Ομως, πριν απ' όλα, πρέπει να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Για ποια εξωτερική πολιτική μπορούμε να μιλάμε και για ποια αποτελεσματικότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, όταν όλοι οι πολιτικοί και στρατιωτικοί χειρισμοί τελούν υπό αίρεση; Μήπως το καθεστώς εξάρτησης που επικρατεί δε δίνει τη δυνατότητα στον αμερικανοΝΑΤΟικό παράγοντα, ανά πάσα στιγμή, να ακυρώνει οποιαδήποτε κίνηση και να τη μετατρέπει σε μπούμεραγκ; Η τελευταία κρίση των βραχονησίδων Ιμια επιβεβαιώνει πανηγυρικά αυτή την πραγματικότητα. Εχοντας ως δεδομένη την υποτέλεια και τους μηχανισμούς της, οι χειρισμοί της κυβέρνησης ήταν τουλάχιστον αδιέξοδοι, αν όχι τυχοδιωκτικοί και επικίνδυνοι. Το αποτέλεσμα της προσωρινής έξαρσης της κρίσης είναι γνωστό. Αντί να αποκρούσουμε την προκλητική αμφισβήτηση μιας ελληνικής βραχονησίδας, ανοίξαμε το δρόμο για τη συνολική αμφισβήτηση του καθεστώτος στο Αιγαίο και, μάλιστα, αναγορεύσαμε τις ΗΠΑ σε επιδιαιτητές. Και σ' αυτό καμία ευθύνη δεν έχουν οι Ενοπλες Δυνάμεις. Εξάλλου, δεν είναι αυτός ο ρόλος τους.

Ενα τίμημα, που έχει, βέβαια, την αρνητική επίδρασή του και στο πολυσυζητημένο τις μέρες αυτές αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων. Και όμως, όλοι όσοι ευθύνονται για το κλίμα αυτό, όλοι όσοι το ενισχύουν παραπέρα με κραυγές περί "εθνικής ταπείνωσης", δε φαίνεται να λογαριάζουν και πολύ τον παράγοντα του αξιόμαχου. Αλλωστε, είναι ακριβώς οι ίδιοι, πουθυσιάζουν το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων στο βωμό των ΝΑΤΟικών απαιτήσεων και κατευθύνσεων. Και μιλάμε για τη συμμετοχή στο εκστρατευτικό σώμα στη Βοσνία και την επιβολή της "αμερικανικής ειρήνης" στην περιοχή, που καμιά σχέση δεν έχει με τα πατριωτικά καθήκοντα των Ελλήνων στρατιωτών, μέχρι τον καθορισμό των εξοπλιστικών και υλικών αναγκών των Ενόπλων Δυνάμεων με βάση τα ΝΑΤΟικά και όχι τα εθνικά κριτήρια. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οπως είναι πραγματικότητα και το γεγονός, πως τα στρατευμένα παιδιά της χώρας και οι αξιωματικοί είναι έτοιμοι να προστατεύσουν την εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία της χώρας.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ

Η τόση συζήτηση, σχετικά με τις ευθύνες των Ενόπλων Δυνάμεων, στο θέμα της απόβασης Τούρκων κομάντος στη μια βραχονησίδα είναι απλώς το "δέντρο που κρύβει το δάσος". Το "δάσος" που καλλιέργησε και καλλιεργεί η εξάρτηση και η υποταγή σε ξένα κέντρα. Το "δάσος" του αδιέξοδου των τακτικών της στρατιωτικής επίδειξης και ισχύος.

- Τι οδήγησε τους κτηνοτρόφους στο εντυπωσιακό σε μαζικότητα και δυναμισμό συλλαλητήριο της Ελασσόνας;

- Ολοι συνειδητοποιούμε ότι χωρίς αγώνες δε θα λυθεί κανένα από τα οξυμένα προβλήματα - προβλήματα "ζωής ή θανάτου", πλέον - που αντιμετωπίζουμε. Γι' αυτό και συμμετέχουμε τόσοι πολλοί - ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις και διαφορές, μιας και το γάλα είναι άσπρο και όχι πράσινο ή γαλάζιο ή κόκκινο - στις κινητοποιήσεις που άρχισαν, θα κλιμακωθούν και θέλουμε να πάρουν πανελλαδική έκταση, μέχρι τη λύση των προβλημάτων μας.

Εγινε πια φανερό ότι ο μόνος τρόπος που θα εξαναγκάσει τις κυβερνήσεις ν' ασχοληθούν, επιτέλους, με την κτηνοτροφία και τα προβλήματά της, είναι η ένταση της πάλης μας και οι δυναμικές κινητοποιήσεις των κτηνοτρόφων.

- Ποια είναι τα βασικότερα προβλήματα των κτηνοτρόφων;

- Φέτος πουλάμε 100 δραχμές το κιλό φθηνότερα από πέρσι το πρόβειο και το γίδινο γάλα. Οι αγελαδοτρόφοι πληρώνουν και πρόστιμα, γιατί, λέει, ξεπεράσαμε ως χώρα το όριο (πλαφόν) που έχει θεσπίσει για την Ελλάδα η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Την ίδια ώρα το κόστος παραγωγής - λόγω της μεγάλης αύξησης των τιμών των ζωοτροφών - ανέβηκε κατά 40%. Ενώ οι κτηνοτρόφοι δεν μπορούν να πουλήσουν το τυρί, οι επιτήδειοι παράγουν με νοθείες (γάλα σκόνη κλπ.) τυρί. Ταυτόχρονα γίνονται αθρόες και ανεξέλεγκτες εισαγωγές κτηνοτροφικών προϊόντων. Ολα αυτά αποβαίνουν σε βάρος της ντόπιας παραγωγής.

Από την άλλη, οι ασθένειες - λόγω της έλλειψης υγειονομικού ελέγχου στα εισαγόμενα - αφανίζουν κοπάδια ολόκληρα. Τα χρέη στην Αγροτική Τράπεζα αυξάνονται και "σφίγγουν τη θηλιά" στο λαιμό των αγροτών. Πολλοί μικρομεσαίοι αγρότες απειλούνται με κατασχέσεις.

Τα προβλήματά μας είναι πάρα πολλά και θέλει πολύ ώρα για να τα απαριθμήσουμε.

- Ποιος ευθύνεται γι' αυτή την κατάσταση;

- Πάντως, οι μόνοι που δεν ευθύνονται είναι οι κτηνοτρόφοι. Αυτοί "φτύνουν αίμα", αγωνίζονται "με νύχια και με δόντια" μέρα - νύχτα, να κρατήσουν τα κοπάδια τους, να ζήσουν τις οικογένειές τους για να παραμείνουν στα χωριά τους και να μην ερημώσει κι άλλο η επαρχία. Φταίει η πολιτική των κυβερνήσεων, οι οποίες, ακολουθώντας κατά γράμμα τις εντολές της ΕΕ, έφεραν τους κτηνοτρόφους σε απόγνωση και οδηγούν την κτηνοτροφία σε αφανισμό. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δε θέλουν κτηνοτροφία στην Ελλάδα. Και, δυστυχώς, οι κυβερνήσεις της χώρας μας παίρνουν μέτρα που οδηγούν σε συρρίκνωση της ντόπιας παραγωγής και στον ξεριζωμό κτηνοτρόφους.

- Και τι πρέπει να γίνει;

Οι κτηνοτρόφοι, μαζί με όλους τους αγρότες, αλλά και τους εργαζόμενους, πρέπει ν' αγωνιστούν για ν' ανατρέψουν αυτή την πολιτική που εκπορεύεται από τις Βρυξέλλες κι εφαρμόζεται από την Αθήνα σε βάρος της χώρας μας.

Η κρίση των ημερών με την Τουρκία - την οποία υπέθαλψαν αν δεν υποκίνησαν οι "φίλοι και οι εταίροι" μας - απέδειξε - πέραν των άλλων πλευρών - ότι μια χώρα δεν μπορεί να στηριχτεί στη μονόπλευρη ανάπτυξη, όπως ο τουρισμός και οι υπηρεσίες, και να προκόψει. Χρειάζεται να αναπτυχθεί η βιομηχανία, η γεωργία και κτηνοτροφία, καθώς και άλλοι τομείς. Επιτέλους η κυβέρνηση ας βγάλει τα σωστά συμπεράσματα.

Π. Ρ.

ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ το παραγωγικό εργοστάσιο που έχει στη χώρα μας αποφάσισε η φαρμακοβιομηχανία ΓΚΛΑΞΟΝ, ενώ 100 εργαζόμενοι κινδυνεύουν να απολυθούν (σελίδα 20).

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ συνεχώς άλλοθι και προσχήματα η φιλοκυβερνητική πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας αποφεύγει να υλοποιήσει ακόμα και προηγούμενες ομόφωνες αποφάσεις της διοίκησης της Οργάνωσης (σελίδα 20).

Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Εμπορικής Ναυτιλίας επιβεβαιώνει τις χτεσινές αποκαλύψεις του "Ρ", ότι μεθοδεύονται ανατροπές σε ασφαλιστικά δικαιώματα των ναυτικών. Μιλά ωστόσο για προτάσεις που μπορεί και να τροποποιηθούν... (σελίδα 21).

ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ το έγκλημα! Τη δραματική αυτή έκκληση απευθύνουν δημοτικοί σύμβουλοι, επιστημονικοί και κοινωνικοί φορείς με κοινή προσφυγή τους στο ΣτΕ, με την οποία ζητούν να μπει επιτέλους ένας φραγμός στην εγκληματική σε βάρος της πόλης δράση του Ιδρύματος Λαμπράκη (σελίδα 25).

ΞΑΝΑ στους δρόμους του αγώνα οι αγρότες της Θεσσαλίας. Για τις 19 Φλεβάρη το πρώτο "ραντεβού" (σελίδα 25).

ΕΠΡΕΠΕ να πέσει και το ταβάνι για να ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι και να κηρύξουν ακατάλληλο για σχολείο το πρώην νεκροτομείο στο οποίο ήταν αναγκασμένα να μαθαίνουν γράμματα τα παιδιά της Ραλλείου (σελίδα 27).