- Το ΝΣ Ανατολικής Αττικής συνεδρίασε το περασμένο Σάββατο με θέμα τις χιλιάδες παράνομες ηλεκτροδοτήσεις σε αυθαίρετα κτίσματα της περιοχής. Τι ακριβώς συμβαίνει στην περιοχή και τι αποφάσισε;

- Κατ' αρχήν, αντί ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ και η κυβέρνηση, να φροντίσουν να ολοκληρωθεί η διαδικασία ένταξης στο σχέδιο πόλης, περιοχών που έχει ξεκινήσει και έχει μείνει στη μέση λόγω έλλειψης χρημάτων - με αποτέλεσμα πολλά σπίτια πρώτης και δεύτερης κατοικίας να θεωρούνται αυθαίρετα - και το ΝΣ Ανατολικής Αττικής να φροντίσει να εφαρμοστούν οι νόμοι σε σχέση με την αυθαίρετη δόμηση, αξιοποιούν το θέμα για πολιτικούς, ψηφοθηρικούς και οικονομικούς λόγους, πατώντας στην ανάγκη των κατοίκων της περιοχής.

Η πλειοψηφία του ΝΣ, στο όνομα δήθεν, της διερεύνησης των παράνομων ηλεκτροδοτήσεων, αποφάσισε να σταματήσει προσωρινά να εκδίδει άδειες για ηλεκτροδοτήσεις αυθαιρέτων, τιμωρώντας ακόμα και κατοίκους οι οποίοι έχουν πραγματικά ανάγκη. Στην κατεύθυνση αυτή, η νομαρχία θέλει να βγάλει από πάνω της, τις μεγάλες ευθύνες που έχει και η ίδια. Οπως ειπώθηκε άλλωστε στο ΝΣ, ελάχιστες είναι οι "νόμιμες" άδειες, που έχουν εκδοθεί τα δύο τελευταία χρόνια.

- Ποια είναι η στάση της νομαρχίας σε όλη αυτή την ανεξέλεγκτη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην Αν. Αττική, με τις αυθαίρετες ηλεκτροδοτήσεις;

- Η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής τα δύο χρόνια αιρετής λειτουργίας της με τα μόνα ζητήματα που έχει ασχοληθεί, είναι οι ηλεκτροδοτήσεις και οι άδειες σε λαϊκές αγορές, καντίνες - περίπτερα. Η πλειοψηφία του ΝΣ, αντί να ασχοληθεί με τα ζητήματα της ανάπτυξης και της διεκδίκησης κονδυλίων για το νομό, βρίσκει τον εύκολο δρόμο της ψηφοθηρίας μέσω της έκδοσης αδειών για τα παραπάνω. Αποτέλεσμα, στην κατεύθυνση αυτή να "αξιοποιηθεί" και η εγκύκλιος Λαλιώτη σε σχέση με τις ηλεκτροδοτήσεις. Μια εγκύκλιος η οποία από τη μια αξιοποιείται από τον υπουργό για να εμφανιστεί ότι έκανε το καθήκον του σε σχέση με το δικαίωμα της ηλεκτροδότησης των πολιτών της χώρας και από την άλλη και επειδή είναι μια εγκύκλιος - λάστιχο, να ερμηνεύεται από τη νομαρχία όπως αυτή θέλει.

- Ποια είναι η άποψη της ΝΑΣ πάνω στο θέμα των παράνομων ηλεκτροδοτήσεων σε αυθαίρετα κτίσματα και για τις κατεδαφίσεις αυτών, που ανακοινώνονται στην Ανατολική Αττική; Τι προτείνει η ΝΑΣ;

- Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ θέλοντας να παρουσιάσει φιλοοικολογικό πρόσωπο, γιατί τέτοια εντολή τού έδωσε ο Λαμπράκης, προχωράει στο γκρέμισμα κάποιων μαντρότοιχων και κάποιων κατ' επιλογή αυθαίρετων, χρησιμοποιώντας τους νομάρχες και την πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση σαν ανάχωμα στις αντιλαϊκές του επιλογές σε βάρος των συμφερόντων των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων και από την άλλη δείχνει ανοχή όταν τροποποιούνται σχέδια πόλης για να φτιαχτούν εκτρώματα. Εάν θέλει η κυβέρνηση και ο νομάρχης, πραγματικά να ασχοληθούνε με το ζήτημα των αυθαίρετων και των μπαζωμένων ρεμάτων, η ΝΑΣ έχει κάνει συγκεκριμένες προτάσεις και θα είναι συμπαραστάτης σε αυτή την κατεύθυνση. Στην κατεύθυνση δηλαδή να τολμήσουν να γκρεμίσουν βίλες στον Αγιο Σπυρίδωνα (Νταού Πεντέλη), στην Ιπποκράτειο Πολιτεία (Πάρνηθα), στο Μέγα Ρέμα Ραφήνας καθώς στις αυθαιρεσίες του Κώστα Γείτονα, άλλων κρατικών υπηρεσιών και σε άλλα σημεία που κατ' επανάληψη η ΝΑΣ έχει υποδείξει στο ΝΣ, στην ΕΥΔΑΠ και στο υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ. Οσον αφορά τις παράνομες ηλεκτροδοτήσεις, η ΝΑΣ πιστεύει ότι η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει σε άμεση νομοθετική ρύθμιση και να μην αντιμετωπίζεται το πρόβλημα με τέτοιες σαθρές και παράνομες εγκυκλίους σαν αυτή που παρουσιάζεται από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ.

Γ. Μ.

Ισως είναι πλεονασμός, αλλά ας σημειωθεί πως αυτές οι "αγωνίες" για το "ανεξέλεγκτο" - και άρα "επιβλαβές" - των ταξικών συγκρούσεων, άλλοτε κεκαλυμμένα και άλλοτε απροκάλυπτα, εμπεριέχουν και διαφημίζουν το "φάρμακο" που θα επιφέρει αποκατάσταση της ησυχίας των ανησυχούντων: Και το "φάρμακο" δεν είναι άλλο από τις ίδιες τις "κοινωνικές συγκρούσεις", αλλά με τον όρο ότι αυτές θα είναι ..."ελεγχόμενες".

Προφανώς, για την αποκωδικοποίηση του "προβλήματος" που εντοπίζουν, όσοι το εντοπίζουν, θα πρέπει να προσδιοριστεί τι σημαίνει "ανεξέλεγκτη" και τι "ελεγχόμενη" σύγκρουση. Προσδιορισμός που δεν μπορεί να είναι αξιοπρεπής, παρά μόνο αν συνοδευτεί με το ερώτημα: "Ανεξέλεγκτη ή ελεγχόμενη από ποιον;".

***

Πότε, λοιπόν, εντοπίζουν τον κίνδυνο της "ανεξέλεγκτης" κοινωνικής οργής να τους απειλεί; Μα φυσικά, όταν αυτή η κοινωνική δυσαρέσκεια μετατρέπεται σε ποτάμι διεκδίκησης. Οταν οι εργάτες, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, η νεολαία οργανώνονται και δίνουν τους κοινωνικούς τους αγώνες συντονισμένα, μαζικά και αποφασιστικά. Σε αυτές τις περιπτώσεις το λαϊκό κίνημα καθίσταται για τους αντιπάλους του "ανεξέλεγκτο", με την έννοια ότι οι τελευταίοι δεν έχουν σημαντικά περιθώρια για να το κηδεμονεύσουν. Τα λαϊκά στρώματα, οδηγημένα από την πείρα τους, αλλά και τις ανάγκες που τους θέτει καθημερινά η ζωή, αποκαλύπτουν το ρόλο όσων επιδιώκουν να παίξουν το παιχνίδι της κυβερνητικής "πέμπτης φάλαγγας" μέσα στο κίνημα. Αφαιρούν και τα ελάχιστα προσχήματα από όσους επιχειρούν να εισάγουν με τη μέθοδο του "Δούρειου Ιππου" την υποταγή του κινήματος στις επιλογές του μεγάλου κεφαλαίου. Εκεί πια που οι κοινωνικοί αγώνες καθίστανται πλήρως "ανεξέλεγκτοι" για τους κυβερνώντες, είναι όταν έχουν σαφή και ξεκάθαρο ταξικό προσανατολισμό. Τότε πια η ανησυχία των κυβερνώντων μετατρέπεται σε τρόμο, αφού καθίσταται αδύνατη η χειραγώγηση και η εξαπάτηση των λαϊκών στρωμάτων που αντεπιτίθενται στην αντικοινωνική πολιτική των πολυεθνικών.

***

Ενα τέτοιο "διαλλακτικό" και "ελεγχόμενο" κίνημα, πολύ απλά δε θα ήταν λαϊκό κίνημα. Θα ήταν ένα κυβερνητικό παραμάγαζο, έτοιμο να στρογγυλοκάθεται στα "θεσμικά όργανα" συνενοχής και συναπόφασης (!) της αντιλαϊκής πολιτικής, τύπου ΟΚΕ, ΣΑΠ κλπ. Και, βέβαια, κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι εξουσιαστές θα ήταν εύκολο να εξασφαλίσουν "ελεγχόμενες" κοινωνικές "συγκρούσεις" (εδώ πλέον στη λέξη συγκρούσεις χρειάζονται εισαγωγικά). Τέτοιες "επιθυμητές" για τους κυβερνώντες "συγκρούσεις" θα μπορούσαν να παραβληθούν μόνο με την εικόνα ενός αθώου στη φυλακή, ο οποίος καθόλου δεν ασχολείται με το άδικο της καταδίκης του, και για το μόνο που επιτρέπει στον εαυτό του να διαμαρτύρεται προς τους δεσμοφύλακές του είναι η κακή ποιότητα της ελάχιστης τροφής που του "προσφέρουν"...

Αν, λοιπόν, για τους υπεύθυνους της περιθωριοποίησης τεράστιων κοινωνικών στρωμάτων, αν για τους εισαγωγείς του κοινωνικού απαρτχάιντ, που διευκολύνει την κερδοφορία των πολυεθνικών, οι "ανεξέλεγκτες" κοινωνικές συγκρούσεις είναι πρόβλημα, για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της είναι καθήκον. Γιατί είναι καθήκον τα λαϊκά στρώματα να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στο μέλλον που θα καθορίζει της ζωή τους και αυτή η σφραγίδα δεν μπορεί να έχει την έγκριση των πλουτοκρατών. Πρέπει να είναι, πράγματι, πλήρως ανεξέλεγκτο από το μεγάλο κεφάλαιο. Και αυτό, δηλαδή, το σπάσιμο των "συναινετικών" αλυσίδων, με τις οποίες οι κυβερνητικά συναγελαζόμενοι εργατοπατέρες θέλουν να δέσουν το λαϊκό κίνημα, είναι μια από τις βασικές εγγυήσεις ότι το τελευταίο είναι και θα είναι απόλυτα ελεγχόμενο από τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Αν για τους εισαγωγείς του κοινωνικού απαρτχάιντ, που διευκολύνει την κερδοφορία των πολυεθνικών, οι "ανεξέλεγκτες" κοινωνικές συγκρούσεις είναι πρόβλημα, για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της είναι καθήκον