώτη προβολή το ντοκιμαντέρ - το πρώτο της σειράς, γιατί θα κυκλοφορήσουν άλλες επτά βιντεοκασέτες μέχρι τα τέλη του μήνα - την ταινία του Σαντιάγκο Αλβαρέζ "Αστα λα βιτόρια σιέμπρε".Η εφιαλτική καθημερινότητα των λατινοαμερικάνικων λαών, η πείνα, δυστυχία και ο αναλφαβητισμός τους, μας ανατρίχιασε. Και ξαφνικά η επαναστατικά αισιόδοξη φωνή του Τσε: "Ο ιμπεριαλισμός ετοιμάζεται. Προσπάθησαν να σφαγιάσουν την Αλγερία. Αλλά η Αλγερία ελευθερώθηκε. Προσπαθούν σήμερα να εξοντώσουν το λαό του Βιετνάμ. Αλλα ο λαός πιο δυνατός σημειώνει νίκες. Η φύση του ιμπεριαλισμού αποκτηνώνει τους ανθρώπους. Τους μεταμορφώνει σε τέρατα, έτοιμα να δολοφονήσουν, να σφάξουν, να καταστρέψουν και την τελευταία εικόνα ενός επαναστάτη μιας χώρας που κατέλαβαν" - (σ.σ.. εδώ ο Τσε αναφέρεται στη δολοφονία του Λουμούμπα,με τις "ευχές" του ΟΗΕ... Του μάρτυρα, που μετά τη σταύρωσή του, αποκαθήλωσαν και το άγαλμα του).

Τα μάτια των θεατών δακρυσμένα. Η ατμόσφαιρα φορτισμένη. Ηρθε όμως να τη γλυκάνει η ταινία του Αλφόνσου Αράου "Σοκολάτα σε καυτό νερό", βασισμένη στο εξαιρετικό βιβλίο της Λάουρα Εσκιμπέλ. Μια ιστορία "μαγικού" ρεαλισμού, ιστορία αγάπης, στο Μεξικό, στην εποχή του επαναστάτη Πάντσο Βίλα.Ο έρωτας στη θύελλα της επανάστασης, που διεκδικεί μια ισότιμη θέση και για την κοινωνικά πιο καταπιεσμένη γυναίκα. Μια ταινία που ακροβατεί ανάμεσα στο γέλιο και στο δάκρυ.

Ολοκληρώθηκε την Κυριακή, με την απονομή των βραβείων, το 5ο Μεσογειακό Φεστιβάλ Νέων Κινηματογραφιστών,που πραγματοποιήθηκε στη Λάρισα(31/3 - 6/4). Το φεστιβάλ από τις 31/3 - 3/4 περιλάμβανε προφεστιβαλικές εκδηλώσεις, με την προβολή δύο πρόσφατων ταινιών ελληνικής παραγωγής. Συγκεκριμένα, προβλήθηκε η ταινία του Χάρη Παπαδόπουλου "Προς την Ελευθερία",καθώς και η βραβευμένη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ταινία τουΝίκου Γραμματικού "Απόντες".Στο προφεστιβαλικό πρόγραμμα προβλήθηκαν, επίσης, οι ταινίες "Το χρονικό των φτωχών εραστών",ιταλική ταινία παραγωγής 1953 του Κάρλο Λιτσάνι και η Πορτογαλική ταινία "Του Θεού η κωμωδία" του Ζοάο Σεζάρ Μοντέιρο.

Την Παρασκευή 4/4, μέρα έναρξης του επίσημου προγράμματος, πραγματοποιήθηκε το "Πανόραμα Νέων Κινηματογραφιστών", που περιλάμβανε, εκτός των άλλων, μικρό αφιέρωμα στη Σχολή Κινηματογράφου της Ιερουσαλήμ, και ακολούθησε τιμητική εκδήλωση για τον βετεράνο σκηνοθέτη του ελληνικού σινεμά Γρηγόρη Γρηγορίου,με απονομή πλακέτας από μέρους του 5ου Μεσογειακού Φεστιβάλ και προβολή της ταινίας του "Η αρπαγή της Περσεφόνης" παραγωγής 1956. Ας σημειωθεί, επίσης, το αφιέρωμα στις ταινίες του "περιθωριακού" Αμερικανού σκηνοθέτη Ρίτσαρντ Κερν και η φωτογραφική έκθεση των Βασίλη Αγοραστού και Λεωνίδα Τζέκα,που λειτουργούσε στο χώρο του Φεστιβάλ.

Οι 21 μικρού μήκους ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος, προβλήθηκαν τις δύο τελευταίες μέρες του Φεστιβάλ, αντιπροσωπεύοντας 10 μεσογειακές χώρες. Τα βασικά βραβεία του φεστιβάλ, ο "Χρυσός", "Αργυρός" και "Χάλκινος Ιππος", συνοδευόμενα από χρηματικά ποσά 500.000, 400.000 και 300.000 δρχ, απονεμήθηκαν αντίστοιχα στις ταινίες "Είμαστε όλοι άγγελοι" του Σιμόν Λελούς (Γαλλία), "Νυχτερινό" του Χοσέ Φελίξ Κολάζος (Ισπανία) και "Αρον άρον" του Βασίλη Ελευθερίου (Ελλάδα). Με διακρίσεις τιμήθηκαν επίσης οι ταινίες "Η Λούνα και ο γάιδαρος" του Γιφάτ Ελκαγιάμ από το Ισραήλ, "Η βροχή στο ποτήρι" της Μπάρμπαρα Νάβα (Ιταλία) και "Η τελευταία Κοκκινοσκουφίτσα" του Γιαν Κούνεν (Γαλλία).

Τέλος, επιτροπές των συνδικαλιστικών φορέων του ελληνικού κινηματογράφου απένειμαν βραβεία για τους τομείς που καλύπτουν. Ετσι, η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών βράβευσε τον Σιμόν Λελούς,σκηνοθέτη της ταινίας "Είμαστε όλοι άγγελοι". Το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών βράβευσε τις ερμηνείες της Ναταλί Μπέι ("Η μητέρα", Γαλλία) και των Βαγγέλη Μουρίκη, Δημήτρη Τζουβάρα ("Αρον άρον", Ελλάδα). Για την τεχνική της αρτιότητα η Ενωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης βράβευσε τη γαλλική "Η τελευταία Κοκκινοσκουφίτσα",ενώ το βραβείο των εκπροσώπων του Τύπου απονεμήθηκε (και αυτό) στο "Είμαστε όλοι άγγελοι" του Σιμόν Λελούς.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (του ανταποκριτή μας).-

"Οταν ένα και μόνο παιδί πεθαίνει από την πείνα, τότε ο ουρανοξύστης του πολιτισμού σωριάζεται σε θρύψαλα".Αυτό υπογράμμισε ο Αντώνης Σαμαράκης,σχετικά με τα εκατομμύρια παιδιά που πεινούν, κακοποιούνται και εργάζονται σκληρά από τη νηπιακή ηλικία, σε επίσκεψή του στο Νυκτερινό Γυμνάσιο - Λύκειο Βέροιας την Παρασκευή 4 Απρίλη.

Τα παιδιά του σχολείου, που δουλεύουν ολημερίς, συνήθως ανασφάλιστα, σε συνεργεία, στο χωράφι, στο γιαπί, άκουσαν τον συγγραφέα να διηγείται ότι στις αρχές της δεκαετίας του '30, παιδί ακόμα, κι ο ίδιος εργαζόταν για να βοηθήσει την οικογένειά του, μοιράζοντας στις λαϊκές συνοικίες της Αθήνας τα φορολογικά "εκκαθαριστικά". Οι εκπλήξεις ήταν πολλές. Η μεγαλύτερη ήρθε από το μουσικό συγκρότημα του σχολείου, που έκλεισε τη βραδιά παίζοντας το ποίημα του Αντ. Σαμαράκη "Ωρα 11 και κάτι", γραμμένο για τα εργαζόμενα παιδιά, που μελοποίησαν οι μαθητές και καθηγητές του Νυκτερινού. Πριν 50 χρόνια ο Σαμαράκης έγραψε: "Ωρα 11 και κάτι / τα εργατόπαιδα σχολνάν, / στάσου προσοχή διαβάτη / ήρωες μικροί περνάν".

Το Σάββατο στην κατάμεστη αίθουσα "Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών" της Βέροιας, ο νομάρχης Ημαθίας Ανδρέας Βλαζάκης και ο δήμαρχος Γιάννης Χασιώτης ανακήρυξαν "πολίτη" της Ημαθίας και "δημότη" Βέροιας τον Αντώνη Σαμαράκη. Στην εκδήλωση, που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Ημαθίας, παραβρέθηκαν οι βουλευτές του νομού - η Μαρία Μπόσκου του ΚΚΕ και ο Θανάσης Γεωργιάδης - οι δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, πρόεδροι του Νομαρχιακού Συμβουλίου και δημοτικοί σύμβουλοι του νομού.

Ολοκληρώνεται σήμερα, στο "Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας",ο κύκλος της παρουσίασης των 16 νέων ποιητών, που επιλέχθηκαν μετά από διαγωνισμό της θεατρικής εταιρείας "Πράξη".Σήμερα, λοιπόν, στις 8 το βράδυ, η Μπέττυ Αρβανίτη και ο Αριστοτέλης Αποσκίτης θα διαβάσουν ποιήματα της Σιαρίτας Κούκα,του Κώστα Κουτσουρέλη,της Ελλης Παπαγεωργίου και του Νίκου Σπανού.